Αντώνης Σαμαράς!!! Για την Ιθαγένεια και τη Μεταναστευτική Πολιτική

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά
Στην προ ημερησίας διάταξης Κοινοβουλευτική Συζήτηση




Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Θα μου επιτρέψετε μια προκαταρτική παρατήρηση:

Κακώς η Κυβέρνηση άνοιξε, τέτοιες ώρες, το μεταναστευτικό.

Για τρεις λόγους:

* Πρώτον, διότι το κοινωνικό πρόβλημα από την νόμιμη παραμονή των μεταναστών και την πολιτογράφησή τους έχει ήδη αντιμετωπιστεί.

Από τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία όλες οι ευρωπαϊκές οδηγίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών. Κι έχει ανοίξει ο δρόμος για την πολιτογράφηση εκείνων που το επιθυμούν, υπό προϋποθέσεις αντίστοιχες με όσα συμβαίνουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σας παραδίδω συνοπτικό πίνακα των νομοθετικών παρεμβάσεων της Νέας Δημοκρατίας που έλυσαν αυτά τα προβλήματα.

Τα παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα μπορούν πια, με την υφιστάμενη νομοθεσία, να καταθέσουν αίτηση στα 18 χρόνια τους για να πολιτογραφηθούν. Συνεπώς δεν καλύπτεται κάποιο κενό, δεν λύνεται κάποιο «μέγιστο» κοινωνικό πρόβλημα. Απλώς χαλαρώνουν πολύ οι διαδικασίες που ήδη υπάρχουν για πολιτογράφηση. Και χορηγείται ιθαγένεια με σχεδόν αυτόματο τρόπο.

* Δεύτερον, αν παρακολουθήσετε την ιστορία της μεταναστευτικής νομοθεσίας, θα διαπιστώσετε τον εξής κανόνα: Σε εποχές ευημερίας και παγκόσμιας ανάπτυξης, οι χώρες υποδοχής μεταναστών χαλαρώνουν τις προϋποθέσεις προσέλκυσης πληθυσμών από άλλες κοινωνίες. Αντίθετα σε εποχές κρίσης και ανεργίας, οι χώρες υποδοχής μεταναστών κλείνουν τα σύνορά τους και καθιστούν πιο δύσκολη την είσοδο νέων μεταναστών.

Γιατί συμβαίνει αυτό σχεδόν παντού και σχεδόν πάντα;

Διότι απλούστατα, σε εποχές οικονομικής άνθισης, υπάρχει η ζήτηση για φθηνά εργατικά χέρια κι είναι ευκολότερο να μοιραστεί η ευημερία.

Ενώ σε εποχές κρίσης, υπάρχει υπερπροσφορά εργασίας, προκύπτει μαζική ανεργία κι είναι εξαιρετικά δύσκολο να μοιραστεί η μιζέρια.

Όταν μοιράζεις – ή διαχέεις – την ευημερία, δημιουργείς περισσότερη ευημερία για όλους. Ενώ όταν μοιράζεις – ή διαχέεις – τη μιζέρια, δημιουργείς περισσότερη δυστυχία, ανέχεια και ανασφάλεια σε όλους.

Έτσι οι κοινωνίες «ανοίγουν» σε περιόδους οικονομικής άνθισης και «κλείνουν» σε περιόδους κρίσης.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πάει ανάποδα – και σε αυτό:

Μέσα σε συνθήκες πρωτόγνωρης ύφεσης, παίρνει μέτρα που ουσιαστικά μετατρέπουν την Ελλάδα σε «μαγνήτη» νέων κυμάτων παράνομης μετανάστευσης!

Κι αυτός είναι ο κύριος λόγος της διαφωνίας μας. Αλλά και της βαθύτερης ανησυχίας μας…

* Τρίτον, με πολύ διαφορετικούς όρους θα μιλάγαμε, αν η Ελλάδα είχε καταφέρει να ελέγξει τα κύματα μεταναστών στα σύνορά της. Κι αν είχε επιτύχει να κρατήσει απέξω τις μεγάλες μάζες των παράνομων μεταναστών που περνάνε συνεχώς μέσα στην ελληνική ενδοχώρα…

Αυτό το πρόβλημα δεν το έχει μόνο η Ελλάδα. Το έχουν και άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού νότου. Όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Σε μας το πρόβλημα είναι πολύ οξύτερο, γιατί τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, απ’ όπου εισρέουν πλέον εκατοντάδες παράνομοι μετανάστες καθημερινά, με προέλευση δοκιμαζόμενες χώρες της Ασίας και της Αφρικής, είναι πολύ κοντά στα παράλια της Τουρκίας. Και γιατί το μήκος των ακτογραμμών μας είναι τεράστιο και η πλήρως αποτελεσματική φύλαξή τους, εξαιρετικά δύσκολη.

Από την πλευρά τους η Ιταλία και η Ισπανία κατάφεραν να περιορίσουν δραστικά το πρόβλημα, παίρνοντας πολύ σκληρά μέτρα. Που – δυστυχώς - στοίχισαν εκατοντάδες ζωές παράνομων μεταναστών, οι οποίοι επιχειρούσαν να αποβιβαστούν στα παράλιά τους.

Εμείς μέτρα τέτοιας σκληρότητας, δεν πήραμε. Ούτε εισηγείται κανένας να πάρουμε.

Κάναμε όμως, κάτι άλλο, πιο ανθρώπινο: Υπογράψαμε σύμβαση με την Τουρκία για την επανα-προώθηση παράνομων μεταναστών. Και εμπλέξαμε τη μικτή ευρωπαϊκή δύναμη, την Frontex , για να βοηθήσει στη φύλαξη των συνόρων μας.

Και τα δύο αυτά μέτρα λήφθηκαν επί διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Για να μη ξεχνιόμαστε…

Λίγο πριν, το 2003, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είχαν αποδεχθεί το «Δουβλίνο ΙΙ». Μια κοινοτική συμφωνία που απαγορεύει σε όσους μετανάστες νομιμοποιούνται στην Ελλάδα, να μεταβαίνουν σε άλλες κοινοτικές χώρες.

Προσέξτε το αυτό: Το ΠΑΣΟΚ έκλεισε την πόρτα των μεταναστών από την Ελλάδα στις άλλες κοινοτικές χώρες του βορρά. Ενώ η Νέα Δημοκρατία προσπάθησε να κλείσει την πόρτα των λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα…

Όμως και εδώ υπήρξαν προβλήματα.

Διότι η Τουρκία δεν τηρεί τα συμφωνημένα. Και γι’ αυτό επιμένω ότι το πρώτο που θα έπρεπε να συζητάμε αυτή τη στιγμή με την Τουρκική κυβέρνηση είναι να τιμήσει την υπογραφή της και να τηρήσει τις υποχρεώσεις της. Τι νόημα έχει να συζητάμε για άλλα, με μια κυβέρνηση που αθετεί τα ήδη συμφωνημένα;

Όσο η Τουρκία παρασπονδεί, περιορίζεται και ο ρόλος της Frontex . Διότι μεταξύ άλλων, οι ευρωπαϊκές ναυτικές μονάδες δεν μπορούν να εισέλθουν στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Κι όταν συλλαμβάνουν πλοιάρια με παράνομους μετανάστες, δεν μπορούν να τους στείλουν πίσω, αλλά τους μεταφέρουν στα ελληνικά παράλια όπου παραμένουν.

Όμως αυτοί οι άνθρωποι αργά ή γρήγορα θα νομιμοποιηθούν στην Ελλάδα. Όπως ακριβώς συνέβη με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους που μπήκαν στην Ελλάδα παράνομα κατά το παρελθόν. Κι ενώ η ελληνική κοινωνία έχει φτάσει πλέον στα όριά της, όσον αφορά την απορρόφηση μεταναστών…

Σε τέτοιες συνθήκες, η χαλάρωση της πολιτικής μας για την πολιτογράφηση σε σχεδόν αυτόματη και η μαζική χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά που γεννιούνται εδώ, είναι ίσως το χειρότερο που μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση.

Κι αυτό ακριβώς έκανε…

Κι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο: Γιατί όταν βρισκόμαστε στην καρδιά της χειρότερης οικονομικής κρίσης που πέρασε η Ελλάδα τη μεταπολεμική περίοδο, το να χορηγούμε ιθαγένεια μαζικά σε μισό εκατομμύριο μετανάστες, μαζί με τα παιδιά τους, εγκυμονεί κινδύνους κοινωνικών εκρήξεων.

Σε τέτοιες συνθήκες κορυφώνεται η ξενοφοβία της κοινωνίας. Κι αντί να την εκτονώσει η κυβέρνηση, την πυροδοτεί.

Πράγματι, πολλοί από τους μετανάστες που μας έχουν έλθει τα προηγούμενα χρόνια, έχουν δημιουργήσει πια βιοτικούς δεσμούς – οικονομικούς και κοινωνικούς – με την χώρα και επιλέγουν να μείνουν.

Πράγματι, πρέπει να τους εντάξουμε. Αλλά να τους εντάξουμε ομαλά. Χωρίς να δημιουργήσουμε αντιδράσεις. Και εντάσσω ομαλά σημαίνει δύο πράγματα:

Τους εντάσσω σταδιακά και τους εντάσσω με τρόπο που δεν δημιουργεί κίνδυνο να έλθουν κι άλλοι. Δεν στέλνω το μήνυμα ότι η χώρα έχει χαλαρές διαδικασίες μαζικής πολιτογράφησης. Δεν μετατρέπω την Ελλάδα σε «μαγνήτη» εισόδου νέων κυμάτων παράνομων μεταναστών.

Κάνω ό,τι πρέπει να κάνω, αλλά δεν στέλνω αυτό το μήνυμα ούτε στους δουλέμπορους που καραδοκούν να φέρουν κι άλλες «καραβιές» απελπισμένων, ούτε στην υπόλοιπη κοινωνία, που ήδη βρίσκεται στα όριά της. Αυτό σημαίνει ομαλή ένταξη…

Η κυβέρνηση κάνει το ακριβώς αντίθετο:

Σε μια χώρα όπου ήδη τα σύνορα της δεν φυλάσσονται αποτελεσματικά, και που όσοι έρχονται δεν μπορούν ούτε πίσω να γυρίσουν ούτε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες να περάσουν, εμείς πάμε να εγκαινιάσουμε πολιτικές μαζικής πολιτογράφησης εκατοντάδων χιλιάδων!

Στέλνοντας το μήνυμα προς τα έξω να έλθουν πολλοί περισσότεροι.

Και στέλνοντας το μήνυμα προς τα μέσα ότι αυτό ακριβώς θα συμβεί: θα έλθουν πολλοί περισσότεροι…

Σε τέτοιες συνθήκες είναι φυσικό να αναπτύσσεται ξενοφοβία.

Δεν είναι καλό. Δεν είναι σωστό. Αλλά είναι αναπόφευκτο…

Κι αυτό ακριβώς κάνει η κυβέρνηση.

Μιλάει για ξενοφοβία. Καταγγέλλει την ξενοφοβία. Κι είναι η ίδια που πυροδοτεί ακόμα μεγαλύτερη ξενοφοβία.

Αυτό ακριβώς εμείς προσπαθούμε να αποτρέψουμε.

Η αυτόματη χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά που γεννώνται στην Ελλάδα, όπως την προβλέπει το Σχέδιο Νόμου, έχει δύο προβλήματα:

-- Πρώτον, συμπαρασύρει και τους γονείς τους. Δεν θα παίρνουν ιθαγένεια, με τη γέννησή τους, μόνο τα παιδιά…

-- Δεύτερο, λόγω αυτής της δυνατότητας, δημιουργείται το «κίνητρο της εγκυμοσύνης» ως μέσο πολιτογράφησης.

Το γεγονός ότι η ιθαγένεια αφορά μόνο τα παιδιά των νομίμων μεταναστών δεν λύνει το πρόβλημα. Διότι με την προτεινόμενη ρύθμιση, αν υπάρξει στο μέλλον νέο κύμα νομιμοποιήσεων, αυτόματα θα παίρνουν και αναδρομική ιθαγένεια τα παιδιά που γεννήθηκαν ήδη στην Ελλάδα, δίνοντας έτσι το δικαίωμα και στους γονείς τους να πολιτογραφηθούν.

Βεβαίως, υπό την πίεση της κριτικής που ασκήσαμε στο αρχικό σχέδιο, το τελικό Νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε είναι «βελτιωμένο» στο σημείο αυτό. Αλλά δεν αρκεί η μικρή βελτίωση. Γιατί παραμένει ισχυρό το κίνητρο για την προσέλκυση μεταναστών που θα γεννήσουν στην Ελλάδα και η ιθαγένεια των παιδιών τους θα συμπαρασύρει, μετά από λίγα χρόνια, την πολιτογράφηση των γονιών.

Κι έτσι η αυτόματη ιθαγένεια γίνεται αληθινός μαγνήτης για τη μαζική είσοδο, νομιμοποίηση και πολιτογράφηση χιλιάδων νέων παράνομων μεταναστών.

Το θέλουμε αυτό; Όχι!

Γιατί δεν λύνει κανένα κοινωνικό πρόβλημα.

Και γιατί δημιουργεί κοινωνικό πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο.

Η ρύθμιση που προτείνουμε εμείς είναι διαφορετική στο εξής:

Τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα αποκτούν το δικαίωμα να πάρουν ιθαγένεια, όχι αμέσως, αλλά στην ενηλικίωσή τους. Χωρίς άλλες διαδικασίες.

Με δύο μόνο προϋποθέσεις που εξαρτώνται απόλυτα από τα ίδια:

-- Να έχουν τελειώσει την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Πράγμα που τα εξισώνει εκ των προτέρων με τα υπόλοιπα ελληνόπουλα και τα ενσωματώνει στην Ελληνική κοινωνία ομαλά, μέσα από την ένταξη στην «ημετέρα παιδεία».

-- Και να εγκαταλείψουν την ιθαγένεια των γονιών τους (εφ’ όσων προέρχονται από «τρίτες» – μη ευρωπαϊκές χώρες-μέλη της Ένωσης).

Μ’ άλλα λόγια, όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα θα πάρουν ιθαγένεια με την ενηλικίωσή τους εφ’ όσον το θέλουν.

Αλλά δεν θα πάρουν ιθαγένεια εξ αρχής και οι γονείς τους.

Η ρύθμιση που προτείναμε εμείς, δίνει τη δυνατότητα σε όσα παιδιά έχουν ήδη γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα να αποκτήσουν την ιθαγένεια στην ενηλικίωσή τους. Αλλά η ιθαγένεια των παιδιών με την ενηλικίωση δεν θα συμπαρασύρει την πολιτογράφηση των γονιών από τώρα.

Διευκολύνουμε την ένταξη όσων θέλουν αληθινά να ενταχθούν, αλλά δεν καθιστούμε τη χώρα μας «μαγνήτη» σε νέα κύματα παράνομων μεταναστών.

Και δεν καλλιεργούμε φοβικά ανακλαστικά στην κοινωνία. Είναι μια ρύθμιση ισορροπημένη και δίκαιη.

Στην απάντησή μας προς τον κ. υπουργό των Εσωτερικών για το αρχικό του Σχέδιο, επισημάναμε την ευρωπαϊκή εμπειρία, ιδιαίτερα για τη χορήγηση ιθαγένειας. Αυτό το θεωρούμε πολύ σημαντικό, γιατί η Ευρωπαϊκή εμπειρία είναι θετική και αρνητική. Εμπεριέχει ορθές παρεμβάσεις που αξίζει να μελετήσουμε και να προσαρμόσουμε στη δική μας, την ελληνική πραγματικότητα. Αλλά εμπεριέχει και σφάλματα, που, φυσικά, πρέπει να αποφύγουμε.

Επισήμανα την περίπτωση του Γερμανικού νόμου για την ιθαγένεια, ο οποίος πράγματι ξεπέρασε το «δίκαιο του αίματος» και υιοθέτησε, επί πλέον, το «δίκαιο του εδάφους». Δηλαδή απέδωσε ιθαγένεια στα παιδιά που γεννιούνται στην Γερμανία.

Αν προσέξετε όμως, το γερμανικό νόμο, θα διαπιστώσετε το εξής πολύ ενδιαφέρον: Αν ίσχυε κατά γράμμα στην Ελλάδα, τότε κανένα από τα παιδιά που ήδη έχουν γεννηθεί εδώ δεν θα έπαιρνε ιθαγένεια.

Κι αυτό για πολλούς λόγους. Γιατί, το κυριότερο, ο γερμανικός νόμος δεν είχε αναδρομική ισχύ. Δεν ισχύει για τα παιδιά που είχαν ήδη γεννηθεί όταν ψηφίστηκε, το 1999. Άρχισε να ισχύει για όσα γεννιούνται μετά την ψήφισή του, μετά τις αρχές του 2000.

Το παράδειγμα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, διότι δείχνει ότι ακόμα και χώρες που φαινομενικά χαλαρώνουν τη νομοθεσία τους περί ιθαγένειας, στην πραγματικότητα βάζουν ασφαλιστικές δικλείδες για να αποφύγουν δύο πράγματα: Πρώτον, να μη γίνουν οι ίδιες «μαγνήτες» παράνομης μετανάστευσης. Και δεύτερον, να μην προκαλέσουν αντιδράσεις στον ίδιο το λαό τους, ώστε η ενσωμάτωση των μεταναστών να προχωρήσει ομαλά. Πράγμα που είναι προς το απόλυτο συμφέρον και των ίδιων των μεταναστών.

Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε στη Γερμανία, σε μια περίοδο μεγάλης ευημερίας, το 1999, επί Σοσιαλδημοκράτη Καγκελάριου Γκέρχαρτ Σρέντερ. Δεν ήταν ασφαλώς «ακραίος» ή «ξενοφοβικός» ο Σρέντερ. Αλλά έθεσε αυστηρές «δικλείδες».

Αντίστοιχες δικλείδες προτείνουμε κι εμείς. Και μάλιστα, όχι τις ίδιες, αλλά πιο ανοικτές και λιγότερο δρακόντειες.

Το κυβερνητικό σχέδιο στην αρχική του μορφή δεν έθετε καμία δικλείδα ασφαλείας. Στην βελτιωμένη εκδοχή που παρουσιάστηκε πριν λίγες μέρες παραμένει ανεπαρκές. Γι’ αυτό και εξακολουθεί να βρίσκεται έξω από την ευρωπαϊκή λογική.

Καταθέτω το σύνολο του γερμανικού νομοσχεδίου, γιατί φαίνεται ότι ο κύριος υπουργός διάβασε μόνο το προοίμιό του και δεν είδε τις ασφαλιστικές δικλείδες που περιέχει…

Υπάρχει, όμως, και η αρνητική εμπειρία της Ευρώπης. Υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι αν δώσουμε ιθαγένεια στα παιδιά θα τα ενσωματώσουμε πιο εύκολα. Αυτή η άποψη κυριάρχησε, πράγματι, σε κάποιες χώρες με μεγάλη αποικιακή παράδοση για κάποια χρόνια.

Όπως, όμως, έδειξαν τα δραματικά γεγονότα στο Λονδίνο και στα προάστια των γαλλικών πόλεων, το 2005, δεν αρκεί η εύκολη ή αυτόματη χορήγηση ιθαγένειας για να ενταχθούν τα παιδιά των μεταναστών. Χρειάζεται και η ψυχολογική ενσωμάτωσή τους, σταδιακά και ομαλά. Πράγμα που προφανώς δεν είχε συμβεί στις χώρες αυτές. Κι αυτό πλήρωσαν οι κοινωνίες τους…

Το πλήρωσαν, κατάλαβαν το σφάλμα τους και τώρα το διορθώνουν:

-- Στη Βρετανία κάνουν στροφή τώρα – επί Εργατικής κυβέρνησης μάλιστα - και διακηρύσσουν των ενσωμάτωση των παιδιών των μεταναστών στη «βρετανικότητα», έννοια άγνωστη ως το 2005.

-- Στη Γαλλία πάνε ένα βήμα πιο πέρα: δημιουργούν υπουργείο Εθνικής ταυτότητας και μετανάστευσης. Επικεντρώνοντας την προσοχή τους στην αναβάθμιση της εθνικής ταυτότητας ως μέσου για την ομαλή ενσωμάτωση των μεταναστών.

-- Ανάλογα και στην Ισπανία, επί Πρωθυπουργίας του Σοσιαλιστή Θαπατέρο, μιλούν για Ισπανικότητα…

Εμείς δεν λέμε τίποτε διαφορετικό: Μιλάμε για ενσωμάτωση των μεταναστών στην ημετέρα παιδεία, δηλαδή την «ελληνικότητα».

Εδώ, όποιον μιλάει για ελληνικότητα κάποιοι τον στέλνουν στην πυρά! Δηλαδή πάμε αντίθετα με όσα ανακαλύπτουν και θεσπίζουν ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές.

Κι όταν εμείς υποδεικνύουμε στην κυβέρνηση τη θετική και αρνητική ευρωπαϊκή εμπειρία, μας κάνει και μαθήματα… πολύ-πολιτισμικότητας!

Δεν έχει καταλάβει η κυβέρνηση ότι η πολύ-πολιτισμικότητα είναι ένα ιδεολόγημα που καταρρέει παντού. Και εγκαταλείπεται όπου το υιοθέτησαν, έστω και πειραματικά.

Να διευκρινίσουμε ότι πολύ-πολιτισμικότητα δεν είναι «η ανοχή προς το διαφορετικό». Αν ήταν αυτό θα συμφωνούσαμε όλοι…

Πολύ-πολιτισμικότητα είναι δύο άλλα πράγματα, πολύ επικίνδυνα: Πρώτον έχει ως συνέπεια – έστω και αθέλητη - να αναπαράγονται οι «διαφορετικοί», δηλαδή οι ξένοι μετανάστες, σε γκέτο. Εμείς επιλέγουμε το αντίθετο: Επιδιώκουμε να εντάξουμε τους μετανάστες στην κοινωνία μας και στον Πολιτισμό μας. Θέλουμε να τους ενσωματώσουμε, ώστε να νιώθουν κι εκείνοι και να τους νιώθουν όλοι οι συμπολίτες τους ως μέλη της κοινωνίας, ως Έλληνες. Η ενσωμάτωση είναι η καλύτερη ασπίδα για το ρατσισμό. Η πολύ-πολιτισμικότητα αναπαράγει το ρατσισμό.

Δεύτερον, η πολύ-πολιτισμικότητα διακηρύσσει ότι όλοι οι πολιτισμοί μπορούν να συμβιώσουν αρμονικά. Αλλά αυτό έχει διαψευστεί. Υπάρχουν πολιτιστικά στοιχεία που δεν μπορούν να συμβιώσουν.

Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η μπούρκα σε μια φιλελεύθερη δυτική κοινωνία.

Δεν γίνεται αποδεκτή η πολυγαμία ή έθιμα που οδηγούν σε βάναυση μεταχείριση της γυναίκας στις δικές μας κοινωνίες.

Γιατί όλα αυτά ακυρώνουν το δικό μας Πολιτισμό.

Δημοκρατικές χώρες της Δύσης βάζουν ήδη φραγμούς σε πολιτισμικά στοιχεία που φέρνουν κάποιοι μετανάστες από τις χώρες καταγωγής τους. Για να μη λειτουργούν αυτοί οι φραγμοί κατασταλτικά, πρέπει το συντομότερο να ενσωματωθούν ομαλά οι μετανάστες και κυρίως τα παιδιά τους, στις βασικές αξίες του δυτικού πολιτισμού.

Δεν μας ενοχλούν οι «διαφορετικότητες» άλλων πολιτισμών. Απλώς επισημαίνουμε στοιχεία ασυμβατότητας που δεν μπορούν να συμβιώσουν με τη δικό μας πολιτισμό. Γι’ αυτό κι όταν έρχονται εδώ πρέπει να αποδέχονται τους κανόνες της δικής μας κοινωνίας, του δικού μας τρόπου ζωής, του δικού μας πολιτιστικού πρότυπου. Κι όχι να προσπαθούν να του επιβληθούν ή να το αλλάξουν. Αυτό ονομάζουμε «ενσωμάτωση». Κι σε αυτό το σημείο διαφέρει η ενσωμάτωση με την πολύ-πολιτισμικότητα.

Θέλουμε τους μετανάστες που επιλέγουν να ριζώσουν στη χώρα μας, να αφήσουν πίσω τους στοιχεία του πολιτισμού τους που είναι ασύμβατα με το δικό μας, να ενταχθούν στην κοινωνία μας, να νιώσουν Έλληνες, να γίνουν Έλληνες μέσω της «ημετέρας παιδείας». Δεν θέλουμε απλώς να «πάρουν τα χαρτιά τους» με συνοπτικές διαδικασίες και να αναπαράγονται ως διαφορετικά γκέτο…

Θέλουμε την ενσωμάτωση των ξένων, για να καταπολεμήσουμε την ξενοφοβία. Για να τελειώσουμε το ρατσισμό.

Δεν θέλουμε τα γκέτο που τροφοδοτούν κι αναπαράγουν το ρατσισμό…

Τέλος, έχουμε και το πρόβλημα με την ψήφο των μεταναστών από μη ευρωπαϊκές χώρες, στις δημοτικές εκλογές. Εδώ αναφερόμαστε σε ένα μέτρο που υιοθετεί η κυβέρνηση, αν και το μέτρο αυτό έχει απορριφθεί από άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις – και μάλιστα από χώρες-πιλότους για τα ζητήματα μετανάστευσης (όπως η Γαλλία μόλις πριν λίγες εβδομάδες).

Γιατί έχει απορριφθεί;

Για ένα απλό λόγο: Διότι η δημοκρατία είναι αδιαίρετη. Και τα βασικά πολιτικά δικαιώματα στα οποία στηρίζεται είναι επίσης αδιαίρετα.

Δεν μπορούν να υπάρχουν πολίτες δύο ταχυτήτων: Κάποιοι που ψηφίζουν παντού και κάποιοι που ψηφίζουν σε ορισμένες εκλογές μόνο.

Κάποιοι που έχουν το δικαίωμα των εκλέγειν και εκλέγεσθαι και κάποιοι – «υποδεέστεροι» - που έχουν μόνο το δικαίωμα του εκλέγειν, αλλά όχι του εκλέγεσθαι.

Δεν μπορεί κάποιοι να μπορούν να εκλεγούν σύμβουλοι ή πρόεδροι του δημοτικού συμβουλίου ή δήμαρχοι, και κάποιοι άλλοι να μπορούν να εκλεγούν μόνον δημοτικοί σύμβουλοι.

Ούτε είναι δυνατό κάποιος αιρετός αξιωματούχος της τοπικής αυτοδιοίκησης, που διαχειρίζεται πόρους του τόπου μας, να μην μπορεί να ψηφίζει στις εθνικές εκλογές.

Τέτοια ρύθμιση είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει μεγάλες εντάσεις και πολώσεις μέσα στις τοπικές κοινωνίες:

-- Πρώτον, διότι θα υπάρξει μεγάλη καχυποψία ότι η ψήφος των μεταναστών άλλαξε το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε, αν ψήφιζαν μόνον οι πολίτες που συμμετέχουν στο εκλογικό σώμα των εθνικών εκλογών.

-- Και δεύτερον, διότι και ανάμεσα στους μετανάστες θα δημιουργηθούν απολύτως δικαιολογημένες πικρίες, γιατί κάποιοι απ’ αυτούς θα εκλέγονται μόνο δημοτικοί σύμβουλοι, ενώ έλληνες πολίτες θα μπορούν να καταλάβουν υψηλότερα αιρετά αξιώματα κι ας έχουν πάρει λιγότερες ψήφους.

Ένα τέτοιο μέτρο, που δημιουργεί πικρίες παντού και καχυποψία πάντων κατά πάντων, δεν βοηθά στην ομαλή ένταξη των μεταναστών. Μάλλον επιτείνει ξενοφοβικά ανακλαστικά.

Δεν είναι δημοκρατική πρόοδος. Είναι δημοκρατική στρέβλωση. Γιατί καθορίζει διακρίσεις ανάμεσα στους πολίτες. Και η δημοκρατία των διακρίσεων παύει να είναι αληθινή δημοκρατία.

Πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν απορρίψει αυτό το μέτρο. Προωθείται εκεί η κανονική σταδιακή πολιτογράφηση των νόμιμων μεταναστών. Που όταν πολιτογραφηθούν παίρνουν όλα τα δικαιώματα του πολίτη. Δεν γίνονται πρώτα πολίτες… «δεύτερης κατηγορίας». Διότι σε μια δημοκρατία δεν υπάρχουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Εμείς συμφωνούμε με τις επιλογές αυτών των χωρών της Ευρώπης. Και διαφωνούμε με την επιλογή της κυβέρνησης, που φαίνεται να ψάχνει ψήφους για τις δημοτικές εκλογές. Την καλούμε να αποσύρει ολοκληρωτικά αυτό το σημείο.

Όχι να αναστείλει την εφαρμογή του για τις μεθεπόμενες εκλογές. Να το αποσύρει τώρα και να το συζητήσουμε, αν επιμένει, μετά της δημοτικές εκλογές.

Για να μην επιβεβαιώσει την καχυποψία που ήδη δημιουργεί, ότι αντιμετωπίζει τέτοια ζητήματα με στενά μικροκομματικά και ψηφοθηρικά κριτήρια.

Της ζητάμε να το αποσύρει, γιατί η χρονική στιγμή εντείνει τις καχυποψίες και πυροδοτεί εντάσεις στη βάση.

Και μετά να το φέρει, εμείς πάλι θα διαφωνήσουμε. Αλλά τουλάχιστον θα έχουμε αποφύγει τα χειρότερα στις τοπικές κοινωνίες.

Φυσικά εξαιρούμε τους ομογενείς. Πιστεύουμε ότι όσοι έχουν κάρτα ομογενούς πρέπει να πολιτογραφηθούν και να πάρουν πλήρη δικαιώματα ψήφου. Αλλά αυτό, φυσικά, μπορεί να ρυθμιστεί χωριστά, κι όχι να εντάσσεται σε νομοθετικές ρυθμίσεις περί ιθαγένειας.

Και δύο τελευταία σημεία που τα θεωρώ κρίσιμα για τη συζήτησή μας.

* Η στρατηγική που προτείνουμε για την ιθαγένεια και την πολιτογράφηση είναι προς το συμφέρον και των ίδιων των μεταναστών. Θέλουμε να τους ενσωματώσουμε ομαλά στην Ελληνική κοινωνία. Να εκμηδενίσουμε την ξενοφοβία, την καχυποψία, την επιφυλακτικότητα της κοινωνίας απέναντί τους.

Η ενσωμάτωση είναι πολύ ευρύτερη έννοια. Απευθύνεται στους ίδιους τους μετανάστες, αλλά και στην υπόλοιπη κοινωνία. Ενισχύει την κοινωνική συνοχή, δεν την κατακερματίζει σε αναρίθμητα γκέτο.

Η ενσωμάτωση έχει ως κεντρικό άξονα την Εκπαίδευση, αλλά εκτείνεται πολύ πέρα από την Εκπαίδευση.

Οι μετανάστες που θέλουν αληθινά να ριζώσουν στην Ελλάδα, καταλαβαίνουν ότι η Νέα Δημοκρατία θέλει να τους εντάξει ομαλά στην ελληνική κοινωνία. Σε αντίθεση προς την κυβέρνηση, η οποία, αν επιμείνει στις θέσεις της, απλώς επιδιώκει να ψηφοθηρήσει σε βάρος τους.

Ομαλή ένταξη των μεταναστών δεν γίνεται όταν δημιουργείται καχυποψία στην υπόλοιπη κοινωνία. Αυτή την καχυποψία θέλουμε να καταπολεμήσουμε. Αυτή την καχυποψία τροφοδοτεί η πολιτική της κυβέρνησης, η οποία θέλει να πολιτογραφήσει τους πάντες, χωρίς να εντάξει κανένα.

Οι μετανάστες που θέλουν να ριζώσουν πραγματικά στην Ελλάδα - κι αυτοί και τα παιδιά τους - παίρνουν την ένταξή τους πολύ σοβαρά. Και γι’ αυτό είναι οι πρώτοι που επιθυμούν ομαλή ένταξη. Όχι βιαστική μαζική πολιτογράφηση.

Θέλουν να ενταχθούν σε μια συνεκτική κοινωνία και να νιώσουν τη θαλπωρή της. Δεν θέλουν να γίνουν ένα «γκέτο νόμιμων», σε μια κοινωνία όλο και πιο ξενόφοβη.

Αυτό που υποστηρίζει και στο οποίο επιμένει η Νέα Δημοκρατία εξυπηρετεί τα συμφέροντα και των μεταναστών και της Ελληνικής κοινωνίας συνολικά. Και το καταλαβαίνουν οι ίδιοι οι μετανάστες, όπως το διαισθάνεται και η υπόλοιπη ελληνική κοινωνία.

Η πολιτική πρόταση της Νέας Δημοκρατίας ενώνει τους μετανάστες με την Ελληνική κοινωνία.

Αντίθετα, η πρόταση της Κυβέρνησης πολώνει την ελληνική κοινωνία με αφορμή τους μετανάστες.

Κι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.

* Δεν μπορούμε σε τέτοιες δύσκολες στιγμές να πολώνουμε την ελληνική κοινωνία, με τέτοιο τρόπο, σε τέτοιο ζήτημα.

Γι’ αυτό και η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.

Κι όχι απλώς θα το καταψηφίσει, αλλά και θα το καταργήσει όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Και θα εφαρμόσει τη δική της πολιτική, που οδηγεί στην ομαλή ένταξη των μεταναστών. Με ασφαλιστικές δικλείδες, αντίστοιχες προς εκείνες που υιοθετούν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.

Το αν έχουμε η όχι το θάρρος να στηρίζουμε ορισμένα μέτρα της κυβέρνησης, παραδείγματος χάριν στην Οικονομία, που είναι απαραίτητα για το καλό του τόπου, το έχουμε αποδείξει…

Τώρα θα αντιληφθείτε ότι έχουμε και την αποφασιστικότητα να πολεμάμε μέτρα της κυβέρνησης που βλάπτουν τον τόπο.

Κι η ίδια η κυβέρνηση πρέπει να δείξει ότι η συναίνεση δημιουργεί και στην ίδια ευθύνες: Να ακούει τη φωνή της Κοινωνίας. Να εγκαταλείψει πείσματα και εμμονές. Να λύνει προβλήματα όχι να δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα.

Αν θέλει στήριξη στα δύσκολα πρέπει να μάθει να νομοθετεί με συναίνεση.

Η συναίνεση είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης. Επιβάλλει υποχρεώσεις και στην κυβέρνηση, όχι μόνο στην Αντιπολίτευση.

Σε ό,τι μας αφορά το έχουμε διακηρύξει απ’ αυτό το βήμα κατ’ επανάληψιν:

Δεν θέλουμε την Ελλάδα περίκλειστο φρούριο.

Αλλά δεν θα αφήσουμε ποτέ να γίνει και ξέφραγο αμπέλι…




Δευτερολογία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά
Στην προ ημερησίας διάταξης Κοινοβουλευτική Συζήτηση
για την Ιθαγένεια και τη Μεταναστευτική Πολιτική


Κύριε Υπουργέ τον εκθέσατε τον κύριο Πρωθυπουργό και πολύ φοβάμαι ότι έτσι το ΠΑΣΟΚ έτσι γίνεται άλλη μία φορά υπότροπο σε ανακριβείς καταγγελίες. Και μας θυμίσατε εκείνο το εκπληκτικό το οποίο είχε λεχθεί στις 16 Οκτωβρίου του ’09, στις προγραμματικές δηλώσεις, ότι η Ελλάς είχε δείρει μέχρι θανάτου επί Νέας Δημοκρατίας Πακιστανό μετανάστη. Πράγμα που δεν αποδείχθηκε ποτέ! Και εκκρεμούν ακόμη δύο επίκαιρες επερωτήσεις του κυρίου Παυλόπουλου, στις οποίες η Κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει.

Δεν θέλω να πω τίποτε άλλο για τον κύριο Καρατζαφέρη. Μία μικρή παρένθεση αξιοπιστίας μόνο. Να μας πει, για να δούμε αν μπορούμε να διαφωνήσουμε ή να συμφωνήσουμε μαζί του, αν πράγματι πιστεύει αυτό το οποίο τον Μάρτιο του ’07 το είδαμε γραμμένο στα «Νέα» ως δήλωση δικιά του, ότι από τη στιγμή που γεννιέται σε ένα τόπο ένα παιδί, θα πρέπει να παίρνει αυτόματα την υπηκοότητα του συγκεκριμένου τόπου που γεννήθηκε.

Εάν αυτό συμφωνείτε, τότε δεν έχει καμία σχέση με τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις σας.

Θα ήθελα τώρα να προχωρήσω, πριν πάω περισσότερο το θέμα, αυτό που είπα στην αρχή, για δυο - τρεις παρατηρήσεις μόνο σύντομες για τα οικονομικά.

· Όσα μέτρα περιστολής δημοσίων δαπανών ή και αύξησης δημοσίων εσόδων και αν πάρετε,

τόσο περισσότερο, κύριοι της Κυβέρνησης απαιτούνται να παίρνετε ταυτόχρονα αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της οικονομίας.

Είναι αυτό που έχουμε πει, ότι χρειάζονται «ανάσες» τόνωσης της οικονομίας, προκειμένου να μην πέσει σε ασφυξία η αγορά. Σας έχω επανειλημμένα προτείνει αρκετά τέτοια μέτρα και θέλω να σας προειδοποιήσω επισήμως, ότι εάν δεν τα πάρετε άμεσα, τότε θα ενσκήψει πολύ μεγαλύτερη ύφεση, πολύ μεγαλύτερη ανεργία.

Και τα ελλείμματα δεν θα μειωθούν. Θα μπούμε σε ένα φαύλο κύκλο, μία «μαύρη τρύπα» και σας καλώ πραγματικά αυτό να το προσέξετε. Διότι είναι το κυρίαρχο ζήτημα που σήμερα απασχολεί την αγορά.

Θα είμαστε πάλι εδώ σε δύο τρεις μήνες. Θα έχει αυξηθεί κατακόρυφα η καμπύλη της ανεργίας, εάν δεν προλάβετε και αν δεν εφαρμόσετε άμεσα ορισμένες «ανάσες» τέτοιας τόνωσης της οικονομίας.

· Δεύτερον, από την πρώτη στιγμή ήμασταν αντίθετοι στο θέμα της αύξησης της

φορολογίας καυσίμων και ακινήτων. Για τα καύσιμα έχω αναφερθεί, για τα ακίνητα θέλω να σας πω ότι θα κινδυνέψει να σταματήσει τελείως η οικοδομική δραστηριότητα, από την οποία ζουν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες επαγγέλματα.

Αν ανεβάσουμε τους φόρους σε καύσιμα και ακίνητα, κινδυνεύουμε να χάσουμε πολλά περισσότερα.

· Και τρίτον, η οικονομία είναι επιστήμη των επιλογών.

Καμιά φορά οι επιλογές αυτές είναι δύσκολες. Όταν όμως θέλετε να κόψετε αδιακρίτως τα πάντα, τότε κάποιες φορές δημιουργείτε δυσανάλογα μεγάλα προβλήματα για να πετύχετε πολύ μικρές οικονομίες.

Όπως θα ήτανε η περιστολή για παράδειγμα στο 45% - σας το είπα και όταν σας είδα στο γραφείο σας κύριε Παπανδρέου, - των επιδομάτων των Ελλήνων διπλωματών. Για να μην μιλήσω για τα επιδόματα των αεροπόρων μας, που κάνουν καθημερινά αναχαιτίσεις και εικονικές αερομαχίες πάνω στο Αιγαίο, που ήδη παίρνουν ελάχιστα και τα οποία ακούγεται ότι και αυτά περικόπτονται.

Συμφωνούμε σε δραστικές περικοπές, αλλά από σπατάλες, όχι από ζωτικές ανάγκες! Όχι ισοπεδωτικές περικοπές που έτσι και αλλιώς ελάχιστα θα προσφέρουν και κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά.

· Τελευταίο για την οικονομία. Υπάρχει ο δανεισμός για την αναχρηματοδότηση του δημοσίου

χρέους. Βγάλατε τα πενταετή ομόλογα. Τα πήρατε με πολύ μεγάλο κόστος. Καλά κάνατε και τα πήρατε.

Ήταν 6,2% για 8 δις, αντιστοιχεί αυτό περίπου - στα 380 spreads - σε 1,8 δις. Τόση θα είναι επιπλέον η επιβάρυνση. Καλά κάνατε και τα πήρατε. Έρχεστε, όμως, αμέσως μετά και προσπαθείτε να περάσετε την ανάγκη αμέσως να πάρετε και άλλα πενταετή ή δεκαετή κιόλας.

Δεν καταλαβαίνετε ότι έτσι δίνετε ακριβώς το αντίθετο μήνυμα στις αγορές; Οι αγορές περιμένουν από εσάς να ζητήσετε ενός έτους ομόλογα. Για να δείξετε ότι δεν έχετε φόβο με την εξελισσόμενη ομαλοποίηση της αγοράς την οποία όλοι επιζητούμε.

Εάν ζητείτε δεκαετή ομόλογα, και μάλιστα με τέτοια spreads τεράστια, με τέτοιο κόστος τεράστιο, αντιλαμβάνεστε ότι περνάτε ακριβώς το αντίθετο μήνυμα στην αγορά. Και λέτε ότι επειδή φοβάμαι τι θα γίνει αύριο, κλείνω από τώρα και άλλα πενταετή ή δεκαετή, παρά το τεράστιο κόστος που θα έχω, προκειμένου να περισώσω την κατάσταση.

Αυτό πρέπει να το προσέξετε. Γίνονται τέτοιες γκάφες και νομίζω ότι τους 3 πρώτους μήνες μπορούσατε να λέτε ότι έφταιγε η Νέα Δημοκρατία για τα μέτρα που αναγκαστήκατε να συμπεριλάβετε στο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης.

Τον τελευταίο μήνα σας φταίνε οι κερδοσκόποι. Θα πρέπει να καταλάβετε ότι η Κυβέρνηση φταίει και ας μην ψάχνει για «δαίμονες» προκειμένου να δικαιολογεί την αναβλητικότητά της και την ανεπάρκειά της πολλές φορές.

· Θα ήθελα ένα ακόμα σημείο να επισημάνω. Υπάρχει μία απρέπεια η οποία δυστυχώς

επαναλαμβάνεται. Όχι μόνο σε βάρος μου, αλλά και σε βάρος της αλήθειας. Το γνωστό «παραμύθι», ότι ο Σαμαράς έφερε τους Αλβανούς στην Αθήνα, στην Ελλάδα.

Είναι ένα ψέμα πέρα για πέρα. Δεν μπόρεσε ποτέ κανείς να βρει έστω και μισή δήλωσή μου, μία υπογραφή μου, κάτι που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο. Κυβέρνηση είστε. Ψάξτε.

Επιπλέον, ξεχνάνε εκείνοι που το υποστηρίζουν, ότι ως Υπουργός των Εξωτερικών δικαιοδοσία για τα σύνορα δεν είχα εγώ. Ο Υπουργός των Εξωτερικών τέτοια αρμοδιότητα δεν έχει.

Αλλά ξεχνάτε ακόμα ότι δεν υπήρχαν τότε κλειστά σύνορα από την πλευρά της Ελλάδας για να μπορέσει κάποιος να τα ανοίξει. Υπήρχαν αυστηρά φυλασσόμενα με ηλεκτροφόρα σύρματα σύνορα, από την πλευρά της Αλβανίας, που έπαψαν να φυλάσσονται όταν κατέρρευσε το καθεστώς του Χότζα στην Αλβανία.

Μήπως εγώ φταίω που κατέρρευσε εκείνο το καθεστώς; Μήπως εγώ φταίω για εκείνες τις εικόνες τις εκπληκτικές, που ήταν πάνω σε καράβια κόσμος μαζεμένος σαν τσαμπιά και πηγαίνανε να βρούνε οπουδήποτε ένα μεροκάματο, ένα κομμάτι ψωμί να φάνε αυτοί και οι οικογένειές τους σε όλες τις χώρες της Ευρώπης; Όπου βρέθηκαν την άλλη μέρα εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί παντού;

Ξεχνάτε ακόμα ότι βάσει των επισήμων στοιχείων της αστυνομίας, Κυβέρνηση είστε ψάξτε, επί των ημερών μου ήταν κάτω από 20.000, όσο ήμουν εγώ Υπουργός των Εξωτερικών, εκείνοι οι οποίοι είχαν έρθει στην Ελλάδα από την Αλβανία και ήταν κυρίως άγρια κυνηγημένοι Βορειοηπειρώτες. Οι μεγάλες μάζες ήρθαν αργότερα, Αλβανών, και μάλιστα επί δικών σας κυβερνήσεων.

Αλλά και ποτέ, ποτέ δεν απάντησαν, όσοι με κατηγορούν εκ των υστέρων, ακόμα και αν εγώ μπορούσα να τα ανοίξω τα σύνορα, εσείς γιατί δεν τα κλείσατε μετά;

Πρόκειται για απρέπεια, πρόκειται για κακοήθεια, και πολλές φορές παραπέμπουν σε μία δήλωσή μου, πολύ προγενέστερη, του Δεκεμβρίου του ’89, όταν στο αεροδρόμιο που είχα πάει για να υποδεχθώ τους Έλληνες φοιτητές από την Τιμισοάρα, που είχαμε βάλει ειδική πτήση για να πάει να τους πάρει, λόγω των εξελίξεων με τον Τσαουσέσκου, είχα ευχηθεί τότε στους Βορειοηπειρώτες να γιορτάσουν του χρόνου ελεύθερα Χριστούγεννα εκεί στις εστίες τους, όχι στην Ελλάδα.

Επρόκειτο για μία αυτονόητη ευχή για την αποκατάσταση της ελευθερίας και των υπολοίπων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αλβανία. Και αυτό, σήμερα, θέλουν να το μετατρέπουν ορισμένοι σε άνοιγμα, δήθεν, συνόρων για εκατομμύρια Αλβανούς. Είναι απρέπεια και είναι ντροπή.

Ακούστηκε κάτι για μία πρόταση των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας για την ψήφο των μεταναστών.

Πρώτον να σας πω ότι πράγματι τέτοια πρόταση είχε υποβληθεί, και δεν πέρασε. Και οι περισσότεροι από εκείνους που την είχαν προτείνει τελικά δεν την ψήφισαν. Δεν υπήρξε ποτέ προγραμματική θέση της Νέας Δημοκρατίας. Τι σημαίνει αυτό; Το κόμμα μας τα συζητάει τα πάντα, κάπου καταλήγει.

Όμως αν θέλετε να φέρω και εγώ την κουβέντα σε κάτι τέτοιο, να σας θυμίσω ότι ο δικός σας Βουλευτής, Ευρωβουλευτής, Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, ο κύριος Τσάτσος, ήταν εκείνος, δικός σας σύμβουλος σήμερα, κύριε Πρωθυπουργέ, ο οποίος γραπτώς μάλιστα είχε πει ότι η ψήφος των μεταναστών στις δημοτικές εκλογές απαιτεί συνταγματική μεταβολή.

Και δίνω εδώ το σημείωμα, το συγκεκριμένο, του κυρίου Τσάτσου. Επομένως scripta manent . Κύριε Πρόεδρε, δύο λεπτά ακόμα.

Για το Frontex . Πράγματι το 2001 είχε γίνει η συμφωνία. Επί των ημερών σας υπεγράφη, αλλά επί των ημερών σας το ξεχάσατε.

Η Νέα Δημοκρατία την ενεργοποίησε με επιτροπή εμπειρογνωμόνων, με ανταλλαγή επισκέψεων μεταξύ των αρχηγών του Λιμενικού. Και επειδή άλλωστε αναφέρατε ότι δεν δώσαμε άσυλο σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν μπορούσαμε να επαναπροωθήσουμε, εσείς θα θέλαμε να μας πείτε, σε τέσσερις μήνες που είστε Κυβέρνηση, πόσους έχετε επαναπροωθήσει, κύριε Πρωθυπουργέ;

Και θα έπρεπε αυτή η αθέτηση της συμφωνίας που κάνει η Τουρκία και είναι επικίνδυνη για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, να καθίσταται σαφές από εσάς, και κάθε μέρα, ότι θα αποτελεί εμπόδιο για την τουρκική προοπτική ένταξης στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.

Θα ήθελα να καταλήξω λέγοντας ότι σήμερα μας δόθηκε η ευκαιρία να εξηγήσουμε δύο πράγματα και την δική μας κριτική για την νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης στο ζήτημα της ιθαγένειας, και το ότι εμείς θα φέρουμε κάτι διαφορετικό προς ψήφιση όταν έρθει η ώρα.

Θέλω επίσης να πω ότι για να ενσωματώσουμε τους μετανάστες στην ελληνική κοινωνία, πρέπει και οι ίδιοι να αντιληφθούν ότι όλα όσα κουβαλούν από τις χώρες καταγωγής τους θα πρέπει να είναι συμβατά και με το δικό μας τον πολιτισμό, ότι θέλουμε δηλαδή να τους εντάξουμε στην κοινωνία μας, αλλά αυτό δημιουργεί υποχρέωση και σε αυτούς να σεβαστούν ορισμένες σταθερές που έχει η ελληνική κοινωνία.

Τέλος, υπογραμμίσαμε ότι η πολιτική μας είναι προς όφελος των μεταναστών γιατί εντάσσει τους ίδιους και τα παιδιά τους ομαλά, σταδιακά και χωρίς να δημιουργεί αντιδράσεις στην ελληνική κοινωνία.

Αντίθετα η πολιτική της Κυβέρνησης είναι αυτή που πολώνει την κοινωνία με αφορμή τους μετανάστες και τελικά ζημιώνει τους ίδιους και δημιουργεί θέματα ξενοφοβίας.

Σε ό,τι αφορά, και τελειώνω, το θέμα του δικαιώματος ψήφου των μη πολιτογραφημένων νομίμων μεταναστών στις τοπικές εκλογές, δήλωσα ξεκάθαρα ότι είμαστε αντίθετοι, γιατί αυτό δημιουργεί πολίτες διαφορετικών κατηγοριών σε μία δημοκρατία που δεν πρέπει να έχει διακρίσεις.

Σας θυμίζω, κύριε Παπανδρέου, ότι το Κίνημα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ξεκίνησε στις ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ως κίνημα κατά των διακρίσεων. Εδώ πάμε να επιβάλλουμε διακρίσεις εκεί που δεν υπάρχουν.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ τότε οραματιζόταν μία κοινωνία όπου όλοι θα είναι παιδιά του ίδιου Θεού κάτω από την ίδια σκέπη. Και εμείς υποστηρίζουμε αυτό, την ενσωμάτωση όλων των παιδιών στην ημετέρα παιδεία, όχι την αναπαραγωγή διακρίσεων, όχι την αναπαραγωγή των γκέτο, όχι την πυροδότηση αυτής της καχυποψίας, στην οποία αναφέρθηκα νωρίτερα, πάντων κατά πάντων όπως κάνει αυτό το μοντέλο της πολυπολιτισμικότητας την οποία εσείς προωθείτε.

Ενσωμάτωση των ξένων δια της ημετέρας παιδείας είναι η συμβολή του ελληνικού πολιτισμού στον παγκόσμιο. Είναι ελληνική συμβολή, προβολή της Ελλάδας στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Και πολλές δημοκρατικές κοινωνίες αυτή ανακαλύπτουν σήμερα με τον καλύτερο τρόπο για να πετύχουν την ομαλή ένταξη των μεταναστών στις δικές τους κοινωνίες χωρίς ξενοφοβία και χωρίς ρατσισμό. Αυτή είναι η καλύτερη ασπίδα κατά του ρατσισμού.

Η Ελλάδα δεν είναι χώρος, είναι χώρα, κύριε Πρόεδρε. Και το έχω ξαναπεί. Οι Έλληνες είναι λαός, δεν είναι πληθυσμός.

Προσέξτε μην το πείτε ότι δεν σας είχαμε προειδοποιήσει. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες και ειδικά όταν σπέρνει ανέμους με το μεταναστευτικό σε περιόδους μάλιστα πολύ μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Ευχαριστώ πολύ.