Κ. Μπαρμαρούσης: «Εθνικός Δρυμός έχετε γίνει - Ελιές, ποτάμια, λίμνες, χλωρίδα και πανίδα»!


Κατά την συζήτηση στη Βουλή για την άρση ασυλίας των βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου, ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Κωνσταντίνος Μπαρμαρούσης επεφύλασσε «πληρωμένη απάντηση» στο ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ την Ελιά και τα συστημικά παρακλάδια τους.
 
Ο κ. Μπαρμπαρούσης είπε χαρακτηριστικά: «Εσείς της κεντροαριστεράς δεν υπάρχετε καθόλου. Έχετε γίνει Εθνικός Δρυμός: Ελιές, ποτάμια, λίμνες, χλωρίδα και πανίδα».
 
Εν τέλει η Ολομέλεια αποφάσισε την άρση της ασυλίας του με 213 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 8 παρών.
 
Με τον ίδιο αριθμό ψηφίστηκε και η άρση της ασυλίας των υπόλοιπων Βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου, Αντώνιου Γρέγου, Πολύβιου Ζησιμόπουλου και Αρτέμη Ματθαιόπουλου.

Τι συμβαίνει στο Αιγαίο; Πού το πάει η Άγκυρα και γιατί αποκρύβονται από ελληνικής πλευράς τα επεισόδια;


Που το πάει η Αγκυρα στο Αιγαίο και δημιουργεί συνέχεια επεισόδια διαχειριζόμενη εν συνεχεία την επικοινωνία αυτών καθ'αυτών των επεισοδίων με έναν επίσης πρωτόγνωρα επιθετικό τρόπο;
Και αντίστοιχα η ελληνική πλευρά γιατί αποκρύβει τα επεισόδια αυτά και παριστάνει ότι "Δεν υπάρχουν" μέχρις ότου δημοσιοποιηθούν αυτά από τον τουρκικό Τύπο; 
Ειναι γεγονός ότι η φημολογία περί επεισοδίων που αποκρύβονται, είναι έντονη εδώ και καιρό.
Δεν έχει να κάνει τόσο με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ή το ΓΕΕΘΑ αλλά με τον γενικότερο κυβερνητικό "στρουθοκαμηλισμό" και τις οδηγίες από Μαξίμου και από το υπουργείο Εξωτερικών που βασίζονται στην λογική του "Δεν δημοσιοποιείται, άρα δεν υπάρχει".
Εδώ και καιρό, από τον περασμένο Σεπτέμβριο συγκεκριμένα, υπάρχουν διάσπαρτες πληροφορίες για επεισόδια τόσο σε θάλασσα, όσο και σε αέρα, ενώ σε μία περίπτωση έχει αναφερθεί εμπλοκή ομάδας ειδικών δυνάμεων της Τουρκίας σε συγκεκριμένης δραστηριότητα.
Δεν αναφερόμαστε στις ανακοινώσεις του τουρκικού Γενικού Επιτελείου περί "εγκλωβισμού" των τουρκικών αεροσκαφών από ελληνικά μαχητικά ή αντιαεροπορικά συστήματα, γιατί είναι κάτι το αυτονόητο, εκτιμούμε, όσο και αν η ελληνική πλευρά, "στρουθοκαμηλίζει".
Μιλάμε για πολύ σοβαρότερα επεισόδια στα οποία εμπλέκονται UAV, τουρκικά σκάφη επιφανείας με σχεδίαση stealth, εμφανίσεις.
Ανήμερα της Μεγάλης Πέμπτης, στις 17 Απρίλιου, νότια της Κρήτης το μισθωμένο από ελληνικής πλευράς γερμανικό ερευνητικό πλοίο, R/V Poseidon δέχεται την έντονη παρενόχληση της τουρκικής φρεγάτας, TCG Göksu (F 487) κι ενός σκάφους της τουρκικής ακτοφυλακής, επεκτείνοντας τις τουρκικές διεκδικήσεις και νότια της Κρήτης αλλά από ελληνικής πλευράς αρνούνται την εκδοχή αυτή.
Δεν εξηγούν πώς στην βρέθηκε όμως εκεί η ελληνική πυραυλάκατος κλάσης "Ρουσσέν η Ρ68 "Δανιόλος". Τα ελληνικά πλοία κινούντι πλέον μόνο όταν υπάρχει απόλυτη ανάγκη.
Εδώ, πολλές φορές όλο το νότιο Αιγαίο από την Κάλυμνο μέχρι το Καστελόριζο καλύπτεται από μία καννιοφόρο (και αν...) ξαφνικά βρέθηκε νότια της Κρήτης ένα από τα πιο σύγχρονα σκάφη του ΠΝ και όλως τυχαίως  κοντά στο γερμανικό ερευνητικο πλοίο και τουρκικά πλοία και αεροσκάφη πάνω του;
Η ελληνική πλευρά απορρίπτει ότι υπήρε οποιαδήποτε επικοινωνία μεταξύ της τουρκικής φρεγάτας και του γερμανικού ερευνητικού όπωε διατείνονται οι Τούρκοι και ότι η τουρκική φρεγάτα "απλά περνούσε" από την περιοχή.
Την ύπαρξη του αεροσκάφους την δικαιολογούν λόγω συμμετοχής του στην ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση και αρνούνται την ύπαρξη σκάφους της τουρκικής Ακτοφυλακής.
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν σε ένα τέτοιο γεωγραφικό σημείο να συγκλίνουν τελείως τυχαία όλα αυτά τα σκάφη;
Στο επεισόδιο της Δευτέρας το οποίο επίσης απεκρύβη από ελληνικής πλευράς στις 13.30 στην περιοχή ανατολικά-βορειοανατολικά της Κω δύο σκάφη της ελληνικής Ακτοφυλακής επιχείρησαν να ελέγξουν τουρκικό τάνκερ που βρισκόταν εντός των Εθνικών Χωρικών Υδάτων, με αποτέλεσμα να επέμβουν δύο ή τρία σκάφη της τουρκικής Ακτοφυλακής και τα ελληνικά να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την περιοχή λόγω υπέρτερων τουρκικών δυνάμεων.
Και το θέμα αυτό δημοσιοποιήθηκε αό τουρκικής πλευράς και μόνο. Πάλι η ελληνική πλευρά αρνήθηκε ότι συνέβη επεισόδιο. Δέχεται ότι τα σκάφη του Λιμενικού προσέγγισαν το τουρκικό τάνκερ (οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι ήταν "φορτηγό πλοίο") αλλά επειδή είχε ακινητοποιηθεί λόγω βλάβης, την οποία εν συνεχεία επισκεύασε ο Τούρκος κυβερνήτης και αναχώρησαν.
Από το Λιμενικό/Ακτοφυλακή έγκυρη πηγή αναφερει ότι όντως είχαμε σοβαρό θέμα και απειλήθηκε ακόμα και "θερμό" επεισόδιο.
Που το πάει η Άγκυρα είναι το ένα μέρος του ερωτήματος. Σίγουρα θέλουν να εκμεταλλευθούν την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας και την δημιουργία "οπών ασφαλείας" στο ελληνικό αμυντικό σύστημα.
Οι οποίες "οπές" θα μεγενθύνονται όσο περνά ο καιρός και αυτό τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει.
Αλλά και την φοβική διαχείριση εκ μέρους της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας. Φαντάζεται κάνενας το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου να αντιμετωπίζει κρίση τύπου Ιμίων ή ακόμα και μικρότερης έκτασης; Αυτό ίσως είναι και μια εξήγηση γιατί η ελληνική πλευρά "σφυρίζει αδιάφορα"...
Aλλά έρχονται πολύ σοβαρότερες καταστάσεις, πρόγευση από τις οποίες θα έχουμε μέχρι τέλους Ιουνίου...

Τελειωμενοι οι Ελληνες αν δεν αντισταθουν !!!Εκθεση της Διεθνούς Αμνηστείας ζητεί επιτάχυνση του εξισλαμισμού της Ελλάδας!

 
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) πρέπει να επιβάλει κυρώσεις στην Ελλάδα για την παράλειψή της να εξαλείψει την τακτική και διαδεδομένη πρακτική της απώθησης προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν στα σύνορά της αναζητώντας προστασία, ασφάλεια και καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη» αναφέρει έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας που ως γνωστόν χρηματοδοτείται από ισλαμιστικές οργανώσεις και το κράτος του Κατάρ και προωθεί τον εξισλαμισμό των χωρών της Ευρώπης.
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, με τίτλο «Ελλάδα: Σύνορο ελπίδας και φόβου» περιέχει τις γνωστές συκοφαντίες για τη μεταχείριση από τα ελληνικά σώματα ασφαλείας "ανθρώπων που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να βρουν καταφύγιο στην Ευρώπη" και νομιμοποιεί κατ'αυτό τον τρόπο την βίαιη μαζική δημογραφική σύνθεση της Ελλάδας.
Μάλιστα η έκθεση καλεί την ΕΕ να χρησιμοποιήσει την εξουσία της για να κινήσει ... νομικές διαδικασίες εναντίον της Ελλάδας επειδή, όπως λέει, "παραλείπει να τηρήσει τις υποχρεώσεις της".
Πρακτικά ζητείται η επιτάχυνση του εξισλαμισμού της χώρας η οποία από 98,5% Χριστιανοί το 2000 τώρα έχει πληθυσμό μόλις κατά 85% χριστιανικό με τς προβλέψεις - βάσει των δεικτών δημογραφικής ανάπτυξης των δύο ομάδων να δείχνει ότι ακόμα και αν μειωθεί η εισροή ισλαμικών πληθυσμών κατά 50% από αυτές που είναι σήμερα, το 2035 θα αποτελούν το 50% του πληθυσμού της χώρας!
Μεταξύ Σεπτεμβρίου 2012 και Απριλίου 2014, η Διεθνής Αμνηστία -αναφέρει στην έκθεση- μίλησε με 148 μετανάστες και πρόσφυγες για τις εμπειρίες τους στην προσπάθεια να εισέλθουν στην Ελλάδα. "Σχεδόν οι μισοί είπαν ότι είχαν απωθηθεί από την Ελλάδα στην Τουρκία, κάποιοι πάνω από μία φορά"!
Και η Διεθνής Αμνηστεία εγκαλεί την Ελλάδα γιατί δεν υποδέχεται με "ανοικτές αγκάλες" του λάθρο που της στέλνουν οι χρηματοδοτούμενες από τις πλούσιες ισλαμικές χώρες,, βασικά από το Κατάρ, συμμορίες εμπορίας σκλάβων.
Σύμφωνα με την έκθεση, η Επιτροπή της ΕΕ διέθεσε 227.576.503 ευρώ από το 2011 μέχρι το τέλος του 2013 για να κρατήσει η Ελλάδα έξω τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά μόνο 19.950.000 ευρώ για να βοηθήσει την υποδοχή τους κατά το ίδιο διάστημα.
«Καθώς η Ευρώπη χτίζει ψηλότερα τείχη, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες παίρνουν ολοένα πιο επικίνδυνες διαδρομές. Στο Αιγαίο και μόνο, τουλάχιστον 188 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων παιδιά και βρέφη, πνίγηκαν ή αγνοούνται μεταξύ Αυγούστου 2012 και Μαρτίου 2104» αναφέρεται στην έκθεση, αλλά δεν αναφέρει πόσες δεκάδες χιλιάδες πέρασαν στο ελληνικό έδαφος στο ίδιο χρονικό διάστημα (υπολογίζεται κατ'ελάχιστον σε 3.000 ανά μήνα) και τι σημαίνει αυτό για την χώρα υποδοχής.
Και εχουν το θράσος να εγκαλούν την ελλάδα γιατί οι Τούρκοι δουλέμποροι τους στέλνουν με τις σάπιες βάρκες στα ελληνικά ΕΧΥ και μάλιστα τους συμβουλεύουν να της τρυπάνε μόλις δουν σκάφος της ακτοφυλακής! Και ευθύνεται η Ελλάδα για αυτό!
Μετά τα πορίσματα της πρώτης της έκθεσης, «Ελλάδα: Φρούριο Ευρώπη: Καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, Ιούλιος 2013» η Διεθνής Αμνηστία συνέλεξε σχεδόν 95.000 υπογραφές από ολόκληρη την Ευρώπη και το Ισραήλ που παροτρύνουν τις ελληνικές Αρχές να δώσουν άμεσο τέλος στις απωθήσεις.
Για την Τουρκία που έχει μετατραπεί σε διαμετακομιστικό σταθμό λάθρο, ούτε κουβέντε η Διεθνής Αμνηστεία!
Τελικά μόνο στις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας αποδίδεται αποτελεσματικό εθνικό δίκαιο με την "εξαφανίσεις" των πάσης φύσεως δυτικών πρακτόρων είτε κρατούν όπλο είτε κρατούν κάμερα...
Και σίγουρα δεν έχει άδικο η ρωσική κυβέρνηση που απίθανες οργανώσεις όπως η συγκεκριμένη απλά συνοδεύουν τα μέλη της στο αεροδρόμιο και τους αποχαιρετούν, αδιαφορώντας αν ουρλιάζουν για λογαριασμό των αφεντικών τους διεθνώς...

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΑΛΑΜΑ!!!!19 ΜΑΪΟΥ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ Ο ΣΚΛΑΒΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ...!!!

Επιμνημόσυνη δέηση για τα 6 εκατομμύρια των Εβραίων που χάθηκαν στους Γερμανικούς Φούρνους θα τελέσει την Δευτέρα 19 Μαΐου 2014 στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Νταχάου ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος Αρχοντώνης. 
Είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία, που Ορθόδοξος Πατριάρχης θα κάνει κάτι παρόμοιο, ωστόσο η είδησις βρίσκεται αλλού: Στις 19 Μαΐου είναι τα Γενέθλια του Μουσταφά Κεμάλ και η Επέτειος της Γενοκτονίας των 350.000 Ελλήνων Ποντίων. 
Γι’ αυτούς τους σφαγμένους από τον Κεμάλ Ρωμηούς, ποτέ δεν έκανε ένα μνημόσυνο ο τουρκοπροσκυνημένος Βαρθολομαίος στα 24 χρόνια της Πατριαρχίας του... Και για να τους ταπεινώσει ακόμη περισσότερο (κατ’ εντολήν των αφεντικών του των Σιωνιστών) διάλεξε την Ημέρα της Γενοκτονίας τους για να πάει να κάνει μνημόσυνο στους Εβραίους!.. 

Θυμιζουμε ότι η Δευτέρα 19 Μαΐου 2014 είναι η επομένη του Πρώτου Γύρου των Δημοτικών Εκλογών στην Ελλάδα και το θέμα που θα κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα του Παγκοσμίου Τύπου θα είναι ο θρίαμβος του Ηλία Κασιδιάρη στον Δήμο Αθηναίων. Φαντάζεστε τι παγκόσμια δημοσιότητα θα αποκτήσει το μνημόσυνο των Εβραίων που θα κάνει στο Νταχάου ο «Αρχηγός του Γένους»; Όλοι οι δημοσιογράφοι θα τον ρωτάνε για τον Λιάκο και πώς γίνεται οι Αθηναίοι να τρελάθηκαν ξαφνικά και να ψήφισαν για Δήμαρχό τους έναν νεο-ναζιστή!.. 

Να σας θυμίσουμε πως στις 21 και 22 Σεπτεμβρίου 2009, ο Βαρθολομαίος βρέθηκε στην Τρίπολη, προσκεκλημένος του Μητροπολίτου Μαντινείας. Στις 23 Σεπτεμβρίου είναι η Επέτειος της Αλώσεως της Τριπολιτσάς, δηλαδή ο «Αρχηγός του Γένους» βρέθηκε στην Τριπολιτσά την παραμονή της Αλώσεώς της από τον Κολοκοτρώνη και τον Νικηταρά. 

 ΚΙ ΟΜΩΣ: O Βαρθολομαίος όχι μόνο δεν τόλμησε να κάνει μνημόσυνο για τους Ήρωες που έπεσαν στην άλωση της Τριπολιτσάς, αλλά αρνήθηκε και να καταθέσει στεφάνι στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη στην Πλατεία Άρεως, όπως του ζήτησαν ο Δήμαρχος Τριπόλεως και ο Μητροπολίτης Μαντινείας!.. Κι ο ίδιος αυτός άνθρωπος που αρνήθηκε να τιμήσει την Τριπολιτσά την παραμονή της Αλώσεώς της και να καταθέσει στεφάνι στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη, πάει στις 19 Μαΐου στο Νταχάου, ανήμερα την Επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων, για να κάνει Μνημόσυνο στους Εβραίους!..

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΠΠΑ ΠΡΟΣ κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΣΙΑΡΑ


Φυλακές Κορυδαλλού 21/4/2014


Αξιότιμε κύριε Τσιάρα,

Πιθανόν για σας και όχι μόνο να θεωρηθεί αδόκιμος ο τρόπος επικοινωνίας μαζί σας. Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα πως έναντι όλων προέχει η αλήθεια και πολύ περισσότερο απέναντι σε οποιαδήποτε δεοντολογία στέκει και υπερτερεί το συμφέρον του Ελληνικού Λαού. Το πνεύμα αυτής της επιστολής είναι από καρδιάς. Ταυτόσημο με το πνεύμα που χαρακτήρισε τις δύο πολύωρες συναντήσεις μας στο Υφυπουργείο των Εξωτερικών καθώς και την συνάντησή μας στο ιδιαίτερα καλόγουστα διακοσμημένο χώρο του ιατρείου σας της οδού Κηφισίας.

Θέλω να γνωρίζετε κύριε Τσιάρα πως εγώ είμαι καθαρός και ήσυχος με την συνείδησή μου. Παραμένω υπερήφανος για την πίστη και τις ιδέες μου και το μέχρι σήμερα κοινοβουλευτικό μου έργο. Παραμένω άδικα και παράνομα προφυλακισμένος για ένα ακόμη εξάμηνο όπως πρόσφατα αποφάσισε η... ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.

Η δική σας συνείδηση, προσωπική και εθνική, πόσα εξάμηνα ακόμη μπορεί να αντέξει; Ειλικρινά θλίβομαι που συνεχίζετε να εγκρίνετε διά της ψήφου σας την αντιλαϊκή και ανθελληνική πολιτική της Συγκυβέρνησης. Την πολιτική των μνημονίων και των μέτρων εξαθλίωσης. Θλίβομαι γιατί όλα αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την σκληρή κριτική σας στάση και με όλα όσα μου εκμυστηρευθήκατε για τους εχθρούς της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.

Θα αναφέρω και θα σας θυμίσω την κριτική σας στον Σαμαρά και την κυβέρνηση και πώς παραμείνατε στην θέση σας χάριν του πολιτικού σας μέντορα Δημήτρη Αβραμόπουλου διατηρώντας τις φρούδες ελπίδες να συμβάλλετε, ώστε να αλλάξουν τα κακώς κείμενα. Ενθυμούμαι επίσης όλα όσα μου εκμυστηρευθήκατε σχετικά με το τι έγινε στο Υπουργικό Συμβούλιο που προηγήθηκε της εισόδου Βενιζέλου στην Κυβέρνηση. Ήσασταν ο μόνος που εναντιώθηκε και πήρε τον λόγο.

Την παγωμάρα που νιώσατε όταν κανείς άλλος δεν αντέδρασε και πώς νιώσατε απελπιστικά μόνος. Εκείνη ακριβώς την στιγμή της σιωπής μου είπατε ότι καταλάβατε ότι ήσασταν πλέον εκτός ανασχηματισμού της κυβέρνησης. Μετά και από τα έργα και τις ημέρες Βενιζέλου στην κυβέρνηση συνεχίζετε να έχετε τις ίδιες απόψεις; Νιώθετε την ίδια παγωμάρα;

Σας ρώτησα γιατί τα κάνει όλα αυτά ο Σαμαράς. Σας είπα χαρακτηριστικά «Μα τρελός είναι;» εκτεινομένης της συζητήσεως εκ μέρους μου και στην αναφορά κάποιων φημών. Με εκπλήξατε όταν μου απαντήσατε με απορία: «Το ξέρεις και συ;»

Kύριε Τσιάρα, βρεθήκαμε αντιμέτωποι στην διάρκεια του κοινοβουλευτικού ελέγχου όταν με στοχευμένες επίκαιρες ερωτήσεις ήθελα να καταδείξω και να καταγγείλω την απουσία εθνικής εξωτερικής πολιτικής. Στις κοινοβουλευτικές μας εκείνες συναντήσεις και εκτός φακού, μετά το πέρας των ερωτοαπαντήσεων, πολλές φορές μου είχατε πει «δίκιο έχεις σε ό,τι είπες αλλά τι να κάνω και τι να πω» ή «συνέχισε έτσι» ή «κάνε τέτοιες ερωτήσεις γιατί είμαστε με την πλάτη στον τοίχο, όλα είναι διαλυμένα».

Αλήθεια κύριε Τσιάρα τώρα πια η πλάτη της κυβέρνησης δεν ακουμπά στον τοίχο; Ο Βενιζέλος διόρθωσε τα πράγματα; Είστε ευτυχής με την πορεία της κυβέρνησης;

Τελειώνοντας θέλω να σας αναφέρω κάποια άγνωστη σε πολλούς ιστορία. Μέρες σαν αυτές, την Λαμπρή του 2013 μου δόθηκε η ευκαιρία να συνταξιδεύσω με την αποστολή της Βουλής για την αφή του Αγίου Φωτός στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως στην Παλαιστίνη, ως εκπρόσωπος του Λαϊκού Συνδέσμου. Η συμμετοχή μου αυτή στην αποστολή δεν ήταν αρεστή σε κάποιους. Ελάχιστες μέρες πριν την αναχώρηση ο Πρόεδρος της Βουλής μου ανακοίνωσε ότι για λόγους... οικονομίας θα ταξιδέψει μόνο ένας εκπρόσωπος του Κοινοβουλίου ο κ. Καλαντζής. Παρ’ όλα αυτά οι προσπάθειές μου συνεχίστηκαν ώστε να ταξιδέψω ανεπίσημα. Για μένα η μορφή της συμμετοχής δεν είχε καμία σημασία όσο αυτή καθαυτή η μετάβαση και παρουσία μου στον Ναό της Αναστάσεως.

Αν και ήταν εύκολο να αντιληφθώ ότι η αναδιάρθρωση ενός ταξιδιού την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή έγινε φωτογραφικά ώστε να αποκλειστεί ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, διατηρούσα την ελπίδα ότι θα τελεσφορούσαν οι προσπάθειές μου. Προσπάθειες με την συνεργασία υψηλού παράγοντα του ΥΠΕΞ. Μου ζητήθηκε λοιπόν και έστειλα fax στο Υπουργείο Εξωτερικών με φωτοτυπία του διπλωματικού μου διαβατηρίου. Αυτό το υψηλότατο στέλεχος του ΥΠ.ΕΞ. ήταν το ίδιο άτομο με αυτό που στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, μετά το Πάσχα, επιβεβαίωσε τις σκέψεις μου και μου είπε: «Έκανα ό,τι μπορούσα, ξέρεις ποιοι σε έκοψαν».

Ένα χρόνο μετά θα ήθελα να ρωτήσω αυτόν τον τότε υψηλό παράγοντα του ΥΠ.ΕΞ. Οι υποκριτές, θεομπαίχτες και χριστέμποροι συνάδελφοί του στην Ν.Δ. φωτίζονται από το Φως; Το Θείο Φως της Αναστάσεως; Ο αρχηγός τους, θαμώνας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ φωτίζεται από αυτό το Φως ή από το «μαύρο», έρεβος των κύκλων της παγκοσμιοποίησης και της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας; Θα συνεχίσει άραγε αυτός και κάποιοι συνάδελφοί του, με όποιο μερίδιο τους αναλογεί, να σταυρώνουν την Πατρίδα και τον Λαό μας;

Εύχομαι η επιστολή μου να λειτουργήσει ως εφαλτήριο προσωπικής ελευθερίας και να του προσφέρει μία νέα των πραγμάτων οπτική. Σε εσάς κύριε Τσιάρα εύχομαι προσωπική και οικογενειακή ευτυχία.


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Και πρωτίστως αναμονή και ελπίδα για την ανάσταση της Πατρίδας!

Με την προσήκουσα εκτίμηση

ΧΡΗΣΤΟΣ Η. ΠΑΠΠΑΣ
Βουλευτής Επικρατείας ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Φυλακές Κορυδαλλού

Θράκη: Σε καθεστώς άτυπης συγκυριαρχίας με την Άγκυρα


Το άρθρο - έρευνα που ακολουθεί, πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" και αναδημοσιεύτηκε στις 24 Οκτωβρίου 2012. Αξίζει να το μελετήσουμε, για να διαπιστώσουμε όχι το τι συμβαίνει στη Θράκη σήμερα, αλλά το που οδηγείται (με μαθηματική ακρίβεια) η Ελληνική Θράκη, από πολιτικούς που την αντιμετωπίζουν ως "τουριστικό φολκλορικό τόπο" ή ως αντικείμενο πολιτικών ελιγμών που οδηγούν σε εθνική τραγωδία.
Η κατάσταση στην Θράκη είναι ήδη τραγική. Η Θράκη έχει στοχοποιηθεί επισήμως από την Άγκυρα και την ίδια στιγμή η Ελληνική πλευρά –για άγνωστους λόγους- παίζει τον ρόλο του θεατή, δημιουργώντας μία σειρά πολύ αρνητικών συμπερασμάτων για τον πραγματικό και αρνητικό ρόλο της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης, που φέρεται να επιθυμεί την διάσωση της χώρας αδιαφορώντας –προφανώς- για το τελικό γεωγραφικό μέγεθος της Ελλάδας και τον τελικό αριθμό των Ελλήνων που θα παραμείνουν ως τελικό αποτέλεσμα μίας εν πολλοίς αμφισβητούμενης πολιτικής, η οποία φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται την θέση της και το αποτέλεσμα της ανύπαρκτης εθνικής πολιτικής την οποία ασκεί.

Ο κύριος λόγος που η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και εθνικής κατάρρευσης, είναι η ανυπαρξία ενός εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού (ικανού να δημιουργήσει τις απαραίτητες βάσεις γενικής ανάταξης της χώρας), γεγονός το οποίο έχει επιτρέψει τις προσωπικές παρεμβάσεις πρωθυπουργών, υπουργών, βουλευτών, νομαρχών και δημάρχων στην χάραξη της εθνικής ή εξωτερικής πολιτικής.  

Σήμερα βιώνουμε τα αποτελέσματα αυτής της θολής και απόλυτα στρεβλής πολιτικής πρακτικής, η οποία δεν ικανοποιεί στόχους και σκοπούς, δεν υπακούει σε ένα γενικότερο πλαίσιο κανόνων και ορίων και ούτε υπόκειται σε οποιονδήποτε επαρκή και σοβαρό έλεγχο από κάποια αρχή. 

Το μεγαλύτερο «δυστύχημα» είναι πως όλοι οι ανευθυνο-υπεύθυνοι, έμπλεοι της ματαιοδοξίας τους και βασιζόμενοι σε προσωπικές «εμπνεύσεις» ή επιδιώξεις, στηριζόμενοι στα ανύπαρκτα προσωπικά πολιτικά ή ειδικά προσόντα τους, αλλά και στις ανύπαρκτες γνώσεις τους για χειρισμό ειδικών εθνικών θεμάτων, αρνούνται επίμονα να συμβουλευθούν ή να υπακούσουν σε υποδείξεις εξειδικευμένων κρατικών υπαλλήλων και διπλωματών (που έχουν πλούσια εμπειρία, γνώσεις και ικανότητες και που αποτελούν "κόκκινο πανί" για την τουρκική εξωτερική πολιτική), συντείνοντας και επιταχύνοντας με αυτές τις αδικαιολόγητες επιλογές τους, την κατάρρευση των εθνικών θεμάτων και την δημιουργία μικρών ή μεγάλων αποτυχιών, τις οποίες εκμεταλλεύεται στο έπακρο η Άγκυρα, οι άνθρωποι της οποίας αρκούνται στην δημιουργία πιέσεων και στην αναμονή (τραγικών και αδικαιολόγητων) λαθών από την Ελληνική πλευρά.
ΕΟΖ: Το όχημα καντονοποίησης της χώρας και του εκτουρκισμού της Θράκης

Πριν από 5 δεκαετίες περίπου, με εντολές του ΝΑΤΟ η τότε Ελληνική κυβέρνηση προχώρησε στον έμπρακτο αποκλεισμό των ορεινών μουσουλμανικών χωριών της Θράκης, λόγω του κινδύνου της Ρωσίας, η οποία είχε υπό την άμεση επιρροή της την Βουλγαρία. Το έγκλημα που τότε συντελέστηκε –με εντολές των συμμάχων- εις βάρος των Πομάκων της Θράκης, ήταν πρωτοφανές, αφού η Ελλάδα δημιούργησε ένα τεράστιο γκέτο, έθεσε περιοριστικούς κανόνες μετακίνησης, επέβαλε την άνιση μεταχείριση μερίδας Ελλήνων πολιτών και εξέθεσε σε πλήθος εθνικών κινδύνων την περιοχή.

Σήμερα, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να επαναλάβει αυτό το έγκλημα, αυτή τη φορά με εντολές της Γερμανίας και προς όφελος των «επενδυτών» που θα μετακινηθούν στην Θράκη. Το σημερινό έγκλημα είναι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, αφού η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά αρνείται να κατανοήσει τα λάθη του παρελθόντος και τα αποτελέσματα που αυτά είχαν υπέρ της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και είναι πρόθυμη να τα επαναλάβει στο όνομα του… χρέους της χώρας, αγνοώντας πως στην πραγματικότητα συμβάλει τα μέγιστα για την αλλαγή του καθεστώτος και της Ελληνικότητας της Θράκης. Μόνο που αυτή τη φορά η κυβέρνηση θα λειτουργήσει περισσότερο ισόνομα, αφού θα δημιουργήσει ένα τεράστιο στρατόπεδο εργασίας στο οποίο θα περιλαμβάνονται οι γηγενείς κάτοικοι (χριστιανοί και μουσουλμάνοι) καθώς και οι λαθρομετανάστες που με τόση «επιμέλεια» μετακινεί στην ακριτική αυτή περιοχή.

Στο όνομα του κέρδους των επενδυτών, λοιπόν, και στο όνομα της ικανοποίησης των «δανειστών», η Θράκη απαιτείται να μεταβληθεί σε μία Ειδική Οικονομική Ζώνη.
  • Ξεχνά η κυβέρνηση και οι πολιτικοί της χώρας πως οι εφαρμοσθείσες πολιτικές έδιωξαν τις βιομηχανίες και τις βιοτεχνίες από την περιοχή.
  • Ξεχνούν οι κυβερνώντες πως δινόταν κρατικές επιχορηγήσεις για όσους επιχειρηματίες ήθελαν να μετακινηθούν στην Βουλγαρία, στα Σκόπια ή στην Αλβανία, με τραγικό αποτέλεσμα την εγκατάλειψη και την ερήμωση της περιοχής από οικονομικές δραστηριότητες.
  • Ξεχνούν οι πρωταίτιοι πολιτικοί «διασώστες» της χώρας, πως δεν έχουν γίνει δημόσια έργα στην Θράκη για μία εικοσαετία (και πλέον), παρά μόνο ένα ειδικό πρόγραμμα που έγινε την δεκαετία του ’90 και τα διάφορα λαμόγια φρόντισαν να εκμεταλλευτούν στο απόλυτο, για να γεμίσουν τις τραπεζικές τους καταθέσεις στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.
  • Ξεχνούν οι πρωταίτιοι τις τραγικές τους ευθύνες και τολμούν θρασύτατα να συνεχίζουν την καταστροφική τους πολιτική, μεταβάλλοντας μία ολόκληρη γεωγραφική περιοχή της χώρας, σε «χωράφι» έτοιμο προς αξιοποίηση από οποιονδήποτε επιθυμήσει να επενδύσει σε αυτό.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο, η κυβέρνηση Σαμαρά -ηθελημένα ή μη- αγνοεί την σοβαρότατη πιθανότητα έως βεβαιότητα «εισβολής» τούρκων επιχειρηματιών στην περιοχή, μέσω Γερμανικών εταιρειών, στις οποίες είτε θα είναι μεγαλομέτοχοι είτε ιδιοκτήτες. 

Η οικονομική διείσδυση της Άγκυρας στην Γερμανία, είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια. Η οργάνωση δικτύου των Γκρίζων Λύκων εντός της Γερμανικής Επικράτειας και η διείσδυσή τους σε γερμανικές εταιρείες, είναι επίσης καταγεγραμμένη (π.χ. Lidl). 

Το ότι υπάρχει η βεβαιότητα πως η Θράκη θα γίνει «χωράφι» της Άγκυρας, φαίνεται πως δεν ενδιαφέρει τους κυβερνώντες των Αθηνών, επειδή δεν έχουν κατανοήσει τι ακριβώς θα σημαίνει αυτό για την περιοχή. Οι εξ Αθηνών κυβερνώντες δεν κατανοούν το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, εις βάρος των χριστιανών κατοίκων της περιοχής, αλλά και εις βάρος όλων εκείνων των μουσουλμάνων που δεν επιθυμούν να εξαρτώνται από την Τουρκία και τους πράκτορές της στην Θράκη. Και είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν κατανούν την φύση του προβλήματος –που οι ίδιοι δημιούργησαν- επειδή η απόσταση που χωρίζει την Αθήνα από τη Θράκη είναι πολύ μεγάλη και, δυστυχώς, καθημερινά γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη, λόγω της απομάκρυνσης της Αθήνας από την ακριτική αυτή περιοχή.

Μουσουλμανικές τουρκικές αδελφότητες με δράση στην Θράκη

Αδελφότητα ΣΟΥΛΕΪΜΑΝΤΣΙ
Ιδρυτής της είναι Σουλεϊμάν Χιλμί
Καθαρά μουσουλμανική θρησκευτική Αδελφότητα που σκοπό έχει τη διάδοση των κειμένων του ιδρυτή της, την κατήχηση του Κορανίου και την πιστή εφαρμογή των κανόνων του. Οικονομικά στηρίζονται από την συνδρομή πλουσίων μελών της Αδελφότητας στην Τουρκία, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως εμπλέκεται με την χρηματοδότηση της «μαντήλας» στην Θράκη, η οποία φτάνει τα 200 ευρώ μηνιαίως και δίνεται σε νεαρές μουσουλμάνες.

Αδελφότητα ΑΖΙΖ ΜΑΧΜΟΥΝΤ ΧΟΥΝΤΑΪ
Η αδελφότητα αυτή έχει άρρηκτους δεσμούς με το κυβερνών κόμμα της Τουρκίας ΑΚΡ και ιδιαίτερα τον Πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογκάν, τον Πρόεδρο Αμπντουλλάχ Γκιουλ και τον ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου. Μέλη έχει φανατικούς μουσουλμάνους και ανήκει στο Σύλλογο BalMΜed (Σύλλογος Κέντρου Πολιτισμού Βαλκανίων) που έχει έδρα την Κωνσταντινούπολη. Στο σύλλογο αυτό μέλος είναι ο καταγόμενος από τη Θράκη Χαλίτ Ερέν, Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Τουρκικού Πολιτισμού και Τέχνης (IRCICA), ο οποίος με τη δράση του προσπαθεί να καταστεί κύριος παράγων προώθησης του τουρκικού Ισλάμ και του τουρκισμού. 

Η Αδελφότητα δραστηριοποιείται στη Θράκη μέσω του Συλλόγου Πλάτανος (Τσινάρ), του Συλλόγου Θρησκευτικών Λειτουργών Δυτικής Θράκης και της εφημερίδας Μιλλέτ.
Παρακλάδι της ανωτέρω αδελφότητας είναι η Αδελφότητα Νακσιμπεντή μέλος της οποίας είναι ο Ομέρ Γιουζέλγιαζιτζή ή Ομέρ Μπαμπά, στενός συνεργάτης του Χαλίτ Ερέν.
Η συγκεκριμένη μουσουλμανική αδελφότητα φέρεται ως πηγή χρηματοδότησης με 500 ευρώ μηνιαίως, για τους μουσουλμάνους της Θράκης, οι οποίοι αποφασίζουν να σπουδάσουν στην Τουρκία. 

Αδελφότητα ΦΕΪΔΟΥΛΛΑΧ ΓΚΙΟΥΛΕΝ
Ιδρυτής της είναι ο Φεϊδουλλάχ Γκιουλέν που ζει μόνιμα στην Αμερική, και έχει πολυσχιδή εκπαιδευτική και επιχειρηματική δραστηριότητα. Στην εν λόγω Αδελφότητα φέρεται πως ανήκουν τα φροντιστήρια ΕΛΙΤ στην Κομοτηνή. Η συγκεκριμένη μουσουλμανική αδελφότητα διαχειρίζεται πακτωλούς χρημάτων και λειτουργεί με ιεραποστολικά (προτεσταντικά) χαρακτηριστικά. 
Η δράση της στην Ελλάδα αφορά την μηνιαία χρηματοδότηση με 100 ευρώ, μουσουλμάνων της Θράκης που σπουδάζουν σε Ελληνικά ΑΕΙ, ενώ υπάρχουν σαφείς πληροφορίες για λειτουργία δύο παράνομων ιεροδιδασκαλείων που λειτουργούν στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης (από ένα ιεροδιδασκαλείο στον κάθε νομό).

Αδελφότητα ΝΟΥΡΤΖΟΥ
Ιδρυτής είναι ο Σαΐντ Νουρσί.
Η Αδελφότητα αυτή έχει δραστηριότητες οικονομικές, κοινωνικές, εκπαιδευτικές και εκδοτικές στην Τουρκία, σε Ευρώπη και στα Βαλκάνια. Εστίες της Αδελφότητας όπως και στην Αδελφότητα Γκιουλέν, είναι ιδιωτικά «φροντιστήρια» που κηρύττουν τις αρχές του ιδρυτή της, ενώ στην Θράκη φέρεται να εμπλέκεται με την ίδρυση φροντιστηρίων Πληροφορικής που λειτουργούν σε μουσουλμανικά χωριά – «πυρήνες» τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.

Αυτές οι μουσουλμανικές αδελφότητες βρίσκονται σε άτυπο πόλεμο μεταξύ τους μέσα στην Τουρκία, λόγω της σφοδρής τους επιθυμίας να προσεγγίσουν τον πακτωλό «πράσινων» (δολάρια) χρημάτων που εισρέουν από Αραβικά κράτη. Στις παραπάνω αδελφότητες έχει εισαχθεί και η «ελίτ» των ανθυποκρατοριδίων που δρουν στην Θράκη, στην προσπάθειά τους να βρούνε «χρηματοδότες» που θα τους εξασφαλίσουν την παραμονή τους στις θέσεις ισχύος, ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνουν πλουσιότατους βίους, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους μουσουλμάνους που δίνουν αγώνα για την καθημερινότητά τους, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τους υπόλοιπους (χριστιανούς ή μη) κατοίκους της Θράκης.
Οι αδελφότητες αυτές λειτουργούν ως διαμετακομιστικές οδοί του κύριου όγκου του χρήματος που εισάγεται για τις μη νόμιμες δραστηριότητες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και για την τουρκική προπαγάνδα που πραγματοποιείται στην Θράκη.

Καλλικράτης: Το εργαλείο δημιουργίας και εφαρμογής μίας άτυπης Ελληνοτουρκικής συγκυριαρχίας στην Θράκη

Είναι γνωστό ήδη πως ο Καλλικράτης στην Θράκη λειτούργησε μονόδρομα προς την κατεύθυνση δημιουργίας ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ περιοχών μέσα στην Θράκη. Αυτές οι ανεξάρτητες περιοχές είναι οι μουσουλμανικοί Δήμοι, οι οποίοι ελέγχονται πλήρως από το τουρκικό προξενείο και αποκτούν αργά αλλά σταθερά όλα εκείνα τα "εργαλεία" που τους παρέχει ο νόμος και με βάση τα οποία αποκτούν αυτόνομη υπόσταση, ικανή να τους αποκόψει πλήρως από τις Ελληνικές αρχές

Το παράδειγμα του Δήμου Αρριανών (ν. Ροδόπης), στον οποίο έπαψε να λειτουργεί το Αστυνομικό Τμήμα (για εξοικονόμηση πόρων ήταν η αιτιολογία), αλλά και το Δημόσιο Νηπιαγωγείο (είχε ακριβό ενοίκιο, το οποίο δεν μπορούσε να καλύψει ο Δήμος...!), είναι χαρακτηριστικό της επιβολής ισχύος που υπάρχει στους αυτοδιοικητικούς δήμους, οι οποίοι αποκτούν ιδιαίτερα αυξημένη ισχύ και στα "κατάλληλα" χέρια μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα πολύ μεγαλύτερα από εκείνα που υποτίθεται πως θα έλυναν.
Το χωριό Κένταυρος, ανήκει στο Δήμο Μύκης και θεωρείται ως ο βασικός πυρήνας της Άγκυρας στην ορεινή Ξάνθη. Είναι το κέντρο δράσης του ψευτομουφτή Αμέτ Μέτε και τροφοδοτεί με κατοίκους -που αγοράζουν οικόπεδα και χτίζουν κατοικίες- σε χωριά του νομού
Ένα ακόμη παράδειγμα επικίνδυνης αυθαιρεσίας δημοτικής αρχής, είναι ο Δήμος Μύκης (ν. Ξάνθης), ο οποίος κατηγορεί στους πομάκους του Δήμου την Ελληνική πολιτεία, επειδή αυτή δεν δημιουργεί σχέδιο οριοθέτησης των οικισμών του Δήμου. Βέβαια, ο δήμαρχος Μύκης (γνωστός ανθυποπράκτορας της Άγκυρας και όργανο του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής) ξεχνάει πως ο αυτοδιοικητικός Καλλικράτης του δίνει το αποκλειστικό δικαίωμα σύνταξης των σχετικών μελετών οριοθέτησης και καθορισμού των όρων δόμησης των οικισμών και ως εκ τούτου η Ελληνική πολιτεία δεν φέρει καμία ευθύνη επειδή οι κάτοικοι των οικισμών του Δήμου του δεν μπορούν να χτίσουν, με αποτέλεσμα τα χωριά της περιοχής να έχουν κατοικίες φτιαγμένες τη μία πάνω στην άλλη και να δημιουργούν ασφυκτικό περιβάλλον από πλευράς δόμησης. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, ο Δήμος Μύκης ενώ δείχνει πλήρη αδιαφορία για το πρόβλημα στέγασης που βιώνουν οι Πομάκοι κάτοικοι του δήμου του, εκμεταλλευόμενος τα δικαιώματα που του παράσχει ο αυτοδιοικητικός Καλλικράτης, οργανώνει «πολιτιστικές γιορτές» με τραγουδιστές και συγκροτήματα από την Τουρκία! Δυστυχώς, οι προτεραιότητες των τουρκοπρακτόρων περιορίζονται στον εκτουρκισμό των Πομάκων μουσουλμάνων και όχι στην παραγωγή έργου προς όφελος του μουσουλμανικού πληθυσμού της Θράκης. 

Όμως, η φωτογραφία (που παραθέτουμε δίπλα), φανερώνει την παντελή ανυπαρξία του Ελληνικού κράτους από τους μουσουλμανικούς δήμους (που με τόση επιμέλεια και κρυφές συμφωνίες έκανε ο κ. Ραγκούσης κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου), οι οποίοι δημιουργούν πλέον μηχανισμούς καθοδήγησης του πληθυσμού, ενώ ταυτόχρονα αποκόπτονται από την Ελληνική πολιτεία και συναλλάσσονται πολιτιστικά, πολιτισμικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά, αποκλειστικά σχεδόν με την Τουρκία.

Στην φωτογραφία αυτή παρατηρούμε τους καθοδηγητές (δοβλέτι) -με τα κίτρινα αμάνικα-, που καθοδηγούν τον κόσμο και έχουν τον απόλυτο έλεγχο των όσων συμβαίνουν (από επίσκεψη τούρκου πολιτικού στο χωριό Εχίνος). Οι φέροντες τα κίτρινα γιλέκα έχουν ονομασία Gorevli και είναι επιλεγμένοι άνθρωποι του Δήμου και φυσικά του τουρκικού προξενείου, από όπου λαμβάνουν και τον σχετικό μισθό (τον οποίο φυσικά δεν δηλώνουν στην φορολογική τους δήλωση). Το συγκεκριμένο σκηνικό διαδραματίζεται με την πλήρη απουσία κάποιας Ελληνικής αρχής, αν και το κτίριο που εμφανίζεται στο πίσω μέρος της φωτογραφίας, έχει Ελληνική σημαία και είναι τα γραφεία της Ελληνικής Εθνοφυλακής της περιοχής... επιβεβαιώνοντας πως στο συγκεκριμένο χωριό το Ελληνικό κράτος υφίσταται τυπικά και τις δραστηριότητες τις έχει αναλάβει το... δοβλέτι! Δηλαδή, το Ελληνικό κράτος έχει κατεβάσει τα παντζούρια κι έχει κλείσει την πόρτα, στα όσα συμβαίνουν, τα οποία δεν είναι τα μοναδικά, αλλά αποτελούν -δυστυχώς- τον κανόνα στους ορεινούς μουσουλμανικούς Δήμους της Ξάνθης και της Ροδόπης.

Ανάλογο "περιστατικό", στο οποίο καταγράφεται η "όρεξη" των τουρκοπρακτόρων και αποτυπώνεται σαφέστατα ο σχεδιασμός της Άγκυρας, είναι η επίδοση παλιάς φωτογραφίας σε τούρκο πολιτικό που επισκέφθηκε την πόλη της Ξάνθης, και στην οποία έχουν γίνει χρωματικές προσθέσεις (λόγω της παλαιότητάς της) και έχει δοθεί έμφαση στην τουρκική σημαία που κρέμεται στο ρολόι της κεντρικής πλατείας της πόλης. Αν και ο τούρκος επιτετραμένος δεν θα έπρεπε να αποδεχθεί ένα "δώρο" το οποίο λειτουργεί αρνητικά για τις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, διαπιστώσαμε πως το δέχθηκε με μεγάλη του χαρά. Τέλος, με έκπληξη παρατηρούμε ότι στον τοίχο είναι αναρτημένος στο σύνολό του ο εθνικός ύμνος της Τουρκίας!
Να σημειωθεί πως δεν έχουν γίνει γνωστές αντιδράσεις εκ μέρους της Ελληνικής κυβέρνησης, αν και γνωρίζουμε πως υπήρξε αμεσότατη και πλήρης ενημέρωση των αρμοδίων υπηρεσιών και υπουργείων.

Αμφιβόλου ποιότητας τοπική αυτοδιοίκηση

Τί συμβαίνει λοιπόν;
Πού βρίσκεται το Ελληνικό Kράτος;
Τι κάνουν οι αρμόδιοι φορείς και αρχές για να τερματιστούν τέτοιου είδους συμπεριφορές και περιστατικά, τα οποία δημιουργούν ένα άτυπο καθεστώς ανεξαρτησίας, αλλά και δίνουν ψήγματα συγκυριαρχίας στην περιοχή; 

Η απάντηση, δυστυχώς, είναι περισσότερο από τραγική. Κι αυτό επειδή οι τοπικοί "άρχοντες" δείχνουν να έχουν λιγότερη συναίσθηση ακόμη και από τους εξ Αθηνών κυβερνώντες την χώρα. 

Έτσι, παρατηρούμε τους Δημάρχους Αβδήρων και Τοπείρου να ταξιδεύουν πολλάκις στην Τουρκία μαζί με τον ψευτομουφτή Αμέτ Μέτε, και να υποδέχονται γεμάτοι χαρά τις τουρκικές πολιτιστικές επιθέσεις που γίνονται στην Θράκη. 

Ο Δήμαρχος Τοπείρου Στέλιος Χατζηευαγγέλου παραπονέθηκε πως χριστιανοί με μηχανές πέρασαν από μουσουλμανικό χωριό και τάραξαν το "ραμαζάνι" των μουσουλμάνων του Δήμου του. Μάλιστα (προφανώς ο συγκεκριμένος δήμαρχος έχει φακελώσει τους κατοίκους του νομού Ξάνθης ή βασίζεται σε πληροφορίες που του δίνουν τρίτοι), δεν δίστασε αυτός ο δήμαρχος να κατονομάσει ως "χρυσαυγίτες" τους μοτοσικλετιστές, δυναμιτίζοντας το κλίμα στην περιοχή (ίσως θα έπρεπε να απαγορεύσει την οδική κυκλοφορία στον δήμο του, κατά τη διάρκεια των μουσουλμανικών νηστειών). Ακολούθησε διαμαρτυρία των "τούρκων" εθνικιστών της Θράκης (κόμμα των Γκρίζων Λύκων) κι έτσι κατορθώθηκε ένα τυχαίο γεγονός να γίνει επιχείρημα των τουρκοπρακτόρων της περιοχής... 

Άλλος δήμαρχος, αυτή τη φορά ο δήμαρχος Μύκης, υποδέχθηκε προ ημερών τουρκική αντιπροσωπεία, στην οποία μάλιστα διέθεσε και λεωφορειάκι του Δήμου, προκειμένου να μετακινηθούν εντός του νομού. Στην τουρκική αντιπροσωπεία υπήρχαν μέλη του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, του υπουργείου Οικονομικών της Τουρκίας και του υπουργείου Εσωτερικών της Τουρκίας, ενώ αντικείμενο της επίσκεψής τους ήταν οι... εναλλακτικές καλλιέργειες! Προφανώς ο Δήμαρχος Μύκης δεν κατανόησε τι ακριβώς καλλιεργούν οι συγκεκριμένοι στην περιοχή ή το κατανόησε πλήρως και συντάσσεται απόλυτα με την καλλιέργεια του τουρκισμού στη Θράκη...

Να σημειώσουμε πως οι "δράσεις" των συγκεκριμένων δημάρχων γίνονται χωρίς την επαφή και την επιδίωξη συμβουλών από αρμόδιους κρατικούς λειτουργούς και επιστήμονες που υπάρχουν στην περιοχή. Και η παράλειψή τους αυτή δεν είναι ένα απλό πολιτικό ατόπημα, αλλά ένα εθνικό έγκλημα, το οποίο επαναλαμβάνεται με τραγικά αποτελέσματα για την Θράκη, για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Πιέζουν για αλλαγή της νομοθεσίας στην Παιδεία 

Οι Αρχές του προξενείου, οι οποίες υπονομεύουν από το 2006 το νόμο Γιαννάκου για τη μειονοτική εκπαίδευση, κορυφώνουν φέτος τις προκλήσεις τους, προκειμένου να αποτρέψουν την εφαρμογή της ρύθμισης που προβλέπει ότι τα παιδιά της μειονότητας θα εγγράφονται στην Α΄ Δημοτικού μόνο εφόσον έχουν τελειώσει ελληνικό δημόσιο νηπιαγωγείο.

Ο λόγος που υπονομεύεται από το Τουρκικό Προξενείο η εφαρμογή του νόμου αυτού, είναι ότι η Τουρκία δια του προξενείου, απαιτεί τα δημόσια μειονοτικά νηπιαγωγεία να είναι δίγλωσσα και να διδάσκεται σε αυτά παράλληλα με την ελληνική και η τουρκική γλώσσα.

Ο στόχος της είναι διπλός: Να αποδείξει δια της υποχρεωτικής διδασκαλίας της τουρκικής γλώσσας και με τον αποκλεισμό των υπολοίπων, (της καταγεγραμμένης πομακικής) ότι η μειονότητα είναι εθνοτικά αμιγώς «τουρκική», αλλά και να παρεμποδίσει τα παιδιά της μειονότητας να μαθαίνουν να μιλούν από πολύ νωρίς άπταιστα την Ελληνική, δημιουργώντας έτσι δεσμούς εξάρτησης από την τουρκική γλώσσα και τους προπαγανδιστές της (τουρκικό προξενείο).

Τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, δείχνουν μεγάλη διαρροή των παιδιών της μειονότητας τόσο προς τα δημόσια γυμνάσια-λύκεια όσο και προς τα ελληνικά πανεπιστήμια κατά την προηγούμενη δεκαετία κι αυτό αποδίδεται στην αλλαγή πολιτικής της ελληνικής Πολιτείας απέναντι στα παιδιά των μουσουλμάνων από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο.

Δεκάδες νέοι επίσης εγκατέλειψαν τα μειονοτικά γυμνάσια, όπως το Τζελάλ Μπαγιάρ, για να φοιτήσουν σε ελληνόγλωσσα γυμνάσια και λύκεια, στα οποία μετά τα δεκατρία διδάσκεται προαιρετικά η τουρκική ως δεύτερη γλώσσα- εναλλακτικά με τα Aγγλικά ή τα Γαλλικά.

Συνολικά, περί τους 5.000 νέους της μειονότητας γύρισαν την πλάτη στην καταπίεση του προξενείου στη δεκαετία 2000-2010 και επέλεξαν να σπουδάσουν σε ελληνικά πανεπιστήμια.

Η τελευταία «προσφορά» της Άγκυρας προς τις νέες και νέους μουσουλμάνους της Θράκης που επιλέγουν να ακολουθήσουν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, είναι ένα μηνιαίο «βοήθημα» της τάξης των 100 ευρώ, ενώ παράλληλα υπάρχει και «ενίσχυση» από το διεθνιστικό μουσουλμανικό κίνημα Φετουλάχ Γκιουλέν (έχει χαρακτηριστικά ιεραποστολής προτεσταντικού τύπου) της τάξης των 100 ευρώ. Δηλαδή, προκειμένου να μην χαθεί η προσέγγιση της Άγκυρας και του Ισλάμ στους νέους μουσουλμάνους, δίνεται ένα συνολικό βοήθημα 200 ευρώ μηνιαίως!

Η προοπτική της ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων στην ελληνική κοινωνία ήταν κάτι που πάντοτε πολεμούσε η Άγκυρα μέσω του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, η δε γκετοποίηση είναι διαχρονικά η πολιτική του.
Έστησε έτσι σε πάρα πολλά χωριά της Ξάνθης και της Κομοτηνής ένα δικό του δίκτυο παρα-παιδείας με δίγλωσσα αλλά ουσιαστικά τουρκόγλωσσα νηπιαγωγεία κατά παράβαση της ελληνικής νομοθεσίας.

Εξαπολύοντας μάλιστα μπαράζ πιέσεων κατά γονέων, κατάφερε να φοιτούν στα δίγλωσσα παρανηπιαγωγεία διπλάσιοι μαθητές απ’ ότι στα ελληνικά δημόσια μειονοτικά νηπιαγωγεία.

Το προξενείο ανέθεσε στον άμεσα ελεγχόμενο από αυτό σύλλογο επιστημόνων της μειονότητας να συντάξει και να διανείμει σε όλους τους ενδιαφερόμενους γονείς μια ειδική αίτηση προς τις κατά τόπους υπηρεσίες της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη Θράκη, της οποίας η τυχόν αποδοχή συνιστά de facto νομιμοποίηση του τουρκικού παρακράτους.

Με την αίτησή τους οι μουσουλμάνοι γονείς ζητούν την καθ’ εξαίρεσιν εγγραφή των μικρών μαθητών στα μειονοτικά δημοτικά με το επιχείρημα ότι στην περιοχή τους «δεν λειτουργούν επίσημα δίγλωσσα νηπιαγωγεία του ελληνικού υπουργείου Παιδείας».

Ο νόμος απέναντι στο πολιτικό συμφέρον, τις τουρκικές επιδιώξεις και την κυβερνητική σταθερότητα της χώρας!

Ο νόμος Γιαννάκου πράγματι προβλέπει την κατ’ εξαίρεσιν εγγραφή αλλά για την περίπτωση που δεν λειτουργούν δημόσια ελληνόγλωσσα νηπιαγωγεία, όχι δίγλωσσα νηπιαγωγεία, μοντέλο που απορρίπτει το ελληνικό κράτος! 

Ο μουσουλμάνος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Ροδόπη, Αχμέτ Χατζηοσμάν, προσέγγισε στενό συνεργάτη του προέδρου του κόμματός του, Ευάγγελου Βενιζέλου, και πίεσε ώστε στο πλαίσιο-προοπτική συνέχισης της συγκυβέρνησης οι ελληνικές Αρχές να «κάνουν τα στραβά μάτια» και να δεχτούν τα πιστοποιητικά και τις αιτήσεις που συντάσσει κάτω από τη μύτη της Πολιτείας το προξενείο- καθοδηγώντας τους γονείς να παραβιάζουν το νόμο.

Το επιχείρημα του Χατζηοσμάν ήταν καταλυτικό: «Θέλετε να χαρίσουμε 17.000 ψήφους της μειονότητας στον ΣΥΡΙΖΑ;»

Δηλαδή, ο Χατζηοσμάν έθεσε θέμα σταθερότητας της σημερινής κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά, απαιτώντας από την κυβέρνηση να συναινέσει στην παράκαμψη ή στην αντικατάσταση του υφιστάμενου νόμου. 

Δικαιολογημένα, φυσικά, αναρωτιέται και ο πιό αδαής: Και γιατί τα κόμματα δεν συναινούν ώστε να χάνει άμεσα την βουλευτική του ιδιότητα και να αντικαθίσται από τον επόμενο σε ψήφους υποψήφιο της περιοχής του, όποιος βουλευτής τολμά να λειτουργεί εναντίον των εθνικών συμφερόντων ή να λειτουργεί εκθέτοντας και προσβάλλοντας την χώρα...;

Η Ελληνική πολιτεία αναγνωρίζει άτυπα τους ψευτομουφτήδες και καταργεί το νόμο περί ιεροδιδασκάλων!

Η υπόθεση αυτή έχει γενικότερη πολιτική σημασία, καθώς οι τουρκικές Αρχές στήνουν τον τελευταίο χρόνο αθόρυβα παράλληλες παρακρατικές δομές στην περιοχή της Θράκης, τις επιβάλλουν ενάντια στις επιθυμίες της ελληνικής Πολιτείας κι έπειτα δημιουργούν τετελεσμένα με τελικό στόχο την αναγνώρισή τους.
Εσχάτως επιτυγχάνουν την αναγνώριση με σφραγίδα της ελληνικής Πολιτείας και «δικαστικών» πράξεων της ψευδομουφτείας, ενώ δημιουργούν κι ένα παρα-δίκτυο θρησκευτικών σχολείων για να αποσπάσουν μαθητές από τα ιεροσπουδαστήρια του ελληνικού υπουργείου Παιδείας!

Η επίθεση κατά της εφαρμογής του νόμου περί ιεροδιδασκάλων και η φοβική - οπισθοσχωρητική αντιμετώπισή της από τις Ελληνικές αρχές, είναι ένα ακόμη δείγμα της ανεπάρκειας με την οποία αντιμετωπίζεται η Θράκη.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στην πλάγια αυτή επίθεση του τουρκικού προξενείου κατά του νόμου, πήραν μέρος και βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου και αιρετοί άρχοντες, οι οποίοι ασπάζονται -προφανώς- τις επιδιώξεις της Άγκυρας στην περιοχή, αφού προώθησαν την απαίτηση των τουρκοπρακτόρων στο αρμόδιο υπουργείο.
Έτσι, τετραμελής ομάδα που επισκέφθηκε το Μάιο του 2009 την υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Διαμαντοπούλου ζήτησε την μη εφαρμογή του νόμου περί ιεροδιδασκάλων (δηλαδή του διορισμού των ιμάμηδων). 
Την ομάδα αυτή την αποτελούσαν οι
Τσετίν Μάντατζη (τ. βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη)
Χατζηοσμάν Αχμέτ (βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Ροδόπη)
Ξυνίδης Σωκράτης (τ. βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη)
Παύλος Δαμιανίδης (Αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης)
και κατόρθωσαν με σχετική ευκολία να πείσουν την κυρία Διαμαντοπούλου για την άτυπη –έστω- μη υλοποίηση του νόμου, με αποτέλεσμα να μένουν απλήρωτοι τα τελευταία χρόνια οι ιμάμηδες, θεολόγοι και ιεροδιδάσκαλοι που είναι πιστοί στις νόμιμες μουφτείες και να εξαναγκάζονται έτσι να δηλώσουν υποταγή στους ψευδομουφτήδες.

Η αναγνώριση των ψευτομουφτήδων μέσω των δικαιοπρακτικών εγγράφων που μπορούν πλέον να υπογράφουν, αποτελεί πραγματικό κόλαφο για τα συμφέροντα της χώρας και ειδικά της περιοχής της Θράκης, αφού οι μουφτήδες με βάση το νόμο ορίζονται από το κράτος και δεν εκλέγονται.
  • Είναι άραγε η άγνοια, η φοβικότητα ή κάποιος άλλος παράγοντας που τελικά επιτρέπει την -μέσω της θρησκείας- ευθεία παρέμβαση τουρκοπρακτόρων στις κοινότητες των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης;
  • Γιατί να υπάρχουν και να λειτουργούν παράνομα ιεροδιδασκαλεία εντός της Ελλάδας;
  • Ποιοί και γιατί συμφώνησαν στην άτυπη αναγνώριση των ψευτομουφτήδων;
  • Ποιοί και γιατί επιτρέπουν τους τραμπούκους του τουρκικού προξενείου να κυκλοφορούν μεταξύ των μουσουλμάνων, να τους τρομοκρατούν και να απαιτούν "χειροφίλημα" (ένδειξη υποταγής) στον ψευτομουφτή από τους απλούς ιμάμηδες;
  • Ποιοί, επιτέλους, είναι οι υπεύθυνοι για την παραχώρηση "δικαιωμάτων" (που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο) σε μία μερίδα συγκεκριμένων και πολύ καλά πληρωμένων ανθυποπρακτορίσκων, οι οποίοι τρομοκρατούν Έλληνες πολίτες, με την σιωπηλή συναίνεση των ελληνικών αρχών;
  • Ποιοί είναι αυτοί που συναινούν (τυπικά ή άτυπα) στην ύπαρξη και την λειτουργία της Σαρίας στην Θράκη;
  • Μπορούν οι "αρμόδιοι" να αντιληφθούν τι ακριβώς σημαίνει η εντός της Ελληνικής επικράτειας παραχώρηση του δικαιώματος δικαιοπρακτικών αποφάσεων (δηλαδή το δικαίωμα να δικάζει και να αποφασίζει έστω και για αστικές διαφορές) σε έναν ανθυποπράκτορα της Τουρκίας;
Στο σημείο αυτό αξίζει να παραθέσουμε ένα περιστατικό, στο οποίο καταγράφεται με γλαφυρότητα η διαφοροποίηση των «αρχόντων» ανθυποπρακτόρων από τα όσα διακαώς επιθυμούν να επιβάλουν στους μουσουλμάνους της Θράκης, μέσω της Σαρίας.

Ως γνωστόν, ένας μουσουλμανικός γάμος γίνεται στην Μουφτεία και διαλύεται (επισήμως) από τον Μουφτή, με αποτέλεσμα η σύζυγος να μην δικαιούται τίποτε από την κοινή αποκτηθείσα περιουσία κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίου (ο υποβιβασμός της γυναίκας είναι ένα από τα πάγια χαρακτηριστικά της κοινωνίας ανισοτήτων που επιβάλει το Ισλάμ). Όμως, όταν η κόρη του Τσετίν Μάντατζη παντρεύτηκε, έκανε πολιτικό γάμο, προκειμένου σε περίπτωση διαζυγίου να έχει την δυνατότητα να προσφύγει στα Ελληνικά δικαστήρια (και να μην αφεθεί στο έλεος της Σαρίας) προκειμένου να διεκδικήσει όσα της ανήκουν... Η Σαρία, λοιπόν, εφαρμόζεται μόνο στους απλούς μουσουλμάνους, ενώ οι «διακεκριμένοι» (υποπρακτορίδια και άλλα φληναφήματα που πλουτίζουν ποικιλοτρόπως από τις «επιχορηγήσεις» της Άγκυρας) προστατεύονται επικαλούμενοι την Ελληνική νομοθεσία.
Οι Πομάκοι αντιδρούν στα σχέδια της Άγκυρας

Μπορεί το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής να έχει τα δικά του σχέδια, όμως οι γηγενείς μουσουλμάνοι της Θράκης, οι Πομάκοι, αντιδρούν στην καταστροφή του μέλλοντος των παιδιών τους. Και η καταστροφή αυτή έχει ήδη καταγραφεί και καταγράφεται κάθε χρόνο, με τα τραγικά αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων στις σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Ούτε το πρόγραμμα εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων της κας Δραγώνα (κόστισε 22 εκατομμύρια ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο), ούτε ο νόμος του Γιώργου Παπανδρέου για εισαγωγή με ποσόστωση, έδωσαν επαρκείς απαντήσεις και λύσεις στην σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι Πομάκοι γονείς, οι οποίοι διαπιστώνουν στην πράξη τον αποκλεισμό των παιδιών τους, την περιθωριοποίησή τους λόγω ανεπάρκειας γνώσης της Ελληνικής γλώσσας και φυσικά, λόγω του προσφερόμενου επιπέδου διδασκαλίας από τους εισαγόμενους από την Τουρκία δασκάλους των μειονοτικών σχολείων.

Αγωνιώντας, προσπαθούν να εγγράψουν τα παιδιά τους σε δημόσια (και όχι μειονοτικά σχολεία), γνωρίζοντας πως το επίπεδο εκπαίδευσης είναι ασύγκριτα καλύτερο για τα παιδιά τους. Πιεζόμενοι από τις πρακτικές του τουρκικού προξενείου και από τον Ελληνικό νόμο που επιθυμεί να καταργήσει στην πράξη η Άγκυρα, αισθάνονται να συνθλίβονται ανάμεσα σε δύο δυνάμεις που αν και δρουν αντίθετα (τα δημόσια Ελληνικά σχολεία μορφώνουν τους νέους, ενώ τα μειονοτικά αρκούνται στην άσκηση προπαγανδιστικής εκπαίδευσης υπέρ της Άγκυρας) έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν την λογική και να μην υποκύψουν στο «δοβλέτι» (στους περιφερόμενους νταήδες του προξενείου, στην ασφυκτική πίεση που ασκείται στις κλειστές τους κοινωνίες, στις προσταγές των ιμάμηδων που ακολουθούν –με τα ανάλογα χρηματικά ανταλλάγματα- τις προσταγές των ψευτομουφτήδων και του τούρκου προξένου, στις συκοφαντίες που πρόθυμα διαδίδονται για όσους αντιδρούν στις προσταγές της Άγκυρας κ.α.) και να εγγράψουν με κάθε τρόπο τα παιδιά τους στα Ελληνικά δημόσια σχολεία.

«Σας παρακαλούμε πολύ, κάντε κάτι για τα παιδιά μας. Μαζευτήκαμε αρκετοί, αλλά πρέπει να πείσετε και τους υπόλοιπους. Εάν ένας δεν έρθει μαζί μας, θα μας λιώσουν…», είναι τα λόγια αγωνίας προς τις αρμόδιες Ελληνικές αρχές. Πολλές φορές αρκετοί Πομάκοι πηγαίνουν στα σχολεία και παραδίδουν το δικαιολογητικό έγγραφο που απαιτεί ο νόμος, μαζί με το έγγραφο που τους έχει δώσει προσωπικά άνθρωπος του τουρκικού προξενείου. Οι διευθυντές αρνούνται να παραλάβουν το πλαστό έγγραφο και οι Πομάκοι επιτακτικά ζητούν να το παραλάβει και ας το καταστρέψει τη συνέχεια, επειδή οι τουρκοπράκτορες είναι έξω από το σχολείο και περιμένουν να τους ελέγξουν μετά την εγγραφή του παιδιού τους…!

Ενδεχομένως κάποιοι να αναρωτούνται γιατί δεν προχωρούν οι τουρκοπράκτορες στην ίδρυση δικών τους νηπιαγωγείων, προκειμένου να μην υπάρχει αυτή η αναταραχή και να επιβάλουν με αυτόν τον παράνομο τρόπο, απέναντι στην Ελληνική αδράνεια, την λειτουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων. 
Η απάντηση βρίσκεται στη λέξη «δικαίωμα», την οποία θέλουν να προσθέσουν στην ύπαρξη της δίγλωσσης (στην πραγματικότητα καθαρά τουρκικής) εκπαίδευσης. Ήδη έχουν και λειτουργούν παράνομα τουρκικά νηπιαγωγεία, αλλά θέλουν να εξαναγκάσουν την Ελληνική πολιτεία να αλλάξει το νόμο και να αναγνωρίσει αυτά τα παράνομα σχολεία ως νόμιμα, ως δικαίωμα της μειονότητας στην ολοκληρωτική τουρκική εκπαίδευση
Επιδιώκουν με κάθε τρόπο την παρέμβαση και την ουσιαστική τροποποίηση της Ελληνικής νομοθεσίας, ώστε να μην εμφανίζονται ως παράνομα ενεργούντες, αλλά ως δικαιωματικά αιτούντες, αποδεικνύοντας έτσι την ισχύ τους και την συγκυριαρχία τους στην Θράκη… Και αυτό το επιδιωκόμενο ως δικαίωμα, δεν είναι το μοναδικό, αλλά ούτε θα είναι και το τελευταίο, αφού από το τουρκικό προξενείο έχουν διαπιστώσει την υποχωρητική τάση της Αθήνας, την άγνοια των Ελλήνων πολιτικών περί της Θρακικής πραγματικότητας και την φοβική αντιμετώπιση -εκ μέρους των Ελλήνων πολιτικών- στο όνομα της μη δημιουργίας τεταμένων σχέσεων με την Άγκυρα. 

Τέλος, επειδή η ιστορία καταγράφεται για να διδάσκει, αλλά κι επειδή οι επιτυχημένες παρεμβάσεις της τουρκικής πολιτικής επαναλαμβάνονται, αξίζει να σημειώσουμε πως όταν δημιουργήθηκε το Αλβανικό Πανεπιστήμιο στο Κόσοβο, έναν χρόνο αργότερα τέθηκε και το θέμα ανεξαρτησίας του Κοσόβου και ξεκίνησε πόλεμος… και όλοι κατανοούν τι θα σημάνει μία πλήρη και ανεξάρτητη τουρκική εκπαίδευση εντός της Ελληνικής επικράτειας…

Τι θέλουν να επιτύχουν οι τούρκοι στην Θράκη και τι κάνει η Ελληνική κυβέρνηση; 

Οι στόχοι της Άγκυρας στη Θράκη είναι σαφείς και συγκλίνουν στην επιβολή μίας άτυπης συγκυριαρχίας του τουρκικού προξενείου με το Ελληνικό κράτος, υπό την σαφέστατη απειλή αιτήσεως ανεξαρτησίας...

Έτσι, η Τουρκία επιδιώκει:
  • μία εξ ολοκλήρου "ανεξάρτητη" παιδεία με τούρκους δασκάλους και βιβλία, 
  • μία "ανεξάρτητη" θρησκευτική αρχή που θα ελέγχεται από τουρκοπράκτορες τύπου Αχμέτ Μέτε, 
  • μία "ανεξάρτητη" οικονομική δραστηριότητα που θα χρηματοδοτείται από τούρκους επιχειρηματίες ή άλλες "πηγές" από την Τουρκία, 
  • μία αμιγώς τουρκική πολιτιστική και πολιτισμική δραστηριότητα η οποία θα εξαφανίσει τον Πομακικό πολιτισμό, τις παραδόσεις και τα ήθη και τα έθιμα των μουσουλμάνων της Θράκης,
  • μία "ανεξάρτητη" τοπική αυτοδιοίκηση με όλα τα "εργαλεία" που παρέχει ο νόμος σε αυτήν και η οποία φυσικά θα είναι το απόλυτο όργανο επιβολής ισχύος της Άγκυρας στην Θράκη.

Ως συνέπεια, όλα αυτά θα χρησιμοποιηθούν ως βραχυπρόθεσμα όπλα πίεσης για απαιτήσεις της Άγκυρας προς την Αθήνα και τα οποία θα αφορούν στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης ή θα λειτουργήσουν ως μεσοπρόθεσμο διπλωματικό επιχείρημα μέσω του οποίου θα τίθεται θέμα Ελληνικότητας της Θράκης και όχι μόνο, αφού το Αιγαίο και η περιοχή νότια του Καστελλόριζου αποτελεί την λογική πολιτική επιθυμία της Άγκυρας. 

Αν και δεν θα έπρεπε να είναι καν δίλημμα για τις Ελληνικές αρχές, φαίνεται πως η απαρέγκλιτη τήρηση του νόμου γίνεται μέσο και μέτρο πίεσης για τους πολιτικούς των Αθηνών, αφού όπως ήδη αναφέραμε, οι πιέσεις των μουσουλμάνων βουλευτών προς τους πολιτικούς αρχηγούς (προς τον κ. Βενιζέλο συγκεκριμένα, αφού η Νέα Δημοκρατία δεν εξέλεξε μουσουλμάνο βουλευτή στην Ξάνθη και την Κομοτηνή) είναι τέτοιες, που βάζουν σε σκέψεις την κυβέρνηση Σαμαρά για το αν θα ακολουθήσει όσα επιτάσσει ο νόμος ή όχι… 

Και αυτό είναι ένα ακόμη τραγικό αποτέλεσμα της μηδενικής γνώσης που έχουν οι πολιτικοί των Αθηνών και οι κυβερνώντες για τα όσα συμβαίνουν στην Θράκη. Ακόμη και οι περιοδικές επισκέψεις μερικών εξ αυτών, κατατάσσονται στο επίπεδο του φολκλορικού τουρισμού, αφού άμα της επιστροφής τους στο κλείνον άστυ ξεχνούν παντελώς τα εθνικά προβλήματα που γιγαντώνονται καθημερινά στην πολύπαθη, ξεχασμένη και προδομένη Θράκη.

Οι λάθος προτεραιότητες οδηγούν σε εθνική καταστροφή

Δυστυχώς, για όσο διάστημα οι πολιτικοί θα διατηρούν ως πρώτιστο μέλημα το συμφέρον του κόμματός τους και την προσωπική τους (με κάθε τρόπο) παραμονή στην εξουσία, ασκώντας προσωπικές πολιτικές ή ανεχόμενοι πολιτικές πιέσεις εις βάρος εθνικών θεμάτων, η κατάσταση που σήμερα υπάρχει στην περιοχή δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο, ενώ είναι βέβαιο πως θα κλιμακωθεί ποσοτικά και ποιοτικά προς το χειρότερο.  

Η γεωπολιτική και η γεωοικονομική θέση της Θράκης την καθιστά ξεκάθαρο στόχο της Άγκυρας, ενώ η Αθήνα δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα και την κρισιμότητα των αποφάσεων, των ενεργειών και των παραλείψεών της απέναντι στην ακριτική αυτή γωνιά της Ελλάδας.

Για όσο διάστημα η Θράκη θα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των προτεραιοτήτων της εκάστοτε κυβέρνησης, η πληγή που σήμερα υπάρχει στην περιοχή και δεν αντιμετωπίζεται, θα καταστεί ανίατη και τελικά η Αθήνα θα εξανασκαστεί στην επισημοποίηση της σημερινής άτυπης συγκυριαρχία της Άγκυρας στην Θράκη. Οι πολιτικές και οικονομικές παρεμβάσεις που απαιτούνται, πρέπει να είναι άμεσες, με στρατηγικό σχεδιασμό και με πλήρη συναίσθηση πως η Ελλάδα δεν μπορεί να χάσει ούτε μία πέτρα από την επικράτειά της. 

Ποιός άραγε, μπορεί να ξεχάσει τις κομματικές συμφωνίες που γινόντουσαν επί σειράς ετών, για να εξασφαλισθούν συγκεκριμένοι αριθμοί εδρών, σε συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα;
Ποιός μπορεί να ξεχάσει την ατιμωρησία των μουσουλμάνων βουλευτών, που την επομένη ημέρα των εκλογών δήλωναν Τούρκοι και επισκέπτονταν την Τουρκία, πολλές φορές πολιτικούς αξιωματούχους ή και το τουρκικό κοινοβούλιο;
Ποιός μπορεί να ξεχάσει πως οι Καλλικρατικοί δήμοι στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης έγιναν με κρυφές συνεννοήσεις του τότε υπουργού Ραγκούση με ανθυποπρακτορίδια κατευθυνόμενα από το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής;
Είναι τεράστιος ο κατάλογος της ντροπής, η λίστα των ντροπιαστικών και παράλογων συνεργασιών ελληνικών κομμάτων και κυβερνήσεων, με τα μίσθαρνα όργανα της Άγκυρας...!
  • Θα μπορέσουν, άραγε, οι πολιτικοί "ταγοί" να αντιληφθούν πως δεν είναι δυνατόν οι μουσουλμανικοί ψήφοι να γίνονται τείχος που απομονώνει την Θράκη από την υπόλοιπη Ελλάδα; 
  • Θα μπορέσουν, άραγε, οι πολιτικοί "άρχοντες" να κατανοήσουν πως η άγνοια, η φοβικότητα και η πολιτική - κομματική σκοπιμότητα δεν μπορούν να συναριθμούνται μπροστά στο πρόβλημα που βιώνει -και το οποίο καθημερινά διογκώνεται- η Θράκη; 
  • Θα μπορέσουν, άραγε, οι κάθε είδους "υπεύθυνοι" να αποφασίσουν πως  τα κόμματα και τα συμφέροντά τους δεν μπορούν να τοποθετούνται πριν από τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών της;
Για την συλλογή πληροφοριών και την σύνταξη του κειμένου στο παραπάνω άρθρο συνεργάστηκαν:

Μαρία Σταματιάδου (ανεξάρτητη δημοσιογράφος)
Όμηρος Φωτιάδης (γεωπολιτικός αναλυτής)
Κωνσταντίνος Μιχαήλ (ιστολόγος, ειδικός σε θέματα Θράκης)

Το άρθρο - έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" τ. 157 Οκτώβριος 2012

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ, ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΦΟΥΝΤΑΣ, ΣΤΕΛΝΕΙ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ: ΜΗ ΤΟ ΑΡΝΕΙΣΘΕ, ΕΣΕΙΣ ΣΤΑΥΡΩΣΑΤΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ!..

Ἐπιστολή πρός τούς Ἑβραίους τούς ἀρνουμένους ὅτι σταύρωσαν τόν Ἰησοῦ Χριστό μας 
  Ἀδελφοί χριστιανοί, Χριστός Ἀνέστη! 
1. Χθές, προχθές, μοῦ εἶπαν γιά ἕνα ραββῖνο Ἑβραῖο πού λέει καί πολυ-λέει ὅτι δέν εὐθύνονται οἱ Ἑβραῖοι γιά τήν Σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ρίχνει τήν ὅλη εὐθύνη γιά τήν πράξη αὐτή στούς Ρωμαίους. Γιά τήν βεβαιότητα τοῦ πράγματος ζήτησα νά ἀκούσω καί ἐγώ τήν ὁμιλία του. Ἀπό τήν ὁμιλία του προσωπικά μοῦ ἔκανε καλή ἐντύπωση ἡ προσπάθειά του νά ἀπαλλάξει τό ἑβραϊκό ἔθνος του ἀπό τήν κατηγορία ὅτι βαρύνεται γιά τήν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, γιατί μέ αὐτό δηλώνει ὅτι τό θεωρεῖ ὡς μεγάλο κακό αὐτό πού ἔγινε. Τό κακό δηλαδή νά καταδικασθεῖ σέ θάνατο ὁ ἀθῶος Ἰησοῦς Χριστός. Καί δέν θέλει λοιπόν νά βαρύνεται καί νά κακολογεῖται τό ἔθνος του μέ μία τέτοια βαρειά κατηγορία. Πραγματικά, ὁ ὁμιλητής μέ ὅσα λέγει καί μέ τόν τρόπο πού τά λέγει φανερώνει ὅτι ἀγαπάει πολύ τό ἔθνος του, τό ἑβραϊκό ἔθνος, γι᾽ αὐτό καί προσπαθεῖ, χωρίς ὅμως νά τό ἐπιτυγχάνει, νά ἀποδείξει ὅτι ὁ ἑβραϊκός λαός δέν ἔχει καθόλου σχέση μέ τήν σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Δέν ἔχουν ὅμως ἔτσι τά πράγματα, γιατί, ὅπως τό λέγουν καθαρά τά Εὐαγγέλια, στά ὁποῖα καταφεύγει συχνά ὁ ὁμιλητής, ὁ ἑβραϊκός λαός ἦταν πού φώναζε καί ἀπαιτοῦσε ἀπό τόν Ρωμαῖο ἡγεμόνα νά σταυρωθεῖ ὁ Ἰησοῦς καί νά ἐλευθερωθεῖ ὁ Βαραββᾶς. Ὁ Πιλᾶτος ἐπανειλημμένως ἔκανε τήν προσπάθεια, μέ τήν συγκινητική μάλιστα ἀνάμειξη τῆς γυναίκας του, νά μήν καταδικάσει τόν Ἰησοῦ, γιατί διεπίστωσε τήν ἀθωότητά του, ἀλλά οἱ Ἑβραῖοι ἐπίμονα καί ἔντονα ἀπαιτοῦσαν τήν σταυρική καταδίκη του. Καί μάλιστα ἀπείλησαν τόν Πιλᾶτο ὅτι ἄν δέν τόν καταδικάσει, θά τόν ἀναφέρουν στόν Καίσαρα, γιατί ὁ καταδικαζόμενος εἶπε τόν ἑαυτό του γιά «βασιλέα». Καί «πᾶς ὁ βασιλέα ἑαυτόν ποιῶν – εἶπαν – ἀντιλέγει τῷ Καίσαρι» (Ἰωάν. 19,12). Μάλιστα τόσο πεισματικοί ἦταν οἱ Ἑβραῖοι στήν ἀπαίτησή τους πρός τόν Πιλᾶτο γιά τήν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, ὥστε, στόν δισταγμό τοῦ Πιλάτου ὅτι ὁ δικαζόμενος εἶναι ἀθῶος καί θά συμβεῖ κακό, ἄν καταδικαστεῖ, οἱ Ἑβραῖοι πῆραν πάνω τους τήν εὐθύνη καί εἶπαν: «Τό αἷμα του σέ μᾶς καί στά παιδιά μας» (Ματθ. 27,25). Φαίνεται λοιπόν καθαρά καί πεντακάθαρα ἀπό τά κείμενα τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων, τά ὁποῖα, ὅπως φαίνεται, ἔχει πολύ καλά ὑπ᾽ ὄψιν ὁ ὁμιλητής, ὅτι οἱ Ἑβραῖοι, οἱ ὁμοεθνεῖς τοῦ ὁμιλητοῦ, ὑπῆρξαν οἱ σταυρωτές τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

2. Ἐπαναλαμβάνω ὅτι προσωπικά μοῦ ἄρεσε ἡ ἀγωνία τοῦ ὁμιλητοῦ νά μή βαρύνεται τό ἔθνος του γιά τήν καταδίκη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιατί αὐτό τό θεωρεῖ μεγάλη προσβολή καί μεγάλο κακό γιά τούς ὁμοεθνεῖς του. Γι᾽ αὐτό καί δέν σταματᾶ μέχρις ἐδῶ τό λόγο του, ἀλλά, ἐπειδή τόν πιέζει ἡ ἀλήθεια τῶν κειμένων, κάνει μιά ὑποχώρηση καί λέγει: Ἔστω ὅτι τόν ἐσταύρωσαν οἱ Ἑβραῖοι τόν Χριστό ἀπαιτώντας ἀπό τόν Πιλᾶτο τήν καταδίκη του. Ἀλλά αὐτοί οἱ Ἑβραῖοι – λέγει – ἦταν μία μικρά, μία ἐλαχίστη μερίδα τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ καί δέν ἐκπροσωποῦσαν αὐτοί ὅλο τόν Ἑβραϊκό λαό. Καί πάλι μέ τό νέο του ἐπιχείρημα προδίδει ὁ ὁμιλητής τήν ἀγωνία του νά μή στιγματίζεται ὁ λαός του μέ τό κακό τῆς σταυρώσεως τοῦ ἀθώου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τό ἐπιχείρημά του ὅμως δέν εἶναι καθόλου ἐπιστημονικό. Γιατί ὁ καιρός πού ἔγινε ἡ καταδίκη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἦταν τό Πάσχα τῶν Ἑβραίων. Καί ὅπως γνωρίζει ὁ ἴδιος καί ξέρουμε ὅλοι ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, κατά τίς τρεῖς μεγάλες Ἑβραϊκές ἑορτές, τῆς Σκηνοπηγίας, τοῦ Πάσχα καί τῆς Πεντηκοστῆς, συγκεντρώνονταν στά Ἰεροσόλυμα ὅλοι οἱ ἀπανταχοῦ τῆς γῆς Ἑβραῖοι γιά νά ἑορτάσουν στόν ἐκεῖ μοναδικό Ναό τους τίς ἑορτές αὐτές. Μάλιστα, ὅταν δέν μποροῦσαν νά παρευρίσκονται καί στίς τρεῖς ἑορτές, ὁπωσδήποτε τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα τό θεωροῦσαν ἱερή ὑποχρέωση καί ἐπιτακτική τους ἀνάγκη νά εἶναι στά Ἰεροσόλυμα. Ἄρα, κατά τήν καταδίκη τοῦ Χριστοῦ δέν ἦταν στά Ἰεροσόλυμα οἱ λίγοι μόνο ἐκεῖ μόνιμοι Ἰουδαῖοι κάτοικοι, ἀλλά, γιά τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα, εἶχε συντρέξει στήν πόλη πλῆθος Ἰουδαίων. Οἱ ἱστορικοί ὑπολογίζουν ὅτι τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα συγκεντώνονταν στά Ἰεροσόλυμα ἕνα ἑκατομμύριο Ἑβραῖοι! Ἔπειτα, τό Ἑβραϊκό Συνέδριο («Σανχεντρίν»), τό ὁποῖο ἐπανειλημμένως μνημονεύει ὁ ραββῖνος ὁμιλητής, ἐθεωρεῖτο ἀπό ὅλους τούς Ἑβραίους αὐθεντία καί γι᾽ αὐτό οἱ ἀποφάσεις του ἐξέφραζαν τήν γνώμη ὅλου τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ. 

3. Καί ἕνα ἄλλο θέλουμε νά ποῦμε στόν ὁμιλητή καί νά τελειώσουμε τόν λόγο: Ἐάν τό σύνολο καί τό πλῆθος τῶν Ἑβραίων διαφωνοῦσε μέ τήν ἀπόφαση τῆς σταυρικῆς καταδίκης τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς Ἑβραίους τῆς Ἰερουσαλήμ, θά ἔπρεπε στήν συνέχεια τῶν ἐτῶν νά ἔχουμε μία ἐπίσημη δήλωσή τους ὅτι διαφωνοῦν πρός τήν καταδίκη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά ἐκφράσουν τήν διαφωνία τους αὐτή μέ τό νά τόν πιστεύσουν ὡς τόν πραγματικό Μεσσία, ὡς τόν ἀληθινό Υἱό τοῦ Θεοῦ. Δέν ἔχουμε ὅμως τέτοια ὡραία δήλωση καί τέτοιο ὡραῖο φαινόμενο, πλήν βεβαίως τῶν ἐξ Ἰουδαίων χριστιανῶν, γιά τούς ὁποίους διαβάζουμε στά ἱερά κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης. Μάλιστα ἐκφράζουμε καί τήν λύπη μας γιά τόν ἴδιο Ἑβραῖο ραββῖνο ὁμιλητή, γιατί τόν Ἰησοῦ μας δέν τόν δέχεται ὡς πραγματικό Μεσσία, ἀλλά ὡς ἕνα κοινό ἄνθρωπο πού ἦρθε κι αὐτός νά κάνει μία ὁμαδούλα. Καί ἐδῶ τοῦ σημειώνουμε τήν ἀντίφασή του: Ἀν ὁ γιά μᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι γι᾽ αὐτόν ἕνας ψευδομεσσίας πρός τί ἡ τόση του ἀγωνία στήν ὁμιλία του, νά ἀποσύρει ἀπό τούς Ἑβραίους τήν κατηγορία γιά τήν σταυρική του καταδίκη; Καί μία ἄλλη ἀντίφαση θέλουμε νά σημειώσουμε στόν ὁμιλητή, στήν ὁποία θέλουμε καί νά μᾶς ἀπαντήσει. Στήν ὁμιλία του ἀναφέρεται συχνά στήν Παλαιά Διαθήκη. Τό ἱερό αὐτό βιβλίο ἐμεῖς τό λέμε «Παλαιά Διαθήκη», γιατί δεχόμαστε τόν Ἰησοῦ Χριστό ὡς τόν πραγματικό Μεσσία καί ὅτι τά λόγια Του καί τά λόγια τῶν μαθητῶν Του συνιστοῦν τήν «Καινή Διαθήκη». Τήν Παλαιά δηλαδή Διαθήκη τήν ὀνομάζουμε ἔτσι, γιατί τήν ἀντιπαραθέτουμε πρός τήν ὑπάρχουσα Καινή Διαθήκη. Γιά τόν ραββῖνο ὁμιλητή, πού δέν δέχεται τόν Ἰησοῦ μας γιά πραγματικό Μεσσία, ποιά εἶναι γι᾽ αὐτόν ἡ Καινή Διαθήκη, ὥστε νά ὁμιλεῖ γιά «Παλαιά»; Τέλος πάντων, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ὅπως μοῦ φαίνεται καί ὅπως μοῦ εἶπαν καί ἄλλοι, ὅπως ἔχουμε πρόβλημα μέ τούς Παπικούς καί τούς Οἰκουμενιστές, γρήγορα θά ἔχουμε πρόβλημα καί μέ τούς Ἰουδαίους καί τούς Ἰουδαϊστές. Πολλά φίδια ζώνουν τήν πίστη μας! Ἀλλά δέν θά ἐκλείψουν οἱ μαχητές, οἱ στρατιῶτες τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὄχι, νά μήν ἐκλείψουν, Χριστέ καί Παναγία μας!

 Μέ πολλές εὐχές,

 † Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΜΙΣΟΥΝ ΟΙ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ: ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ, ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ!..

Σε μια χώρα που γεννήθηκε το πνεύμα της επιστήμης και η φιλοσοφία, που η τέχνη έφτασε στο αποκορύφωμα της, που το θέατρο αποτέλεσε σχολείο υψηλού επιπέδου για όλες τις ηλικίες, σε μια χώρα που δεν υπήρξε πόλη χωρίς θέατρο – μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία του πολιτισμού – δεν θα ήταν δυνατό να μην έχουν υπάρξει και αγαπηθεί και οι βιβλιοθήκες. Υπήρχαν βιβλιοθήκες στις αρχαίες Ελληνικές πόλεις; Εκτός από σποραδικές περιπτώσεις, οι αρχαίοι συγγραφείς δεν αναφέρονται στο θέμα αυτό. Υπάρχουν όμως, ευτυχώς, επιγραφικές πηγές που έρχονται να συμπληρώσουν το κενό.
Οι αρχαίοι Έλληνες που τόσο καλλιέργησαν τις τέχνες και τα γράμματα, ήταν επόμενο να εκτιμήσουν την επινόηση και τη χρήση του αλφαβήτου σε τέτοιο σημείο, ώστε ο Σοφοκλής να βάλει στη χαμένη τραγωδία του «Αμφιάραος» ένα ηθοποιό να σχηματίζει με κινήσεις του χορού τα γράμματα, ενώ σε άλλη τραγωδία ­ επίσης χαμένη – του Αθηναίου Καλλία, 24 μέλη χορού υποδύονταν τα ισάριθμα γράμματα του αλφάβητου, χαρακτηριστική άλλωστε της γοητείας που είχε στους αρχαίους Έλληνες η χρήση των γραμμάτων είναι και η ωδή του Πινδάρου στο γράμμα Σ.Από χρόνους παλαιότατους πρώτοι οι τύραννοι ενδιαφέρθηκαν για τη διάδοση των ομηρικών επών, τα οποία φρόντισαν να περισυλλέξουν και να διασώσουν. Σ’ αυτούς ακριβώς τους χρόνους και μάλιστα στη διάρκεια της τυραννίδας, στην Αθήνα, του Πεισιστράτου, πρέπει να τοποθετηθεί και η ίδρυση των πρώτων βιβλιοθηκών στην Ελλάδα.

Όταν γίνεται λόγος για βιβλιοθήκες στην αρχαία Ελλάδα, η σκέψη μας ανατρέχει συνήθως στις γνωστές βιβλιοθήκες της Αλεξάνδρειας, της Αντιόχειας, της Περγάμου και ίσως το πολύ – πολύ στις βιβλιοθήκες του Πανταίνου και του Αδριανού στην Αθήνα.Αλλά τόσο στην Αθήνα όσο και στις άλλες Ελληνικές πόλεις, όχι μόνο του μητροπολιτικού αλλά και του αποικιακού Ελληνισμού, υπήρξε ένας πολύ μεγάλος αριθμός βιβλιοθηκών, για τις οποίες δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτε εκτός από την ύπαρξή τους. Την ύπαρξη αυτών των βιβλιοθηκών βεβαιώνουν περισσότερο επιγραφικές και λιγότερο φιλολογικές πηγές.Την ύπαρξη βιβλιοθηκών στην Αθήνα μαρτυρεί ο ιστορικός Πολύβιος μνημονεύοντας τον επίσης αρχαίο ιστορικό Τίμαιο. Λέει δηλαδή ο Πολύβιος ότι, όταν ο Τίμαιος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις Συρακούσες, για να αποφύγει την πίεση του τυράννου Αγαθοκλή, κατέφυγε στην Αθήνα, όπου έζησε 50 (!) χρόνια ερευνώντας τις βιβλιοθήκες της πόλης του Κέκροπα. Από άλλες σποραδικές πληροφορίες που βρίσκονται σε φιλολογικές πάλι πηγές συμπεραίνεται ότι υπήρχε μεγάλος αριθμός βιβλιοθηκών στον εκτός της μητροπολιτικής Ελλάδας ελληνισμό.

Συγκεκριμένα στην Ασία είχαν βιβλιοθήκες οι Ελληνικές πόλεις Έφεσος, Μίλητος, Αλικαρνασσός, Ηράκλεια του Πόντου, Κνίδος, Μύλασα, Νύσσα, Πέργαμος, Πριήνη, Προύσα, Σινώπη, Σμύρνη, Τέως, Αντιόχεια, Αφροδισιάδα, Καισαρεία, Ταρσός. Μαγνησία του Μαιάνδρου, Μαγνησία Σιπύλου, Ιασός, Θυάτειρα, Άσσος και Λάμψακος.Ανάλογες βιβλιοθήκες πρέπει να είχαν και οι ελληνικές αποικίες στη Δύση και στα παράλια της Β. Αφρικής. Κατά κάποια περίεργη όμως σύμπτωση δεν μνημονεύεται στις σωζόμενες επιγραφικές και φιλολογικές πηγές βιβλιοθήκη άλλη πλην εκείνης των Συρακουσών.Στην κυρίως Ελλάδα δεν υπήρχε πόλη χωρίς βιβλιοθήκη ή τουλάχιστον χωρίς δημόσιο αρχείο, συμπεριλαμβανομένων και των πιο μικρών πόλεων. Και είναι χαρακτηριστικό ότι τα πρώτα συγγράμματα βιβλιοθηκονομίας γράφτηκαν από τον Έλληνα Αρτέμωνα, που καταγόταν από την Κασσάνδρεια. Ο Αρτέμων έγραψε δύο τέτοια συγγράμματα, που είχαν τίτλους «Περί βιβλίων συναγωγής» και «Περί βιβλίων χρήσεως».

Βιβλιοθήκες στην Αθήνα

Όπως προαναφέρθηκε από τη διήγηση του Πολύβιου για τον Τιμαίο εξάγεται έμμεσα το συμπέρασμα ότι στο «κλεινό άστυ» υπήρχε μεγάλος αριθμός βιβλιοθηκών. Ωστόσο, οι σχετικές πληροφορίες είναι πολύ λίγες.Η παλαιότερη βιβλιοθήκη στην Αθήνα ανάγεται στους χρόνους του Πεισιστράτου, ο οποίος εκτός του ενδιαφέροντος που εκδήλωσε για την περισυλλογή και για την ταξινόμηση των Ομηρικών Επών, ίδρυσε πρώτος στην Αθήνα και δημόσια βιβλιοθήκη. Οι Αθηναίοι την επαύξησαν αργότερα με μεγάλη επιμέλεια και φροντίδα.Όταν ο Ξέρξης κυρίευσε την Αθήνα, το 480 π.χ, λεηλάτησε τη βιβλιοθήκη του Πεισιστράτου και μετέφερε τα συγγράμματά της στην Περσία. Αλλά στα χρόνια των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου ο Σέλευκος, ο Νικάνωρ, κατόρθωσε να ανεύρει τα συγγράμματα της βιβλιοθήκης του Πεισιστράτου και να τα ξαναστείλει στην Αθήνα.Στην πόλη της Παλλάδας υπήρξε ονομαστή βιβλιοθήκη και κατά τους χρόνους του Δημητρίου, του Φαληρέα, που έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και ζήλο για τα βιβλία. Ο Παυσανίας μνημονεύει την ίδρυση στην Αθήνα βιβλιοθήκης από τον αυτοκράτορα Αδριανό. Στην ίδρυση της βιβλιοθήκης αυτής αναφέρεται και ο Ευσέβιος.Η βιβλιοθήκη του Αδριανού στην Αθήνα ήταν πλούσια, επιβλητική και πολυτελής. Τα ερείπια και το μέγεθός της εντυπωσιάζουν και σήμερα τον επισκέπτη του χώρου της, που βρίσκεται στο τέλος της οδού Αιόλου.Από αρχαίες πηγές επιγραφικές, που επιβεβαιώθηκαν και από τις ανασκαφές του χώρου της Αγοράς των κλασικών χρόνων είναι γνωστή η ύπαρξη, στον επίσημο αυτό χώρο, της βιβλιοθήκης του Πανταίνου. Πρόκειται για 2 επιγραφές που αναφέρονται η μία στην ίδρυση και η άλλη στη λειτουργία αυτής της βιβλιοθήκης. Η πρώτη επιγραφή αναγράφει:

«Αθηνά Πυλιάδι … Αθηναίων ο ιερεύ Μουσών φιλοσόφων Τ. Φλάβιος Πάνταινος Φλαβίου Μενάνδρου διαδόχου υιός τας έξω στοάς, το περίστυλον, την βιβλιοθήκην μετά των βιβλίων, τον εν αυτοίς πάντα κόσμον, εκ των ιδιων … ανέθηκε.»
Η άλλη επιγραφή. που αποτελούσε μέρος του κανονισμού της βιβλιοθήκης αναγράφει:
«Βιβλίον ουκ εξενεχθησεται επεί ωμόσαμεν ανοιγήσεται από ώρας πρώτης μέχρι έκτης».
Η επιγραφή του 1ου αι.π.χ., που έχει δημοσιευτεί στο Inscriptiones Graecae ΙΙ, 1029. μας πληροφορεί για την ύπαρξη και λειτουργία και άλλης βιβλιοθήκης στην Αθήνα, γνωστής ως «εν Πτολεμαίω», ενώ η επιγραφή Ι.G.11.1009 προσφέρει ένδειξη ότι υπήρχε και στον Πειραιά βιβλιοθήκη.

Βιβλιοθήκες άλλων πόλεων στη μητροπολιτική Ελλάδα.

Εκτός από τις βιβλιοθήκες στην Αττική, υπήρχαν βιβλιοθήκες. όπως φαίνεται από σποραδικές πάντα πληροφορίες, τόσο στις φιλολογικές πηγές όσο και στις επιγραφικές και στις εξής πόλεις: Στους Δελφούς, όπως διαπιστώνεται από δελφική επιγραφή, η οποία αναφέρει ίδρυση βιβλιοθήκης από το Κοινό των Αμφικτυόνων (Bulletin de Correspodance Hellenique. 20, 1896, σ. 720), αλλά και στην Επίδαυρο υπήρχε βιβλιοθήκη, η οποία είχε αφιερωθεί στο θεό Ασκληπιό.Επίσης, έχει βρεθεί επιγραφή στη νήσο Δήλο, η οποία μνημονεύει οίκημα Ανδρίων, όπου υπήρχε συλλογή των έργων του ποιητή Αλκαίου. Εκτός από τη Δήλο είχαν βιβλιοθήκες και τα νησιά Σάμος, Ρόδος, Κως, Κρήτη και Κύπρος.Η ύπαρξη βιβλιοθήκης στη Ρόδο διαπιστώνεται πάλι επιγραφικά από απόσπασμα καταλόγου που περιείχε γύρω στα 50 συγγράμματα. Μεταξύ τους αναφέρονται και 2 συγγράμματα με τους τίτλους «Προς Ευαγόραν κυπριακών» (αντίγραφα δύο) «Αλεξάνδρω Εγκώμιον» (αντίγραφο ένα) και «περί της Αθήνησι Νομοθεσίας» (αντίγραφα πέντε).

Για βιβλιοθήκη στη Σάμο δεν σώζεται καμία πληροφορία στις επιγραφικές πηγές. Ο συγγραφέας ωστόσο των δειπνοσοφιστών Αθηναίος, ο οποίος συχνότερα από κάθε άλλον αρχαίο συγγραφέα αναφέρεται στις βιβλιοθήκες και σε βιβλιόφιλους, κάνοντας λόγο για τους Έλληνες εκείνους που είχαν γίνει διάσημοι στον αρχαίο κόσμο εξαιτίας των Πλούσιων βιβλιοθηκών τους, αναφέρει τον τύραννο της Σάμου Πολυκράτη, τον Αθηναίο Ευκλείδη, το γνωστό Αθηναίο τύραννο Πεισίστρατο, τον Νικοκράτη, τον Κύπριο, τους βασιλιάδες της Περγάμου Απάλους και Ευμένηδες, τον Αριστοτέλη, τον Ευριπίδη, τον Θεόφραστο και τον Νηλέα, ο οποίος απέκτησε τα βιβλία που περιείχαν οι βιβλιοθήκες των δύο τελευταίων μεγάλων ανδρών, δηλαδή του περίφημου Σταγειρίτη φιλόσοφου και τον διάδοχό του στη διεύθυνση της Περιπατητικής Σχολής, Θεόφραστον.Βιβλιοθήκη στην Κω αναφέρει επιγραφή (δημοσιευμένη στο Bulletin de Correspondance Hellenique, 59. 1935, σ. 421-425) η οποία περιέχει τα ονόματα των δωρητών της βιβλιοθήκης.Μεταξύ αυτών αναφέρονται και ο Διοκλής και ο γιος του Απολλόδωρος, που από κοινού πρόσφεραν τη δαπάνη για την ανέγερση του κτιρίου της βιβλιοθήκης, καθώς και για την αγορά 100 βιβλίων. Αναφέρονται, επίσης ο Εκαταίος ως δωρητής 200 συγγραμμάτων, ο Αγησίας ως δωρητής 200 δραχμών, ο Ξενοκλής που δώρισε 200 δραχμές και 100 βιβλία και άλλοι δωρητές,

Στην Κρήτη υπήρχε κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους βιβλιοθήκη δίπλα στο παλάτι της Κνωσού, όπως διαπιστώνεται από θραύσμα επιγραφής, που μνημονεύει τη βιβλιοθήκη αυτή. Στην Κύπρο αναφέρονται επίσης βιβλιοθήκες, τόσο από τον Αθήναιο όσο και από επιγραφή που μνημονεύει «επιμελητήν βιβλιοφυλακίου».Με βεβαιότητα διαπιστώνεται ύπαρξη βιβλιοθήκης και στη Σπάρτη από φιλολογικές πηγές, ενώ από επιγραφικές πηγές συμπεραίνεται ύπαρξη βιβλιοθήκης στη Μεσσηνία. Από άλλη φιλολογική πηγή είναι γνωστή και η λειτουργία βιβλιοθήκης στην πόλη των Πατρών.
Όσον αφορά στη Β. Ελλάδα, πρέπει να υπήρχε βιβλιοθήκη στην Πέλλα. Από αυτή φαίνεται ότι ο Ρωμαίος στρατηγός Αιμίλιος Παύλος έφερε στη Ρώμη τον πρώτο μεγάλο αριθμό ελληνικών συγγραμμάτων, μετά τη νίκη του επί του βασιλιά της Μακεδονίας Περσέα.Η ύπαρξη βιβλιοθήκης στην Πέλλα, που πρέπει να υποθέσουμε ότι χρησιμοποιούσε και ο Μ. Αλέξανδρος, ως μαθητής του Αριστοτέλη, μας θυμίζει το σχετικό ενδιαφέρον που έδειξε ο νεαρός βασιλιάς με τη διαταγή που έδωσε μετά την κατάληψη της Περσίας, να ερευνηθούν τα ιερά περσικά βιβλία και όσα αναφέρονταν στη φιλοσοφία, την ιατρική, τη γεωργία και την αστρονομία να μεταφράζονταν στην ελληνική γλώσσα και να αποστέλλονταν στην Αλεξάνδρεια. Από άλλη, τέλος, αναθηματική επιγραφή της Μακεδονίας, που δημοσιεύτηκε στο B.C.H., 57,1933, σ. 316­320, διαπιστώνεται ύπαρξη βιβλιοθήκης και στην πόλη των Φιλίππων.

Αναφερόμενοι στις βιβλιοθήκες που μπορούμε να επισημάνουμε από ενδείξεις φιλολογικές και επιγραφικές, δεν θα έπρεπε να παραλείψουμε και τη βιβλιοθήκη της Περιπατητικής Σχολής.
Τα συγγράμματά της μετά το θάνατο του Αριστοτέλη, περιήλθαν στην ευθύνη του διαδόχου του Θεοφράστου. Τα συγγράμματα του Θεοφράστου, μαζί με τα βιβλία του Αριστοτέλη, περιήλθαν στους σωκρατικούς φιλοσόφους Έραστο, Κορίσκο και στο γιο του Κορισκου, Νηλέα. Ο Νηλέας, μαθητής του Αριστοτέλη και του Θεοφράστου, κληρονόμησε τα βιβλία των δύο δασκάλων του και τα μετέφερε στην πόλη Σκήψη της Μ. Ασίας.Μετά το θάνατο του Νηλέα περιήλθαν σε ιδιώτες που τα είχαν αταξινόμητα και κατάκλειστα. Όταν οι τελευταίοι έμαθαν για το ζήλο, με τον οποίο οι βασιλιάδες της Περγάμου συγκέντρωναν βιβλία, τα έκρυψαν σε υπόγεια κρύπτη, όπου φθάρηκαν από την υγρασία και τα σκουλήκια. Οι απόγονοί τους τα πούλησαν σ’ αυτή την κατάσταση στον Απελλικώντα την Τηιο, ο οποίος, κατά τον Στράβωνα, ήταν «φιλόβιβλος μάλλον ή φιλόσοφος».
Για να αποκαταστήσει αυτός τα καταστραμμένα συγγράμματα, τα αντέγραψε εκ νέου ξαναγράφοντας από την αρχή ολόκληρα μέρη τους κι έτσι τα εξέδωσε γεμάτα λάθη. Κατά τον Αθήναιο, ωστόσο ο Νηλέας πούλησε τα βιβλία του Αριστοτέλη και του Θεοφράστου στον Πτολεμαιο, τον Φιλάδελφο και έτσι αποτέλεσαν αργότερα το πρότυπο για την οργάνωση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου. Μετά το θάνατο του Απελλικώντα ο Σύλλας μετέφερε τα βιβλία του στη Ρώμη (Πλουτάρχου, Σύλλας 26,1-2).

Εκτός από τις δημόσιες βιβλιοθήκες υπήρχαν στην αρχαία Ελλάδα και πολλές ιδιωτικές. Ιδιωτική βιβλιοθήκη αξιόλογη είχε ο Ευριπίδης, καθώς και ο σύγχρονος του Πλάτωνα φιλόσοφος Μενέδημος, από την Ερέτρια. Ο Ισοκράτης (Αιγηνιτικός, 5) αναφέρεται σε κάποιο Θράσυλλο, που είχε σπουδαία συλλογή συγγραμμάτων περί μαντικής. Ο Πλούταρχος, τέλος, στη βιογραφία του Ζήνωνα, περιγράφει κατάστημα πωλητού βιβλίων στην Αθήνα, όπου οι πελάτες ερευνούσαν ή διάβαζαν τα συγγράμματα, όπως γινόταν και στις βιβλιοθήκες.

Γραφικές ύλες της αρχαίας Ελλάδας

Όταν ακούει κανείς για γραπτά κείμενα στην αρχαία Ελλάδα, σκέπτεται συνήθως επιγραφές σε μάρμαρο ή συγγράμματα γραμμένα σε παπύρους ή περγαμηνές. Υπήρχαν όμως και κείμενα γραμμένα επί ποικίλης ύλης.Οι νόμοι του Σόλωνα π.χ. είχαν γραφεί σε ξύλινους κυλίνδρους, που ονομάζονταν «άξονες», καθώς και σε τριγωνόμορφες πινακίδες, τις «κύρβεις» που είχαν στηθεί πάνω στην Ακρόπολη.Ο Πλίνιος κάνει λόγο για επιγραφές χαραγμένες σε πλάκες μολύβδου, σώθηκε δε και μια πλάκα ανεπίγραφη χαλκού και άλλη σιδήρου (Ι.G.Α.321και322).Ο Ιώσηπος αναφέρει μολύβδινους χάρτες και ο Πλούταρχος ιστορεί ότι η ποιήτρια Αριστομάχη αφιέρωσε στους Δελφούς σύγγραμμα, που είχε μορφή μεταλλικού ειληταρίου. Άλλη χάλκινη πινακίδα βρέθηκε στην Ολυμπία με χαραγμένο επάνω τις ένα κείμενο συνθήκης, που έγινε μεταξύ Ηλείων και αντιπάλων τους.Χαράζονταν ακόμη επιγραφές πάνω σε πήλινες πλάκες (επί κεράμου), σε δέρματα, σε θαλασσινά όστρακα και σε οστά. Αλλά και πάνω σε ελάσματα χρυσού χαράσσονταν κείμενα, όπως π.χ. στα ορφικά χρυσά πλακίδια, τα γνωστά τόσο από την Κρήτη όσο και από την Ιταλία.Ως καθαρή όμως, Ελληνική επινόηση μπορούν να θεωρηθούν οι ξύλινες πινακίδες, οι επαλειμμένες με κερί. Οι πινακίδες αυτές επέτρεπαν τη συνεχή επανεγγραφή κειμένων μετά την απόσβεσή τους, γι’αυτό και τις χρησιμοποιούσαν κυρίως οι μαθητές για εξάσκηση.Όλες αυτές οι πληροφορίες προκύπτουν από τη μελέτη των φιλολογικών και των επιγραφικών πηγών. Από τις επιγραφές έχουμε και την πληροφορία ότι οι βιβλιοθηκάριοι των αρχαίων ελληνικών βιβλιοθηκών ονομάζονταν γραμματείς και επιμελητές των βιβλιοφυλακίων. [Αναδημοσίευση από το περιοδικό Αρχαιολογία]

Επ. Βρανόπουλου -Δρα ­ Ιστορικού – Αρχαιολόγου