Χαμελαίοντες

του 

Θάνου Δημάδη*

 

Τα τελευταία δύο χρόνια περίπου, ο κ. Σαμαράς και η ΝΔ είχαν κάνει κομματική παντιέρα την σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το πώς φθάσαμε στο Μνημόνιο. Από την θέση, μάλιστα, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η ΝΔ είχε αναπτύξει μία λεπτομερέστατη επιχειρηματολογία, η οποία σύμφωνα με τους ισχυρισμούς σωρείας στελεχών της, θεμελίωνε την άποψη ότι η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ δεν έγινε κατά σύμπτωση αλλά οργανώθηκε και σκηνοθετήθηκε από κάποιους. Αυτό που πιστεύει, δηλαδή, και η πλειοψηφία της κοινής γνώμης σήμερα. Άλλωστε, οι δηλώσεις του τότε επικεφαλής του Ταμείου, κ. Στρος Καν σε γαλλικό κανάλι που αποκάλυπτε ότι ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου πίεζε ουσιαστικά για να έρθει το ΔΝΤ στην χώρα μας, είχαν κάνε τότε το κόμμα της ΝΔ να “ανεβεί στα κάγκελα” χρησιμοποιώντας μάλιστα σκληρές κατηγορίες εναντίον συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων. 

Όπως η περίφημη “επαναδιαπραγμάτευση”, έτσι και η δέσμευση του κ. Σαμαρά για την σύσταση μίας τέτοια εξεταστικής επιτροπής τείνει να καταντήσει σύντομο “ανέκδοτο”, πικρό όμως σε όσους το πίστεψαν προεκλογικά. Αν ισχύουν τα όσα λέγονται και γράφονται ότι ο Πρωθυπουργός δεν θα δώσει τελικά το πράσινο φως για να προχωρήσει μία τέτοια διαδικασία, οι σκέψεις που μπαίνουν στο μυαλό του καθενός είναι κάτι παραπάνω από πονηρές για τους λόγους που έχει η ΝΔ να αθετήσει ακόμα μία, τόσο σοβαρή, προεκλογική της δέσμευση. Μέσα σε λίγους μήνες, η ΝΔ και ο κ. Σαμαράς έχουν μεταλλαχθεί πλήρως σε ό,τι αφορά τα όσα έλεγαν κατά καιρούς από τα τέλη του 2009 μέχρι σήμερα για μία σειρά υποθέσεων, από το Μνημόνιο και την οικονομική πολιτική μέχρι την επαναδιαπραγμάτευση και τις μη περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, που υπόσχονταν πριν μερικούς μήνες. 

Θα πει κανείς, ούτε οι πρώτοι είναι ούτε οι τελευταίοι στην πολιτική σκακιέρα της Ελλάδας που λένε και ξελένε. Το εντυπωσιακό στην όλη ιστορία δεν είναι η αθέτηση των προεκλογικών δεσμεύσεων- αυτό πια δεν μας εκπλήσσει- αλλά η προσπάθεια της κυβέρνηση του κ. Σαμαρά και των εταίροι της που την στηρίζουν, να νομιμοποιήσουν στην συνείδηση της κοινής γνώμης, με εξαιρετικά κυνικό και ανήθικο τρόπο, ότι η αθέτηση και η αναντιστοιχία μεταξύ των λόγων και έργων είναι κάτι σαν… αυτονόητο δικαίωμά τους. 

Μήπως, τελικά, πριν την “απαγκίστρωση” από το Μνημόνιο, πρέπει πρώτα να δούμε πώς η Ελλάδα θα διεκδικήσει την απαγκίστρωσή της από τους χαμελαίοντες πολιτικούς της;

 

Θάνος Δημάδης

*Γεννήθηκε στη Βέροια και μεγάλωσε στις Βρυξέλλες. Δημοσιογραφεί από το 2001 σε εφημερίδες, ραδίοφωνο και τηλέοραση. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές σε Ελλάδα, Αγγλία και Αμερική. Σήμερα ζει μεταξύ Ουάσινκγτον και Νέας Υόρκης όπου εργάζεται ως ανταποκριτής του ΣΚΑΪ και αρθρογράφος στην αμερικανική Huffington Post. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ.