Ἕνας πόλεμος ΜΙΣΟΥΣ !

Χρυσοχοΐδης : «ο ναός θα παραμείνει κλειστός και φρουρούμενος»

Ἦταν ἡ ἀπάντησις τοῦ Κοεντζόγλου/Χρυσοχοΐδη,στήν εὔλογη πρότασιν τοῦ Μητροπολίτου Κερκύρας Νεκταρίου νά προσέλθουν οἱ πιστοί γιά προσκύνησιν τοῦ ἱεροῦ σκηνώματος τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος,ἐπί τόν ἑορτασμό τοῦ Πολιούχου Ἁγίου,τό 3ημερο 11-13 Δεκεμβρίου,μέ τήρησιν ὅλων τῶν μέτρων προστασίας,ὅπως ἤδη συμβαίνει κυρίως στά σούπερ μάρκετ ὅπου λογικῶς ὑπάρχει καί ἡ μεγαλύτερη,καθημερινῶς,προσέλευσις ἐπί 12ωρου. Μάλιστα ὁ σεβασμιώτατος Νεκτάριος ὑπεσχέθη καί τήν ἀνάληψιν εὐθύνης γιά τήν τήρησιν τῶν μέτρων ἐντός ναοῦ

Ἡ ἄρνησις τοῦ προ-πο καί μάλιστα μέ τήν ἐπισήμανσιν πώς ὁ ναός θά εἶναι ὄχι ἁπλῶς κλειστός ἀλλά καί «φρουρούμενος»,εἰλικρινῶς δέν μπορεῖ τίποτα λιγώτερο νά σημαίνῃ παρά τοῦ ὅτι οἱ σατανάδες βρῆκαν τήν εὐκαιρία νά κηρύξουν τόν πόλεμο στόν Χριστιανισμό. Ὅλα τά τζαμιά,στήν Ἑλλάδα,εἶναι ἀνοιχτά. Τά μουσλίμια πηγαίνουν ἀνενόχλητα σ'αὐτά,ὅποτε θέλουν καί ὄσοι θέλουν χωρίς καμμία ἐνόχλησιν. Ἀλλά οἱ χριστιανικές ἐκκλησίες,σέ μία Χώρα Χριστιανική γιατί πρέπει νά κλείσουν καί μάλιστα νά φρουροῦνται ὥστε νά μήν πλησιάσῃ κανένας χριστιανός,ν᾿ἀνάψῃ ἔνα κερί,νά προσευχηθῇ,νά προσκυνήσῃ; Γιατί βρέ Κοεντζόγλου; 

Διότι,ὅπως δέν ἀντιδρᾶ κανείς ἀπό τούς κρατοῦντες,δέν καταγγέλει πρᾶξεις βανδαλισμῶν χριστιανικῶν ναῶν,πού κατά ...περίεργον τρόπον ( !!!) ἐφέτος καί εἰδικῶς τούς τελευταίους μῆνες ἀποτελοῦν φαινόμενο καθημερινό (ΕΔΩ),ἐνῷ τούς πιάνει κόψιμο (κυριολεκτικῶς !) ἄν τυχόν καί ὑποστεῖ μἰα γρατζουνιά κάποια ἐν ἑλλάδι συναγωγἠ,ἔτσι ἀκριβῶς καί ὑπό αὐτή τήν ...παραλογία,κλείνουν τούς Χριστιανικούς Ναούς καί φρουροῦν ὥστε νά διαφυλαχθῇ τό ἀμπάρωμά τους. Ἤ ἀλλιῶς,ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες,ὁ πόλεμος πού ἔχει κηρυχθῇ κατά τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι ἕνας πόλεμος ἔμπλεος ΜΙΣΟΥΣ ! 


Ναί,μισοῦν πᾶν τι Χριστιανικό. Πετοῦν σπυριά βλέποντας τήν Πίστιν τῶν Ἑλλήνων,δαιμονίζονται καί προσπαθοῦν νά ᾿βροῦν τόν πλέον σκληρό τρόπο νά τούς ἀποτρέψουν από τό νά ἀσκήσουν τά θρησκευτικά τους καθήκοντα,γιατί τρέμουν τήν δύναμιν πού κρύβει μέσα της αὐτή ἡ Πίστις ὅταν ταυτίζεται μέ τόν Ἕλληνα. Βγάζουν ἀφρούς. Ἀφηνιάζουν στήν κυριολεξία ! 

Κατάλαβες ὁ Χρυσοχοΐδης ἀπό τό Νησί Ἡμαθίας; 

τό Νησί Ἠμαθείας  ἦταν τσιφλίκι τοῦ ἑβραίου τῆς Θεσσαλονίκης Μοδιάνο ὁ ὁποῖος τό 1911 τό πούλησε γιά 12 ὀκάδες λίρες στά ἀδέλφια Γιασήμ καί Σεφκέτ Μπέη καί κάμποσους ἀκόμη Μπέη ( πάλι ἐβραϊκά μοῦ φαίνονται...). Ἀπό τήν Θεσ/νίκη καί αὐτοί, ξεζούμιζαν τούς κατοίκους ἐκείνης τῆς περιοχῆς. Εἶχαν καί ἕναν φύλακα πού τούς πρόσεχε τόν Ἰλιάηζ (ἔ; καί αὐτό,ἀναμφιβόλως...) Καί πιό παλιά ἀκόμη ( 1850-1880) κάτοχος τοῦ χωριοῦ φαίνεται κάποιος Ἀβδουραμάν Μπέη πού εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος τό πούλησε στόν Μοδιάνο. (ἐδῶ)

Ναί,αὐτός πού : 

«...Να πω για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Ποιος δεν καταλαβαίνει πως και αυτές αλλάζουν δεδομένα και θα συγκροτηθούν σε άλλη βάση ισορροπίας; Γινόμαστε μάρτυρες ενός αναβαθμιζόμενου ρόλου της Τουρκίας...Χρειάζεται να σπάσουμε αγκυλώσεις και να απορρίψουμε ιδεολογήματα»

Τόν ἐπισκέπτη τοῦ Langley...

-Είχες μεταβεί στο Langley, στο κέντρο της CIA;

«Εγώ, όχι. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είχε πάει. Εγώ, όπως έγραψαν, έφαγα “πόρτα” από το Langley». (ΕΔΩ)

Ἀπό ἐκεῖ καί πέρα καταλαβαίνουμε καί τήν λῦσσα του...

Ἐν κατακλείδι ἔχουμε πόλεμο. Ἕναν πόλεμο μίσους ! Πόλεμο μέ σατανάδες.

 

ΧΑΝΟΥΚΑ : ΕΒΡΑΪΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ..


 

 

Στις 25 του εβραϊκού μήνα Κισλέβ, το Ισραήλ γιορτάζει την Χανούκα. Ποιό είναι όμως το γεγονός που τιμούν οι εβραίοι; Χανούκα είναι η εθνική εορτή του Ισραήλ εις μνήμην της νίκης των εβραίων κατά των Ελλήνων απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που αποίκησαν την Παλαιστίνη. Σύμφωνα με την εβραϊκή ιστορία ο Αντίοχος του Επιφανούς νικήθηκε με τα στρατεύματά του στην περιοχή της σημερινής Παλαιστίνης. Η εβραϊκή στρατειά κατέσφαξε όλους τους Έλληνες της περιοχής. Σύμφωνα με την θρησκεία τους Χανούκα σημαίνει "η δόξα του Ισραήλ ενάντια του Ελληνικού Κάλλους". Κείμενα με τίτλο «Ελλάς, η Σκοτεινή Πλευρά», «Βλέποντας μέσα από το Σκότος», «Φωτίζοντας τις Ημέρες του Σκότους» κ.α. βρίσκονται σε βιβλία ιερά - για το Ισραήλ - γραμμένα από ραβίνους που κατέγραψαν την ιστορία της εποχής. Είναι λοιπόν φανερό το μίσος του Ισραήλ για το Ελληνικό έθνος, που η εορτή αυτή κρατάει 8 ημέρες και οι εκδηλώσεις είναι παροιμιώδης. Τέλος πολλές φορές έχουμε δει πολιτικούς αντιπροσώπους της χώρας μας να τιμούν την Χανούκα. Η Ορθοδοξία και η ελληνική Εκκλησία, εορτάζει κι αυτή το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός την 1η Αυγούστου, τιμώντας, όχι βέβαια τον Έλληνα Αντίοχο, αλλά τους Εβραίους « Αγίους Μακκαβαίους» καθώς και την μητέρα τους Σολομονή, ακόμα και τον διδάσκαλό τους Ελεάζαρο, σύμφωνα με επίσημες διαδικτυακές χριστιανικές σελίδες (οι οποίες όμως πέφτουν σε αντιφάσεις), οι 7 αδελφοί Μακκαβαίοι πιστοί στον Θεό, βασανίστηκαν φρικτά και εκτελέσθηκαν από τον "βάρβαρο", "κακό" Έλληνα βασιλιά γιατί δεν έφαγαν από τα απαγορευμένα φαγητά που τους πρόσφερε...

 

Ο φόβος των Εβραίων για τους Έλληνες είναι τόσο βαθύς, που με τους αιώνες έχει περάσει στο DNA του λαού τους.

Δύο είναι τα απόλυτα σταθερά δεδομένα πάνω στα οποία μπορούμε να "χτίσουμε" τη σκέψη μας. Το πρώτο δεδομένο είναι ότι οι πανίσχυροι σήμερα Εβραίοι μισούν και φοβούνται τους Έλληνες. Αυτό είναι δεδομένο, εφόσον αυτό "γιορτάζουν" στη μεγαλύτερη εθνικοθρησκευτική τους γιορτή. Στη γνωστή Χανουκά γιορτάζουν το μίσος τους για τους Έλληνες και ξορκίζουν τον φόβο τους γι' αυτούς. Ο φόβος των Εβραίων για τους Έλληνες είναι τόσο βαθύς, που με τους αιώνες έχει περάσει στο DNA του λαού τους. Τόσο πολύ, που έφτασε στο σημείο να γίνει ένας από τους βασικότερους παράγοντες, που τους επιτρέπει την εθνική τους συνοχή και άρα την επιβίωση. Ακόμα και "ετοιμοθάνατοι" να είναι οι Έλληνες, αυτοί θα μαθαίνουν στα παιδιά τους να τους φοβούνται, γιατί αυτό συμφέρει το έθνος τους. Για όσο διάστημα θα υπάρχουν οι Έλληνες, θα μπορούν να επιβιώνουν κι αυτοί, οι οποίοι στηρίζουν την ύπαρξή τους στο μίσος τους γι' αυτούς.



Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι στα χρόνια της παντοδυναμίας τους έχουν "αναμιχθεί" άμεσα και με τον πλέον απεχθή ανθελληνικό τρόπο στο σύνολο των προβλημάτων που αυτήν τη στιγμή ταλαιπωρούν τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑ ελληνικό πρόβλημα, που να μην υπάρχει ουσιαστική εβραϊκή ανάμιξη εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Οποιοδήποτε θέμα κι αν ψάξει κανείς, θα βρει Εβραίους να "κρύβονται" από πίσω του. Από τα παλαιότερα μέχρι τα πιο πρόσφατα. Όλοι γνωρίζουν πλέον και έχει αποδειχθεί από τα ιστορικά στοιχεία ότι την κυπριακή τραγωδία τη μεθόδευσε ο Εβραίος Κίσιγκερ. Το σημερινό Μακεδονικό Ζήτημα ακολουθεί την ίδια "πορεία" και μεθοδεύεται από τους ίδιους ανθρώπους. Από τον Εβραίο Σόρος, τον Εβραίο Φλυντ, τον Εβραίο Νίμιτς, την Εβραία Γιοβάνοβιτς υπό την εποπτεία της Εβραίας Ολντμπράιτ και του επίσης Εβραίου Χόλμπρουκ. Εβραίοι πιέζουν καθημερινά την ελληνική κυβέρνηση να κάνει υποχωρήσεις και Εβραίοι αποθρασύνουν τον Γκρουέφσκι και τη συμμορία του.


Τα αντίστοιχα εγκλήματα έχουν πραγματοποιηθεί και στον οικονομικό τομέα. Η καταστροφή του χρηματιστηρίου, τα δομημένα ομόλογα, που εξανέμισαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, η λεηλασία των ΔΕΚΟ, είναι "κρίκοι" στο ίδιο εβραϊκό "κομπολόι". Παντού πρωταγωνιστούν Εβραίοι και εβραϊκές επιχειρήσεις. Σόρος, Citibank, Lehman Bros, Goldman Sachs και πολλοί άλλοι. Ένας άνθρωπος πήγε στη φυλακή για το έγκλημα του χρηματιστηρίου, επειδή ξεπέρασε κι αυτά ακόμα τα απώτατα όρια του εγκλήματος και ήταν ο Εβραίος Φάις. Μιλάμε για λεηλασία άνευ προηγουμένου. Μιλάμε για συνεργασίες "μέσα" και "έξω" από την Ελλάδα. Λεηλατήθηκε ο ΟΤΕ, όταν κουμάντο μέσα σ' αυτόν έκανε ο Εβραίος Μανασσής. Λεηλατήθηκε η ΔΕΗ, όταν κουμάντο μέσα σ' αυτήν έκανε ο Μωυσής. Πιάστηκε επ’ αυτοφώρω η εβραϊκή Vodafone να παρακολουθεί το τηλέφωνο του Έλληνα πρωθυπουργού και το θέμα έκλεισε πριν καν ανοίξει.


Σήμερα και με την ελληνική οικονομία να βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, γίνονται κερδοσκοπικά παιχνίδια εις βάρος της. Τον χορό της κερδοσκοπίας τον άνοιξαν και πάλι οι Εβραίοι. Η Moodies του Εβραίου Μπάφετ μαζί με την εβραϊκή Citibank άρχισαν τη "μουσική" γι' αυτόν τον "χορό" του θανάτου. Αυτές οι εταιρείες "αξιολογήσεων" πυροδότησαν τη σημερινή κερδοσκοπική έκρηξη εις βάρος της Ελλάδας. Υποβάθμισαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και σήμερα έχει στηθεί ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι εις βάρος της. Ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι, το οποίο και πάλι οι ίδιοι εκμεταλλεύονται. Κάποιοι μας "μαλώνουν" και μας "κατηγορούν" και κάποιοι άλλοι τοκογλύφοι εκμεταλλεύονται αυτήν την κατάσταση, για να μας πιούν το "αίμα".

 

Κατά σύμπτωση όμως και πάλι είναι οι ίδιοι. Εβραίοι είναι αυτοί οι οποίοι μας "μαλώνουν" και Εβραίοι είναι αυτοί οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει ο "μαλωμένος". Ο Εβραίος Τρισέ μαζί με τον Εβραίο Άκερμαν μάς "μαλώνουν" και αυτό γίνεται παγκόσμιο γεγονός μέσω των εβραϊκών μέσων ενημέρωσης του συγκροτήματος του Εβραίου Μέρντοχ. Οι ίδιοι άνθρωποι, που μας κατηγορούν στο παγκόσμιο κοινό για την κακή πιστοληπτική μας κατάσταση, είναι οι ίδιοι που τρέχουν να μας δανείσουν. Οι ίδιοι άνθρωποι, με

τα ίδια μέσα που μας κατηγορούν, όταν πάμε να δανειστούμε, είναι οι ίδιοι που μας δίνουν συγχαρητήρια, όταν παίρνουμε δάνεια με τους χειρότερους όρους. Το ίδιο εβραϊκό "χέρι" χτυπάει κατά βούληση πότε το ελληνικό "μουλάρι" και πότε το "σαμάρι" και το κατευθύνει προς την καταστροφή.
Μια καταστροφή, η οποία πλέον μοιάζει αναπόφευκτη. Οι σύγχρονοι Έλληνες δανείζονται με τους ίδιους απεχθείς και τοκογλυφικούς όρους που δανείζονταν οι επαναστατημένοι πρόγονοί τους από τους Εβραίους Ρικάρντο και Ρότσιλντ. Οι ομοιότητες όμως δεν σταματάνε εδώ. Κάποτε για χρήματα, τα οποία ποτέ δεν έφτασαν στην Ελλάδα, παρά χάθηκαν στα "επιτόκια" και τις "ασφάλειες" των τραπεζών, που υποτίθεται τα παρείχαν οι Εβραίοι, έφτασαν στο σημείο να ζητούν την Πελοπόννησο. Σήμερα για τέτοια "πέτσινα" χρήματα ζητάνε το σύνολο του δημοσίου κεφαλαίου στο σύνολο της επικράτειας.  


Όταν μιλάμε για υποδούλωση, μιλάμε για πραγματική υποδούλωση. Μιλάμε για ολοκληρωτική υποδούλωση, χωρίς να χρησιμοποιούμε εισαγωγικά. Μιλάμε για κατάσταση όμοια μ' αυτήν που μας επέβαλαν οι Ναζί. Όμοια, η οποία απλά δεν ακολουθεί την ίδια μεθοδολογία και βέβαια σειρά στις εξελίξεις. Οι Ναζί το έκαναν με τα όπλα, ενώ οι Εβραίοι το επιχειρούν με το χρήμα. Οι Ναζί πρώτα μας κατάκτησαν και μετά "πλημμύρισαν" τη χώρα με φτωχούς ομοιόμορφα ντυμένους στρατιώτες τους, για να διασφαλίσουν την κατάκτησή τους, ενώ οι Εβραίοι πρώτα μας "πλημμύρισαν" με εκατομμύρια ρακένδυτων λαθρομεταναστών-"στρατιωτών", προκειμένου να διευκολυνθούν στην κατάκτηση. 
 Η κυριαρχία των Εβραίων είναι πιο απόλυτη ακόμα και από τη ναζιστική, γιατί απλούστατα οι Εβραίοι είναι άπληστοι. Δεν μοιράζονται τίποτε με κανέναν. Ούτε καν με τους δυνάμει συνεργάτες τους. Ακόμα και οι δοσίλογοί τους είναι Εβραίοι και οι ίδιοι. Δεν είναι καν Έλληνες, όπως συνέβαινε με τους Έλληνες, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί. Έλληνες, όπως ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης ή ο Πάγκαλος. Εβραίοι είναι και οι κορυφαίοι δοσίλογοι. Οι δοσίλογοι, που τους επιτρέπουν να νομιμοποιήσουν και να μονιμοποιήσουν την "κατάκτησή" τους.


Γνήσιος Εβραίος είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο πρωθυπουργός των "Ελλήνων". Γνήσια Εβραία είναι η Δαμανάκη, που είναι η επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γνήσια Εβραία είναι η Διαμαντοπούλου, που, ως υπεύθυνη παιδείας, θ' αποφασίσει τι είναι "πατριωτικό" για τις μελλοντικές γενιές των Ελλήν

... Πού βρίσκεται το πρόβλημά τους; Ότι το φαινόμενο του αντισιωνισμού διαρκώς "φουντώνει" σε όλον τον κόσμο. Αυτόν καθ’ αυτόν τον αντισιωνισμό όμως δεν τον φοβούνται...Αυτός ο περίεργος ελληνικός "αντισιωνισμός" τους τρομάζει. Τους τρομάζει, γιατί τώρα αναπτύσσεται και πρέπει να προλάβουν να τον χειραγωγήσουν και να τον ελέγξουν.Να τον μετατρέψουν σε έναν συμβατικό αντισιωνισμό, ώστε να μπορούν να τον εκμεταλλευτούν πριν τους γίνει επικίνδυνος. Η καθημερινή αύξηση του αντισιωνισμού στην Ελλάδα είναι δεδομένη. Δεν χρειάζεται να είναι μάντης κανένας ή να έχει πρόσβαση σε μυστική ληροφόρηση, προκειμένου να καταλάβει ότι το φαινόμενο του αντισιωνισμού έχει μια τάση να "φουσκώνει" διαρκώς στην Ελλάδα. Δεν έχει εκδηλώσει κανένα φαινόμενο "έξαρσης", αλλά η πορεία του είναι διαρκώς επιταχυνόμενη. Ακόμα δηλαδή και οι πιο καλοπροαίρετοι Έλληνες αρχίζουν να "ψυλλιάζονται" ότι συμβαίνουν ύποπτα και περίεργα πράγματα.


Νιώθουν ότι η πατρίδα τους είναι "στοχοποιημένη" και βλέπουν τα πρόσωπα που την στοχοποιούν. Όμως, τα πρόσωπα δεν είναι ανώνυμα. Τα πρόσωπα έχουν ταυτότητα. Έχουν ονόματα και διευθύνσεις. Όταν κατά "σύμπτωση" όλοι όσοι εμπλέκονται με αρνητικό τρόπο στα ελληνικά προβλήματα είναι Εβραίοι, δεν μπορεί αυτό το γεγονός να περάσει απαρατήρητο. Όσο καλοπροαίρετος και αν είσαι, δεν μπορείς να το αγνοήσεις. Όταν βλέπεις ένα πρόβλημα, δεν μπορείς να αγνοήσεις τα δεδομένα του. Δεν μπορείς να μην δεις ένα αρνητικό πρόσημο, επειδή "συμπαθείς" τον παράγοντα Χ. Το αποτέλεσμα είναι αυτό, το οποίο βλέπουμε σήμερα. Άνθρωποι, οι οποίοι μέχρι τώρα στέκονταν εχθρικά απέναντι στο οποιοδήποτε αντιεβραϊκό σενάριο, σήμερα δεν έχουν τις ίδιες αντιστάσεις. Άνθρωποι, οι οποίοι χαρακτήριζαν τα πάντα αστείες και αστήρικτες συνομωσιολογίες, σήμερα ακούνε με μεγάλη προσοχή την εκδοχή που μέχρι τώρα απέρριπταν χωρίς δεύτερη σκέψη.


Άρα, είναι δεδομένο ότι οι Έλληνες αυτήν τη στιγμή έχουν συγκεντρωμένη την προσοχή τους στους Εβραίους.

..Τους Εβραίους τους τρομάζει να μην "δείξουν" οι Έλληνες στους Γερμανούς ποιοι Εβραίοι φταίνε για το "χάλι" της Γερμανίας. Ποιους Τρισέ και Άκερμαν πρέπει να κρεμάσουν στο κέντρο του Βερολίνου. Τους Εβραίους τους τρομάζει να μην "δείξουν" οι Έλληνες στους Γάλλους ποιοι Εβραίοι φταίνε για το "χάλι" της Γαλλίας. Ποιους Σαρκοζί και Κουσνέρ πρέπει να κρεμάσουν στο κέντρο του Παρισιού. Τους Εβραίους τους τρομάζει να μην "δείξουν" οι Έλληνες στους Αμερικανούς ποιους Γκρίνσπαν, Μπενράκε, Γούλφοβιτς και Ροκφέλερ πρέπει να κρεμάσουν κάτω από το Καπιτώλιο της Ουάσινγκτον. Αυτό φοβούνται.. 


...Γιατί οι Εβραίοι διέλυσαν ολόκληρες χώρες και κατέστρεψαν τους λαούς τους. Διέλυσαν τις πιο ισχυρές χώρες. Διέλυσαν παραγωγικές οικονομίες εκατομμυρίων εργαζομένων και τις μετέτρεψαν σε καταναλωτικές κοινωνίες ανέργων. Διέλυσαν και πούλησαν σαν ανταλλακτικά τα εργοστάσια που τους τάιζαν. Πήραν άπειρη πνευματική εργασία ολόκληρων λαών και αφού την έκαναν "πακέτο" ιδιόκτητων πνευματικών δικαιωμάτων, την "πούλησαν" στους Κινέζους, στους Ινδούς και σε όποιον άλλον βρήκαν μπροστά τους.

Ανάγκασαν τους Γερμανούς, οι οποίοι πλέον είναι άνεργοι και πεινασμένοι, να φορούν μέχρι και κινέζικα εσώρουχα. Ανάγκασαν τους Γάλλους, οι οποίοι πλέον είναι άνεργοι και απελπισμένοι, να πουλάνε ομοιώματα του Πύργου του Άιφελ κινεζικής κατασκευής. Ανάγκασαν τους Αμερικανούς, οι οποίοι πλέον είναι άνεργοι και κατοικούν σε τέντες, να δίνουν στα παιδιά τους κινέζικο γάλα με μελαμίνη. Ανάγκασαν τους πάντες να ζουν αναξιοπρεπώς, σερνόμενοι μπροστά στους τραπεζικούς γκισέδες τους, εκλιπαρώντας για ένα νέο δάνειο επιβίωσης.

 

Στην κυριολεξία "γονάτισαν" ολόκληρη τη χριστιανική αυτοκρατορία.

...Όταν λοιπόν αποφασίσουν, είτε οι Γερμανοί είτε οι Αμερικανοί, να "κλοτσήσουν" τους Εβραίους, εμείς απλά θα είμαστε εκεί, για να τους δώσουμε τις ακριβείς "συντεταγμένες" τους.

Μόνον ο Θεός και οι Έλληνες γνωρίζουν πώς λειτουργούν οι Εβραίοι και αλίμονό τους αν κάποιος από τους δύο "μιλήσει". Επόμενη μέρα γι' αυτούς δεν θα υπάρξει. Ας προσέχουν λοιπόν οι Εβραίοι τι ακριβώς παίρνουν σήμερα από την Ελλάδα, γιατί όλοι οι κίονες έχουν μεγάλες διαμέτρους.

 

Χωρίς να είμαστε προφήτες, μπορούμε εκ του ασφαλούς πλέον να προφητεύσουμε για το μέλλον τους. Είμαστε βέβαιοι ότι αυτοί, που σήμερα "ξεκαρδίζονται" στα γέλια, θα κλάψουν μια και καλή στο ΤΕΛΟΣ.


…Όταν θα έχουν μπροστά τους μια άπειρη έρημο να διαβούν και άπειρο χρόνο για νέες Χανουκά.

απόσπασμα από άρθρο τού ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

 

Αριστεροί μύθοι και πικρές αλήθειες για τα Δεκεμβριανά


Το άρθρο αυτό του Κωνσταντίνου Χολέβα παρουσιάστηκε αρχικά στην ελληνική έκδοση του περιοδικού BBC History.

Τα δραματικά γεγονότα του Δεκεμβρίου- Ιανουαρίου 1944 στην Αθήνα έχουν δώσει λαβή για την καλλιέργεια μιας ολόκληρης μυθολογίας από την πλευρά του ΚΚΕ και άλλων συνιστωσών της ελληνικής Αριστεράς. Προσωπικά δεν συμμερίζομαι απόψεις τύπου μαύρο-άσπρο (π.χ. όλοι οι δεξιοί είναι καλοί και όλοι οι αριστεροί είναι κακοί), αλλά πιστεύω ότι η νέα γενιά Ελλήνων δεν είναι υποχρεωμένη να τρέφεται με την μυθολογία και την παραφιλολογία μιας συγκεκριμένης παρατάξεως.

Θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες παραμέτρους και ορισμένα ιστορικά στοιχεία, ώστε να βοηθήσω την απαγκίστρωση της νεοελληνικής ιστοριογραφίας από μύθους συστηματικά και περίτεχνα καλλιεργημένους επί δεκαετίες.

Ερώτημα 1ο.
Το ΚΚΕ επί κατοχής απλώς βοηθούσε τον αγώνα κατά των κατακτητών ή προετοίμαζε μεθοδικά την αρπαγή της εξουσίας και τον ένοπλο αγώνα κατά του αστικού κοινοβουλευτικού καθεστώτος;

 


 

Παρά τους τόνους μελανιού που έχουν χυθεί τα γεγονότα και τα ντοκουμέντα μιλούν από μόνα τους. Το ΕΑΜ ήταν μία οργάνωση –προμετωπίδα, στην οποία εντάχθηκαν βεβαίως πολλοί ακομμάτιστοι πατριώτες για να απελευθερώσουν την πατρίδα από την τριπλή Κατοχή. Όμως το ΚΚΕ ποτέ δεν έχασε τον έλεγχο και χρησιμοποίησε τη στρατολόγηση αγνών πατριωτών για να έχει ετοιμοπόλεμο στρατό για την περίοδο μετά την Απελευθέρωση. Είναι χαρακτηριστική η τάση του ΕΛΑΣ (Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού) να διαλύει με φονικό τρόπο αντίθετες οργανώσεις ακόμη και την Κεντροαριστερή ΕΚΚΑ του Συνταγματάρχη Ψαρρού. Η ΕΚΚΑ (Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση) και η ένοπλη ομάδα της, το 5/42 Σύνταγμα, δεν είχε μεγάλη δύναμη, αλλά ως μη ελεγχομένη από το ΚΚΕ ενοχλούσε. Έτσι φθάσαμε στη δολοφονία του Ψαρρού στο Κλήμα Δωρίδος από τον ΕΛΑΣ (νύχτα της 16ης προς 17η Απριλίου 1944).

Ο Άγγλος Συνταγματάρχης Κρις Γουντχάουζ, ο οποίος ανήκε τότε στη βρετανική στρατιωτική αποστολή που στήριζε την ελληνική Αντίσταση, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά: «Για τους ηγέτες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ -όχι όμως και για πολλούς από τους οπαδούς τους, των οποίων ήταν εύκολο να εκμεταλλευθούν τον ενθουσιασμό- η πάλη κατά των Γερμανών ήταν δευτερεύουσα μέριμνα, η οποία αναλαμβανόταν μόνο για σκοπούς που εξυπηρετούσαν τον αρχικό σκοπό της κατακτήσεως της πολιτικής εξουσίας»(1). Ο Γιουγκοσλάβος παρτιζάνος και συνεργάτης του Κομμουνιστή ηγέτη Τίτο, ο γνωστός Βουκμάνοβιτς-Τέμπο, αν και υπήρξε για ένα διάστημα σύμβουλος και συνεργάτης του ΚΚΕ, παραδέχεται ότι μερικές φορές ο ΕΛΑΣ σκοπίμως απέφευγε τη σύγκρουση με τους Γερμανούς και Ιταλούς για να διατηρεί δυνάμεις για την κατάληψη της εξουσίας.

Ερώτημα 2ο.
Τι προηγήθηκε του αιματηρού συλλαλητηρίου της 3.12.1944;


Μετά την απελευθέρωση της Αθήνας στις 12.10.1944 σχηματίσθηκε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Σ' αυτή συμμετείχαν και Υπουργοί-Υφυπουργοί από τον χώρο του ΕΑΜ χωρίς να είναι όλοι ακραίοι κομμουνιστές. Αυτοί ήσαν οι Γ. Ζεύγος, Μ. Πορφυρογένης, Α. Σβώλος, Η. Τσιριμώκος, Α. Αγγελόπουλος και Ν. Ασκούτσης. Οι διαπραγματεύσεις είχαν καταλήξει στην απόφαση να διαλυθεί την 1.12.1944 η Πολιτοφυλακή του ΕΑΜ και να παραδώσει τη θέση της σε μία νέα Εθνοφυλακή, η οποία θα απετελείτο από άνδρες όλων των αποχρώσεων και κομμάτων. Όμως το ΕΑΜ αρνήθηκε την ημέρα εκείνη να συμμορφωθεί και με εντολή του ΚΚΕ αποσύρθηκαν από την Κυβέρνηση οι αριστεροί Υπουργοί. Το ΚΚΕ κρατούσε την Πολιτοφυλακή για να επιτεθεί εναντίον των Αγγλικών Δυνάμεων του Σκόμπι και των ελαχίστων κυβερνητικών δυνάμεων, όπως ήταν η Χωροφυλακή και η Αστυνομία Πόλεων. Ζήτησε δε άδεια για συλλαλητήριο στις 3 Δεκεμβρίου.

Ερώτημα 3ο.
Η άποψη του ΚΚΕ είναι ότι το συλλαλητήριο ήταν ειρηνικό, αλλά τους πυροβόλησαν εν ψυχρώ οι αστυνομικοί από τη Μεγάλη Βρετανία και από την ταράτσα της Βουλής.

Η αλήθεια είναι ότι η απόφαση για γενική επανάσταση είχε ληφθεί προ πολλού. Πριν από το συλλαλητήριο ένοπλοι του ΚΚΕ επετέθησαν κατά του σπιτιού του Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και τραυμάτισαν έναν αστυφύλακα, ενώ στο Σύνταγμα σκότωσαν πριν από το συλλαλητήριο άλλον έναν αστυνομικό. Την πραγματική εικόνα της επαναστατικής προετοιμασίας ομολογεί ένα τότε στέλεχος του ΚΚΕ, ο Α. Καλλιγάς, ο οποίος γράφει τα εξής εξόχως ενδιαφέροντα:

«Οι εφημεριδοπώλες διαλαλούσαν τα παραρτήματα (της 1ης Δεκεμβρίου) με τη μοιραία διαταγή και το διάγγελμα (του Σκόμπι) που απειλούσε το λαό με λιμοκτονία και οικονομικό βάραθρο. Τώρα πια δεν απομένει καμία ελπίδα. Καμία ελπίδα; Ίσως αν υποχωρούσαν οι εαμικοί. Έτρεξα στα γραφεία της οργάνωσης. Τα δωμάτια ήσαν άδεια..... τα έγγραφα είχαν μεταφερθεί και πολλά έπιπλα. Από τα στελέχη κανείς. Μόνο οι ελασίτες της φρουράς υπήρχαν στο χτίριο και μερικοί πολίτες. Χωρίς να ρωτήσω τίποτε, γύρισα προς τα πίσω. Βγήκα και τράβηξα για το Κόμμα. Μια ανάλογη έκπληξη με περίμενε κι εκεί. Όλα είχαν μετακομιστεί. Το χτίριο είχε αδειάσει. Ρώτησα τον άνθρωπο της πόρτας: «Δεν μου λες, σύντροφε, μεταφερθήκανε τα γραφεία σας;». «Από σήμερα» μου απάντησε. «Πού» ξαναρώτησα με αδημονία. «Στην παρανομία, σύντροφε», έκανε ζωηρά ο θυρωρός. «Δεν κατάλαβες , λοιπόν, ακόμη, τί γίνεται;» Και τότε κατάλαβα οριστικά και αναμφισβήτητα τί γινότανε....»(2).

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι δύο ημέρες πριν από το συλλαλητήριο, που πυροδότησε την έκρηξη, το ΚΚΕ και οι θυγατρικές του οργανώσεις είχαν ήδη φυγαδεύσει τα στελέχη τους στην παρανομία και είχαν κλείσει τα γραφεία τους. Η απόφαση για την ένοπλη κατάληψη της εξουσίας είχε ήδη ληφθεί και είναι μέγας μύθος να επιρρίπτεται η ευθύνη στην Αστυνομία, ότι δήθεν μετέτρεψε σε αιματηρή διαδήλωση ένα ειρηνικό συλλαλητήριο. Το τεχνηέντως παρουσιαζόμενο ως «ειρηνικό συλλαλητήριο» ήταν η αιχμή του δόρατος μιας προαποφασισμένης γενικής και βίαιης εξέγερσης. Αν επετύγχανε αυτή η εξέγερση η Ελλάς θα είχε μεταβληθεί σε ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως σταλινικού τύπου, εκατομμύρια αντιφρονούντες (Βασιλόφρονες, Φιλελεύθεροι, Σοσιαλδημοκράτες κ.α) θα είχαν εκτελεσθεί ή εγκλεισθεί σε ελληνικά Γκουλάγκ και η Μακεδονία και η Θράκη θα είχαν αποσχισθεί από την Ελλάδα. Ευτυχώς που ο τελικός στόχος των Δεκεμβριανών απέτυχε. Αυτά που είδαμε και μάθαμε για τα κομμουνιστικά καθεστώτα μετά την κατάρρευσή τους το 1989-1990 μάς πείθουν ότι ο Θεός και η αυτοθυσία των λίγων κυβερνητικών και Βρετανών μαχητών έσωσαν την Ελλάδα από μύρια δεινά.

Ερώτημα 4ο.
Πώς δικαιολογείται το όργιο σφαγών αμάχων, οι λεηλασίες σπιτιών και καταστημάτων και η απαγωγή ομήρων εκ μέρους του ΚΚΕ;


Δεν μιλούμε για θύματα σε μάχες μεταξύ αντιπάλων ομάδων. Αναφερόμαστε σε ολόκληρες οικογένειες που βρέθηκαν παραμορφωμένες από την επαναστατική βία του ΚΚΕ, του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ (κομμουνιστική οργάνωση ειδικευμένη σε πολιτικές δολοφονίες). Αυτά τα κατέγραψαν Άγγλοι Εργατικοί (δηλαδή Κεντροαριστεροί ) υπό τον Βουλευτή Σιτρίν που ήλθε ειδικά γι' αυτό τον σκοπό στην Αθήνα μετά την καταστολή της ένοπλης στάσης. Ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Δαμασκηνός υπολόγισε σε 65.000 τους αμάχους που φονεύθηκαν. Πολλοί απήχθησαν στα Κρώρα και σε άλλα σημεία της Αττικοβοιωτίας και αναγκάσθηκαν να περπατούν ημίγυμνοι μέσα στο κρύο του χειμώνα. Ίσως το ΚΚΕ ήθελε να εξαφανίσει την ηγεσία της αστικής τάξης απαγάγοντας και δολοφονώντας ιατρούς, δικηγόρους, Πανεπιστημιακούς καθηγητές και αξιωματικούς. Όμως και αυτή η ερμηνεία δεν εξηγεί το εύρος και το μένος της βίας, διότι μεταξύ των δολοφονηθέντων και απαχθέντων περιλαμβάνονταν και απλοί εργάτες, χαμηλόμισθοι υπάλληλοι, και άνθρωποι κάθε τάξεως και ηλικίας.

Την απαράδεκτη βία και αιματοχυσία παραδέχθηκαν με υπόμνημα προς τον Αντιβασιλέα και Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό ορισμένα στελέχη του ΚΚΕ και των συνεργαζομένων αριστερών δυνάμεων. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον Ριζοσπάστη της 5.4.1945, φέρει τις υπογραφές των Σιάντου, Ζεύγου, Πορφυρογένη, Σβώλου, Αγγελόπουλου, Ασκούτση, Μάντακα κ.α. και λέει μεταξύ άλλων: «Έγινε ένα κίνημα που όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν έπρεπε να γίνει και έπρεπε να είχε αποφευχθεί. .... Και δυστυχώς κατά το κίνημα αυτό έγιναν όσα έγιναν εναντίον αμάχων και αθώων...».

Την ίδια ακριβώς ημέρα συνήλθε η 11η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ και κατέγραψε τα κυριότερα λάθη που οδήγησαν στην αποτυχία της εξέγερσης: Επισημαίνονται κυρίως «η όχι σωστή εκτίμηση των διαθέσεων και του ρόλου της αγγλικής κυβέρνησης του Τσώρτσιλ», η «υποτίμηση των διαθέσεων της αντίδρασης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό» και η «υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων του ΚΚΕ».

Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε ότι στις 3 Ιανουαρίου τα δύο μεγάλα κόμματα, Λαϊκό και Φιλελευθέρων, για να στηρίξουν τον αγώνα υπέρ της αστικής δημοκρατίας, σχημάτισαν και στήριξαν την Κυβέρνηση υπό τον Νικόλαο Πλαστήρα. Στις 10 Ιανουαρίου συνήφθη ανακωχή και από 2 έως 12 Φεβρουαρίου 1945 συνεκλήθη στη Βάρκιζα συνάντηση μεταξύ της Κυβερνήσεως και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με στόχο την παράδοση του οπλισμού από τον ΕΛΑΣ. Εκεί υπεγράφη η ιστορική Συμφωνία της Βάρκιζας, δόθηκε υπόσχεση να μην τιμωρηθούν οι ηγέτες της εξέγερσης και επετράπη η ελεύθερη διάδοση των κομμουνιστικών ιδεών. Αργότερα ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης κατηγόρησε τον Γιώργη Σιάντο ως προδότη και ως κύριο υπεύθυνο γι την ήττα στη μάχη της Αθήνας τον Δεκέμβριο 1944.

Ερώτημα 5ο.
Θα κέρδιζε ή θα έχανε το ΚΚΕ αν απέφευγε την ένοπλη ρήξη και αν ακολουθούσε πολιτικές μεθόδους επιρροής;


Ο γνώστης της εποχής, αείμνηστος πολιτικός και ιστορικός Ευάγγελος Αβέρωφ (1908-1990. Ξεκίνησε ως στέλεχος των Φιλελευθέρων, στη συνέχεια διετέλεσε στενός συνεργάτης και Υπουργός του Κωνσταντίνου Καραμανλή και έγινε αρχηγός επί ένα διάστημα της Νέας Δημοκρατίας) παρατηρεί τα εξής:

«....Το Κόμμα μπορούσε πράγματι αν παραιτείτο της τραγικής εξεγέρσεως του Δεκεμβρίου του 1944 να καταλάβει μια θέση εξέχουσα και ίσως δεσπόζουσα στην πολιτική ζωή της χώρας. Κατά το τέλος του 1944 βρισκόταν στην Κυβέρνηση. Είχε αποκτήσει συμμάχους σε όλες τις τάξεις του πληθυσμού. Οι πλείστοι από αυτούς , αν και ακόμη διατηρούσαν αμφιβολίες απέναντί του ήταν του λοιπού τόσον εκτεθειμένοι ώστε θα συνοδοιπορούσαν κατ' ανάγκην μαζί του. Εξάλλου το ΚΚΕ είχε εισχωρήσει παντού και οι αντίπαλοί του ήταν αδύνατοι και διηρημένοι. Η πολιτική διαδικασία τού προσέφερε πλεονεκτήματα σαφή, βέβαια, και με την πάροδο του χρόνου ίσως αποφασιστικά. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς το ΚΚΕ άφησε να του διαφύγουν όλες αυτές οι εξαιρετικές ευκαιρίες.

Ίσως αυτό οφείλεται στο ότι το ΚΚΕ ακολουθούσε δύο αντίθετες γραμμές και δεν απεφάσιζε να ακολουθήσει τη μία ή την άλλη: Κυμαινόταν συνεχώς μεταξύ του αγώνος και του συμβιβασμού, μεταξύ της γραμμής της δυνάμεως και της γραμμής της πολιτικής. Χρησιμοποίησε τον αγώνα και τη δύναμη μόνο στον «τρίτο γύρο». Αν είχε νωρίτερα ακολουθήσει τη μία ή την άλλη γραμμή είναι πιθανόν ότι ο καταστρεπτικός γι' αυτόν «τρίτος γύρος» δεν θα χρειαζόταν» (3). (Ο Αβέρωφ με τον όρο «τρίτος γύρος» αναφέρεται στην ένοπλη σύγκρουση του 1946-1949 από την οποία το ΚΚΕ εξήλθε ηττημένο και οδηγήθηκε στην παρανομία).

Ερώτημα 6ο.
Σήμερα τι πρέπει να μαθαίνουν οι νέοι μας;


Νομίζω ότι είναι καιρός να ισορροπήσει το εκκρεμές της ελληνικής ιστοριογραφίας. Από το 1949 έως το 1974 ακουγόταν και γραφόταν μόνον η αντικομμουνιστική πλευρά των γεγονότων του 1941-1949, στα οποία περιλαμβάνονται και τα Δεκεμβριανά. Από το 1974 μέχρι σήμερα ακούγεται κατά κόρον και καθ' υπερβολήν η άποψη του ΚΚΕ και η ερμηνεία της αριστερόστροφης ιστοριογραφίας. Επιτέλους πρέπει η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία και η κοινωνία να αναγνωρίσει ότι όσοι Χωροφύλακες, Αστυφύλακες, Λιμενοφύλακες, στρατιωτικοί κ.ά. σκοτώθηκαν υπερασπιζόμενοι τη νόμιμη Κυβέρνηση της Ελλάδος δεν ήσαν «μοναρχοφασίστες», ούτε συνεργάτες των Ναζί, ούτε ενήργησαν μόνοι τους και αυθαιρέτως. Υπεράσπισαν τη δημοκρατία, τον Κοινοβουλευτισμό, την οικονομική ευημερία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Προς Θεού, δεν προτείνω να ξανακαλλιεργήσουμε έναν παρωχημένου τύπου αντικομμουνισμό. Αλλά προτείνω να γίνει προσπάθεια από τον Δεξιό και Κεντρώο χώρο για να διαδοθούν περισσότεροι τα σοβαρά και ψύχραιμα βιβλία που επικρίνουν το ΚΚΕ για τα Δεκεμβριανά, όπως π.χ. το βιβλίο «Φωτιά και Τσεκούρι» του Ευαγγέλου Αβέρωφ. Και να οργανωθούν ιστορικά συμπόσια, στα οποία να μπορέσουν να ακουσθούν ελεύθερα όλες οι απόψεις.

Είναι κωμικοτραγικό μετά την κατάρρευση των ανατολικών καθεστώτων σταλινικού τύπου να βλέπουμε αριστερούς συγγραφείς σε όλη την Ευρώπη να καταγράφουν και να επικρίνουν τα εγκλήματα και τα άλλα σφάλματα των κομμουνιστικών κομμάτων ή καθεστώτων και στη χώρα μας να εμποδίζονται από τραμπούκους οι Γάλλοι συγγραφείς που ήλθαν στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσουν το βιβλίο «Η μαύρη βίβλος του Κομμουνισμού» (εκδόσεις ΕΣΤΙΑ). Φυσικά δέχομαι ότι αγριότητες διεπράχθησαν πιθανόν και από την πλευρά των κυβερνητικών ή των βρετανικών δυνάμεων. Σε έναν πόλεμο κανείς δεν είναι άγιος. Όμως στην περίπτωση των κυβερνητικών επρόκειτο για μεμονωμένα περιστατικά ενώ στην περίπτωση του ΚΚΕ και της ΟΠΛΑ επρόκειτο για σταθερή και μεθοδευμένη γραμμή.

Καιρός να ομονοήσουμε οι Έλληνες, διότι οι στιγμές είναι δύσκολες. Όμως η ομόνοια και η καταλλαγή δεν επιτυγχάνονται με μονομερείς διαστρεβλώσεις της Ιστορίας και με συνεχή καλλιέργεια μύθων από μία παράταξη, η οποία προκάλεσε μεγάλο θρήνο και μεγάλη ζημιά στον τόπο και καλό θα ήταν κάποτε να καθήσει ταπεινά και να κάνει τη σκληρή αυτοκριτική της. Όχι μόνο για τα Δεκεμβριανά, αλλά και για την τυφλή υποταγή στον αιμοσταγή δικτάτορα Στάλιν, για το αίτημα της απόσχισης από την Ελλάδα της Μακεδονίας και για πολλά άλλα.

Κωνσταντίνος Χολέβας