Οι Γερμανοί ξανάρχονται ή μήπως φεύγουν;


του Παναγιώτη Δούμα


Ο Βασίλης Λογοθετίδης στην ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται».

Εκτός από ταινία, το «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» είναι πλέον και τίτλος άρθρου που αφιέρωσε εν μέρει στην εφημερίδα μας και σ’ εμένα προσωπικά γνωστή δημοσιογραφική ομάδα συστημικής φυλλάδας την 11η Ιουλίου.

Σ’ ένα απελπισμένο παραλήρημα ανακριβειών, ψευδών και αβάσιμων νομικών «επιχειρημάτων», όπου δεν χρειάζεται να είσαι νομικός για να γελάσεις και φυσικά να πανηγυρίσεις, οι συντάκτες, εξηγώντας και τον τίτλο του άρθρου τους, έγραφαν μεταξύ άλλων: «Μια γερμανική εταιρεία αναλαμβάνει να υπαγορεύσει διά της βίας στα ελληνικά ΑΕΙ τα επιθυμητά γι’ αυτήν όρια της ελευθερίας του λόγου. Επευφημούμενη μάλιστα απ’ τους εγχώριους «εθνικιστές», που διαπιστώνουν ότι – όπως κι επί Κατοχής – τα γερμανικά όπλα είναι ο καλύτερος σύμμαχός τους στη μάχη ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό»».

Την ώρα που η βία (βλ. «δια της βίας») και τα γερμανικά όπλα απολαμβάνουν την ελλείψει εισαγωγικών κυριολεξία τους (λες και μπήκαμε μαζί με την Deutsche Telekom στο Πολυτεχνείο με τα Λούγκερ και τα Σμάισερ), η εν λόγω ομάδα δεν αμφισβητεί μόνο την ύπαρξη εσωτερικού εχθρού αλλά και τον ίδιο τον εθνικισμό μας και γι’ αυτό τον στολίζει με ... εισαγωγικά. Μ’ άλλα λόγια θα έπρεπε να τους έχουμε και ως πατριωτικό πρότυπο. Γιατί όχι, αφού οι τύποι αυτοί, έχουν πάει σε περισσότερες πατριωτικές εκδηλώσεις απ’ όλους μας. Μέχρι και στου Μακρυγιάννη ερχόντουσαν με τις καμερούλες τους για να φωτογραφίζουν πρόσωπα και να τα αρχειοθετούν στα κατάστιχά τους.

Θεωρούν λοιπόν ότι έχουν κάθε δικαίωμα όχι μόνο να αμφισβητήσουν τον εθνικισμό μας, αλλά και να υπαινιχθούν ότι είμαστε οι σύγχρονοι δοσίλογοι. Ποιοι; Αυτοί που υποστηρίζουν τις αθλιότητες του βιβλίου της Μαρίας Ρεπούση. Αυτοί που κάνουν πλάτες στην ανθελληνική οργάνωση «Ουράνιο Τόξο». Αυτοί που υπερασπίζονται σθεναρά την 17Ν και όλα τα τρομοκρατικά στοιχεία της χώρας μας. Αυτοί που παρουσιάζουν τους κατά καιρούς μεταναστεύσαντες στην αλλοδαπή με διακρατική συμφωνία Έλληνες ως εγκληματίες και τους ταυτίζουν με τους λαθρομετανάστες που εισέβαλαν παράνομα και αιματοκυλούν την Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτοί που στοχοποιούν και χαρακτηρίζουν «ρατσιστή» και «φασίστα» όποιον μιλάει για πατρίδα και έθνος ή για μεταναστευτική πολιτική και για διοικητική απέλαση των λαθρομεταναστών. Αυτοί που εν γένει έχουν αναλάβει εργολαβικά να πλήξουν το πατριωτικό συναίσθημα κάθε Έλληνα φορτώνοντας τον λαό μας με ενοχές για όσα μέχρι σήμερα είναι περήφανος.

Το πιο προκλητικό, ωστόσο, είναι ότι ηγούνται του δημοσιογραφικού συνδικαλισμού, κάτι που μαρτυρά περίτρανα ότι τόσο αυτοί, όσο και εκατοντάδες όμοιοί τους, δεν είναι περιθωριοποιημένοι μάρτυρες του αριστερού κινήματος, αλλά κομμάτια του μιντιακού κατεστημένου, το οποίο κρατά όμηρο την πραγματική ενημέρωση, την πραγματική «αντιπληροφόρηση». Είναι κομμάτια του συστήματος που τόσο ευλαβικά καλύπτει εδώ και δεκαετίες το αριστερό παρακράτος, το οποίο με τη σειρά του απολαμβάνει την ατιμωρησία του ακαδημαϊκού ασύλου.

Γι’ αυτόν τον λόγο ενοχλούνται τόσο πολύ από το γεγονός ότι ύστερα από δικές μας επισημάνσεις παρεκάμφθη το σαθρό και ανήμπορο κράτος και επιτυγχάνεται η αποπομπή του Indymedia από το Πολυτεχνείο μέσω του ιδιωτικού τομέα. Στην παρέμβαση του ΟΤΕ και στις δίκαιες αξιώσεις που διετύπωσε μέσω των εξωδίκων του, οι κύριοι αυτοί το μόνον που είχαν να απαντήσουν ήταν ότι δεν έπρεπε να ιδιωτικοποιηθεί ο ΟΤΕ. Για να μπορούν να τον έχουν και αυτόν υποχείριο στο σύστημα που διαφεντεύουν, συμπληρώνουμε εμείς.

Δυστυχώς, η θέση τους είναι πια απελπιστική. Οι πωλήσεις της εφημερίδας τους έχουν βουλιάξει, ενώ ξέμειναν από επιχειρήματα. Οι «κακοί φασίστες» μπήκαν πια στην βουλή και δεν «έκαψαν το Ράιχσταγκ», όπως προειδοποιούσαν, αλλά το τίμησαν σε βαθμό που βουλευτές απ’ όλο το πολιτικό φάσμα εκφράζουν τον θαυμασμό τους. Το ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού κατεστημένου έχει υιοθετήσει την ατζέντα μας, αυτήν που κάποτε αυτοί χαρακτήριζαν φασιστική, μισαλλόδοξη και ρατσιστική, και ζητούν άμεση απέλαση των λαθρομεταναστών, τους έχει εντελώς αφοπλίσει.

Μία επιλογή τους έμενε λοιπόν, να ξαναπιπιλήσουν την πολύ παλιά καραμέλα των «γερμανοτσολιάδων» και των δοσίλογων. Αυτό κι αν δεν είναι λόγος για να πανηγυρίσουμε. Όχι γιατί «ξανάρχονται οι Γερμανοί», αλλά επειδή την κοπανάνε. Η κατοχή τελειώνει και δεν θα την νοσταλγήσουμε όπως ο Βασίλης Λογοθετίδης στην ομώνυμη ταινία. Τα «Sieg Heil» τους τα επιστρέφουμε και μιας και είναι γνώστες της γερμανικής, ας συνειδητοποιήσουν ότι το «Endkampf» (τελικός αγών) είναι απλά ένας μύθος... Τρεχάτε! Σύντομα θα αναφωνήσουμε όλοι: «Άπλυτοι, άπλυτοι, πού είναι οι άπλυτοι;»


Ο Βασίλης Λογοθετίδης στην ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται»:
- Ε λοιπόν δεν θα το πιστέψετε παιδιά. Σας το λέω σοβαρά, πολύ σοβαρά, να, μα τον σταυρό: Έρχονται στιγμές που λαχταράω την κατοχή.
- Τι;
- Νοσταλγώ την κατοχή! Μάλιστα! Καρπαζιά, κλοτσιά, σκοτάδι, φυλακή, αβιταμίνωση, εκτέλεση! Αλλά κι ελπίδα! Άντε ρε παιδιά, κουράγιο ρε παιδιά, κουράγιο όλοι μαζί! Άντε σήμερα φεύγουνε, άντε αύριο φεύγουνε. Άντε ίσα ρε παιδιά. Ήτανε κατιτίς. Ήμαστε στο σκοτάδι και περιμέναμε το φως. Τώρα είμαστε στο φως και μας τρώει το σκοτάδι. Τι πράγμα είναι τούτο εδώ; Έλα Χριστέ μου! Μνήσθητι μου κύριε!
- Έφυγε ο ένας βραχνάς από πάνω μας κι εμείς πάμε σώνει και καλά να βάλουμε καινούριο. Το νου σας βρε, γιατί ο Θεός τιμωρεί τους ασεβείς. Φωτιά θα ρίξει να μας κάψει. Στη μέση θ’ ανοίξει την γης να μας καταπιεί. Τον Χίτλερ βρε, τον Χίτλερ, θα τον αναστήσει να μας τον ξαναστείλει για να δούμε τι είχαμε και τι χάσαμε.

Ατάκες του αξέχαστου Βασίλη Λογοθετίδη από την ταινία του 1948, «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Ένας σατυρικός εφιάλτης που διακωμωδεί τα πάθη που γέννησε ο πόλεμος και ο συμμοριτοπόλεμος, άλλως Κ/Σ, άλλως εμφύλιος στην μεταπολεμική Ελλάδα. Μια ταινία γυρισμένη στα στούντιο του αριστερού Φιλοποίμενος Φίνου, ο οποίος είχε υποστεί διώξεις και από τον Μεταξά αλλά και από τους Γερμανούς.

Ευτυχώς, δεν ζουν πια ο Βασίλης Λογοθετίδης και ο Φίνος ούτε υπήρχαν νεοταξικές φυλλάδες στην εποχή τους. Ευτυχώς, διότι αν συνέπιπταν χρονικά, το πιο πιθανό είναι ότι θα τους καίγανε ζωντανούς μέσα στο στούντιο ή – στην καλύτερη περίπτωση – θα έμεναν άνεργοι και περιθωριοποιημένοι από τους «φύλακες του έθνους και της δημοκρατίας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου