Πρωτοφανείς προσεγγίσεις για τις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας, σαφώς αντεθνικές τουλάχιστον βάσει των εθνικών γραμμών που είχαν χαράξει για τα ελληνοτουρκικά οι Κ.Καραμανλής και Α.Παπανδρέου, υιοθέτησε δυστυχώς σήμερα η κυβέρνηση διά του υπουργού Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλου, στο πλαίσιο της επίσκεψης του νεο-οθωμανού Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Α.Νταβούτογλου.
Ξεχνώντας την τουρκική εισβολή και κατοχή του 40% της Κύπρου, τις καθημερινές προκλήσεις της Τουρκιας στο Αιγαίο με τελευταίο κρούσμα τον εμβολισμό του σκάφους της ελληνικής ακτοφυλακής από το τουρκικό στο Φαρμακονήσι, το γενογός ότι δεν αναγνωρίζουν την ελληνικότητα του Φαρμακονησίου και του Αγαθονησίου (με ανάρτηση στο επίσημο site του τουρκικού ΥΠΕΞ) όχι απλώς συμφώνησε για την ουδετεροποίηση του Αιγαίου, αλλά εξέφρασε και την "αλληλεγγύη" του για την συμπεριφορά της Τουρκίας στην συριακή κρίση!
Δηλαδή δεν τον ενοχλεί τον Δ.Αβραμόπουλο που η Τουρκία εξοπλίζει εκπαιδεύει και ενισχύει με κάθε τρόπο τους ισλαμιστές αντάρτες που σφαγιάζουν τα 2, 5 εκατ. χριστιανών της Συρίας! Για ποιο λόγο δεν αναγνωρίζουν την ελληνική κυριαρχία στο Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι τον ρώτησε τον Α.Νταβούτογλου ή νομίζει ότι υπερσίστηκε τα ελληνικά δίκαια βάζοντάς τον Α.Νταβούτογλου κάτω από τον πίνακα της ναυμαχίας της Έλλης;
Όσον αφορά στο μέλλον των σχέσεων της Αθήνας με την Άγκυρα, ο Α.Νταβούτογλου αναφέρθηκε στα «κοινά οράματα» Ελλάδας και Τουρκίας (!), αλλά και στην ιδιαίτερα φιλική σχέση του με τον Έλληνα υπουργό, υπογραμμίζοντας ότι «ακριβώς στο πλαίσιο αυτού του κοινού οράματος μπορούμε να επιλύσουμε τα προβλήματα και τις διαφορές» και «να ετοιμάσουμε ένα κοινό μέλλον», συνενώνοντας τις δυνάμεις μας στην ευρύτερη περιοχή. Ποιες διαφορές; Η Ελλάδα παραδέχεται ότι οι μόνες διαφορές έχουν να κάνουν με την υφαλοκρηπίδα. Αυτή είναι η επίσημη γραμμή από το 1974. Την άλλαξε η μυστική διπλωματία του Δ.Αβραμόπουλου;
Μιλώντας στους δημοσιογράφους, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών γνωστοποίησε ότι η δεύτερη σύγκληση του Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας προγραμματίζεται για τον Ιανουάριο του 2013,δε σχετική προετοιμασία θα γίνει από τώρα έως τον Ιανουάριο.
Λίγο αργότερα στην Βουλή μετά την συνάντησή του με τον πρόεδρο της Βουλής, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, δήλωνε ο Τούρκος ΥΠΕΞ "Εμείς πάντοτε επιθυμούμε το Αιγαίο, ως θάλασσα φιλίας και συνεργασίας, να είναι πάντοτε ελεύθερο"! Κατόπιν βέβαια το γραφείο του Προέδρου της Βουλής απέδωσε σε μεταφραστικό λάθος την παραπάνω φράση, αλλά είναι αργά για δάκρυα.
Σε τελική ανάλυση να δώσουν στην δημοσιότητα την επίμαχη φράση για να δούμε ποιος έκανε λάθος. Ο Α.Νταβούτογλου ή το ΥΠΕΞ που τον κάλεσε;
Τα θέματα που έχoyn εγερθεί είναι τεράστια και πρέπει η κυβέρνηση άμεσα να εξηγήει τις θέσεις του ΥΠΕΞ. Γιατί αν αυτοί έχουν αποφασίσει να μετατρέψουν το Αιγαίο σε "γκρίζα" ζώνη, αυτό δεν σημαίνει ότι το αποδέχεται ο ελληνικός λαός...
Αγκαλιά με τον Αχμέτ
Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να περιγραφεί μία επίσκεψη κατά την οποία ο Τούρκος υπουργός έρχεται να μας ξεκαθαρίσει ότι η ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ μπορεί να γίνει μόνον όταν η χώρα του κρίνει ότι μπορεί και επίσης ότι το Αιγαίο είναι μια «ξεχωριστή υπόθεση» από το Καστελλόριζο, όπως τουλάχιστον προκύπτει ότι συνέβη από το σχετικό ρεπορτάζ. Όταν τον καλούμε να μας πει αυτά, που δεν σημαίνουν τίποτε άλλο παρά ότι η Τουρκία έχει… προνομιακό λόγο στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, προφανώς, κάτι δεν πάει καλά…
Κι ενώ ο Τούρκος υπουργός γινόταν δεκτός από τον ομόλογό του Δημήτρη Αβραμόπουλο στο υπουργείο Εξωτερικών, αεροσκάφη της χώρας του προέβαιναν ήδη στις… «πατροπαράδοτες» παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου. Την ίδια ώρα, στις Βρυξέλλες, είχε δοθεί στη δημοσιότητα η πιο δυσμενής, εδώ και χρόνια, έκθεση για την πορεία προόδου της σχέσης ΕΕ – Τουρκίας, ενώ, στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Εβρο, αλλά και στο Αιγαίο, εκτός από τα γλυκά λόγια ουδέν πραγματικό σημάδι είχε υπάρξει που να δείχνει ότι η Τουρκία αλλάζει στο ελάχιστο πολιτική ως προς την (επίσης πατροπαράδοτη πλέον) συστηματική διοχέτευση λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα.
Το πιο ενδιαφέρον όμως ήταν ότι η ελληνική πλευρά άκουσε «εντός έδρας» τον Νταβούτογλου να αναφέρεται στις «διαφορές» των δύο χωρών στο Αιγαίο: ως τώρα, υπήρχε η εντύπωση ότι για την Ελλάδα η διαφορά ήταν μία και αφορούσε στην υπόθεση της υφαλοκρηπίδας. Πρόκειται άραγε για μια θέση που ανήκει στο παρελθόν; Ετσι φαίνεται…
Με όλα αυτά τα δεδομένα, είναι πράγματι απορίας άξιον το γιατί κρίθηκε σκόπιμο αυτή την ώρα των μεγάλων δυσκολιών να κληθεί ο Τούρκος υπουργός στην Αθήνα, αλλά και το αν κρίθηκε επιτυχής για την ελληνική πλευρά η εδώ παρουσία του. Επίσης, απορία προκαλεί η σπουδή για την αναθέρμανση διαδικασιών διερευνητικών επαφών, που επί χρόνια έχουν αποτύχει να φέρουν αποτελέσματα, προφανώς επειδή η Τουρκία δεν κάνει βήμα πίσω σε τίποτα από όσα ζητά να ανατρέψει στο καθεστώς που διέπει πτυχές των σχέσεων των δύο χωρών. Το ίδιο ισχύει και για τα συμβούλια κορυφής των δύο κρατών. Γιατί όλα αυτά; Τι προσφέρουν στην Ελλάδα και πόσο αναγκαία είναι;
Δυστυχώς, σε όλα τα παραπάνω, ένα ακόμα ερώτημα δεν μπορεί παρά να προστεθεί: είναι δόκιμη και χρήσιμη για τη χώρα η, έστω και υπό το βεβαρημένο χρονικά πρόγραμμα, αδυναμία του Τύπου να θέσει ερωτήματα στον κ. Νταβούτογλου όταν επισκέπτεται την Αθήνα; Δεν πρόκειται για καλό σημάδι. Καθόλου μάλιστα…
Τελικά, ήταν αναγκαίο και χρήσιμο να συμβούν όλα αυτά; Δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς το γιατί. Ασφαλώς, η διπλωματία έχει ανάγκη τις αγκαλιές. Όμως, πολλές φορές και υπό κάποιες συνθήκες αυτές μπορεί να αποδειχθούν πνιγηρές. Ειδικά με τον Αχμέτ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου