Κείμενο-Φωτογραφίες:Δημήτρης Σωτηρόπουλος
Για πρώτη φορά φέτος,πήρα την απόφαση να γιορτάσω δυο φορές τα Χριστούγεννα:Η μία,όπως κάθε χρόνο.Η άλλη,στον σιωπηλό κόσμο του Άθωνα,με το παλιό ημερολόγιο.Τελικά,αποδείχθηκε πως αυτή η “επανάληψη”,ήταν ό,τι καλύτερο!
Έφτασα στο Περιβόλι της Παναγίας την Παραμονή της μεγάλης εορτής:Κόσμος πολύς,που προσωπικά δεν περίμενα.Πάρα πολλοί νέοι,ακόμα και μαθητές (ήταν και κλειστά τα σχολεία) με τους πατεράδες τους.Ο καιρός ψυχρός,αλλά η διάθεση ευχάριστη.
Το μεσημέρι,ήμουν επιτέλους στη Μονή Βατοπαιδίου:Για καλή μου τύχη,”έπεσα” πάνω στην Τράπεζα,όπου τα ανάλαδα ρεβύθια και τα υπόλοιπα νηστίσιμα εδέσματα (ελιές,κουνουπίδι,κρεμμύδια),μου φάνηκαν πεντανόστιμα,παρότι αν κάποιος μας τα έφτιαχνε ως φαγητό στην καθημερινή μας ζωή σίγουρα θα τον βρίζαμε!
Κατόπιν,οι μοναχοί μας τακτοποίησαν στα δωμάτιά μας:Δεν έλειψαν οι αντεγκλήσεις μεταξύ των προσκυνητών,αφού ο αριθμός μας ξεπέρναγε τα 250 άτομα (!!!) με αποτέλεσμα να…στριμωχτούμε λιγάκι.
Μετά τον Εσπερινό,ακολούθησε ομιλία του Ηγουμένου Εφραίμ στο Συνοδικό της Μονής,όπου τέθηκαν ερωτήματα και απορίες του κόσμου για θέματα επικαιρότητας (Κάρτα του Πολίτη,Παγκοσμιοποίηση) και πνευματικά (νηστεία,προετοιμασία για Θ.Κοινωνία).
Στις 9 ακριβώς,άρχισε η μεγάλη εορταστική Ακολουθία:Στην λεγόμενη “Λιτή”,οι ύμνοι μας ανύψωσαν όλους πνευματικά.Πιστός πάντως στο…καθήκον,τράβηξα ορισμένες φωτογραφίες με τους εκπληκτικούς Βατοπαιδινούς ψάλτες,που πραγματικά βοήθησαν να δημιουργηθεί ένα πολύ κατανυκτικό κλίμα.
Η ώρα πέρναγε και η κούραση υπενθύμιζε πως πρέπει να πάμε έστω λίγο για ύπνο.Πριν από αυτό,πέρασα μια βόλτα από τα μαγειρία,όπου ο π.Ιωσήφ με δέχτηκε καλοσυνάτα και υπέμεινε την αδιακρισία μου:
Η αλήθεια είναι πως κανένας μας δεν κοιμήθηκε καλά εκείνο το βράδυ:Η υπερένταση από το ταξίδι και η αγωνία να ξαναβρεθούμε στο Καθολικό για την Ολονυχτία,μας κράτησαν ξύπνιους.Τελικά,η επιστροφή μας στον Ναό απέδειξε πως πάνω από την οποιαδήποτε σωματική ανάγκη,δεν υπάρχει καλύτερη ξεκούραση για τον σύγχρονο άνθρωπο από την ευχαριστία στον Θεό.
Τα Χριστουγεννιάτικα άσματα,η ολόφωτη-μη φανταστείτε τίποτα φωταψίες όπως στην πόλη,εννοώ τους πολυελαίους με τα κεριά-Εκκλησία,οι ιερείς και διάκονοι με τα “καλά” τους και η απόλυτη τάξη εκ μέρους των προσκυνητών,μας έκανε να μην καταλάβουμε πότε πέρασε η ώρα και τελείωσε η Ακολουθία.
Κατόπιν,κατευθυνθήκαμε στο Συνοδικό,όπου ο Μητροπολίτης Τρίπολης (Λιβύης) κ.Θεοφύλακτος-πρώην Βατοπαιδινός μοναχός-,εκφώνησε τον Πανηγυρικό λόγο της ημέρας:
Η γιορτινή Τράπεζα μας περίμενε:Η “γαλοπούλα” μας ήταν ψαρόσουπα με μπακαλιάρο!Αν σας πω ότι τα ευχαριστήθηκα περισσότερο από τα δικά μας,κοσμικά μέχρι σκασμού τραπέζια,ίσως νομίζετε πως υπερβάλλω.Κι όμως,έτσι είναι!
Αργότερα,αναπληρώσαμε τον χαμένο ύπνο της προηγούμενης ημέρας,ενώ οι Ακολουθίες της ημέρας ήταν άκρως πανηγυρικές και τα πρόσωπα όλων έλαμπαν από χαρά.
Τελικά,άξιζε πραγματικά τον κόπο ο εορτασμός των Χριστουγέννων στο Άγιον Όρος:Ιδιαίτερα για εμάς,που πολλές φορές ψωροπερηφανευόμαστε πως είμαστε καλοί Χριστιανοί,που τάχα γιορτάζουμε χριστιανικά τη μεγάλη γιορτή,εξυψώνοντας ταυτόχρονα την καλοπέραση,την υλική ευμάρεια και απόλαυση.
Τα αγαθά όμως της Γέννησης του Χριστού δεν βρίσκονται ούτε στις ευχές,ούτε στα καλομαγειρεμένα φαγητά,ούτε στα δώρα.Αλλά στην παρακολούθηση της Ακολουθίας,που είναι γεμάτη θεσπέσια νοήματα,μελωδικά δωσμένα στους ανεπανάληπτους ύμνους.
Κάτι τέτοιο συνέβη και σ’εμένα:Μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στις Χριστουγεννιάτικες Λειτουργίες (η ψωροπερηφάνεια που λέγαμε),για πρώτη φορά πρόσεξα τι ακριβώς ψάλλεται,τι νόημα έχει και πώς ερμηνεύεται.
Με την ευκαιρία,θέλω να ευχαριστήσω τους Βατοπαιδινούς μοναχούς που ανέχτηκαν την περιέργειά μου,την αδιακρισία μου (μέσω των φωτογραφικών μου απαιτήσεων) και τις ερωτήσεις μου:Προσωπικά,για μια ακόμα φορά επιβεβαίωσα πως στη συγκεκριμένη Μονή,όπως και σε όλο το Άγιον Όρος,παράγεται τεράστιο πνευματικό έργο,άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το βλέπουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου