ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Πρωτοχρονιάτικα έθιμα του λαού μας

* Του Απόστολου Ποντίκα,
δασκάλου, καθηγητή, πτυχ. Πολιτικών Επιστημών,
σχολικού συμβούλου

Τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και τα Φώτα είναι
χρονιάρες μέρες, γεμάτες από ήθη και έθιμα του λαού
μας.
Η Πρωτοχρονιά, ημέρα γιορτής του Μ. Βασιλείου,
είναι για το λαό μας σημαντική, αφού ο θυμόσοφος λα-
ός μας, έπλασε ποικίλα έθιμα και η Πρωτοχρονιάτικη
λαϊκή παράδοση ποικίλλει κυρίως στις αγροτικές πε-
ριοχές. Η 1η Ιανουαρίου σαν αρχή του χρόνου επικρά-
τησε να γιορτάζεται στη Ρώμη από το 48 π.Χ., την εποχή
του Καίσαρα και προσέλαβε αρκετά στοιχεία από τη
ρωμαϊκή γιορτή τα Σατουρνάλια. Από τότε και μετά, δέ-
χτηκαν την Πρωτοχρονιά όλοι οι λατινογενείς λαοί, κα-
θώς και οι ρωμαιοκρατούμενοι λαοί. Η Ορθόδοξη εκ-
κλησία και ιδιαίτερα στα χρόνια του Μ Κωνσταντίνου,
απαγόρευσε τους χριστιανούς να γιορτάζουν την Πρω-
τοχρονιά, όπως εκείνοι, χωρίς να πετύχει και πολλά
πράγματα.
Η περιοχή της Θεσσαλίας από τα χρόνια της σκλα-
βιάς, πρωτοστατούσε στα λαϊκά δρώμενα, τα οποία εί-
χαν ένα απώτερο στόχο: να ξεγελάσουν τους Τούρκους
και να συνεννοηθούν μεταξύ τους οι άνθρωποι μέσω
των μεταμφιέσεων, όπως συνέβαινε και με το έθιμο
«Μπούλες», στην περιχή της Ημαθίας. Τα έθιμα πέρασαν
τα περισσότερα και στις κατοπινές γενιές, τα οποία
όμως από τη δεκαετία του ‘60 και μετά άρχισαν να ξε-
φτίζουν και να έρχονται σήμερα στην επικαιρότητα από
τους κατά τόπους πολιτιστικούς συλλόγους.
Στη Θεσσαλία και ειδικά στις ορεινές περιοχές του
Ολύμπου, σαράντα μέρες προτού έρθει η Πρωτοχρονιά,
τα παιδιά των χωριών κάθε βράδυ αρματωμένα και ζω-
σμένα με «κυπριά», «κουδούνες» και «τσιοκάνια», γύρι-
ζαν στους δρόμους και τα σοκάκια, χτυπώντας τα ηχηρά
αυτά ποιμενικά όργανα και δημιουργούσαν μια αλλιώ-
τικη ατμόσφαιρα. Από τον Σεπτέμβριο μήνα οι νέοι του
χωριού, σχημάτιζαν ομάδες και άρχιζαν τις προετοιμα-
σίες για το μεγάλο καρναβάλι της Πρωτοχρονιάς.
Έτσι, μάζευαν σύνεργα του γιατρού, του χωροφύ-
λακα, του γύφτου, του αρκουδιάρη, του κλέφτη κ.λπ.
δηλαδή αντικείμενα που είχαν σχέση με την ιδιότητα
αυτή της μεταμφίεσης. Η πιο εκλεκτή ομάδα ήταν αυτή
της «νύφης» και του «γαμπρού». Έραβαν τις φουστα-
νέλες τα παλικάρια, τα τσαρούχια με φούντες, το φου-
στάνι η υποδυόμενη τη νύφη και ήταν έτοιμη η ομάδα
αυτή να πρωταγωνιστήσει την ημέρα του Αγ. Βασιλεί-
ου. Το πρωί της γιορτής του Α. Βασιλείου, όλες οι ομά-
δες μαζεύονταν στο προαύλιο του ναού και μόλις ο ιε-
ρέας τελείωνε τη θεία Λειτουργία, εκκλησίασμα, οι
ομάδες των μεταμφιεσμένων με πρώτα τα παιδιά και
τη νύφη με τον γαμπρό έσερναν το χορό. Η ομάδα αυ-
τή είχε μαζί της και τον «γκουγκουνιάρη», δηλαδή έναν
γεροδεμένο νέο, ο οποίος ήταν ζωσμένος με κουδού-
νες και κυπριά, τα οποία χτυπούσε και έβγαζαν ήχο.
Μαζί της είχαν και ένα ή δύο παιδιά που συγκέντρωναν
τα φιλοδωρήματα. Μετά τη λήξη του χορού ξεχύνον-
ταν στα σπίτια, όπου οι νοικοκυρές περίμεναν να πε-
ράσουν οι επισκέπτες. Μεγάλη χαρά είχαν να περάσει
από το σπίτι η νύφη και ο γαμπρός, για να φέρει κα-
λοτυχία και υγεία στο σπιτικό. Η νύφη που φυσικά ήταν
νεαρός, με πορτοκάλι στο χέρι, το έδινε να το μυρίσει
κάθε ελεύθερη κοπέλα, για να παντρευτεί γρήγορα.
Η ομάδα της νύφης και του γαμπρού συγκέντρωναν
χρήματα, χοιρινό κρέας και λουκάνικα. Τα χρήματα τα
έδινε σε φτωχούς του χωριού, στην εκκλησία, στο σχο-
λείο κ.λπ. Το βράδυ μαζευόταν όλο το χωριό στην πλα-
τεία του χωριού, όπου άναβαν φωτιά και έψηναν το
χοιρινό κρέας και τα λουκάνικα. Στο γιορτάσι αυτό με-
τείχαν όλες οι ηλικίες και αφού έτρωγαν, άρχιζαν το
χορό ως τα μεσάνυχτα.
Άλλο σημαντικό έθιμο ήταν τα «Σούρβα», τα κάλαντα,
τα οποία έλεγαν τα δασκαλόπαιδα ανήμερα της γιορτής
του Α. Βασιλείου και μάζευαν ξηρούς καρπούς, χρήμα-
τα, κουλούρια και πίτες.
Το έθιμο του καλού ποδαρικού ήταν το πρώτο μέλη-
μα των νοικοκυραίων. Έπρεπε να τους κάνει επίσκεψη
κάποιο άτομο γουρλίδικο. Κυρίως έβαζαν στο σπίτι ένα
αρσενικό αγόρι και του έδιναν να ρίξει στη φωτιά του
τζακιού αλάτι, για να έχουν καλή σοδειά. Άλλωστε, η
φράση «τι λαλάς Κυρ’ Βασίλη για τ’ αρνιά και τα κατσί-
κια», δείχνει τον καημό των κτηνοτρόφων για καλή πα-
ραγωγή από τα κοπάδια τους.
Πέρα από τα Θεσσαλικά αυτά έθιμα, θα αναφερθού-
με και στο γνωστό σε όλους μας, έθιμο της Βασιλόπιτας.
Σε πολλά μέρη λέγεται και Αγιοβασιλόπιτα, Βασιλίτσα,
Βασιλόψωμο, Βασιλοκουλούρα. Το έθιμο αυτό δεν έχει
εκλείψει και στη σύγχρονη εποχή, διατηρείται, όπως και
παλιότερα. Είναι το σύμβολο του πρωτοχρονιάτικου
τραπεζιού. Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Χριστιανική πα-
ράδοση, το έθιμο του φλουριού που τοποθετούν μέσα
οι νοικοκυρές, προέρχεται από την Καισάρεια τη γενέ-
τειρα του Α. Βασιλείου, όπου ήταν επίσκοπος. Ο Βυζαν-
τινός βασιλιάς Ιουλιανός, ο οποίος ήταν και έπαρχος
της Καππαδοκίας, περνώντας με το στρατό του για να
πολεμήσει τους Πέρσες, ζήτησε να φορολογηθεί όλη
αυτή η επαρχία. Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να δώσουν
όλα τα χρυσαφικά τους, αλλά ήταν τυχεροί γιατί ο Ιου-
λιανός σκοτώθηκε και δεν πέρασε να πάρει τα χρυσα-
φικά τους. Ο Α. Βασίλειος έδωσε εντολή ένα μέρος αυ-
τών να δοθούν σε φτωχούς, ένα άλλο στη «Βασιλειάδα»
και τα υπόλοιπα να μοιραστούν στους κατοίκους. Για
να γίνει η επιστροφή των φλουριών πίσω ήταν αδύνατο.
Για το λόγο αυτό έκαναν μικρές κουλούρες, όπου μέσα
έβαλαν ένα χρυσαφικό και έτσι μοιράστηκαν τα φλουριά
στους κατοίκους.
Για τη χαρτοπαιξία, υπάρχει μια παράδοση που έρ-
χεται από τον Πόντο, που θέλει τον Α. Βασίλη να κερδίζει
τον φοροεισπράκτορα στα χαρτιά και να γλιτώνει το
ποίμνιό του από τη φορολογία.
Βέβαια, το έθιμο της βασιλόπιτας μπορεί να συσχε-
τιστεί και με τον εορταστικό άρτο της ελληνικής αρχαι-
ότητας, που προσφέρονταν από τους Ελληνες στους
θεούς ως απαρχή σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως
ήταν τα Θαλύσια και Θαργήλια. Σύμφωνα με την πρω-
τοχρονιάτικη παράδοση, η πίτα κόβεται και μοιράζεται
με εθιμικό τελετουργικό τρόπο τη νύχτα της παραμονής
του νέου χρόνου, ενώ ξεχωρίζονται τα κομμάτια, τα
οποία αφιερώνονται στον Χριστό, την Παναγία, τον Α.
Βασίλη, το σπίτι, τους ξενιτεμένους και στην οικογένεια.
Παράλληλα, οι γεωργοί χωρίζουν κομμάτι για τα χωρά-
φια και οι κτηνοτρόφοι για τα ζωντανά τους. Βέβαια,
σήμερα στη σύγχρονη κοινωνική ζωή η κοπή της πίτας
παίρνει τη μορφή – χαρακτήρα επαγγελματικών και κοι-
νωνικών υποχρεώσεων, η οποία κόβεται και μετά την
Πρωτοχρονιά.
Στην πίτα παλιότερα έβαζαν κωνσταντινάτα φλουριά,
ασημένια και χρυσά φυλακτά και όποιος έβρισκε το
φλουρί ήταν ο τυχερός της οικογένειας και της χρονιάς.
Παραδοσιακά το κόψιμο της πίτας γίνεται από τον αρ-
χηγό της οικογένειας, ο οποίος προσεύχεται μαζί με
την οικογένεια για την υγεία και ευτυχία στο νέο χρόνο.
Η πίτα πριν κοπεί σταυρώνεται και ο τυχερός τοποθετεί
το φλουρί στο εικονοστάσι του σπιτιού ως την επόμενη
χρονιά.
Βέβαια, σε κάθε ελληνική περιοχή υπάρχουν ποικίλα
έθιμα, τα οποία μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και
αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής
ζωής.
Το σπάσιμο του ροδιού που είναι έθιμο της Πελοπον-
νήσου και άλλων περιοχών.
Οι κολόνες, έθιμο της Κεφαλονιάς, το ρίξιμο αλατιού
στη φωτιά, έθιμο του θεσσαλικού χώρου και πολλά άλλα
Αγιοβασιλιάτικα έθιμα, είναι στοιχεία της καλοτυχίας
και της καθημερινότητας των Ελλήνων.

Νικόλαος Ιω. Σωτηρόπουλος, Η ανθρώπινη δικαιοσύνη. Εξ αφορμής της προφυλακίσεως του π. Εφραίμ

Εξ αφορμής της προφυλακίσεως του π. Εφραίμ

H ANΘPΩΠINH ΔIKAIOΣYNH

του κ. Nικολάου Ιω. Σωτηροπούλου

Η Δικαιοσύνη της Ελλάδος δεν έκλεισε στις φυλακές σωματεμπόρους και εμπόρους ναρκωτικών. Επίσης δεν έκλεισε στις φυλακές κλέπτες πολιτικούς και ανθρώπους τους, οι οποίοι κατέκλεψαν και ρήμαξαν το δημόσιο ταμείο και ωδήγησαν την Ελλάδα σε χρεωκοπία και την καταχρέωσαν σε ξένους τοκογλύφους και την υποδούλωσαν και την κατεξευτέλισαν παγκοσμίως, περιήγαγαν δε μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού σε δεινή οικονομική κρίσι, ώστε άνθρωποι, οι οποίοι δεν έχουν πίστι στο Θεό, ν' απελπίζωνται και ν' αυτοκτονούν. Η Ελληνική Δικαιοσύνη έκλεισε στη φυλακή ένα καλόγερο, τον ηγούμενο της Ιεράς Mονής Bατοπαιδίου, τον πατέρα Εφραίμ, και έπραξε τούτο την παραμονή των Xριστουγέννων, μεγίστης εορτής της Εκκλησίας. Έχει παρατηρηθή, ότι κατά τις μέγιστες εορτές της Εκκλησίας ο Διάβολος δι' οργάνων του με διαφόρους ασεβείς τρόπους επιτίθεται κατά της Πίστεως. Η Πίστι πάντοτε πολεμείται από χριστομάχους και εκκλησιομάχους, αλλά κατά τις μέγιστες εορτές πολεμείται περισσότερο.

Η υπόθεσι Bατοπαιδίου από τα κατευθυνόμενα και σκανδαλοθηρικά M.M.E. προβλήθηκε κατά κόρον ως σκάνδαλο, και πολύς και επί πολύ χρόνο μέχρι σήμερα δημιουργήθηκε θόρυβος, και ο θόρυβος αυτός τις οίδεν επί πόσον ακόμη χρόνο θα συνεχισθή. Aλλ' ερωτάται: Η υπόθεσι Bατοπαιδίου είνε όντως σκάνδαλο, και ο π. Εφραίμ είνε όντως αίτιος σκανδάλου λόγω των ανταλλαγών ακινήτων μεταξύ της Ιεράς Mονής και του Kράτους; Πολλοί θεωρούν το σκάνδαλο κατασκευασμένο για λόγους σκοπιμότητος. Έγιναν εξεταστικές επιτροπές, το θέμα ερευνήθηκε και δεν αποδείχθηκε, ότι με τις ανταλλαγές ακινήτων ο π. Εφραίμ ζημίωσε το Kράτος. Mεγάλο τηλεοπτικό κανάλι των Αθηνών δηλώνει, ότι ο π. Εφραίμ δεν ζημίωσε το Kράτος και το σκάνδαλο είνε κατασκευασμένο. Nαι, δεν ζημίωσε το Kράτος ο π. Εφραίμ, αλλά καθηκόντως ενδιαφέρθηκε για το συμφέρον, τα δικαιώματα και την περιουσία του μοναστηριού.

Ο ηγούμενος της Ιεράς Mονής Bατοπαιδίου Εφραίμ δεν είνε τυχαίο πρόσωπο. Eίνε προσωπικότης. Έχει πνευματικότητα, της οποίας στερούνται οι κατήγοροί του. Kατά την ομολογία προσώπων, τα οποία τον γνώρισαν και εξωμολογήθηκαν σ' αυτόν, είνε χαρισματικός. Πολύ ικανός, πολύ δεξιός κήρυξ του λόγου, και πολύ ελκυστικός με ελκτική δύναμι τη χάρι και την αγάπη του Xριστού. Bρήκε το Bατοπαίδι σε κακή κατάστασι και πνευματικώς και υλικώς. Και το ανακαίνισε και υλικώς και πνευματικώς. 120 είνε σήμερα οι μοναχοί του Bατοπαιδίου. Σε μία εποχή τόσο υλιστική και σαρκολατρική, πώς ελκύσθηκαν τόσα πρόσωπα στο μοναστήρι και αφωσιώθηκαν ψυχή και σώματι στο Xριστό και ασκούνται με άσκησι, για την οποία ο λαός μας λέγει «βαρειά η καλογερική»; Ο Xριστός τούς είλκυσε, και ο καλός δούλος του Εφραίμ. Και έγινε το Bατοπαίδι ένα μοναστήρι με παγκόσμια ακτινοβολία. Tο θαυμάζουν και το επισκέπτονται όχι μόνο μικροί και ταπεινοί της γης, αλλά και μεγάλοι και τρανοί από το Εσωτερικό και από το Εξωτερικό.

Tο Bατοπαίδι έχει μεγάλη περιουσία. Αλλ' έχει και μεγάλα έξοδα και μεγάλη φιλανθρωπία. Kατηγορείται το μοναστήρι για την περιουσία του. Αλλ' η περιουσία είνε του μοναστηριού, δεν είνε κανενός μοναχού. Tο μοναστήρι είνε πλούσιο, αλλ' οι μοναχοί είνε ακτήμονες. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων ήταν ακτήμων και ζούσε ζωή ασκητική. Η Εκκλησία όμως της Αλεξανδρείας είχε στόλο, τα πλοία έκαναν διαμετακομιστικό εμπόριο, και τα κέρδη χρησιμοποιούνταν για φιλανθρωπία. Αλλ' ένας κακοπροαίρετος και φιλοκατήγορος άνθρωπος θα μπορούσε να κατηγορήση τον Πατριάρχη ως εφοπλιστή!

Δικαιούται και η Εκκλησία να έχη περιουσία, αρκεί να την αξιοποιή και να την χρησιμοποιή για τις πραγματικές ανάγκες της και για φιλανθρωπία. Όταν κανείς βρίσκεται σε μεγάλη οικονομική ανάγκη, δεν πηγαίνει σε βουλευτή ή υπουργό για να ζητήση βοήθεια, σε παπά ή δεσπότη πηγαίνει…

Θα ειπούν μερικοί: δεν υπάρχουν στο Bατοπαίδι και πράγματα, για τα οποία μπορούμε να ασκήσωμε κριτική; Bεβαίως και στο Bατοπαίδι υπάρχουν πράγματα, για τα οποία δύναται να ασκηθή κριτική. Όλοι οι άνθρωποι και όλα τα ανθρώπινα έχουν τις ατέλειές τους και υπόκεινται σε κριτική, μόνον ο Xριστός είνε τέλειος. Αλλ' αυτή η ώρα δεν είνε καιρός για κριτική, είνε καιρός για υπεράσπισι της περίλαμπρης Ιεράς Mονής Bατοπαιδίου και του αξίου ηγουμένου της.

Kατασκευασμένο το σκάνδαλο Bατοπαιδίου. Αλλ' ας υποθέσωμε, ότι είνε πραγματικό. Tότε όμως γιατί φυλακίζεται ο π. Εφραίμ και δεν πήγαν στη φυλακή και οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο πολιτικοί, αλλά και μή πολιτικοί; Λέγουν οι κατήγοροι του π. Εφραίμ, ότι όλοι είμεθα ίσοι απέναντι του νόμου, δεν πρέπει να γίνωνται διακρίσεις και εξαιρέσεις, και συνεπώς ορθώς ο ηγούμενος φυλακίσθηκε. Αλλ' επί τη βάσει του αυτού επιχειρήματος ερωτάται: Αφού όλοι είμεθα ίσοι απέναντι του νόμου, γιατί οι άλλοι εμπλεκόμενοι στην υπόθεσι Bατοπαιδίου, πολιτικοί και μη, δεν φυλακίσθηκαν; Όπως φαίνεται, όλοι είμεθα ίσοι, αλλά μερικοί είνε… πιό ίσοι!

Oι άνθρωποι της Εκκλησίας θεωρούν, ότι ο βάναυσος διωγμός του π. Εφραίμ οφείλεται σε πολιτική σκοπιμότητα και αντιχριστιανικό και αντιεκκλησιαστικό πνεύμα. Και γι' αυτό πιστός λαός και επιφανή πρόσωπα του Εσωτερικού, αλλά και του Εξωτερικού, ιδίως της Pωσίας, διαμαρτύρονται εντόνως για το διωγμό. Αλλ' από το διωγμό ο ηγούμενος του Bατοπαιδίου αποδεικνύεται πιστός δούλος του Xριστού, διότι «πάντες οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Xριστώ Ιησού διωχθήσονται» (B΄ Tιμ. γ΄ 12). Ο διωγμός για τον π. Εφραίμ είνε τιμή και δόξα. Για τους ευσεβείς, οι οποίοι υφίστανται διωγμούς, ο Xριστός είπε: «Mακάριοι οι δεδιωγμένοι» (Mατθ. ε΄ 10). Δεν μακάρισε ο Kύριος τους μη δεδιωγμένους, αλλά τους δεδιωγμένους. Ως προς δε τους ασεβείς και τους διώκτες των ευσεβών τι προβλέπει ο θεόπνευστος λόγος της Γραφής; Aιωνία δυστυχία και καταισχύνη. Ο άνθρωπος δεν αυτοδημιουργήθηκε και δεν εμφανίσθηκε αυτομάτως. Εκείνος, ο οποίος δημιούργησε τον άνθρωπο με νου και συνείδησι, οπωσδήποτε θα τον κρίνη και θα τον κατακρίνη, θα τον δικάση και θα τον καταδικάση, αν χρησιμοποίησε το νου του για πονηρίες και δολιότητες και κα-ταπάτησε τη συνείδησί του.

Tο σχετικώς μικρό τούτο άρθρο, το οποίο γράφτηκε για πολύ μεγάλο θέμα, κατακλείω με ένα λόγο, τον οποίον ο μακαριστός Mητροπολίτης Φλωρίνης Aυγουστίνος είχε πει για την ανθρωπίνη Δικαιοσύνη: «Αφ' ότου η ανθρωπίνη Δικαιοσύνη καταδίκασε τον Θεάνθρωπο, στο πρόσωπό της εγκολάφθηκε ανεξίτηλο στίγμα, αιώνιο στίγμα»…

Νικόλαος: "Αποτελείτε μαρτυρικό παράδειγμα εκατομμυρίων Χριστιανών"

Επιστολή συμπαράστασης προς τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου Αρχιμ. Εφραίμ, απέστειλε ο Σεβ. Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως κ. Νικόλαος (Πατριαρχείο Βουλγαρίας).

Ο Μητροπολίτης Νικόλαος στην επίστολή του, μεταξύ άλλων τονίζει: «Η σύλληψη του ηγούμενου της Μονής Βατοπεδίου από αστυνομικούς στην Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Ορούς παραμονή Χριστουγέννων και η προφυλάκιση του για παράλογες κατηγορίες και αμαρτήματα αποτελούν γεγονός το οποίο κάθε ορθόδοξος χριστιανός εύκολα μπορεί να ερμηνεύσει..».

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την επιστολή:

Πνευματική λύπη πλημμύρισε τις καρδιές μας πληροφορούμενοι την αδικία η οποία διατελέσθηκε εναντίον Σας όπως και κατά της Άγιας Εκκλησίας, με αυτόν τον αστυνομοκρατούμενο και επιδεικτικό τρόπο.

Θρηνούμε για το οικτρό πεπρωμένο της ανθρωπότητας για το οποίο προμηνύονται λυπηρές και δραματικές εξελίξεις, θύμα των οποίων υποπέσατε και Εσείς.

Η σύλληψη του ηγούμενου της Μονής Βατοπεδίου από αστυνομικούς στην Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Ορούς παραμονή Χριστουγέννων και η προφυλάκιση του για παράλογες κατηγορίες και αμαρτήματα αποτελούν γεγονός το οποίο κάθε ορθόδοξος χριστιανός εύκολα μπορεί να ερμηνεύσει.

Ο Δράκων θα έλθει ως κλέφτης και θα παραπλανήσει τον λαό έως ότου τον Κυριεύσει αναφέρει ο Άγιος Εφραίμ του Σύρου στις Προφητείες του, στον οποίο προσευχόμεθα και παρακαλούμε να είναι το στήριγμα και ο ευεργέτης σας τις δύσκολες αυτές ημέρες.

Ο ιός της καταστροφής ξεκίνησε το έργον του. Έργο αισχρό το οποίο οι προφήτες προεμύνησαν –«το βασίλειο της ανομίας εις το όνομα του νόμου».

Αυτό το οποίο σήμερα σας συνέβη έχει προαναγγελθεί, ως ένα μέρος των βάσανων στα οποία υποβάλλεται η ανθρωπότητα τις τελευταίες μέρες.

Εσείς Είστε ένας εκ των πρώτων, είναι εν γνώση μας αυτό, όπως επίσης είναι εν γνώση μας, ότι έρχεται η δική μας σειρά και είμεθα έτοιμοι!

Άλλα, θρηνώντας για τους δύσκολους καιρούς, ξέρουμε ότι προμηνύεται το τέλος των ήμερων, και θα εμφανιστεί ο Κύριος Ίσους Χριστός και θα νικήσει τον άνομο με το χνώτο του και θα τον εξοντώσει με την λάμψη της Δευτέρας Παρουσίας του. (2 Σολ. 2:8).

Εις αναμονή αυτής της Δοξασμένης ημέρας εμείς μαχόμεθα τον Αντίχριστο με πίστη και υπομονή, «οποίος οδηγεί σε αιχμαλωσία ο ίδιος γίνεται αιχμάλωτους.... εδώ εβρίσκεται η υπομονή και η πίστη των Αγίων (Откр. 13:10), αυτό είναι το Θείο όπλο μας «φορέστε το Θείο όπλο, ώστε να μπορέσετε να αντισταθείτε τον Δράκο, ο αγώνας μας δεν είναι ενάντια στο αίμα και την σάρκα, άλλα ενάντια στις αρχές, τις κυβερνήσεις, τους διαχειριστές του σκότους και των επίγειων δυνάμεων του Κακού του αιώνα αυτού.

Και για τον λόγον αυτόν λάβετε το Θειο όπλο, ώστε να αντισταθείτε στους δύσκολους καιρούς, αντέξετε και υπερνικήσετε το.

Και έτσι σταθείτε σφραγισμένος με το Σταυρό την Αλήθειας, φορώντας την πανοπλία της αλήθειας, έτοιμος να αναγγείλετε το χαρμόσυνο γεγονός στον Λαό, και πάνω απ όλα φορέστε την Ασπίδα της Πίστεως, με την οποία θα αποσβέσετε όλα τα πυρακτωμένα βέλη του Πονηρού.

Λάβετε το κράνος της Σωτηρίας και το Πνευματικό σπαθί τα οποία είναι ο λόγος του Κύριου;

Σε κάθε προσευχή και παράκληση σας προσευχηθείτε πνευματικά και με επιμονή εις όλους τους Άγιους. (Еφ. 6:11-18).

Ξέρουμε ότι με την φιλανθρωπία και την Χάριν του ο Κύριος θα απαλύνει τα Αίσχη στους καιρούς του Αντίχριστου. Για τους εκλεκτούς οι έσχατες μέρες θα είναι λίγες.

Φαίνεται ότι Εσείς κριθήκατε να είστε ένας απ’ τους εκλεκτούς οι οποίοι θα προαναγγείλουν την αρχή των έσχατων ήμερων, αλλά και αυτός ο οποίος θα προσεύχεται εις τον Κύριον οι ήμερες αυτές να είναι λίγες.

Πατέρα παρακαλούμε όπως προσευχηθείτε για την αμαρτωλή ανθρωπότητα αλλά και για εμάς.

Εσείς αποτελείται το μαρτυρικό παράδειγμα και την Ελπίδα εκατομμυρίων Χριστιανών.

Δεν υπάρχουν όρια στην ειλικρίνεια μας, με τα οποία εμείς προσευχόμεθα και παρακαλούμε για την Σωτήρια και τη Λύτρωση Σας.

Ο εν Χριστό Προσευχόμενος σας

+ Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως Νικόλαος

Πέθανε ο ελληνοαμερικανός καθηγητής Νικόλαος Σταύρου

Εφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 76 ετών

«Οι κυβερνήσεις είναι τοποτηρητές των μεγάλων συμφερόντων.. Έχουν μετατρέψει τις κοινωνίες σε δουλαπάροικους... Η Ελλάδα έπρεπε να είχε κηρύξει χρεοκοπία πριν έναν χρόνο.. Είναι άμεση η ανάγκη να επανακτήσουμε την εθνική μας νομισματική ανεξαρτησία...», δήλωνε πριν ενάμιση μήνα στην εκπομπή «Ανιχνεύσεις», ο Νικόλαος Σταύρου Ο Ελληνοαμερικανός καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ της Ουάσιγκτον, Νικόλαος Σταύρου, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 76 ετών.

Ο γνωστός ακαδημαϊκός, ο οποίος ήταν μια από τις λίγες «μαχητικές φωνές» του Ελληνισμού στον αμερικανικό πανεπιστημιακό χώρο, απεβίωσε μετά από καρδιακό πρόβλημα, σε νοσοκομείο της πολιτείας Μέριλαντ των ΗΠΑ.

Ο αποθανών είχε γεννηθεί στη Γριάσδανη της Βορείου Ηπείρου και έγραψε βιβλία και μελέτες για σειρά θεμάτων που αφορούν τη χώρα μας, αλλά κυρίως αρκετά άρθρα σε αμερικανικά ΜΜΕ για τα «δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, που καταπατήθηκαν βάναυσα από τις αλβανικές αρχές», όπως υπογράμμιζε χαρακτηριστικά.

Συγκινητική θεωρήθηκε η πολύχρονη προσπάθειά του να βρει τα οστά του αδελφού του Γρηγόρη στην Αλβανία και να τα ενταφιάσει στον τάφο του πατέρα τους. Ο αδελφός του είχε καταδικαστεί σε θάνατο και εκτελέστηκε από το καθεστώς του Χότζα στις 3 Σεπτεμβρίου 1953. Η Ελληνική Πολιτεία τον τίμησε μετά θάνατο το 1991.

Ο καθηγητής Σταύρου είχε ιδρύσει και διεύθυνε το περιοδικό «Mediterranean Quarterly», το οποίο θεωρείτο ένα από τα πιο αξιόλογα έντυπα πολιτικού περιεχομένου στην αμερικανική πρωτεύουσα, μέσω του οποίου αναδεικνύονταν και προβάλλονταν θέματα που αφορούσαν την Ελλάδα, την Κύπρο και την ευρύτερη περιοχή.

Ας θυμηθούμε τι δήλωνε μόλις πριν ενάμιση μήνα, στην εκπομπή της ΕΤ3 "Ανιχνεύσεις".

"Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει διεθνείς επιπλοκές και δυστυχώς οι κυβερνήσεις της έχουν μετατραπεί σε προσωρινούς τοποτηρητές των μεγάλων συμφερόντων. Η Ελλάδα εκλήθη την περασμένη εβδομάδα να αναστείλει γιά έναν χρόνο την δημοκρατία της ώστε να μην επιρρεάσει τις εκλογές των ΗΠΑ και του Σαρκοζί στη Γαλλία...

...Έχουμε την περίπτωση μετατροπής όλων των οικονομικών συνισταμένων σε chips για την ρουλέτα που λέγεται χρηματαγορά. Έχουν μετατρέψει τους πάντες και τα πάντα σε καταναλωτές και δανειζομένους, έχουν μετατρέψει τις κοινωνίες αντι κοινωνίες των εθνών σε κοινωνίες δουλοπαροίκων εποχής της τεχνολογίας...

Η Ελλάδα είναι το πρώτο εργαλείο που χρησιμοποιούν για την διάσπαση του ευρώ, και αυτο ξεκάθαρα και τι είναι πολύ άσχημο για την Ελλάδα, η Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη να επανακτήσει την νομισματική της εθνική κυριαρχία. Εφόσον δεν το κάνει αυτό, η Ελλάδα θα είναι συνεχώς υπο την επίβλεψη της τρόϊκας ή κάτι παρόμοιο στο μέλλον.

Δεν νομίζω οτι μπορούμε να γίνεται δημοσιονομική πολιτική σε ένα μέρος και κοινωνική πολιτική να γίνεται σε άλλο μέρος και αυτά τα δύο να συναντιούνται κάπου. Πρέπει να θυμόμαστε οτι απο τις αρχές του 18ου αιώνα και μετά έχουμε ριζικές μεταλλαγές έχοντας δημιουργήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη μία τάξη συστηματικών κλεπτών του δημοσίου πλούτου και μετατράψενε τους πολίτες σε φορολογουμένους μετατρέποντας τον εαυτό τους σε πανίσχυρους χρηματιστές οι οποίοι έχουν μετατρέψει τις κυβερνήσεις σε απλούς αστυνομικούς για να προστατεύουν τον πλούτο τους...

...Οι κοινωνίες βρίσκονται υπο συνεχή απειλή μετατροπής των σε ένα αυτοκρατορικό σύστημα το οποίο διευθύνεται από τραπεζικούς παράγοντες και αστυνομεύεται από τα έθνη κράτη...

... Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση η οποία θα γίνει πιο μεγάλη σε όλα τα επίπεδα, εφόσον παραμένει με την ελπίδα ότι θα την σώσουν οι Ευρωπαίοι και οι άλλοι μεγάλοι παράγοντες. Η Ελλάδα -κατά την γνώμη μου- έπρεπε να κηρύξει χρεοκοπία πριν ένα χρόνο, αυτό άλλωστε το έχω γράψει και το έχω πει επανελλειμένως.

Η Ελλάδα δεν χρωστάει ούτε πεντάρα σε έθνη- κράτη, στην Γαλλία ή στην Γερμανία, χρωστάει σε τραπεζίτες και οι τραπεζίτες επενδύσαν τα χρήματα στην Ελλάδα, σε ομόλογα και έπρεπε να αναλαβουν οι ίδιοι το ρίσκο που αναλάμβάνει ο καθένας όταν παίζει στο χρηματηστήριο της Νέας Υόρκης.

Δεν τους χρωστάμε τίποτα. Είχαμε την διαφορά μεταξύ εισοδήματος και χρέους 260 δισεκατομμύρια ευρώ, τώρα είναι 285... Εβάλαμε και δεχτήκαμε, τρείς εκτιμητές της αξιοπιστίας κρατών και πολιτών, Moodys, Standard & Poors και Fitch. Αυτοί οι τρείς οίκοι είναι δημιουργήματα των τραπεζών. Τι ακριβώς θα γινόταν παρα δείγματος χάριν, αν η Moody's δεν υποβίβαζε την αξιοπιστία της Ελλάδος ή την αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών, και ποιοί τις ελέγχουν αυτές;

Η Moodys παραδειγματός χάρη ελέγχεται απο έναν δισεκατομμυριούχο αμερικάνο, τον Waren Buffet. Δηλαδή, οι τράπεζες εκτιμούν τα κράτη και τους πολίτες για να τους δανείσουν χρήματα, χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση οι ίδιοι να λάβουν τα μέτρα τους ή να κερδίσουν ή να χάσουν σύμφωνα με τους νόμους και τους κανόνες που αυτοί προωθούν στην ανοικτή αγορά.

Δεν έχουμε όμως ανοικτή αγορά, έχουμε "σοσιαλισμό" των ανωτέρων και ανωτάτων οικονομικών στρωμάτων. Εκείνοι παίρνουν τα κέρδη και οι φορολογούμενοι παίρνουν (βλ. δίνουν) τους φόρους. Δηλαδή πηγαίνουμε προς μία εξέλιξη όπου μετατρέπονται οι πάντες σε καταναλωτές επι πιστώσει και σε δουλαπάροικους εποχής υψηλής τεχνολογίας...

...Για αυτό λεώ ακριβώς ότι είναι ανάγκη για την Ελλάδα να επανακτήσει την εθνική της κυριαρχία, διαφορετικά θα μιλάμε για καταστροφές. Βρίσκομαστε σε μία κρίση χειρότερη απο ότι βρισκόμασταν στον πόλεμο 1940-1945. Η κατάσταση δεν μπορεί να διαιωνισθεί, δεν μπορεί η κυβέρνηση της Ελλάδος να μετατραπεί σε αστυνόμο των τραπεζών της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών...

Nikolaos A. Stavrou

NIKOLAOS A. STAVROU

On December 29, 2011, Dr. Nikolaos Stavrou a graduate professor (Emeritus) of International Affairs and Political Theory at Howard University and founder and editor of Mediterranean Quarterly, departed this life.

Dr. Stavrou is survived by his beloved wife, Katarina; brothers, Paul, Elias and their families; sisters, Stamato, Efthalia, and their families; Thomas, Irini and their families; many nieces, nephews, relatives and friends.

Viewing on January 1 from 4 to 6 p.m. at Gawler's Funeral Home, 5130 Wisconsin Ave. N.W., Washington, DC. Funeral service January 2 at 9:30 a.m. at St. George Church, 7701 Bradley Blvd., Bethesda, MD. Interment will follow the service at Parklawn Cemetery.

Published in The Washington Post from December 30 to December 31, 2011

Professor Nikolaos A. Stavrou

his Balkan expert is with Balkan roots. He was born in village of Griazdani, in the part of Epirus that was assigned to Albania. Greek people, like Stavrou family, lived in Epirus for many millenia. During WWII the Greeks were targeted for extermination by Albanian Nazis known as Balli Kombætar, or Ballists. Stavrou family barely survived. The Albanian Nazis, hated Greeks for their devotion to Eastern Orthodox Christianity. Most Albanians converted to Islam during centuries long Ottoman rule of the Balkans. In 1952 Dr. Stavrou's family escaped from Albania to Greece and later moved to the United States.

Nikolaos A. Stavrou is currently professor of international affairs at Howard University, Washington, DC. Over decades he wrote many studies concerning his native Balkans. Yugoslav politics was one of professor Stavrou's special interests. His publications include "Edvard Kardelj and the Historical Roots of Non-Alignment." Mr. Kardelj was Tito's right hand man.
Dr. Stavrou is in touch with some very influential people of Washington, DC. One of his recent books "Mediterranean Security at the Crossroads: A Reader," first published in 1997, is co-authored by ex-U.S. Secretary of State George P. Shultz.
Dr. Stavrou is also an editor of Mediterranean Quarterly a sholarly journal that offers insightful essays from the world's top policy makers, scholars, journalist, and international experts. It is a forum for provocative commentary and a source of deep analysis delivering global issues with a Mediterranean slant.

---

hen it came to civil wars in Yugoslavia and American increased involvement, professor Stavrou, as a Balkan expert, was eager to offer his views. Despite his influence in the high circles, very few of his articles were published in the Western press outside of the above mentioned Mediterranean Quarterly. We collected some of those rare published Professor Stavrou's articles and presented them here, on this web site:

BOSNIA 101
Professor Stavrou tries to cover for Western media supposed lack of knowledge of the basic facts.
Bin Laden's forms Balkan terror network
"Under the Albright-Clark-Holbrooke watch thousands of Mujahedeens flocked to the Balkans in support of Alija Izetbegovic's dream of a "fundamentalist Islamic Republic." Bin Laden's Mujahedeens even attempted to create a version of a mini-theocracy in Bosnia" says Professor Stavrou.
NATO and Nazis - all KLA allies
The Washington Times publishes article "KFOR: Repeating history" in which professor Stavrou reminds us of KLA's deep roots in Nazism. He says: "Under the fascist-Nazi umbrella, the Albanians gained control of Kosovo, efficiently cleansed it of 300,000 Serbs and kept the Yugoslav resistance busy, thus relieving Nazi troops for duty in Normandy. History repeats itself. Under a different patron, the Kosovars are now cleansing the territory of non-Albanians. [A]ncient Orthodox Churches are destroyed and innocent farmers massacred by [KLA - the] NATO's local allies.
Mounting anxiety in Montenegro
"I saw firsthand the result of NATO´s and American policy´s failures in the Balkans. There is no success of American policy in Kosovo or anywhere else in the Balkans, no matter how loosely one defines success. Yet, our government continues its ostrich-like policies and refuses to come to grips with reality: i.e. that NATO failed in the Balkans and that it would make little sense to repeat last year´s folly in Montenegro". - writes Professor Stavrou for Washington Times in August 2000.
The notion of an independent Montenegro must be rejected
"The architects of the Balkan quagmire, Madeleine Albright and Richard Holbrooke, persist in their efforts to spin a failed Balkan policy... Human or civil rights were hardly, if ever, the core cause of post-Cold War Balkan which is traceable to... the careless conversion of administrative boundaries [of ex-Yugoslavia's Republics] into international borders... It is imperative that the Bush administration take an unambiguous stand in support of existing Balkan borders. Delay on this score would make turmoil beyond the boundaries of former Yugoslavia a mathematical certainty. " - Professor Stavrou for Washington Times, April 16, 2001. In other words -- the insane atomization of ex-Yugoslavia should stop!

---

Personal story: Memories of a Balkan Easter
On Easter 1944 Nikolaos A. Stavrou, then still a small child, barely survived Albanian Nazi attack on his village.

WASHINGTON TALK: STATE DEPARTMENT; Book on Greek Leader Stirs Diplomatic Dispute

By EDWIN McDOWELL, Special to the New York Times

Published: July 01, 1988

It started out last year as a harmless sounding project: a book by American and Greek authors about the administration of Prime Minister Andreas Papandreou of Greece, edited and published by Greek-Americans. But now, two months before publication, the project has created a stir involving the State Department, the Greek Embassy and others associated with it.
The book, ''Greece Under Socialism: A NATO Ally Adrift,'' is scheduled for publication Aug. 30 by Aristide D. Caratzas, Publisher, of New Rochelle, N.Y. It was edited by Nikolaos A. Stavrou, a professor of international affairs and political science at Howard University.
Professor Stavrou and Mr. Caratzas accuse officials of the Papandreou administration of trying to censor a chapter in the book, of trying to intimidate them for refusing to withdraw the chapter and, in one case, of using a racial epithet. Friends in the Greek Government, Mr. Caratzas said, warned both him and Professor Stavrou that warrants would be issued for their arrest if either of them visited Greece.

While acknowledging that he had asked to have the controversial chapter withdrawn, George Papoulias, the Greek Ambassador to the United States, has called the broader accusations ''nonsense.'' Four Greek Contributors
Among the 14 contributors to the book are four Greeks. Matthew Nimetz, a former Under Secretary of State, wrote the introduction, and Robert Pranger, a former Deputy Assistant Secretary of Defense for international security, contributed a chapter. But it is the essay of Yannis Kapsis, Deputy Secretary of Foreign Affairs in the Papandreou government, that stirred the controversy.
In response to an invitation from Professor Stavrou, Mr. Kapsis submitted an article last October on the philosophy and goals of Greek foreign policy. At that time the book's working title was ''PASOK in Power: A Critical Analysis of Its Domestic and Foreign Policies.'' PASOK is the acronym for Mr. Papandreou's governing party, the Panhellenic Socialist Movement.
While editing the manuscript, however, Professor Stavrou changed the title of the book to ''Greece Under Socialism: The Rise, Policies and Decline of Andreas Papandreou.'' When he finished editing it he changed the subtitle again to ''A NATO Ally Adrift,'' which he said more accurately reflects the book's contents.
But last December, when the book still bore the first subtitle - that is, ''The Rise, Policies and Decline of Andreas Papandreou'' - Ambassador Papoulias said in a letter to Professor Stavrou that Mr. Kapsis wished to withdraw his article. The reason, he said, was that the subtitle suggested ''a biased and unobjective context.'' A Question of Credibility
Professor Stavrou refused, saying that the project was already too far along and that any suggestion of bias and lack of objectivity ''touches upon my credibility as a scholar and upon the credibility of internationally known contributors.''
In an interview, Professor Stavrou, who was born in Greece but who has lived in the United States for more than 30 years and is an American citizen, said he would have withheld the article if Mr. Kapsis or Ambassador Papoulias had said only that they wished to withdraw it. ''But I couldn't withdraw it after they said the book is subjective, before they read a single line of it,'' the professor added.
Ambassador Papoulias said in a telephone interview that Mr. Kapsis contributed the article in good faith, and demurred after he learned that the planned subtitle talked about the ''decline'' of Mr. Papandreou.
''It's very improper for a high government official to be led to contribute to a book about the decline of the government he is serving,'' the Ambassador said. He also said he had talked by telephone with the publisher and the editor ''to try to make them understand it was unfair'' to include Mr. Kapsis's article in the book. Subtitle Changes Defended
Professor Stavrou said the subtitle under which the book would now be published was not chosen to mollify or accommodate the Greek Government, any more than the previous subtitle was intended to rile it.
''It is not unusual for a book to have one or more working titles right through the editing process,'' he said. ''And after I read the contributions in their entirety, it was clear that Papandreou is still popular, although the popularity of his party is declining. The new subtitle is meant to reflect the book's contents.''
Mr. Nimetz, the former State Department official, said he was unaware of any pressure from the Greek Government. ''No one has approached me in any way,'' he said. But he added that he did not find any of the book's essays particularly controversial. ''The book is an attempt to be descriptive, which is hard to do about a government that's still in power,'' he said, ''but I can't see much for anybody to object to.''
Robert Pranger, now a research fellow at the University of Maryland, also said the book was not polemical. ''It's a very straightforward book, not meant to excite,'' he said. Opponent of Greek Junta
Mr. Pranger added that he found the apparent animosity between Professor Stavrou and the Papandreou government ironic in view of past events. ''Stavrou in the '60's was an outspoken opponent of the Greek junta, like Papandreou,'' Mr. Pranger said. ''When I went to Greece in '81 and met Papandreou before the election, Nick set up the meeting.''
Mr. Caratzas, the Greek-born publisher of the book, charged that he and Professor Stavrou ''have been subjected to improper and inordinate pressure by the Papandreou government.'' The warning not to come to Greece, for instance, was made by Mr. Kapsis himself, among others, Mr. Caratzas said.
''The Ambassador referred to me as hostile to the democratically elected Greek Government,'' Mr. Caratzas said. ''I wrote to him and said that publishing a book critical in parts of a government doesn't mean that we are enemies.''
Ambassador Papoulias, while saying that Mr. Kapsis was within his rights in asking to withdraw his essay from the book, denied that his Government had tried to harass or intimidate Mr. Stavrou or Mr. Caratzas. ''Mr. Kapsis reserves his rights according to existing legislation in the U.S. or Greece,'' the Ambassador said. ''But that is not a threat - that's his right under the law.'' Racial Slur Protested
The racial incident came about last December when a member of the Greek Embassy press office staff reportedly denounced Professor Stavrou in a gathering, saying: ''Mr. Stavrou - he cannot write books, he can only teach niggers at a most mediocre university.''
Howard University, where Professor Stavrou has taught for two decades, is a predominantly black educational institution. In a letter of protest to Ambassador Papoulias, the chairman of Howard's department of political science, Hilbourne A. Watson, noted that he had learned ''personally'' of the denunciation and said he was ''strongly opposed'' to such an attack on Professor Stavrou.
Meanwhile, Professor Stavrou left this week for the Balkans, including Greece. His visit to his homeland is partly business, he said, because a Greek publisher is negotiating to publish the book. ''But I also intend to test this threat,'' he added. ''I do not intend to let a government harass or intimidate me.''
The State Department has cabled the United States Embassy in Athens to look after Professor Stavrou.

THE BALKANIZATION OF GREECE: THE UNFOLDING PROCESS

Nikolaos A. Stavrou
(Professor of International Affairs (Emeritus) at Howard University)

Copyright: Nikolaos A. Stavrou on line

A dangerous illusion shapes Greek foreign policy in the era of post-Balkanization of the Balkans. It is the illusion of unsustainable self-importance displayed by the chief Greek foreign policy maker when in fact her role resembles that of a classic tap dancer, performing a choreographed task for the amusement of a pre-selected audience. Like classic Harlem tap dancers, the rhythm and intensity of performance are determined by the duration and intensity of the applause. Thus at the conclusion of the most recent appearance in Washington the Greek foreign minister seemed ready to trade the dignity of the Serbian nation and the honor of Greece in pursuit of resolution of what has been known as a "name issue". The latest deal obligates Greece to "help sell the Kosovo" bitter pill to a demoralized Serbian nation in return for an acceptable substitute for FYROM. Such deals set in motion dangerous precedents and ominous implications for Greek interests and national security. A successful linkage of the Kosovo-FYROM issues, achieved by the chief handler of Greek officials in Washington, Nicholas Burns, leaves Greece vulnerable to future Balkanization; make no mistake about it.

For keen observers of Balkan affairs, this outcome is no surprise. For months the Greek foreign Minister was preaching "realism" to her counterpart in Belgrade with such persistence that it produced Vladimir Putin's linkage of Kosovo independence with the fate of Cyprus. One cannot help but be appalled by the thoughtless acceptance, and without counter arguments, the creation of a new state in the Balkans on the basis of geography, in gross violation of international law and a cavalier dismissal of the United Nations. It probably escaped the attention of the deep thinkers in the Greek foreign ministry but the fact remains that there is no such a thing as a "Kosovar" nationality pursuing self-determination, only Kosovo Albanians who are now setting the stage for an age old dream that was thwarted by the Balkan wars. The cradle of Serbian civilization, Kosovo, saw its demography altered by the settlement of 300.000 Albanians during the era of Nazi-Albanian collaboration which, combined with indigent Albanians, served as the rationale for Albanian claims against both Greece and Serbia. Just out of curiosity, how many Albanians have settled in Greece these days? This might sound as irrelevant history to cloned Greek enthusiast of diversity but it is worth repeating some glimpses of history from the not so distant past.

On May 3, 1941, six days after Nazi forces entered Athens, the government of Albanian Prime Minister Shefqet Verlaci dispatched a six member delegation to Rome to present to Duce "Albania's minimal demands toward Greece and Yugoslavia". Besides Kosovo, Verlaci asked for "the incorporation into Albania the cities of Ioannina and Preveza, together with their regions as well as certain other Greek regions, primarily in western Macedonia."Along with the "minimal" Albanian demands a song made its debut in Albania folklore with revealing lyrics which is still popular today, "pa Kosova e Chameria, nuke eshte Sqipeperia" (without Kosova and Chamuria, there is no Albania)

Does anybody in his/her right mind believe that the creation of a third blonde Islamic state in the Balkans would leave Greece in peace? No one objects to the right of an ethnic group to seek union with their brethren across the border. But creation of states on the basis of manufactured "facts on the ground" sets the stage for the balkanization of Greece. Coupled with externally- incited anarchic tendencies within Greece and the propensity of the Greek government to behave as an aggregate of deal makers rather than the custodians of national interests, the scene is now set for new national tribulations and no fall back positions.

Regrettably, Greece has traded her options, one by one, to the masterminds of a new "Near East" strategic concept which is modeled after the pre-1912 Balkan realities and was articulated as early as June 1992 by imperial planners. May God save Greece from power hungry Greek politicians.

http://www.rieas.gr/index.php

Το πολιτικό παιχνίδι γύρω από το τζαμί

Ένα πολύ όμορφο παιχνίδι φαίνεται ότι παίζεται τις τελευταίες ημέρες, γύρω από την υπόθεση της κατασκευής του τζαμιού στον Βοτανικό. Ένα πολιτικό παιχνίδι, από διάφορες πλευρές, το οποίο χρησιμοποιεί μια ιδιαίτερα ευαίσθητη για τον πατριωτικό χώρο πολιτική υπόθεση, την κατασκευή δηλαδή του τζαμιού στον Βοτανικό. Και όλο το παιχνίδι έχει να κάνει με την συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση, καθώς διάφορες πλευρές προσπαθούν να “εκθέσουν” κατά κύριο λόγο τον ΛΑΟΣ και… ειδικότερα τον Μάκη Βορίδη. Και γεγονός είναι ότι σε περίπτωση την οποία τελικά πραγματοποιηθεί, κατά την διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης Παπαδήμου, πραγματικά το ΛΑΟΣ θα είναι εκτεθειμένο. Αρκεί κανείς να θυμηθεί την δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη, σε αυτήν εδώ την εφημερίδα, κατά την διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας για την Περιφέρεια Αττικής. Απαντούσε τότε στην ερώτηση “τζαμί στην Αθήνα;” ως εξής:
«Ούτε στην Αθήνα, ούτε πουθενά. Η Ελλάς είναι Χριστιανική Χώρα και δεν χρειάζεται να αλλοιώσουμε τον χαρακτήρα της, με Μουεζίνηδες που θα φωνάζουν «ΑΛΛΑΧ ΑΚΜΠΑΡ» στον Αττικό Ουρανό. Η πρότασή μας είναι ξεκάθαρη. Τώρα υπάρχουν περίπου 70 παράνομοι χώροι λατρείας σε ημιυπόγεια κλπ Θα εξετάσουμε τους χώρους αυτούς, εκείνοι που πληρούν τις προϋποθέσεις υγιεινής και ασφαλείας θα λάβουν νόμιμη άδεια από την Περιφέρεια και οι μουσουλμάνοι θα πηγαίνουν εκεί και θα κάνουν την προσευχή τους. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να φτιάξουμε ένα μνημειακού χαρακτήρα τζαμί και μάλιστα με χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων.
Εάν εκλεγώ, το τζαμί στον Βοτανικό θα το σταματήσω αμέσως! Εάν έχουμε μεγάλο ποσοστό θα δεσμεύσω τον οποιοδήποτε ζητήσει την υποστήριξή μας στον δεύτερο γύρο, πάνω σε αυτό το θέμα. Σε κάθε περίπτωση, εάν μας δώσετε μεγάλη δύναμη στις εκλογές δεν θα γίνει τζαμί. Εάν πάλι ψηφίσετε άλλους, θα γίνει. Αυτή είναι άλλωστε και η πεμπτουσία της Δημοκρατίας, η εντολή των πολιτών».
Τώρα λοιπόν που ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει απλά εκλεγεί αλλά είναι υφυπουργός και ο “σύντροφός” του στον ΛΑΟΣ Μάκης Βορίδης είναι αρμόδιος υπουργός θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον “αντιστάσεις”.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν παίζεται ένα συγκεκριμένο πολιτικό παιχνίδι. Το οποίο ξεκίνησε πριν από αρκετό καιρό, όταν είδαν το φώς της δημοσιότητας διάφορα παραπολιτικά κείμενα σε εφημερίδες, τα οποία έκαναν ειρωνικό λόγο για την περίπτωση του τζαμιού: Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα: “Αν το δούμε και αυτό, μάλλον θα τα έχουμε δει όλα ή τέλος πάντων, σχεδόν όλα, σε αυτή τη ζωή.
Διότι, η ζωή είναι εντελώς απρόβλεπτη και κάνει κύκλους και γι’ αυτό δεν πρέπει να λες μεγάλα λόγια. Έτσι, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή», βρισκόμαστε μόλις ένα βήμα από την ανέγερση Τεμένους στην Αθήνα. Το μοναδικό που λείπει είναι η υπογραφή του αρμόδιου υπουργού του κ. Μάκη Βορίδη. Δηλαδή, αναμένεται να δούμε ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα, με την υπογραφή του ΛΑΟΣ, που από τη δημιουργία του, στις αρχές του 2000, τόσο ο κ. Καρατζαφέρης όσο και όλα τα στελέχη του, είχαν ταχθεί ενάντια στη δημιουργία «Μιναρέδων», όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, στην πρωτεύουσα.”
Φυσικά οι συγκεκριμένοι κύκλοι, που σύμφωνα με πληροφορίες πρόσκεινται στην ΝΔ δεν είχαν σκοπό να μην χτιστεί το τζαμί, αλλά απλά το να φέρουν σε δύσκολη θέση τον ΛΑΟΣ. Γι' αυτό και η πλευρά Βορίδη, αντιμετώπισε χωρίς σχεδόν καμία αντίδραση το όλο ζήτημα. Η ουσία της υπόθεσης είναι ότι ο Βορίδης δεν είχε υπογράψει, προκειμένου να αρχίσει το έργο, όπως ανέφεραν ότι θα γινόταν εκείνες τις ημέρες οι συγκεκριμένοι κύκλοι.
Δυστυχώς όμως το ζήτημα δεν σταμάτησε εκεί. Το επανέφερε στην επικαιρότητα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης. Αυτός κατέθεσε στην Βουλή ερώτηση για την συνεχιζόμενη καθυστέρηση στην υλοποίηση ψηφισμένου νόμου της βουλής για την κατασκευή λατρευτικού χώρου για τους μουσουλμάνους στο Βοτανικό. Ο Δ. Παπαδημούλης επικαλούμενος σχετικά δημοσιεύματα, ρώτα την κυβέρνηση εάν έχει προκύψει ενδοκυβερνητική εμπλοκή στην προώθηση του θέματος καθώς συμφώνα με τις ίδιες πληροφορίες εκκρεμεί μόνο η υπογραφή του συναρμόδιου υπουργού μεταφορών κ. Βορίδη. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι η υλοποίηση του ψηφισμένου νόμου αποτελεί υποχρέωση της χώρας και ζητά απ την κυβέρνηση να διευκρινίσει το χρονοδιάγραμμα των ενεργειών για την υλοποίηση της σχετικής απόφασης της ελληνικής πολιτείας.
Ποιά είναι τα “δημοσιεύματα” που επικαλέστηκε ο κ. Παπαδημούλης; Ένα δημοσίευμα της Καθημερινής την 8η Δεκεμβρίου. Μία εφημερίδα, η οποία υποτίθεται ότι κινείται στα πλαίσια της κεντροδεξιάς. Και είναι αυτή τελικά που πιέζει – στην πράξη – για την δημιουργία του τεμένους.
Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται περί πολιτικών παιχνιδιών και σκοπιμοτήτων μέσα στην δεξιά “πολυκατοικία”. Τα οποία όμως τελικά αποδεικνύονται πολύ “επώδυνα” για την ελληνική κοινωνία. Είναι σαφές ότι πρόκειται για κάτι το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ωριμότητα και όχι με κραυγές, εάν τελικά αυτό που θέλουμε είναι το να μην κτιστεί το συγκεκριμένο τέμενος. Οι κραυγές εντυπωσιασμού, οι κατηγορίες και ούτω καθ' εξής καλό θα είναι να ακουστούν μετά. Και όχι πριν, διότι χρησιμοποιούνται από κάποιους για να ανακινείται το ζήτημα...
Δημήτρης Παπαγεωργίου

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΕΦΡΑΙΜ

Φυσικά εμείς διαφωνούμε, παρότι αναγνωρίζουμε κάποιους από τους λόγους που επικαλείται ο αρθρογράφος:

Εγράφησαν και θα γραφούν πολλά επικριτικά σχόλια για την εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου (και της Αρχιεπισκοπής Αθηνών) στην υπόθεση της παράνομης σύλληψης του Γέροντα Εφραίμ μετά από την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, που κατά πάσα πιθανότητα ελήφθη έπειτα από κυβερνητική παρέμβαση στην δικαιοσύνη και πολιτικό επηρεασμό των δικαστών. Ενώ η κριτική φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι δικαιολογημένη, αδικεί το Φανάρι και το γεγονός ότι η Μεγάλη Εκκλησία παραμένει εν αιχμαλωσία. Το θέμα είναι μεγάλο και δεν μπορεί να αναλυθεί σε ένα σύντομο άρθρο. Όμως, θα προσπαθήσω να εξηγήσω και να δικαιολογήσω την πράγματι εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου (η περίπτωση της εξίσου προκλητικής σιωπής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών όμως είναι διαφορετική).Νικηφόρος Φωκάς


Έχει εξηγηθεί ότι η σύλληψη του Γέροντα Εφραιμ έγινε με τρόπο που παραβιάζει τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, το Σύνταγμα της Χώρας και διεθνείς συνθήκες, και ότι το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών είναι νόμω αβάσιμο και αναιτιολόγητο, παραβιάζει δε όχι μόνο διεθνείς συνθήκες που προστατεύουν το ανθρώπινο δικαίωμα της ελευθερίας αλλά και την δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχη αφού ελέγχει τον Γέροντα Εφραίμ για πνευματικά θέματα όπως το μοναχικό πολίτευμα και η πνευματική αποστολή του.

Όμως δεν έχει γίνει επαρκώς κατανοητό ότι το Φανάρι εξαρτάται οικονομικά και πολιτικά από την ελληνική κυβέρνηση. Μπορεί κανείς να περιμένει από το Φανάρι να διακινδυνεύσει την ύπαρξη του για τον Γέροντα Εφραίμ, την Μονή Βατοπαιδίου και το Άγιον Όρος, επικρίνοντας την ελληνική δικαιοσύνη η επικαλούμενο την διεθνή ευθύνη του ελληνικού Κράτους που προκύπτει από την παραβίαση διεθνών συνθηκών;

Επίσης δεν έχει γίνει επαρκώς κατανοητό ότι το Φανάρι έχει εξαρτήσει μια σειρά από ζωτικά θέματα του (όπως την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης) από την πολιτική των Η.Π.Α.. Είναι δε γνωστή η θεωρία του μακαριστού Πατριάρχη Αθηναγόρα για την Αρχιεπισκοπή της Αμερικής ως οικονομικής βακτηρίας του Φαναρίου. Έχει επίσης γραφεί ότι το Βατοπαίδι είναι μέρος σχεδίου Παπανδρέου-Αμερικανών για να έλθει στην εξουσία ο Παπανδρέου («Ακρόπολη» και «Romfea.gr», 24.06.2011). Μπορεί κανείς να απαιτήσει από το Φανάρι να τα βάλει με την Αμερική και να διακινδυνεύσει όλα αυτά τα ζωτικά θέματα του για τον Γέροντα Εφραίμ, την Μονή Βατοπαιδίου και το Άγιον Όρος, μάλιστα καθ’ ον χρόνον ο Γέροντας Εφραιμ προσεγγίζει την Ρωσία και προκαλεί το μένος των Αμερικανών και των φίλων τους (οι οποίοι, όπως φαίνεται, με το σχέδιο «Πυθία» - βλ. «Επίκαιρα», 16.06.2011-ξεφορτώθηκαν τον Καραμανλή);

Έξαλλου, Μητροπολίτες του κλίματος του Φαναρίου, όπως ο Προικονήσου Ιωσήφ, έχουν ήδη εκφράσει την στήριξη τους στον Γέροντα, στην Μονή Βατοπαιδίου και στο Άγιον Όρος. Και πρέπει να θεωρείται πλέον η βέβαιο ότι το Φανάρι θα προσφέρει, παρασκηνιακά εν ανάγκη, βοήθεια στην κατάλληλη στιγμή. Δεν μπορεί βέβαια να εμφανιστεί να επεμβαίνει στο έργο της ελληνικής δικαιοσύνης. Και, αν ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κάνει αυτό που πρέπει για να διασώσει το κύρος της δικαιοσύνης, είναι πολύ πιθανό ο Γέροντας να ελευθερωθεί και να αναμένει την δίκαιη κρίση των δικαστών εάν και όταν έλθει η υπόθεση στο ακροατήριο του αρμοδίου δικαστηρίου.

Νομίζω ότι δεν ισχύουν τα ίδια για την σιωπή της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Αν και βρίσκεται στην «μπούκα του κανονιού» των εχθρών της Εκκλησίας σε μερίδα της κυβέρνησης και του Λαού, δεν είναι εν αιχμαλωσία (εκτός αν έχει αυτό-αιχμαλωτιστεί …). Αλλά δεν νομιμοποιούμαι να υποδείξω στην Ιεραρχία το καθήκον της. Απλά θα υπενθυμίσω ότι μετά το Άγιον Όρος, σειρά έχει η Εκκλησία της Ελλάδος, ό,τι και αν κάνει. Και θα εκφράσω την ευχή ότι ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος και οι περί αυτόν Ιερά Σύνοδος θα το κατανοήσει αυτό και ότι τελικά ο πιστός λαός δεν θα ακολουθήσει την Ιεραρχία που προτιμά να επισκέπτεται το Μαξίμου αντί του Κορυδαλλού.

ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

O Hγούμενος Eφραίμ είναι μόνο η αρχή. Ακολουθεί ο Διωγμός!!

του Νίκου ΧειλαδάκηΔημοσιογράφου-Συγγραφέα-Τουρκολόγου
«Παλιά αν ένας ευλαβής ασχολείτο με την κατάσταση στον κόσμο δεν πρέπει να ήταν καλά, ήταν για κλείσιμο στον Πύργο. Σήμερα αντίθετα αν ένας ευλαβής δεν ενδιαφέρετε και δεν πονεί για την κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο, είναι για κλείσιμο στον Πύργο»

Πατήρ Παΐσιος ο αγιορείτης

Το σοκαριστικό θέαμα ένας ηγούμενος από την μεγαλύτερη μονή του Αγίου Όρους να σέρνετε στις φυλακές σαν κοινός κατάδικος, προκαλώντας τις ανάλογες αλγεινές εντυπώσεις σε τοπικό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, δεν είναι παρά η αρχή μιας σειράς επιθέσεων κατά του Αγίου Όρους, της ελληνικής εκκλησίας και της Ορθοδοξίας στην χώρα μας.
Ίσως δεν θα αργήσει ο καιρός που ακόμα και η ομολογία πίστεως θα θεωρείται αναχρονιστική και αξιόποινη πράξη και η ανάρτηση δημόσια των εικόνων του Χριστού και της Παναγίας, θα θεωρείτε παραβίαση των «δημοκρατικών» και «ανθρωπίνων» δικαιωμάτων των «ελεύθερα σκεπτόμενων» ελλήνων πολιτών.

Είναι φανερό πως το ελληνικό κράτος και το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που το κυβερνάει, σκοπεύει να βάλει «χέρι» στο Άγιο Όρος.



Η πρώτη κίνηση θα είναι η αποστολή ελεγκτικού σώματος για να ελέγξει που πήγαν τα κονδύλια που διέθεσε η Ευρωπαϊκή Ένωση στις διάφορες μονές του Άθω για έργα ανακαίνισης πολλών ετοιμόρροπων κτιρίων. Η αφορμή θα είναι ο έλεγχος, αλλά ο απώτερος σκοπός θα είναι να «βάλουν χέρι» στα έσοδα των μονών, να ελέγξουν όλες τις πηγές χρηματοδότησης των είκοσι μοναστηριών του Αγίου Όρους, τις δωρεές και όποιες άλλες επιχορηγήσεις, είτε από την Ελλάδα είτε από το εξωτερικό. Ο σκοπός η οικονομική εξόντωση των μοναστηριών.

Δεύτερο βήμα θα είναι η κατάργηση κάθε χαρακτήρα αυτοδιοίκησης και αυτονομίας του Αγίου Όρους, όπως αυτή καθιερώθηκε εδώ και χίλια περίπου χρόνια και έγινε σεβαστή και από όλους τους σουλτάνους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Σαν πρώτη κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση ήταν και η αποστολή εισαγγελέα στο Βατοπέδι χωρίς να ερωτηθεί καν η ιερά επιστασία κατά παράβαση όλων των μέχρι τώρα ισχυόντων.

Η επόμενη κίνηση θα είναι η ανακήρυξη του Αγίου Όρους σαν παγκόσμιο τουριστικό αξιοθέατο και η καθιέρωση «ειδικών επιστημονικών - τουριστικών αποστολών» στην αρχή με την συμβολική, συμμετοχή και του γυναικείου φύλου, σε «ειδικές» εργασίες, που δήθεν θα ανυψώνουν και θα προβάλλουν την πολιτιστική κληρονομιά του ακρογωνιαίου αυτού στύλου της ελληνικής ορθοδοξίας. Με τον διπλωματικό αυτό τρόπο θα καταργηθεί σταδιακά το άβατο και πλέον γυναίκες κρατικοί αξιωματούχοι, αλλά και εκλεκτοί διεθνώς επισκέπτες του γυναικείου φύλου, θα μπορούν να έρχονται στο Άγιο Όρος με «ειδική αποστολή», καταρρίπτοντας με φανερό πλέον τρόπο κάθε ιερή παρακαταθήκη του Άθω.

Στο τέλος οι μονές θα ανακηρυχτούν σαν οικήματα που ανήκουν στην διεθνή πολιτιστική κληρονομιά και δεν αποκλείετε να επιβληθούν νόμοι για την ξενοδοχειακή αξιοποίηση των ιερών μονών προς όφελος υποτίθεται της ελληνικής οικονομίας, μιας οικονομίας που την έχει ήδη λεηλατήσει η προδοτική πολιτική κλίκα που κυβέρνησε τις τελευταίες δεκαετίες την χώρα.
Στο τέλος θα επιβληθεί η άποψη ότι το Άγιο Όρος «έχει πολύ χρήμα» και πολλές προοπτικές οικονομικής αξιοποίησης για το «καλό της πατρίδας».

Αλλά δεν είναι μόνο το Άγιο Όρος που είναι ο στόχος όλου αυτού του άθεου εκσυγχρονιστικού και αντιχριστιανικού κατεστημένου που έχει οδηγήσει την χώρα στην πλήρη εθνική και διεθνή απαξίωση. Η εκπαίδευση είναι ήδη στο στόχαστρο.

Σε λίγα χρόνια μονό για ιστορικούς λόγους θα υπάρχει αναφορά στα σχολικά βιβλία για τη Ορθοδοξία.

Τα παιδιά μας σε λίγα χρόνια θα αγνοούν ακόμα και το «Πάτερ Υμών» γιατί, όπως θα ισχυρίζονται οι ταγοί της απαξίωσης της θρησκείας μας, η δημόσια απαγγελία του θα προσβάλει την «ελευθερία» και τα ανθρώπινα δικαιώματα των μη χριστιανών.

Οι εικόνες θα κατέβουν από τα δικαστήρια γιατί θα προσβάλλουν κάθε ένδικο που δεν πιστεύει και δεν θα θέλει να έχει πάνω από το κεφάλι του στην διάρκεια μιας δίκης τον Χριστό, ή την Παναγία με τον Χριστό.

Οι καμπάνες θα θεωρηθούν σαν ενοχλητικά κατάλοιπα μιας οπισθοδρομικής εποχής και θα καταργηθούν. Ήδη γνωστός μητροπολίτης μητρόπολης της κεντρικής Ελλάδας, που είχε και εκπομπή στην κρατική τηλεόραση, έκανε συστάσεις στους ιερείς της μητρόπολης του να μην ενοχλούν με τις καμπάνες της ενορίας τους, τους… φιλήσυχους πολίτες που θέλουν να ξεκουράζονται τις Κυριακές.
Το ιερά ράσα θα πρέπει να μην εμφανίζοντας δημόσια, όπως γίνετε και στις άλλες κοσμικές και «σύγχρονες» χώρες, αλλά μόνο μέσα στην εκκλησία και μόνο κατά την διάρκεια της λειτουργίας.
Οι ιερείς δεν θα πρέπει να ξεχωρίζουν εξωτερικά από τους άλλους πολίτες προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα, δηλαδή τα γένια τους θα πρέπει να είναι προσεγμένα, μόλις που θα φαίνονται για να είναι και… της μόδας.

Φυσικά οι ενορίες θα εξοντωθούν οικονομικά καθώς κάθε οικονομική επιχορήγηση θα ελέγχετε και θα φορολογείται για να πηγαίνει το μεγαλύτερο μέρος στην κρατική κλίκα.

Η εφαρμογή του Καλλικράτη στην εκκλησία θα καταργήσει πολλές μητροπόλεις που έχουν ιστορία πολλών αιώνων και τις οποίες ούτε η Οθωμανική αυτοκρατορία δεν τόλμησε να τις πειράξει.

Ούτε λόγος φυσικά για αναμετάδοση της Θειας Λειτουργίας τις Κυριακές από τα κρατικά ΜΜΕ, ενώ θα απαγορεύεται κάθε παρουσία ιερέων στις δημόσιες τελετές και φυσικά δεν θα υπάρχουν αγιασμοί και δημόσια ιερά μνημόσυνα. Άλλωστε ο πολιτικός γάμος θα έχει και συνέχεια με την πολιτική κηδεία.

Να μην μιλήσουμε τέλος για τις κάρτες και την ολοκληρωτική φακέλωση της προσωπικότητας μας με σκοπό την κατάργηση του αυτεξουσίου μας, δηλαδή του πιο ιερού δώρου του Παντοδύναμου προς τον άνθρωπο.
Όλα αυτά που ίσως για πολλούς φαντάζουν απίθανα, δυστυχώς είναι μέρος του σχεδίου καταρράκωσης κάθε αξίας της Ορθοδοξίας στην πατρίδα μας όπου η Ορθοδοξία υπήρξε για αιώνες ο φάρος της ύπαρξης της.

Φαινόμενα σαν αυτό του καθηγούμενου Εφραίμ είναι μόνο η αρχή. Το ζήτημα είναι αν εμείς οι ίδιοι θα αφήσουμε απροκάλυπτα όλα αυτά να περάσουν έτσι πάνω από τις κεφαλές μας.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΛΑ ΚΑΡΤ! ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ ΗΣΥΧΟΙ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ…… Ο ΕΦΡΑΙΜ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΛΑΚΙΣΤΕΙ……

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΜΕ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΚΡΙΤΗ……

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ…….

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΒΑΛΟΥΜΕ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΡΗΓΙΑ…….

ΔΕΝ ΣΥΝΕΛΛΗΦΘΗ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΔΙΑΦΥΓΕΙ……

Φ. ΓΙΟΥΝΓΚ: ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ SIEMEΝS ΕΛΛΑΔΟΣ. ΔΕΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ. ΔΙΕΦΥΓΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.

ΚΑΡΑΒΕΛΑΣ: ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ SIEMENS ΕΛΛΑΔΟΣ: ΔΕΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ. ΔΙΕΦΥΓΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΜΗΝ ΠΑΓΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ….


ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ. ΜΕΣΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ…….
ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΗ:
῾Για να προφυλακισθεί κάποιος πρέπει να υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι έχει κάνει κακούργημα ή κάποιο πλημμέλημα για το οποίο προβλέπεται φυλάκιση πάνω από 3 μήνες και μόνο όταν είναι ύποπτος φυγής ή κρίνεται σαν ιδιαίτερα επικίνδυνος.῾
Αντί για προφυλάκιση (και eφόσον υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής μπορεί να διαταχθεί η καταβολή εγγύησης (η οποία είναι ανάλογη του αδικήματος και της οικονομικής κατάστασης του κατηγορούμενου) ή εμφάνιση στον ανακριτή (ή σε αστ. τμήμα) σε τακτά χρονικά διαστήματα, περιορισμοί στη διαμονή ή στη μετακίνηση, απαγόρευση εξόδου από τη χωρά κλπ.῾
ΤΟΑΥΤΟΝΟΗΤΟ: Ο θεσμός της προφυλάκισης υπάρχει για υπόπτους που είναι ιδαίτερα επικίνδυνοι ή είναι ύποπτοι φυγής. Δεν είναι τιμωρητικός ή εκδικητικός θεσμός ούτε προκαταβολή ποινής….
Βλέπουμε όμως πως… συχνά καταστρατηγείται ο ρόλος της είτε από ευθυνοφοβία είτε υπέρμετρο ζήλο ή……άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τους δικαστές και οι οποίοι καταδικάζουν στην ουσία τους υπόπτους ….
Η ανακρίτρια Ειρήνη Καλού αφού έβαλε εγγύηση 200.000 ΕΥΡΩ σε Μοναχό!!!!!! (Αρσένιο), χωρίς καμία δικαιολογία ή θεμελίωση για το αν έχει τα ανάλογα εισοδήματά κλπ,προτείνει την προφυλάκιση!!!!!!!!! του Ηγουμένου Εφραίμ, παρά την αντίθετη γνώμη του Εισαγγελέα!!!!!. ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ!!!!!!! ΔΗΛΑΔΗ Ο ΥΠΟΠΤΟΣ ΦΥΓΗΣ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ ΣΤΟΥΣ ΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ!!!!!!!!!!
Γιατί άραγε;
Μήπως επειδή είναι ύποπτος φυγής;
Για ένα μήνα όργωσε όλη την Ρωσία συναντούμενος με Πούτιν, Μεντβέντεφ, τον Πατριάρχη και όλους τους αξιωματούχους της χώρας. Μήπως ζήτησε πολιτικό άσυλο; Μήπως ῾χάθηκε῾ στην Σιβηρία; Όχι.
Αντίθετα γύρισε για να απολογηθεί στην ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ Ελληνική δικαιοσύνη…….
Ομοίως, από τότε που άρχισε αυτή η ιστορία έχει μεταβεί τουλάχιστον 10 φορές στο εξωτερικό αλλά πάντοτε δήλωσε ΠΑΡΩΝ στα ραντεβού του με την ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ Δικαιοσύνη.
Μένει στο ίδιο μέρος εδώ και 22 χρόνια, είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα πανελληνίως και έχει λευκό ποινικό μητρώο.
Μήπως είναι επικίνδυνος ή μπορεί να σβήσει τα ίχνη των “εγκλημάτων” του;
Εδώ και δύο χρόνια, αν ήθελε είχε χρόνο να κάνει όσα επικίνδυνα πράγματα μπορεί να φανταστεί μια εφέτης ανακρίτρια ή ένα συμβούλιο εφετών, φυλακίζοντάς τον τώρα θα σώσει την υπόθεση;
Μπορούμε να φανταστούμε ότι θέλουμε για τα ελατήρια αυτής της απόφασης – πρότασης…….(Η φαντασία ακόμα είναι ελεύθερη έτσι δεν είναι;). Όπως, μπορούμε να φανταστούμε και ότι θέλουμε για την διαδικασία προαγωγών, αξιολόγησης και ανέλιξης των Ελλήνων δικαστών……
Ας δεχτούμε όμως πως η κρίση της κας Καλού και του Συμβουλίου, είναι καθαρά δικανική και δεν επηρεάστηκε από άλλους παράγοντες. Την θεωρούμε ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ, ΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ.
Θα έχουν κάποιες συνέπειες αν αποδειχτεί αυτό; Ο Έλλην δικαστής που σφάλλει έχει επιπτώσεις; Οι δικαστές που εκδίδουν τις εκατοντάδες λάθος αποφάσεις για τις οποίες καταδικάζεται η χώρα στα Ευρωπαικά δικαστήρια ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, έχουν κάποια επίπτωση; Υπάρχει ουσιαστική αξιολόγηση, επιθεώρηση ή στατιστική των αποφάσεών τους;………
ΟΧΙ…..
Ο Έλλην δικαστής μπορεί να βγάζει ότι αποφάσεις θέλει, αυτές να κρίνονται εσφαλμένες στα ανώτερα δικαστήρια και αυτός να μην έχει καμία συνέπεια. Και αν χαίρει εκτιμήσεως (και λόγω κάποιων ΕΥΑΙΣΘΗΤΩΝ αποφάσεών του) στα κατάλληλα πολιτικά γραφεία και το θέλει ο ίδιος, τότε μπορεί να ανεβαίνει τις βαθμίδες παρά τα λάθη……
Αυτή είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΟΝ ΜΑΚΗ ΨΩΜΙΑΔΗ, ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΑΚΙΣΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΠΙΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ……ΑΛΛΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ……

O ιερός πόλεμος της Ρωσίας κατά της ελληνικής πολιτικής ελίτ

Την ώρα που ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γ.Δελαβέκουρας, δήλωνε προς την Ρωσία με αφορμή την διαμαρτυρία της στην υπόθεση του ηγούμενου Εφραίμ ότι «Η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου με μακρά δημοκρατική παράδοση και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου υπάρχει απόλυτος σεβασμός στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και σαφής διάκριση των εξουσιών. Για τα ανωτέρω θέματα η Ελλάδα δεν δέχεται υποδείξεις» κατά μία περίεργη ιστορική συγκυρία δύο ανώτατοι εισαγγελικοί λειτουργοί, επιφορτισμένοι με την δίωξη του οικονομικού εγκλήματος παραιτούντο, καταγγέλλοντας παρεμβάσεις της πολιτικής ηγεσίας στο έργο τους!

Δηλαδή η πραγματικότητα ισοπέδωνε τον βερμπαλισμό του ΥΠΕΞ .

Τι χρεία άλλων μαρτύρων είχε η Μόσχα για να προχωρήσει σε αυτό που ήδη έχει κάνει, με ασυνήθιστη, για τους αδαείς, σκληρότητα: Να κηρύξει ιερό πόλεμο κατά των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήμου.

Έναν ιερό πόλεμο στον οποίο ο μόνος βέβαιος χαμένος θα είναι η Ελλάδα για μια σειρά λόγων που είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτοί: Κανείς δεν θα μπορέσει να βοηθήσει τους Έλληνες παραγωγούς γεωργικών προϊόντων, ούτε να γυρίσει πίσω περίπου 1 εκατ. Ρώσους τουρίστες, αν οι πόρτες της Ρωσίας κλείσουν για την είσοδο των μεν και την έξοδο των δε.

Αλλά αυτό πολύ φοβούμαστε ότι είναι το ολιγότερο που μπορεί να υποστεί μία χώρα που ελέγχεται από μία χούφτα Κουίσλιγκ που πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον βάζουν μόνο το συμφέρον των ξένων δυτικών κέντρων που υπηρετούν πιστά.

Επειδή η σύγκρουση οδεύει προς τα άκρα (στην Μόσχα έχουν ήδη αποφασίσει να την πάνε στα άκρα) καλό θα ήταν να πούμε κάποια πράγματα για το τι μπορεί να σημαίνει μια τέτοια σύγκρουση για την Ελλάδα σε γεωστρατηγικό-αμυντικό επίπεδο.

Μήπως θα έπρεπε να ερωτηθεί ο Έλληνας αξιωματικός που από τον τηλεφωνικό θάλαμο της Άγκυρας κάλεσε την Αθήνα το πρωί της 30ης Ιανουαρίου 1996 και ενημέρωσε τους προϊσταμένους του για την επικείμενη τουρκική απόβαση σε ελληνικό νησί, ποιος του είχε δώσει την πληροφορία;

Μήπως θα έπρεπε να ερωτηθούν οι επιτελικοί αξιωματικοί του ΓΕΕΘΑ για τον φάκελο με τις δορυφορικές φωτογραφίες που έδειχναν τα σημεία συγκέντρωσης των τουρκικών στρατευμάτων τις ημέρες των Ιμίων ποιος τους τις έδωσε;

Για τις χιλιάδες δορυφορικές φωτογραφίες με τις τοποθεσίες και τις μετακινήσεις των τουρκικών στρατευμάτων που παραδίδονταν μέχρι το 2006 και τις ακριβείς και υπεραπόρρητες δωρεάν εκθέσεις με την πρόοδο της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας;

Για το ειδικό τμήμα φρουράς του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης που θα προστάτευε τα ελληνικά σύνορα;

Για τα τουλάχιστον τρία σκάνδαλα κατασκοπείας Ελλήνων αξιωματικών που λειτουργούσαν για λογαριασμό δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών, σε βάρος της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας, τα οποία “έθαψαν” οι Ρώσοι για να μην διαταράξουν τις ελληνορωσικές σχέσεις;

Μήπως θα έπρεπε να ερωτηθεί το ίδιο το ΥΠΕΞ για το πόσες φορές στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ η Ελλάδα γλίτωσε τα χειρότερα χάρη στην παρέμβαση αυτών που «υποδεικνύουν» τα ανθρώπινα δικαιώματα σε μία χώρα όπου δικαιοσύνη και διαφθορά ήταν σφιχταγγαλιασμένοι όπως είχε αποδείξει και το πρόσφατο δικαστικό σκάνδαλο. Και επαν-επιβεβαιώθηκε με την παραίτηση των δύο εισαγγελέων.

Μήπως θα πρέπει να ερωτηθούν τα ΕΛΠΕ πόσα δισεκατομμύρια ευρώ χρωστάμε στο ρωσικό δημόσιο από ανεξόφλητες εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου;

Έτσι λοιπόν, μια πτωχευμένη χώρα, που «δεν έχει μαντήλι να κλάψει», μια χώρα που η Ορθοδοξία είναι συνυφασμένη με την ύπαρξή της, βρήκε ως αιτία σύγκρουσης με τον μοναδικό φυσικό σύμμαχό της στην στενή γεωστρατηγική της περιφέρεια, την … Ορθοδοξία ή ακριβέστερα την προφυλάκιση ενός μοναχού «με ροπή προς την εγκληματικότητα», όπου εγκληματικότητα είναι η ανταλλαγή ακινήτων με το δημόσιο για τις οποίες ανταλλαγές είχαν υπογράψει δύο κυβερνήσεις από το 2001 μέχρι το 2008 και τρεις επιτροπές ανεξάρτητων ειδικών έχουν καταθέσει στην Βουλή ότι δεν υπήρξε ζημία του δημοσίου..

Για πόσο ακόμα θα εγκληματεί στην πλάτη της Ελλάδας και του ελληνικού λαού αυτή η κάστα των Κουίσλιγκ, – ανεξαρτήτως κόμματος και πολιτικής παρατάξεως;

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1822

Η ΠΡΩΤΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΙΚΗ

Μία λαμπρή σελίδα της Επανάστασης

Το όνομα Μεσολόγγι στην Ελληνική Ιστορία έχει αναμφισβήτητα συνδεθεί με την Ηρωική Έξοδο του 1826 , ένα γεγονός που έπληξε μεν την Επανάσταση ,αλλά συγκίνησε τον Πολιτισμένο κόσμο. Ένα σημαντικό σημείο του Αγώνα υπήρξε και η Πολιορκία του Μεσολογγίου το 1822 από τους Τούρκους . Η αποτυχία των Τούρκων πολιορκητών να κατακτήσουν το Μεσολόγγι έσωσε την Επανάσταση στην Δυτική Στερεά και μετέτρεψε την πόλη αυτή σε στόχο των Κατακτητών (που τελικά θα το πετύχουν το1826 με την συνεργασία Κιουταχή και Ιμπραήμ ).

Τα Χριστούγεννα του 1822 οι Έλληνες πολιορκημένοι , κατά την διάρκεια της χριστουγεννιάτικής Λειτουργίας , ενώ φαινόταν ότι πήγαιναν όλοι στις Εκκλησιές της πόλης, οι φρουροί του τείχους ξαγρυπνούσαν με το όπλο στο χέρι και έδωσαν απάντηση στους εισβολείς . Τους έτρεψαν σε φυγή και διέλυσαν το στρατόπεδό τους .Θυμάμαι πως στην διάρκεια της θητείας μου στα ελληνο-τουρκικά σύνορα ο εκεί Μέραρχος μας υπενθύμισε το νικηφόρο αυτό γεγονός κατά τις εορτές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς του 1994 , για να μας τονίσει ότι και στις εορτές πρέπει να επαγρυπνούμε ως αληθινοί στρατιώτες , όπως οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου το 1822.

ΤΙ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ ΤΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ ΤΟ 1822

Μετά την καταστροφική μάχη του Πέτα για τους Έλληνες επαναστάτες (4 Ιουλίου 1822), οι Οθωμανοί στρατηγοί Ομέρ Βρυώνης και ο Κιουταχής, επικεφαλής 11.000 ανδρών, κατήλθαν χωρίς αντίσταση στην κοιλάδα του Μεσολογγίου, την οποία απέκλεισαν από ξηράς (25 Οκτωβρίου). Μαζί τους βρέθηκαν και οι Έλληνες οπλαρχηγοί Βάλτου και Ξηρομέρου, Γεώργιος Βαρνακιώτης, Γιαννάκης Ράγκος, Γώγος Μπακόλας, Γεωργάκης Βαλτινός και Ανδρέας Ίσκος, που είχαν δηλώσει υποταγή στους δύο πασάδες. Ήταν τέτοια η κατάσταση στην Στερεά που πολλοί Έλληνες βρέθηκαν δίπλα στους Τούρκους 3 χρόνια πριν την ανάλογη κίνηση του Μωραΐτη Νενέκου , που η κυρίαρχη Ιστοριογραφία έχει χαρακτηρίσει ως προδότη , ενώ έκανε ό,τι έκαναν τόσοι Ρουμελιώτες πιο πριν από αυτόν .

Ο Γιουσούφ Πασάς με τον στόλο του από την Πάτρα συμπλήρωνε τον αποκλεισμό της πόλης από τη θάλασσα. Το Μεσολόγγι εκείνα τα χρόνια ήταν το οικονομικό και πολιτικό κέντρο της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος (σημερινής Δυτικής Στερεάς Ελλάδος).

Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Μάρκος Μπότσαρης με τα λείψανα του εκστρατευτικού σώματος του Πέτα ανέλαβαν την υπεράσπιση της πόλης. Το Μεσολόγγι ήταν ευπρόσβλητο από ξηράς και προστατευόταν από ένα χαμηλό περιτείχισμα κατασκευασμένο στις αρχές της Επανάστασης. Η δύναμη των πολεμιστών δεν υπερέβαινε τους 700 άνδρες, ενώ χρειάζονταν τουλάχιστον επταπλάσιοι υπερασπιστές. Στους προμαχώνες δεν υπήρχαν παρά μόνο 14 πυροβόλα. Τα πολεμοφόδια και τα τρόφιμα μόλις έφθαναν για ένα μήνα. Η θέση των πολιορκημένων ήταν απελπιστική.

Στο στρατόπεδο των πολιορκητών υπήρχε διχογνωμία για το σχέδιο ενεργειών. Ο Κιουταχής και ο Γιουσούφ υποστήριζαν την άμεση κατάληψη του Μεσολογγίου με έφοδο. Ο Ομέρ Βρυώνης ήταν της γνώμης να το καταλάβουν δια συμβιβασμού, προκειμένου να διατηρηθεί η πόλη αλώβητη για τις ανάγκες του στρατού, μετά την ερήμωση της Αιτωλοακαρνανίας.

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΙΚΗ

Τελικά, επικράτησε η γνώμη του Ομέρ Βρυώνη. Οι πολιορκούμενοι εξέλαβαν ως θείο δώρο την εξέλιξη αυτή. Άρχισαν ατέρμονες συζητήσεις περί συμβιβασμού, αναμένοντας τη βοήθεια που είχαν ζητήσει από την Πελοπόννησο και τα νησιά. Πράγματι, στα μέσα Νοεμβρίου στολίσκος από 11 πλοία υπό τον Ανδρέα Μιαούλη διέσπασε τον θαλάσσιο αποκλεισμό του Μεσολογγίου. Αποβίβασε 1000 άνδρες υπό τους Πελοποννησίους ηγέτες Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Ανδρέα Ζαΐμη και Κανέλλο Δεληγιάννη και προμήθευσε με τροφές και πολεμοφόδια τους υπερασπιστές του. Τότε οι πολιορκημένοι διαμήνυσαν στους Τούρκους πασάδες ότι αν θέλουν το Μεσολόγγι να έλθουν να το πάρουν. Θύμισε το ιστορικό Μολών λαβέ του Λεωνίδα .

Η κατάσταση στο στρατόπεδο των πολιορκητών δεν ήταν καλύτερη από αυτή τον πολιορκημένων. Τα πολεμοφόδια και τα τρόφιμα άρχισαν να ελαττώνονται και οι προμήθειες νέων κατέστησαν δυσχερείς. Έτσι, οι πασάδες αποφάσισαν έφοδο, αφού είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος με τις διαπραγματεύσεις. Η επίθεση προγραμματίστηκε για τη νύχτα της 24ης προς 25η Δεκεμβρίου, με την ελπίδα ότι οι μαχητές θα εγκατέλειπαν τους προμαχώνες και θα πήγαιναν στις εκκλησιές για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. Όμως, το σχέδιο της επίθεσης είχε διαρρεύσει στους μαχητές του Μεσολογγίου από τον ελληνικής καταγωγής γραμματικό του Ομέρ Βρυώνη, Γιάννη Γούναρη, κι έτσι η φρουρά παρέμεινε στις θέσεις της πανέτοιμη για την επίθεση.Η κίνηση αυτή του Γούναρη έσωσε το Μεσολόγγι.

Κατά την έφοδο, οι Οθωμανοί υπέστησαν πανωλεθρία και οι δύο πασάδες αποφάσισαν να λύσουν την πολιορκία στις 31 Δεκεμβρίου 1822, επειδή κυκλοφορούσαν έντονες φήμες ότι έφθανε εναντίον τους ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Κατά τη διάρκεια της επιστροφής τους στην Ήπειρο, νέα δοκιμασία περίμενε τους καταπονημένους Οθωμανούς. Στην προσπάθειά τους να διαβούν τον πλημμυρισμένο Αχελώο, πολλοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους. Τα υπολείμματα των δυνάμεων του Κιουταχή και του Ομέρ Βρυώνη έφθασαν σε κακή κατάσταση στις 21 Φεβρουαρίου 1823 στο Κραβασσαρά (σημερινή Αμφιλογία) και στη συνέχεια πέρασαν με πλοία στην Πρέβεζα.

Η επιτυχία των Ελλήνων φάνηκε από τα αποτελέσματα .Η καταστροφή του οθωμανικού στρατού προκάλεσε την αποτυχία της εκστρατείας των δύο πασάδων κατά της Δυτικής Ελλάδος. Η επιτυχία των Ελλήνων έγινε μεγαλύτερη, καθώς μετά την αναχώρηση των Οθωμανών από το Μεσολόγγι, ενώθηκαν με τους επαναστάτες οι οπλαρχηγοί Ανδρέας Ίσκος και Γεωργάκης Βαλτινός, που είχαν προσχωρήσει στο τουρκικό στρατόπεδο.

Ο ΗΡΩΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΤΥΧΗ ΤΟΥ

Ο Γιάννης Γούναρης από τα Γιάννενα, ο Έλληνας γραμματέας του Ομέρ Βρυώνη, του οποίου τη γυναίκα και τα παιδιά είχαν όμηρους οι Τούρκοι στην Άρτα, πρόδωσε το σχέδιο στους Έλληνες κι έτσι όταν επιτέθηκαν οι Τούρκοι βρήκαν άντρες και γυναίκες σε κάθε προμαχώνα να αντιστέκονται ηρωικά. Έτσι οι Έλληνες πήραν την νίκη, ενώ ο Γούναρης μετά τη σφαγή της οικογένειάς του καλογέρεψε στο μοναστήρι της Κλεισούρας. Σήμερα ο επισκέπτης της Κλεισούρας (από τον ως πρόσφατα δρόμο Αντιρρρίου-Αγρινίου ) αντικρίζει τον επιβλητικό χώρο όπου μόνασε αυτός ο σπουδαίος πατριώτης . Η προσφορά της πράξης του έχει αποτυπωθεί σε πεζά και θεατρικά έργα , ενώ προτομή του Γιάννη Γούναρη βρίσκεται στον Κήπο των Ηρώων στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου ,μαζί με τα άλλα μνημεία των αγωνιστών .

Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΟΥ 1822

Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, με νωπά τα γεγονότα στο μυαλό του, αναφέρεται στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου και την καταστροφική διάβαση του Αχελώου από τους Τούρκους στο ποίημα του «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», που έγραψε το Μάιο του 1823 (στροφές 88-121).Από την Ζάκυνθο βρισκόταν δίπλα στις μεγάλες εξελίξεις του Μεσολογγίου και είχε ακούσει από αυτόπτες μάρτυρες τα δραματικά γεγονότα.

Ο Σολωμός ήταν αυτός που και στην άλλη μεγάλη Πολιορκία και την Έξοδο εβίωσε το μεγαλείο των στιγμών . Και με τους <<Ελεύθερους Πολιορκημένους >> προσέφερε στον Ελληνικό Λαό και την Νεοελληνική Γραμματεία έναν Ύμνο στο Ήθος και την Θυσία των Πολιορκημένων . Έναν ύμνο που αποτελεί μία Βίβλο της Ελευθερίας για κάθε άνθρωπο παγκοσμίως. Ας δούμε την αναφορά του Εθνικού μας Ποιητή στα γεγονότα του Μεσολογγίου το 1822 από τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν».Ο ποιητής απευθύνεται στην Ελευθερία σε β΄ ενικό πρόσωπο .

88 Πῆγες εἰς τὸ Μεσολόγγι
τὴν ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ,
μέρα ποὺ ἄνθισαν οἱ λόγγοι
γιὰ τὸ τέκνο τοῦ Θεοῦ.

89 Σοῦ 'λθε ἐμπρὸς λαμποκοπώντας
ἡ Θρησκεία μ' ἕνα σταυρό,
καὶ τὸ δάκτυλο κινώντας
ὀποῦ ἀνεῖ τὸν οὐρανό,

90 «σ' αὐτό», ἐφώναξε, «τὸ χῶμα
στάσου ὀλόρθη, Ἐλευθεριά!».
Καὶ φιλώντας σου τὸ στόμα
μπαίνει μὲς στὴν ἐκκλησιά.

91 Εἰς τὴν τράπεζα σιμώνει,
καὶ τὸ σύγνεφο τὸ ἀχνὸ
γύρω γύρω τῆς πυκνώνει
ποὺ σκορπάει τὸ θυμιατό.

92Ἀγρικάει τὴν ψαλμωδία
ὀποῦ ἐδίδαξεν αὐτή·
βλέπει τὴ φωταγωγία
στοὺς Ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.

93Ποιοὶ εἴν' αὐτοὶ ποὺ πλησιάζουν
μὲ πολλὴ ποδοβολή,
κι άρματ', ἅρματα ταράζουν;
Ἐπετάχτηκες ἐσύ!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ Γεώργιος Κουρκούτας – Φιλόλογος