Του κ. Mάριου Ξηρομερίτη χειρουργού ουρολόγου, πρώην αντιδημάρχου Λάρισας
Ακούσαμε στη ΔΕΘ πολλά και διάφορα. Από το μεν ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό του, ακούσαμε μόνο δύσκολα και όχι όμορφα πράγματα ενώ από τη Ν.Δ. και τον κ. Σαμαρά είχαμε την ευ- χάριστη είδηση ότι κατέχει τις λύσεις για όλους και για όλα. Δεν γνωρίζω προσωπικά πλέον κανέναν Έλληνα που να πιστεύει ότι οι λύσεις για ΟΛΑ είναι στο τσεπάκι του κ. Σαμαρά. Το έργο αυτό το έχουμε ξανακούσει και το έχουμε ξαναδεί. Αυτό όμως που με θλίβει και με οργίζει περισσότερο είναι ότι από το κόμμα μιας σοβαρής αξιωματικής αντιπολίτευσης περιμένεις πρώτα να νοικοκυρέψει τα του οίκου του ώστε να αποδείξει και την αξία εμπράκτως και μετά να αναλάβει άλλα πιο δύσκολα θέματα. Άρα ας μιλήσουμε πρώτα για το πώς η Ν.Δ. θα χαλιναγωγήσει το χρέος της που αγγίζει τα 130 εκ. ευρώ και μετά θα μπορεί να ομιλεί για το ελληνικό χρέος. Εντυπωσιακό ήταν επίσης ότι καμία νύξη δεν έγινε από κανέναν δημοσιογράφο για το θέμα αυτό. Δεν οφείλει ο εκάστοτε πρόεδρος κόμματος να δίνει λύσεις και να συμμαζεύει τα χρέη του «μαγαζιού» του. Πότε και από ποιον διογκώθηκε το χρέος της Ν.Δ.; Ποιος πρόεδρος εκτίναξε το χρέος αυτό στο αστρονομικό ποσό των 130 εκ. ευρώ δηλαδή περίπου 40 και πλέον δισεκατομμύρια δραχμές; Ευθύνες δεν υπάρχουν;
Πότε θα αναζητηθούν αυτές; Είναι άραγε δυνατόν ο κ. Σαμαράς να καταπιάνεται με το δημόσιο χρέος ενώ δεν μπορεί ούτε καν αναφορά να κάνει για το χρέος που φέρει το κόμμα του; Ας μιλήσουμε λοιπόν ανοιχτά γιατί τα ψέματα προς τους πολίτες τελείωσαν. Πώς ο κ. Σταϊκούρας, ο κ. Μηταράκης περιφέρονται στα κανάλια ως οι κάτοχοι των οικονομικών λύσεων του δημοσίου χρέους ενώ δεν μπορούν να συμμαζέψουν ούτε αυτό το έρμο κόμμα που χρωστάει σε αντιστοιχία τεράστια πόσα; Πώς ζητούν εκλογές από τη στιγμή που δεν έχουν αξιώσει προσπάθειες για τη μείωση του δικού τους κομματικού οικονομικού ελλείμματος; Αν κάποιος επιχειρηματίας ή απλός πολίτης χρωστούσε αυτά τα υπέρογκα ποσά τι θα γινόταν; Απορώ και εξίσταμαι όταν αυτοί οι άνθρωποι δεν εργάζονται ως αντιπολιτευόμενοι για να ορθοποδήσει το «μαγαζί» της Ν.Δ.οικονομικά, αλλά θέλουν οπωσδήποτε την εξουσία χωρίς πριν να έχουν αποδείξει την αξία τους. Ποιος τους πιστεύει άραγε; Όταν λοιπόν ο κ. Σαμαράς ανακοινώσει τη μείωση των οικονομικών χρεών του κόμματός του,τότε μπορεί σιγά-σιγά να αρχίσει να διεκδικεί και την επίλυση μεγαλύτερων οικονομικών χρεών όπως του δημοσίου. Πότε και ποιος θα μιλήσει ανοιχτά και ειλικρινά στον Ελληνικό λαό; Ποιος θα μιλήσει άραγε για το καλό της πατρίδας και όχι για τις πολιτικές, επαγγελματικές καριέρες και σταδιοδρομίες; Οψόμεθα... Ο Ηράκλειτος όμως έλεγε ότι εμείς οι απλοί πολίτες πρέπει να διαφυλάττουμε τους νόμους του κράτους ως τα τείχη της πόλης... (σε εμπόλεμη κατάσταση). Δυστυχώς βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο πολιτικό φαινόμενο που συνοψίζεται στο γεγονός ότι αρκεί να αρπάξω έναν τίτλο όπως αυτό του πρωθυπουργού έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα. Έστω για λίγες μέρες ή μήνες έτσι για το βιογραφικό και τη ματαιοδοξία! Το φαινόμενο αυτό δεν ανήκει σε ανθρώπους που έγραψαν πραγματική Ιστορία!
Τεράστιο πολιτικό ζήτημα προκαλεί η καταγγελία του βουλευτή του ΛΑΟΣ Κυριάκου Βελόπουλου ότι οι ελληνικές αρχές, το ελληνικό κράτος αναγνωρίζει ως ισχυρά ταξιδιωτικά έγγραφα, διαβατήρια στα οποία αναγράφεται ως τόπος γέννησης την «Μακεδονία».
Όπως αναφέρει σε αστυνομικό έγγραφο το οποίο κατατέθηκε από τον βουλευτή στην Βουλή σήμερα 22 Σεπτεμβρίου, «Με αφορμή ερώτημα που υπεβλήθη από υφιστάμενη υπηρεσία μας, αναφορικά με το εάν θα πρέπει να χορηγηθεί «Βεβαίωση Εγγραφής Πολίτη Ε.Ε.» του Π.Δ.106/2007 σε πολίτη Βουλγαρίας ο οποίος κατείχε διαβατήριο Βουλγαρικών αρχών, στο οποίο αναγράφεται ως τόπος γέννησης «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με το ανωτέρω (β) σχετικό έγγραφο του ΥΠΕΞ/Α3 Δ/νση το οποίο σας διαβιβάζουμε, το εν λόγω διαβατήριο, όπως άλλωστε και τα ταξιδιωτικά έγγραφα άλλων χωρών, που αναφέρουν ως τόπο γέννησης «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» αναγνωρίζονται ως ισχυρά ταξιδιωτικά έγγραφα από την Ελλάδα και επομένως μπορεί να εκδοθεί η αιτηθείσα « Βεβαίωση Εγγραφής Πολίτη Ε.Ε.».
Το έγγραφο αυτό αποτελεί μία πραγματικά βόμβα μεγατόνων στην ασκούμενη εξωτερική πολιτική της χώρας αφού με έμμεσο τρόπο η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει την γειτονική χώρα με το συνταγματικό της όνομα πετώντας στην κάλαθο των αχρήστων την μέχρι στιγμής διατυπωθείσα και συμφωνηθείσα από όλες τις πολιτικές δυνάμεις για την μη αναγνώριση της ΠΓΔΜ με το συνταγματικό σφετεριστικό της όνομα.
Ακολουθούν τα έγγραφα που κατέθεσε ο βουλευτής στην Βουλή σήμερα 22 Σεπτεμβρίου 2011
Ηλεκτρονική διακίνηση για τους αποδέκτες που είναι συνδεδεμένοι στο δίκτυο POL.
ΠΡΟΣ:
'ΒΛΕΠΕ ΠΙΝΑΚΑ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ'
ΘΕΜΑ:
Ταξιδιωτικά έγγραφα αλλοδαπών όπου αναγράφεται ως τόπος γέννησης των κατόχων «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» - « Βεβαίωση Εγγραφής Πολίτη Ε.Ε.»
ΣΧΕΤ: α) Υπ.αριθ.63563/11/829332 από 20-8-2011 αναφορά της Υ.Α Κέρκυρας.
β) Υπ.αριθ.Α.Π. Φ.39130 από 29-08-2011 έγγραφο του ΥΠΕΞ/Α3 Δ/νση.
Με αφορμή ερώτημα που υπεβλήθη από υφιστάμενη υπηρεσία μας, αναφορικά με το εάν θα πρέπει να χορηγηθεί « Βεβαίωση Εγγραφής Πολίτη Ε.Ε.» του Π.Δ.106/2007 σε πολίτη Βουλγαρίας ο οποίος κατείχε διαβατήριο Βουλγαρικών αρχών, στο οποίο αναγράφεται ως τόπος γέννησης «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» , σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με το ανωτέρω (β) σχετικό έγγραφο του ΥΠΕΞ/Α3 Δ/νση το οποίο σας διαβιβάζουμε, το εν λόγω διαβατήριο, όπως άλλωστε και τα ταξιδιωτικά έγγραφα άλλων χωρών, που αναφέρουν ως τόπο γέννησης « ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» αναγνωρίζονται ως ισχυρά ταξιδιωτικά έγγραφα από την Ελλάδα και επομένως μπορεί να εκδοθεί η αιτηθείσα « Βεβαίωση Εγγραφής Πολίτη Ε.Ε.».
Επιπρόσθετα σας γνωρίζουμε ότι τυχόν αυτοκόλλητες θεωρήσεις ( visa) θα επικολλώνται σε ξεχωριστό φύλλο χάρτου (φύλλο ενιαίου τύπου) σύμφωνα με το άρθρο 2 παραγ.8 του Ε.Κ.810/2009 Κώδικα θεωρήσεων και όχι σε σελίδα του διαβατηρίου, εφόσον το διαβατήριο περιέχει την ως άνω απαράδεκτη για τη χώρα μας αναφορά.
Παρακαλούμε για την ενημέρωση του προσωπικού των υπηρεσιών σας που ασχολείται με τη διενέργεια του διαβατηριακού ελέγχου, αλλά και με θέματα αλλοδαπών.
Before 1900 a few Greek immigrants had found their way to Utah. Nicholas Kastro was the first to arrive in the 1870’s. Leonidas Skliris, who later became well known to his fellow countrymen, came to Salt Lake in 1897. The Census of 1900 listed 3 Greeks in Utah. By 1900, Greek immigrants began arriving in Salt Lake City either singly or in small groups.
Rapid industrialization of Utah at the turn of the century encouraged an influx of Greek immigrants into Salt Lake City. By 1904, Salt Lake City had become a hub of mining and railroad activities. Because of the nearness of the city to the Utah copper pit in Bingham Canyon, the mill-smelter towns of Midvale, Murray, Magna, Garfield, and Tooele, coal mining activities in Carbon-Emery Counties required immigrant labor.
By 1904, the newly arrived immigrants were settling along Second, Third and Fourth South between First and Sixth West. This section of the City became known as "Greek Town." Greek Town became the economic, social, and residential center for thousands of Greeks who called Salt Lake their home.
The Greek Community organized the First Holy Trinity Church in Salt Lake City
On January 22, 1905, a general meeting of all the Greeks was called. Over 200 met in the Odd Fellows Building in Salt Lake City to organize the Greek Community of Utah. Plans were made to raise money, selected a church site, and obtained the services of an Orthodox priest.
Within a few months, a property was purchased at 439 West 400 South, Salt Lake City, and a loan of $7,000 was negotiated with Walker Brothers Bank for construction of the Church. In April 1905, the first Orthodox priest arrived from Greece. On Sunday, October 29, 1905, the church was dedicated and was given the name Holy Trinity Greek Orthodox Church.
Holy Trinity Church of Salt Lake City became the 14th organized Greek Orthodox Parish Community in the United Sates, the oldest between St. Louis and San Francisco.
Salt Lake City-Hub of Mining and Railroad Activity
By 1910, the newly arrived Greek Immigrants had become the dominant labor force in the region’s railroad, coal mines, metal mines, smelters and construction crews. In 1912, Greek Immigrants working in Salt Lake County mining enterprises, railroads, etc, numbered over 4,000.
A study made by Louis J. Cononelos on the "Greek Immigrant Labor", a Master’s Thesis, for the University of Utah, 1979, estimated that by 1915, over 20,000 Greeks were in the labor force in the Intermountain West. As the number of immigrants increased, so did the needs of the Community. The Church built on 1905 was too small for the Community. By now, large numbers of people had settled in Magna, Murray, Midvale, Garfield, Bingham Canyon, Tooele and Ogden. Each of these communities had developed its own smaller "Greek Towns."
Greek Business Enterprises
Even though the majority of the newly arrived immigrants were primarily involved as laborers, many of them were determined to develop their own small business. A survey made of the Greek owned and operated business established in the Greater Salt Lake area in 1916, is as follows:
Bingham Canyon – 34 Magna-Garfield – 30 Midvale – 19 Murray – 19 Tooele – 8 Ogden – 30 Provo – 1 Salt Lake City – 190 Park City – 2 Logan – 2 Total – 340 Community Activities Begin- The Second Holy Trinity Church
By 1915, it was very obvious to Community leaders that a new and much larger Holy Trinity Church was needed to take care of the ever increasing Greek Community of the Greater Salt Lake area.
In 1917, the United States had entered World War I. Hundreds of young Greeks, anxious to show their patriotism for their adopted country, joined the Armed Forces. Fifteen of these young brave men made the supreme sacrifice for their adopted country, America.
In 1920, the Community took steps to build a larger church. The original church was sold for $18,000. A new site was purchased on the corner of Third South and Second West for $20,000. The corner stone of the new church laid on August 28, 1923. The new Holy Trinity was consecrated on August 2, 1925. The new edifice was unique in that it furnished Salt Lake City and the intermountain West with a distinctive example of Byzantine architecture.
With America involved in World War II, life at home changed dramatically. The younger generation and the immigrants from Greece, who by now, had called the United States their home for nearly forty years, dedicated themselves to the life and death struggle which faced our nation. Over 400 young men and women from the Parish served with honor in the Armed Forces. Fourteen of the young men did not return; they too had made the supreme sacrifice for their country.
A Second Church in Salt Lake City- Prophet Elias
During the late 1950’s and into the early years of the 1960’s, the Holy Trinity Parish experienced a phenomenal growth. By 1965, it was obvious to many parishioners that an immediate solution to the Sunday School issue was the building of another church complex. Other members of the Parish felt building another church would divide the Parish. The greatest issue was dividing the community into two separate parishes.
On April 24, 1966, at a General Assembly, the Assembly voted to:
Purchase Property at 5335 Highland Drive, plan, design and build an additional church. The New Building Committee assumed this most important assignment with the unanimous understanding that the new church-with Holy Trinity would be under the direct control of a single Parish Council and that we would be a united community.Prophet Elias Church complex was ready for occupancy by December of 1969. The first liturgy was held on December 21, 1969In 1975, Holy Trinity Greek Orthodox Church was designated as a historical building and was designated on both the state and national register.In 1996-1998, a large Multi Purpose center was built at the Prophet Elias Church complex at a cost of $2.2 Million. Included in the new center was a regulation size basketball court, additional Sunday School classrooms and a full kitchen facility. In addition, a large educational wing was added for the newly established Saint Sophia Hellenic Orthodox School.In April of 1968, Archbishop Iakovos, Primate of the Greek Orthodox Archdiocese visited Salt Lake City, and elevated the Holy Trinity Greek Orthodox Church of Salt Lake City, to a Cathedral.
In May of 1992, the Hellenic Cultural Museum opened to the general public. The museum is located in the lower level of the Holy Trinity Cathedral.
The museum has received many state and national awards. The museum is the only "Greek Ethnic Museum" in the U.S., which displays the history of the early Greek Immigrants to Utah and Salt Lake Valley.
In April of 1988, the Hellenic Historical Monument was dedicated at the Holy Trinity Cathedral. The monument honored the following:
The founders of the Greek Orthodox Church-Community of Salt Lake City The fifteen, Utah Greek immigrants who died in WW- I The twenty-two, Utah, Greek Americans who died in WW-II The fifty Greek Immigrants killed in the Castle Gate Coal Mine Explosion on March 8, 1924 in Carbon County The one hundred-fifty Greek Immigrants and Greek Americans who were killed in industrial accidents in Utah, and all others not accounted for from 1900-1988 The sixteen Greek Immigrant Railroad workers killed at the Lucien Cut-Off in Northern Utah in February 1904 Between 1997 and 2005, the renovation of the Holy Trinity Cathedral became a reality. The cost of the renovation was $4.2 million. Greek Festival
The "Greek Festival", an annual activity has been successfully sponsored by the community since 1976. This event is considered to be one of the finest civic/cultural activities in the entire state; it is perhaps the most successful "ethnic" festivals, in Utah. The community has received great exposure-the general public has become aware of our religion, culture, and heritage.
Memories Never Leave
Today we are one of the largest single Greek Orthodox Parishes west of Chicago. We are one of the largest Greek Orthodox Parishes in the Greek Orthodox Archdiocese of America, with two churches under one Parish Council, and a unified Parish program and a united community.
Today, the total integration of the Salt Lake City Greek Orthodox Community into the mainstream of the American way of life has been fulfilled. The Greek Community has become an important and productive element in the business, civic, cultural, educational and social life of our city, state and nation. Yes, the "American Dream" that brought our forefathers to this land and city has succeeded.
Today, the 1200 plus families include Greek Immigrants, Greek-Americans, 2nd, 3rd, 4th, and 5th generations, many converts, and inter-faith marriages and other Eastern Orthodox from Bosnia, Russia, Serbia, Romania and Armenia.
Special "Thank You" to Constantine J. Skedros for providing the historical information.
Greek festival in salt lake city
From 1935 through the mid 1960's, the Mothers Organization sponsored an annual one day Bazaar. It was first held in the basement of the church and later in the Memorial Cultural Center.
In 1965, the Mothers Organization became the Holy Trinity Philoptochos Society and they continued the one day Bazaar until 1975 when the Philopthochos and the Parish Council decided to do a joint effort and expand the event for two days. In 1976, an additional day was added to the Festival expanding the event to three days.
From 1977 to 1979, in an effort to accommodate the increasing number of visitors attending the Festival, the community decided to add the Cultural Center which provided seating for 400 people and also added a larger kitchen for food preparation.
As the Greek Festival continued to grow from 1978 through 1988, additional property was secured to provide additional space for the festival visitors.
In 1992-1993, the Parish Council approved the construction of a warehouse to help prepare for the festival. In addition, during this period the courtyard between the Cultural Center and Holy Trinity Cathedral was renovated with a fountain and benches and was made available for festival visitors to enjoy.
In 1992, the Hellenic Cultural Association opened the Hellenic Museum in the basement of the Holy Trinity Cathedral. The museum became the first Ethnic Greek Museum in the United States and attracts many visitors throughout the year and especially during the Festival.
What Is The Greek Festival Like Today?
The Salt Lake City Greek Festival has more and more visitors every year. The Festival has had as many as 50,000 visitors during the three day event.
During the Salt Lake City Greek Festival in 2006 visitors were able to tour the renovated Holy Trinity Cathedral and Hellenic Museum.
In 2007, the Festival will add another day and will be opening up Thursday evening providing four days for the Festival visitors to visit our Holy Trinity Cathedral, our museum and enjoy the sight, sounds and aromas of Greece.
The Greek Orthodox Church of Greater Salt Lake sets aside funds every year from the Festival to support many charities in our community.
Orthodox christianity
Our church is called the "Greek Orthodox Church" because Greek was the first language of the ancient Christian Church. The New Testament was written in Greek, as were the early writings of Christ's followers. The word "Greek" is used not to describe just the Orthodox Christian peoples of Greece and other Greek speaking people, but raher to describe the Christians who originated from the Greek speaking early Christian Church.
"Orthodox" is derived from two Greek words, "orthos" meaning "correct" and "doxa" meaning belief or glory.
Originally there was one Christian Church which developed around five centers located in Rome, Constantinople (modern day Istanbul), Jerusalem, Antioch and Alexandria. The latter four centers, headed by Patriarch of Constantinople considered "first among equals." A rift began in 863 AD between the Western Church (Rome) and the Eastern Church (Constantinople) which culminated in the final break or "Greak Schism" of 1054 AD.
The Orthodox Church preserves the classical forms of Christian life and belief. In traditional Orthodox countries, it is difficult to separate religious and secular life. In fact, Orthodoxy is the national religion of these countries, including Greece.
The first Greek colonists landed at St. Augustine, Florida, the oldest city in America, on June 26, 1768. The fist permanent Greek Orthodox community was founded in New York City in 1892. The Greek Orthodox Archdiocese of American is based in New York City. It has 540 parishes, 800 priests and approximately 1.5 million members.
Μία δεκαετία πέρασε από την ημέρα της τρομοκρατικής επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους και την Ουάσινγκτον, που στοίχισε τη ζωή σχεδόν σε 3.000 ανθρώπους. Εκείνη την ημέρα ο κόσμος άλλαξε, οι ΗΠΑ έγιναν πιο εσωστρεφείς, η τρομοκρατία είχε προσλάβει μία νέα έννοια κι όλος ο κόσμος είχε βιώσει τη φρίκη και τον τρόμο με τις εικόνες των ανθρώπων που πηδούσαν από το καιγόμενο Διεθνές Κέντρο Εμπορίου. Δέκα χρόνια μετά ο Οσάμα μπιν Λάντεν είναι νεκρός, οι μνήμες είναι ακόμη νωπές, ενώ η Αμερική δέχεται ολοένα και νέες απειλές.
Χθες, ο Αμερικανός πρόεδρος προήδρευσε σύσκεψης στο Λευκό Οίκο, με τη συμμετοχή συμβούλων Εθνικής Ασφάλειας, και ζήτησε να «τηρηθεί μια αυξημένη επαγρύπνηση».
«Έδωσε εντολές στους συμβούλους Εθνικής Ασφάλειας να χειριστούν ενεργά οποιαδήποτε πληροφορία που συνιστά μια απειλή, να εγγυηθούν ότι θα τηρηθεί αυξημένη επαγρύπνηση, να είναι συγχρόνως σε ετοιμότητα την ώρα της επετείου» αναφέρει ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.
Στο εβδομαδιαίο ραδιοφωνικό μήνυμά του, ο Μπαράκ Ομπάμα επισήμανε νωρίτερα ότι, μια δεκαετία μετά απ τις τρομοκρατικές επιθέσεις που άλλαξαν τον κόσμο «οι ΗΠΑ είναι σήμερα ισχυρότερες», ενώ «ο υπ' αριθμόν ένας εχθρός τους, η Αλ Κάιντα, πλέον ηττάται».
«Πολεμήσαμε την Αλ Κάιντα, όπως δεν το πράξαμε ποτέ κατά το παρελθόν. Χάρη στις ακάματες προσπάθειες των ενόπλων δυνάμεών μας, των μυστικών υπηρεσιών μας, των αρμοδίων του τομέα της Εσωτερικής ασφάλειας, είναι αναμφίβολο ότι οι ΗΠΑ είναι -σήμερα- ισχυρότερες, ότι η Αλ Κάιντα ηττάται» επισήμανε ο Αμερικανός πρόεδρος.
1.124 φαντάσματα χωρίς όνομα
Στο μεταξύ, σ' ένα εργαστήριο στην καρδιά του Μανχάταν ο χρόνος έχει σταματήσει δέκα χρόνια πίσω, στην 11η Σεπτεμβρίου του 2001. Στο νούμερο 421 της 26ης οδού, στη γωνία με την Πρώτη Λεωφόρο. Εδώ βρίσκεται η Ιατροδικαστική Υπηρεσία της Νέας Υόρκης. Μέχρι σήμερα, οι ιατροδικαστές έχουν αναγνωρίσει τα 1.629 θύματα από τα 2.753 των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, δηλαδή μόλις κάτω από το 60%. Η πιο πρόσφατη αναγνώριση έγινε τον Αύγουστο και αφορούσε τον Έρνεστ Τζέιμς, έναν 40χρονο Νεοϋορκέζο εργαζόμενο στη Marsh & McLennan.
Από τη μοιραία 11η Σεπτεμβρίου μέχρι σήμερα έχουν ανευρεθεί 21.817 υπολείμματα ανθρώπινων σωμάτων στο «Σημείο Μηδέν». Η έρευνα συνεχίζεται και τα τελευταία ευρήματα ανασύρθηκαν τον Απρίλιο, στο σταυροδρόμι Νορθ Πλάζα και Λίμπερτι Στριτ.
Σε μία αίθουσα ένα ρομπότ καθαρίζει τα υπολείμματα πριν από τη λήψη DNA ώστε να γίνουν οι συγκρίσεις με δείγματα που υπάρχουν στην τράπεζα δεδομένων, τα οποία έχουν συγκεντρωθεί από τις οικογένειες των θυμάτων κι όπως αναφέρει ο εγκληματολόγος Τέιλορ Ντίκερσον, είναι σημαντικό να καταλάβουν τη σημασία αυτής της δουλειάς τόσο οι οικογένειες όσο και η ιατροδικαστική κοινότητα.
Εγκαίνια του μνημείου για τα θύματα της 11/9
Σήμερα θα γίνουν και τα εγκαίνια του μνημείου για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους από τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο. Είναι ένας καινούργιος κόσμος που δημιουργούν σπουδαίοι αρχιτέκτονες, μεταξύ των οποίων ο Φρανκ Γκέρι και ο Σαντιάγκο Καλατράβα. Αλλά και νεότεροι, ταλαντούχοι συνάδελφοί τους όπως ο Αμερικανοϊσραηλινός Μάικλ Αραντ που κέρδισε τον διαγωνισμό ανάμεσα 5.200 συναδέλφους του από 63 διαφορετικές χώρες. Κανένα από τα υπόλοιπα έργα δεν θα είναι έτοιμο στην επέτειο των δέκα χρόνων από την τρομοκρατική επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Το μουσείο, στα εκθέματα του οποίου θα περιλαμβάνονται και κάποια υπολείμματα από τους Δίδυμους Πύργους, θα ανοίξει τις πύλες του σε έναν χρόνο. Ο Πύργος της Ελευθερίας δεν θα είναι έτοιμος πριν από το 2013. Ελευθερία αλλά και φόβος: τα πρώτα είκοσι από τα 541 μέτρα του πύργου θα ενισχυθούν με ανοξείδωτο χάλυβα και τιτάνιο για να αντέξουν τα τοιχώματα σε ενδεχόμενη τρομοκρατική επίθεση.
Η ανοικοδόμηση του Σημείου Μηδέν αποφασίστηκε από την επομένη της επίθεσης. Ενα δάσος από ουρανοξύστες θα αναδυόταν από τις στάχτες των Δίδυμων Πύργων. Εκείνες τις ημέρες και υπό το βάρος της συναισθηματικής φόρτισης αποφασίστηκε να ονομαστεί ο κεντρικός ουρανοξύστης Πύργος της Ελευθερίας. Οι κάτοικοι του Μανχάταν φοβήθηκαν ότι το όνομα αυτό θα αποτελούσε νέα πρόκληση για τους τρομοκράτες. Προτιμήθηκε (επισήμως) το πιο ουδέτερο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 1. Το ύψος του των 1.776 ποδιών (541 μέτρα) έμεινε για να θυμίζει τη χρονιά της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας. Από τα υπόλοιπα έργα, στα χαρτιά βρίσκεται μόνο ο Πύργος 4, ένας ουρανοξύστης που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Φουμιχίκο Μάκι και θα θυμίζει σε μέγεθος το εμβληματικό Empire State Building.
Το χρονικό
Ήταν πριν από δέκα χρόνια ακριβώς που οι Δίδυμοι Πύργοι κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα, συμπαρασύροντας στον θάνατο χιλιάδες ανθρώπους. Ολόκληρος ο πλανήτης πάγωσε, παρακολουθώντας τις εικόνες καταστροφής, φρίκης και αγωνίας.
Θα γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και θα ταξιδέψουμε στο χρονικό της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 βιώνοντας στιγμή προς στιγμή την τραγική αυτή μέρα.
08:30 - 08:45 Η Υπηρεσία Εναέριου Ελέγχου στη Βοστώνη αντιλαμβάνεται ότι συμβαίνει κάτι όταν δύο πτήσεις των American Airlines Flights 11 and 175 παρεκκλίνουν της πορείας τους και κατευθύνονται προς Νέα Υόρκη. Επικοινωνούν με τους πιλότους οι οποίοι επιβεβαιώνουν ότι έχουν πέσει θύμα αεροπειρατείας. Ενημερώνεται το FBI.
08:45 Το προσωπικό και οι εργαζόμενοι φθάνουν στο World Trade Center κι ετοιμάζονται γι' άλλη μία συνηθισμένη μέρα στη δουλειά. Η πτήση 11 των American Airlines, με απότομη κάθοδο πέφτει στον βόρειο Δίδυμο Πύργο, στον 90ό όροφο. Και το αεροπλάνο και ο πύργος εκρήγνυνται. Λίγα λεπτά νωρίτερα, οι επιβάτες του αεροπλάνου έχουν επικοινωνήσει μέσω τηλεφώνου με συγγενείς τους και τους έχουν ενημερώσει για την αεροπειρατεία. Μετά την έκρηξη, τα τηλεοπτικά δίκτυα κατακλύζουν τον χώρο όπως και οι ομάδες έκτακτης ανάγκης, αστυνομία, πυροσβεστική, ασθενοφόρα, πεζοναύτες. Αρχίζει η ζωντανή, παγκόσμια αναμετάδοση.
09:03 Καθώς οι πρώτες εικόνες από τον φλεγόμενο βόρειο Πύργο κάνουν τον γύρο του κόσμου, το δεύτερο αεροπλάνο, η πτήση 175 United Airlines πλησιάζει από τον Νότο και πέφτει πάνω στον νότιο Πύργο στον 65ο όροφο. Μία μάζα καπνού ανεβαίνει στον ουρανό. Και οι δύο Πύργοι είναι μέσα στις φλόγες. Άνθρωποι φυλακισμένοι μέσα στα γραφεία τους, κουνάνε τις κουρτίνες για να τους δούνε τα σωστικά συνεργεία.
09:17 Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας κλείνει όλα τα αεροδρόμια της Νέας Υόρκης.
09:21 Το Λιμεναρχείο Νέας Υόρκης κλείνει όλες τις γέφυρες και τα τούνελ εκτός Μανχάταν.
09:30 Ο πρόεδρος Μπους ενημερώνεται για την πρώτη τρομοκρατική επίθεση, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του σ' ένα σχολείο στη Φλόριδα. Ενώ διαβάζει ένα παραμύθι στα παιδιά, ενημερώνεται για τη δεύτερη επίθεση. Αμέσως, οργανώνεται η συνέντευξη Τύπου όπου ο κ. Μπους ανακοινώνει επίσημα στους Αμερικανούς ότι έχουν δεχθεί τρομοκρατικό χτύπημα.
09:38 Το Πεντάγωνο και η Γερουσία εκκενώνονται.
09:40 Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας διατάσσει να σταματήσουν όλες οι πτητικές λειτουργίες σε όλα τα αεροδρόμια.
09:43 Η πτήση 77 των American Airlines 77 αν και αναχωρεί από το αεροδρόμιο της Ουάσινγκτον με προορισμό το Λος Άντζελες και Los Angeles, πέφτει πάνω στο Πεντάγωνο, προκαλώντας ζημιές στον εξωτερικό τοίχο του κτιρίου. Συνεχίζεται η διαδικασία εκκένωσης.
09:45 Ο Λευκός Πύργος εκκενώνεται.
09:47 Ο Πρόεδρος Μπους φεύγει για τη Νεμπράσκα και τη στρατιωτική βάση, απ' όπου σε καιρό πολέμου θα αποτελούσε το κέντρο στρατηγικής.
Στο μεταξύ, στη Νέα Υόρκη, οι παγιδευμένοι άνθρωποι στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, απελπισμένοι πηδάνε από το κτίριο.
10:05 Ο νότιος Πύργος πέφτει σαν τραπουλόχαρτο καθώς οι μεταλλικές βάσεις του έλιωσαν από τη θερμότητα της έκρηξης. Τα σωστικά συνεργεία προσπαθούν να διασώσουν τους παγιδευμένους στα θεμέλια του κτιρίου.
10:08 Ελεύθεροι σκοπευτές αναπτύσσονται απέναντι από τον Λευκό Οίκο.
10:10 Μέρος του Πενταγώνου καταρρέει. Ταυτόχρονα, η πτήση 93 των United Airlines πέφτει νοτιοανατολικά του Πίτσμπεργκ στο Somerset County.
10:13 Το κτίριο του ΟΗΕ εκκενώνεται.
10:22 Στην Ουάσινγκτον εκκενώνονται υπηρεσίες Κρατικές και Δικαιοσύνης εκκενώνονται όπως και η Παγκόσμια Τράπεζα.
10:24 Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας ζητά την εκτροπή όλων την διεθνών πτήσεων στον Καναδά.
10:28 Μέσα σε πυκνά σύννεφα καπνού καταρρέει και ο βόρειος πύργος. Πανικόβλητοι δημοσιογράφοι, εργαζόμενοι στο Κέντρο, περαστικοί τρέχουν να σωθούν άλλοι στο μετρό και άλλοι σε διπλανά κτίρια. Ολόκληρη η περιοχή πνίγεται στη σκόνη.
Στην πλατεία Times Square στη γιγαντοοθόνη ο κόσμος παρακολουθεί σαστισμένος και ανήμπορος την κατάρρευση του τέταρτου μεγαλύτερου κτιρίου στον κόσμο.
10:45 Όλα τα κυβερνητικά κτίρια στην Ουάσινγκτον εκκενώνονται.
10:46 Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ διακόπτει την επίσκεψή του στη Λατινική Αμερική και επιστρέφει εσπευσμένα.
10:53 Έκκληση για δωρεά αίματος.
10:54 Το Ισραήλ εκκενώνει τα διπλωματικά του γραφεία.
Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι διατάσσει να κλείσει η νότια πλευρά του "Κάτω" Manhattan.
11:18 Οι American Airlines επιβεβαιώνουν την απώλεια δύο αεροσκαφών. Η πτήση 11, το Boeing 767, πέταγε από Βοστώνη για Λος Άντζελες, με 81 επιβάτες και 11 ανθρώπους πλήρωμα. Η πτήση 77, το Boeing 757, από Ουάσινγκτον για Λος Άντζελες, μετέφερε 58 επιβάτες και 6 μέλη πληρώματος.
11:26 Η United Airlines επιβεβαιώνει ότι η πτήση 93 με προορισμό από το Newark, New Jersey, στο Σαν Φρανσίσκο, συνετρίβη στην Πενσυλβάνια, νοτιοανατολικά του Πίτσμπεργκ. Επίσης, αναφέρει ότι ανησυχεί ιδιαίτερα για την πτήση 175.
11:59 Επιβεβαιώνεται ότι η πτήση 175, από Βοστώνη για Λος Άντζελες συνετρίβη με 56 επιβάτες και 9 μέλη πληρώματος. Δεν υπάρχουν ζωντανοί.
12:04 Εκκενώνεται το αεροδρόμιο του Λος Άντζελες.
12:15 Εκκενώνεται το αεροδρόμιο του Σαν Φρανσίσκο, ενώ τα σύνορα με Καναδά και Μεξικό είναι σε κατάσταση συναγερμού.
13:04 Ο πρόεδρος Μπους εξαγγέλλει: "Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κυνηγήσουν και θα τιμωρήσουν τους υπεύθυνους για αυτές τις δειλές πράξεις τους".
13:27 Η Πολιτεία της Ουάσινγκτον τίθεται σε κατάσταση συναγερμού.
13:44 Το Πεντάγωνο ανακοινώνει ότι αεροπλανοφόρα και πολεμικά πλοία θα σταλούν για την προστασία των δυτικών και ανατολικών ακτών των ΗΠΑ.
14:30 Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας δεν επιτρέπει την προσγείωση καμίας εμπορικής πτήσης στις ΗΠΑ μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη.
14:49 Ο δήμαρχος Τζουλιάνι ανακοινώνει ότι απεκαταστάθησαν το μετρό και τα λεωφορεία στη Νέα Υόρκη. Όταν ρωτήθηκε για τον αριθμό των νεκρών προτίμησε να πει ότι καλό είναι να μην γίνονται εικασίες για κάτι που κανείς δεν μπορεί να αντέξει.
15:55 Ο Τζουλιάνι ανακοινώνει ότι ο αριθμός των σοβαρά τραυματισμένων φθάνει τους 200 ενώ καταγράφονται 2.100 συνολικά τραυματίες.
16:06 Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια στέλνει σωστικά συνεργεία στη Νέα Υόρκη.
16:10 Το 47ώροφο 7 World Trade Center γνωστό ως κτίριο των Soloman Brothers, καίγεται. Η περιοχή μοιάζει να έχει αποδεκατιστεί από μεγάλο σεισμό.
16:25 Η Wall Street, το Nasdaq και το Αμερικανικό Κέντρο Συναλλάγματος ανακοινώνουν ότι θα παραμείνουν κλειστά μέχρι την Τετάρτη, μία από τις σημαντικότερες οικονομικές κινήσεις καθώς η οικονομία των ΗΠΑ ήταν πτωτική και δεν υπήρχε σαφής ένδειξη τι επίδραση θα είχε η επίθεση στην ευαίσθητη παγκόσμια οικονομία.
17:20 Το 7 World Trade Center καταρρέει. Υπάρχει φόβος ότι κι άλλα κτίρια θα καταρρεύσουν καθώς καίγονταν μέχρι αργά το απόγευμα.
18:10 Ο δήμαρχος Τζουλιάνι κάνει έκκληση στους κατοίκους της Νέας Υόρκης να μείνουν στα σπίτια τους μέχρι την Τετάρτη. Μέσα από τα ερείπια οι επιζώντες μέσω των κινητών τηλεφώνων τους δίνουν σήματα ζωής.
18:40 Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ συγκαλεί συνέντευξη Τύπου στο Πεντάγωνο επισημαίνοντας ότι το κτίριο είναι ακόμη λειτουργικό αλλά την επόμενη μέρα θα λειτουργεί κανονικά.
18:54 Ο Πρόεδρος Μπους επιστρέφει στον Λευκό Οίκο και προγραμματίζει διάγγελμα για τις 8.30 π.μ.
19:02 Το Marriot Hotel στην περιοχή του Παγκόσμιου Κέντρου αναφέρεται ότι είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
19:45 Το Αστυνομικό Τμήμα ΝΥ αναφέρει ότι λείπουν 78 αστυνομικοί.
20:30 Ο πρόεδρος Μπους εξέδωσε διάγγελμα όπου προσπαθεί να μεταδώσει ελπίδα κι αισιοδοξία στους Αμερικανιούς ενώ κηρύττει ανένδοτο πόλεμο στην τρομοκρατία και τον Οσάμα μπιν Λάντεν βγάζει το ακόλουθο διάγγελμα:
«Η χώρα μας είναι δυνατή. Ένας μεγάλος άνθρωπος θα υπερασπιστεί ένα μεγάλο έθνος. Οι τρομοκρατικές ενέργειες μπορεί να συγκλονίσουν τα μεγαλύτερα κτίριά μας, αλλά δεν μπορούν να αγγίξουν τα θεμέλια της Αμερικής. Αυτές οι ενέργειες καταστρέφουν μέταλλα αλλά δεν λυγίζουν τα μέταλλα της αμερικανικής λύτρωσης.
Η Αμερική έγινε στόχος επίθεσης γιατί είμαστε ο λαμπρότερος φάρος ελευθερίας και ευκαιρίας στον κόσμο. Και κανείς δεν θα σβήσει αυτό το φως», ανέφερε μεταξύ άλλων.
Περισσότερα από 3.000, τα αθώα θύματα που ετάφησαν στα καμμένα ερείπια των δίδυμων πύργων την 11/9/2001.. Θύματα της τυφλής βίας, δογματικών και διεστραμμένων.,ψυχωτικών ανθρωποειδών. Χωρίς κάποιο λόγο, χωρίς ηθική χωρίς αιτία.
Με αξιοπρέπεια και χωρίς οιανδήποτε υπερβολή οι Αμερικανοί τίμησαν τους αδικοσκοτωμένους .Μεταξύ των και σαράνταεννέα επιτυχημένοι συμπατριώτες μα. Παντελως αγνοηθέντες ( αφου δεν ησαν αριστεροι) απο τα ημεδαπά Αριστεροκρατούμενα Μέσα Ενημερώσεως.
Ακολούθησε η δικαιολογημένη αντεπίθεσι των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, που παρείχε άσυλο στην τρομοκρατική ομάδα του Μπιν Λάντεν. Βεβαίως τότε , το Al Jajeera εξέπεμπε «παιδικές εκπομπές» εν σχέσει προς τα Ελληνικά ΜΕΜ σε αντιαμερικανικό φανατισμό.
Δειλή και απολιτική ως συνηθως υπήρξε η στάσι του τεως Πρωθυπουργου Κ.Καραμανλη , τότε αρχηγού τη αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, οποίος ενώ ευρίσκετο στην Βοστώνη στις 11/9/2001 δεν πήγε αμέσως στη Νέα Υόρκη για να δείξη την συμπαράστασι του ή να εκφράση την συμπάθεια του στα θύματα των διδύμων πύργων, αλλά προτίμησε να επιστρέψη στην Ελλάδα μέσω Μόντρεαλ.
Τα ΜΜΕ..στο Ελλαντα
Εξ ίσου αλγεινή εντύπωσι προκάλεσε στην ομογένεια η στάσις των εντοπίων Μέσων Ενορχηστρωσεως Αριστερών Απόψεων, τα οποία ουσιαστικώς κατάφεραν να αντιστρέψουν την πραγματική κατάστασι και να εμφανίσουν την βάρβαρη δολοφονική τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους που προηγηθή, ως πράξι επιβολής δικαίου και τιμωρίας επι των «κακών» αμερικανών που εισέβαλαν στο Αφγανιστάν. Πανστρατιά οι δημοσιογραφικοί κάλαμοι, οι περίλυποι τηλεπαρουσιαστές και οι θλιμμένες τηλεπαρουσιάστριες κάθε βράδυ, για τα ελάχιστα θύματα των βομβαρδισμών στην Καμπούλ και τα ορεινά κρυσφήγετα του Μπιν Λάντεν, προκειμένου να διαστρεβλώσουν και να παραπληροφορήσουν, να μας πείσουν όλους ότι είναι οι Αμερικανοἰ«ιμπεριαλιστές»που φταίνε διότι εισέβαλαν στο Αφγανιστάν και οχι οι φανατικοί ισλαμιστές τρομοκράτες του Μπιν Λαντεν οι οποίοι πρώτοι με την ύπουλη απάνθρωπη δολοφονική επίθεσει κατά των διδύμων πύργων προκάλεσαν την δίκαιη αντίδρασι των Αμερικανών.
Και βεβαίως επανειλημμένως κατ'εξακολούθησιν και συστηματικώς απέφευγαν τα ελλαδικά Μέσα Ενημερώσεως να δημοσιοποιήσουν τις επανειλημμένες δολοφονίες Αμερικανών με άνθρακα στην Αμερική ή την άρνησι των ταλιμπάν να εκδώσουν σε ουδέτερη χώρα τον Μπιν Λάντεν.
Ταυτόχρονα στην Ελλάδα οι αντιδράσεις γελοίων στρατευμένων διαδηλωτών έκαναν τον γύρω του κόσμου και παρουσίαζαν τους έλληνες ούτε λίγο ούτε πολύ ως αληλέγγυους συγγενείς του Μπιν Λάντεν και των Ταλιμπάν που τον έκρυβαν.
Ετσι στις 19/9/2001 (οκτώ μόλις μέρες μετά απο το τρομοκρατικό κτύπημα,στον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Παναθηναικού και Ρεάλ μόλις ο διαιτητής, στην εφαρμογή της αποφάσεως της ΟΥΕΦΑ, κράτησε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της τρομοκρατίας των διδύμων πύργων , οι νεο-έλληνες «φίλαθλοι» έκαψαν αμερικανικές σημαίες φωνάζοντας τα γνωστά αντι-αμερικανικά συνθήματα «Φονιάδες των Λαών Αμερικάνοι»,ή «Οσάμα Οσάμα» και βεβαίως « Μπιν Λάντεν οέ, οέ, οέ».
Ενώ εξω απο την πενθούσα Αμερικανική Πρεσβεία την 27/9/2001 οι αδιόρθωτοι παλαιοί κομμουνιστές του ΚΚΕ και και νέοι του ΝΑΡ ( νέο αριστερό ρεύμα) με τις αδελφές αριστερές οργανώσεις διαδήλωναν «ειρηνικά» με ''υπερευφυή'' μακαβρια δολοφονικά και αιμοσταγή συνθήματα όπως « Οσάμα τι να κάνω που δεν ξέρω να πετώ αεροπλάνο»
Η Ελληνικη Ομογενεια:
Στον Εθνικό Κήρυκα της Ν.Υόρκης την 7/10/2001. διατυπώνοντο με ωμή ειλικρίνεια η απογοήτευσι των ομογενών από την αηδιαστική εικόνα που παρείχε στον κόσμο η Ελλάδα. Το άρθρο είχε τον εύγλωττο τίτλο «Νέα Εποχή στις σχέσεις Ελλάδος-
Ομογένειας».
«Είσθε μαζί μας ή είστε εναντίον μας?» το ερώτημα αυτό ήταν το ερώτημα και κάθε ομογενή…Όμως τούτη τη φορά το κακό παράγινε .Η ειδοποιός διαφορά τώρα είναι ότι πριν καν προλάβουν η Αμερική και η ομογένεια να μετρήσουν τα θύματα τους και πολύ πριν προλάβουμε να θάψουμε τους νεκρούς μας γίναμε αποδέκτες αντιαμερικανικών κραυγών από την Ελλάδα/»
Ο τοτε Πρωθυπουργος Κ.Σημιτης
"...Η απάντηση των ΗΠΑ ήταν αναπόφευκτη.Οσοι σκότωσαν χιλιάδες αθώους πολίτες οφείλουν να λογοδοτήσουν. Η ελλάδα μάχεται την τρομοκρατία. Συμμετέχουμε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Εχουμε ζητήσει η επιχείρηση αυτή να είναι συγκεκριμένη σε συγκεκριμένους στόχους..."
Επιλογος:
Θεωρώ ότι 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, η σιωπηλή πλειοψηφία των σκεπτομένων ελλήνων, είναι περισσότερο προβληματισμένη σήμερα για τις συνέπειες που οι αντιδράσεις της «φαινομένης» ελλάδας δημιούργησαν στην Ομογένεια και κατ επέκτασιν στις σχέσεις μας με την Αμερική.
Όμως ακομη περισσοτερο εχει καταστη σαφες ακομη και εδω στο Ελλαντα
1. Οτι το ισλαμ ιδεοληπτικως σε τιποτα δεν διαφερει από ενα ολοκληρωτικο ανελευθερο εγκληματικο καθεστως εφαμιλο του σταλινισμου .. Οπου πας μη μουσουλμανος ειναι εχθρος και καθηκον του «θρησκευομενου «μουσουλμανου είναι να τον στειλη ακεφαλο καλα σφαγμενο στον αγυριστο με κάθε δυνατο τροπο.Εξ αλλου αμετρητες χιλιαδες παρθενες ως μυγες στα γνωστα ¨σκατα¨της Μεκκας, ,ποταμια από μελι και βουνα από ρυζι περιμενουν τους «γενναιους»μαχητες του Ισλαμ στον Παραδεισο..
2. Η εχθροτης το μισος η υποκρισια ο παραλογισμος των φανατικων ισλαμιστων
Εφ οσον οι Ισλαμιστες απορρίπτουν καθ’ ολοκληρίαν,ως ασυμβιβαστα με το Κοράνι όλα τα μετρα που θα μπορουσαν να συνεισφερουν σε βελτιωσι.Την δημοκρατία, την εκκοσμικευσι, την πνευματικη ελευθερία, και κριτική σκεψι, την ισότητα των γυναικών, την πολυφωνία και την ευρύτητα σε άλλους πολιτισμούς
3. Απο την αλλη πλευρα δεν υπαρχει τιποτα πιο ξεκαθαρο για τις προθεσεις της Al Quaida και των φανατικων ισλαμιστων : Που ειναι να προσυλητίσουν ολη την ανθρωποτητα στο ισλαμ δια της βιας.Ενω ολοι τους καταδικαζουν τους Δυτικους και υπερανω όλων τους Αμερικανους , οχι για τα πλουτη τους, αλλα διοτι δεν ειναι μουσουλμανοι. Σταθερα μονοτονα καθημερινα κατηγορουν τη Δυσι για τις δικες τους αποτυχιες αντι να διερωτωνται γιατί οι Μουσουλμανικες κοινωνίες παραμενουν απολιτιστες περιορισμενες , αθλιες , και ανελευθερες . Ενω η τρομοκτρατια νομιμοποιειται από τους ιμαμηδες τους , διότι κτυπα τους απιστους που αρνούνται να ασπασθούν το ισλαμ.. Η επκρατούσα ιδεα κατα τη μουσουλμανικη θεωρησι του κοσμου είναι ότι όλη η ανθρωπότης πρεπει να υπακούει στους κανονες της δικης τους θρησκείας, ενω οι ιδιοι δεν οφείλουν κανενα σεβασμο στην θρησκεία των άλλων
Αντιγραφω από εγχειριδιο οδηγιών που διανεμεται δωρεαν στους μαθητευομενους πολεμιστες του μουσουλμανικου ιερου πολεμου στα στρατοπεδα εκπαιδευσεως του Bin Laden
« Η σύγκρουσι που εχουμε επιβαλλει κατα των αρνησιθρησκων καθεστωτων δεν εχει ουδεμια σχεσι με Σωκρατικους διαλογους, Πλατωνικα ιδεώδη και Αριστοτελικη διπλωματία.Εμφορειται μαλλον με τα ιδανικα της δολοφονιας, βομβων και καταστροφης , της διπλωματιας του τουφεκιου και του αυτοματου οπλου. Η πρωταρχικη αποστολη της στρατιωτικης οργανωσεως μας ειναι να ανατρεψουμε τα αθεα καθεστωτα και να τα αντικαταστησουμε ολα με ενα ισλαμικο καθεστώς
4. Η πλημμυριδα των μουσουλμανων στην Ελλαδα η οποια διαπιστωνεται και από τα αμετηρητα οπισθια που υψωνονται στον ουρανο τις ημερες που περασαν( του αγιου ραμαναταν) εν μεσω «θρησκευτικης»κατανυξεως, με την τοσο συμπαθητικη μουσικη υποκρουσι κραυγων «Αλαχ ουακμπαρ..» βεβαιωνει το μελλον της δυστυχους Ελλαδος.. .Μιας Ε λλαδας τυλιγμενης στα τσαντορ τις μπουργκες τα Σφυροδρεπανα..
ΥΓ.
1. Στην Βαλακνοταλιμπανια υπαρχει η γνωστη μειονοτικη μεριδα των «ανθρωπων της επαναστασης που χαθηκε», των ντροπαλων εραστων του σταλινισμου που :
Εχθροι τους είναι μονο οι Αμερικανοι και ο,τι η χωρα αυτή διαχρονικως εκφραζει. Η Ελευθερια η Δημοκρτατια , τα δικαιωματα των ανθρωπων ως ατομα και όχι ως συντεχνιες, η προοδος..
Ενω φιλοι τους - οι εχθροι αυτων των αξιών-, ηγουν οι μουσουλμανοι…Τοσο απλο..
2.Για τις θεωριες συνομωσιας εχουν δημοσιεθει ερευνες που αποδεικνυουν το αυτονοητο περνα των ομολογιων των ιδιων των δραστων.
is professor of economic history
at the London School of Economics
By: Albrecht Ritschl guardian.co.uk, Tuesday 21 June 2011
Germany owes Greece a debt Germany’s ducking of the war reparations issue makes its attitude to the current Greek debt crisis somewhat hypocritical
The Germans are not amused these days. Look everywhere from tabloids to the blogosphere, and it seems that the public mood has reached boiling point. Loth to shoulder another national debt increase and finance another bailout, the Germans have started questioning everything from the wisdom of supporting Greece to the common euro currency, or indeed the merits of the European integration project altogether. This might be strange for a country that is nudging ever closer to full employment, and which is about to recapture its position as the world’s leading exporter of manufactured goods from the Chinese. But the Germans say they’ve had enough: no more underwriting of European integration, no more paying for this and that, and certainly no more bailing out the Greeks.
What is truly strange, however, is the brevity of Germany’s collective memory. For during much of the 20th century, the situation was radically different: after the first world war and again after the second world war, Germany was the world’s largest debtor, and in both cases owed its economic recovery to large-scale debt relief.
Germany’s interwar debt crisis started almost exactly 80 years ago, in the last days of June 1931. What had triggered it was Germany’s aggressive borrowing in the late 1920s to pay reparations out of credit. A credit bubble resulted, and when it burst in 1931, it brought down reparations, the gold standard and, not least, Weimar democracy.
Having footed the resulting massive bill, after the second world war the Americans imposed the London debt agreement of 1953 on their allies, an exercise in debt forgiveness to Germany on the most generous terms. West Germany’s economic miracle, the stability of the deutschmark and the favourable state of its public finances were all owed to this massive haircut. But it put Germany’s creditors at a disadvantage, leaving it to them to cope with the financial aftermath of the German occupation.
Indeed, the London debt agreement deferred settlement of the reparations question – including the repayment of war debts and contributions imposed by Germany during the war – to a conference to be held after unification. This conference never took place: since 1990, the Germans have steadfastly refused to reopen this can of worms. Such compensation as has been paid, mostly to forced workers, was channelled through NGOs to avoid creating precedents. Only one country has challenged this openly and tried to obtain compensation in court: Greece.
It may or may not have been wise to put the issue of reparations and other unsettled claims on Germany to rest after 1990. Back then, the Germans argued that any plausible bill would exceed the country’s resources, and that continued financial co-operation in Europe instead would be infinitely more preferable. They may have had a point. But now is the time for Germany to deliver on the promise, act wisely and keep the bull away from the china shop.
In the summer of 1940, Mussolini, perceiving the presence of German soldiers in the oilfields of Romania (an ally of Germany) as a sign of a dangerous expansion of German influence in the Balkans, decided to invade Greece. In October 1940, Greece was dragged into the Second World War by the invasion of its territory by Mussolini. To save Mussolini from a humiliating defeat, Hitler invaded Greece in April 1941. Greece was looted and devastated by the Germans as no other country under their occupation. The German minister of Economics, Walter Funk, said Greece suffered the tribulations of war like no other country in Europe. Upon their arrival, the Germans started to live off the country. They appropriated whatever they needed for their stay in Greece, and shipped back to Germany whatever they could lay their hands on: foodstuff, industrial products, industrial equipment and stocks, furniture, heirlooms from valuable collections, paintings, archaeological treasures, watches, jewelry, and from some houses even the metal knobs from the doors. The entire output of Greek mines of pyrites, iron ore, chrome, nickel, magnesite, manganese, bauxite, and gold was obtained for Germany. James Schafer, an American oil executive working in Greece, summed it up: “The Germans are looting for all they are worth, both openly and by forcing the Greeks to sell for worthless paper marks, issued locally” ( Mazower p.24). Mussolini complained to his minister of foreign affairs Count Ciano “The Germans have taken from the Greeks even their shoelaces”(Ciano p.387). The massive looting of the country, the hyperinflation generated by the uncontrolled printing of German Occupation Marks by German local commanders, and the consequent economic collapse of the country, precipitated a devastating famine. In addition to providing food for the 200,000 to 400,000 Axis occupation troops stationed in Greece, the country was forced to provide the Axis forces involved in military operations in North Africa. Greek fruits, vegetables, livestock, cigarettes, water, and even refrigerators were shipped from the Greek port of Piraeus to Libyan ports (Iliadakis p. 75). The International Red Cross and other sources have estimated that between 1941 and 1943 at least 300,000 Greeks died from starvation (Blytas p. 344, Doxiadis p.37, Mazower p.23). Germany and Italy imposed on Greece exorbitant sums as occupation expenses to cover not only their occupation costs but also to support the German war efforts in North Africa. As a percentage of GNP, these sums were multiples of the occupation costs borne by France (which were only one fifth of those extracted from Greece), Holland, Belgium, or Norway. Ghigi, the Italian plenipotentiary in Greece, said in 1942, “Greece is completely squeezed dry” (Mazower p. 67). In an act of utter audacity, the occupation authorities forced the Tsolakoglou government to pay indemnities to German, Italian and Albanian nationals residing in occupied Greece for damages, presumably suffered during military operations, which were never defined. The Italian and Albanian citizens alone received sums equivalent to 783,080 dollars and 64,626 dollars respectively! (Iliadakis p. 96). Greece, which was destroyed by the Axis, was forced to pay citizens of its enemies for presumed but unproven damages. In addition to the occupation expenses, Germany obtained forcibly from Greece a loan (occupation loan) of $ 3.5 billion. Hitler himself had recognized the legal (intergovernmental) character of this loan and had given orders to start the process of its repayment. After the end of the war, at the Paris meeting of 1946 Greece was awarded $ 7.1 billion, out of $ 14.0 billion requested, for war reparations. Italy repaid to Greece its share of the occupation loan, and both Italy and Bulgaria paid war reparations to Greece. Germany paid war reparations to Poland in 1956, and under pressure from the USA and the UK (to placate Tito and keep him from joining the Soviet block) paid war reparations to Yugoslavia in 1971. Greece demanded from Germany payment of the occupation loan in 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, and in 1995 (after the unification of Germany). Before the unification of Germany, using the London Agreement of February 27, 1953, West Germany avoided to pay its obligations arising from the occupation loan and war reparations to Greece on the argument that no “final peace treaty” had been signed. In 1964, German chancellor Erhard pledged repayment of the loan after the reunification of Germany, which occurred in 1990. As the German magazine “Der Spiegel” wrote on July 23, 1990, with the Two (West and East Germany) Plus Four (USA, former Soviet Union, United Kingdom, and France) Agreement that paved the way for the German unification, the nightmare of demands for war reparations by all those damaged by Germany, which could be raised by signing a “peace treaty”, disappears. This statement by Der Spiegel has no legal basis whatsoever, but it is an acknowledgement of the devices Germany is using to refuse a settlement with Greece (see also guardian.co.uk, June 21, 2011). The same magazine, on June 21, 2011, quotes the economic historian Dr. Albrecht Ritschl, who warns Germany to take a more chaste approach in the euro crisis of 2008-2011, as it could face renewed and justified demands for WWII reparations. Indicative of the current value of the German obligations to Greece are the following: using as interest rate the average interest rate of U.S. Treasury Bonds since 1944, which is about 6%, it is estimated that the current value of the occupation loan is $163.8 billion and that of the war reparations is $332 billion. The French economist and consultant to the French government Jacques Delpla stated on July 2, 2011, that Germany owes to Greece 575 billion euros from Second World War obligations(Les Echos, Saturday, July 2, 2011). The Germans did not just take “even their shoelaces” from the Greeks. During WWII Greece lost 13% of its population as a direct result of the war (Doxiadis p 38, Illiadakis p 137). During the Battle for Greece almost 20,000 enlisted Greek men were killed, and more than a 100,000 were wounded or frostbitten, while about 4,000 civilians were killed in air raids. But these numbers pale by comparison to the loss of human life experienced during the occupation. According to conservative estimates, the deaths resulting directly from the war before the war ended adds up to about 578,000 (Sbarounis p. 384). These deaths were the result of the persistent famine, caused by the looting and economic policies of the Axis, and of the atrocities committed either as reprisals, as a response to the resistance, or as means to terrorize the Greek population. The above number does not include the deaths which occurred after the end of the war from diseases such as TB (400000 cases) and malaria, from persistent malnutrition, wounds and exposure, all of them a direct result of war conditions. Thus, in WWII Greece lost as many lives, mostly of unarmed men women and children, as the USA and the UK together. Most of the atrocities committed by the Germans in Greece stemmed directly from two executive orders issued at the highest levels of the Third Reich. According to the torching directive, issued by Hitler himself, if there was a suspicion that a residence was used by the resistance, that building was a legitimate target to be burned down with its inhabitants. The second order, signed by Marshal Wilhelm Keitel, specified that for every German killed, a minimum of 100 hostages would be executed, and for every wounded one, 50 would die (Payne 458ff, Goldhagen pp 189-190 and pp 367-369, Blytas pp 418-419). The first mass executions took place in Crete even before the island fell to the Germans. In 1945, under the auspices of the United Nations, a committee headed by Nikos Kazantzakis enumerated the destruction of more than 106 Cretan villages and the massacre of their inhabitants (see video on Kontomari massacre). During the occupation, the Germans murdered the population of 89 Greek villages and towns (see the massacre at Distomo), while over 1,700 villages were totally or partially burned to the ground and many of their inhabitants were also executed (see the Greek Holocaust). To the Greek victims of the German reign of terror should be added about 61,000 Greek Jews who, along with about 10,000 Christians, were deported to the concentration camps and most of them never returned (Blytas p.429 and p. 446). Another aspect of the Greek occupation is the systematic looting of Greece’s many museums, both under orders from the occupation authorities, and as a result of the individual initiative of officers in position of command. The names of General von List, commander of the the 12th Army, of General Kohler, of the Larissa command, and of General Ringel, of the Iarakleio and Knossos command, are associated with the removal of significant archeological treasures. List was responsible for accepting as a present a beautiful ancient head of the 4th century BC, while Ringel sent back to Austria several cases of antiquities from the historic Villa Ariadne as well as boxes containing small objects from the Knossos Museum. “Officially sanctioned thefts” have been recorded at the museums of Keramikos, Chaeronea, Thessaloniki’s St. George Museum, Gortynos, Irakleio, Pireaus, Skaramangas, Faistos, Kastelli Kissamou, Larissa, Corinth, Tanagra, Megara, Thebes and many others (Blytas p. 427). What is especially tragic is that in many of these lootings, well known German archeologists provided expert guidance to the perpetrators. And although some of these antiquities were returned to Greece in 1950, the majority of the stolen museum pieces have never been traced. In Crete and elsewhere, local German commanders ordered the excavation and looting of many archeological sites. These excavations were carried out by German archeologists, while Greek archeologists, curators and museum inspectors were forbidden to interfere, usually under threats which could not be ignored. We request the German government to honor its long-overdue obligations to Greece by repaying the forcibly obtained occupation loan, and by paying war reparations proportional to the material damages, atrocities and plundering committed by the German war machinery. Sign the petition BIBLIOGRAPHY
Blytas, George C., The First Victory, Greece in the Second World War. Athens: Cosmos Publishing, 2009.
Ciano, Galeazzo, The Ciano Diaries, 1939-1943, Hugh Gibson Editor. New York: Doubleday & Co, 1946.
Doxiadis, Konstantinos, Oi Thysies tis Ellados ston Deftero Pangosmio Polemo [The Sacrifices of Greece in the Second World War]. Athens: Ministry of Reconstruction, 1946.
Goldhagen, Daniel Jonah. Hitlers’ Willing Executioners, Ordinary Germans and the Holocaust. New York: Vintage Book, 1997.
Iliadakis, Tasos, M., Oi Epanorthosis kai to Germaniko Katohiko Danio [The Reparations, and te German Occupation Loan]. Athens: Ekdoseis Detoraki 1997.
Mazower, Marc. Inside Hitler’s Greece , The Experience of the Occupation 1941-1944. New Haven and London: Yale University Press, 1993.
Payne, Robert. The Life and Death of Adolph Hitler. New York: Praeger Publishers, 1973.
Sbarounis, Athanasios I. Meletai kai Anamniseis ek tou Defterou Pangosmiou Polemou. [ Studies and Memoires from the Second World War]. Athens: Government Printing Office, 1950.
Η Γερμανία Πρέπει να Πληρώσει στην Ελλάδα τις Προ Πολλού Οφειλόμενες Υποχρεώσεις της.
Ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε πρόσφατα ότι η Γερμανία χρωστάει περισσότερα στην Ελλάδα από ότι η Ελλάδα στην Γερμανία.
Παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.greece.org/blogs/wwii/ και υπογράψετε το Αίτημα του Φόρουμ Hellenic Professors and PhDs (Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίων και Διδάκτορες) που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών.
Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941.
Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα – άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, « Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους ».
Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο. Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995. Παρά ταύτα, η Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990.
Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια. Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011). Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011, guardian.co.uk, June 21, 2011).
Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους». Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών. Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς.
Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών.
