Η περιπέτεια, ξεκινά από τη στιγμή που ένα ΜΗ δημόσιο νοσηλευτήριο σου γράφει κάποιες συνταγές για θεραπευτική αγωγή.
Δεύτερη στάση στο Ταμείο για έγκριση. Στις εγκρίνουν. Από δώ και πέρα έχει πολλές στάσεις…
Πρώτα, στο (ανοικτό λόγω Αυγούστου) φαρμακείο ενημερώνεσαι πως πρέπει να
πας σε δημόσιο νοσοκομείο για να σου χορηγήσουν τα φάρμακα.
Το κοντινότερο δημόσιο νοσοκομείο σου ανακοινώνει πως δεν τα διαθέτει.
Επιστροφή στο φαρμακείο αλλά ο φαρμακοποιός σου ανακοινώνει πως δεν έχει
σφραγίσει τη συνταγή το νοσοκομείο ότι δεν διαθέτει τα φάρμακα.
Πάλι πίσω στο νοσοκομείο με τις συνταγές, όπου όμως, σου ζητούν την ιατρική βεβαίωση της ασθένειας.
Επιστροφή στην κατοικία για να ψάξεις τη χαρτούρα.
Πάλι πίσω στους "Αγίους Αναργύρους", όπου επιτέλους, σφραγίζονται οι συνταγές με την ένδειξη «στερούμεθα».
Επιστροφή στο φαρμακείο για την απόκτηση των πολυπόθητων φαρμάκων. Τα
οποία θα παραγγελθούν σε μια φαρμακαποθήκη, από όσες έχουν μείνει
ανοικτές τον Αύγουστο.
Βε μωροφιλόδοξε Λοβέρδε, άραγε θα σε φτύνει από κει που βρίσκεται ο Γενηματάς να μην βασκαθείς για όσα κατάφερες με το ΕΣΥ;
Άσε για τον σημερινό υπουργό, που μου διαφεύγει το όνομά του. Να δούμε τι άλλες καταστροφές θα επιφέρει. Στην υγειά μας…
ΥΓ. Φανταστείτε την θεια-Χαρίκλεια να είχε να αντιμετωπίσει την ίδια περιπέτεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου