Η λογοτεχνία ἐρωτᾷ τήν διπλωματία...

 

φωτό

Σήμερα θά κάνουμε ἕνα διαφορετικό ἀφιέρωμα.Ἕνα ἀφιέρωμα στόν λογοτεχνικό λόγο ἐκφρασμένο μέσα ἀπό μία τραγωδία πού ζητᾷ τό αἴτιό της καί ἴσως δικαιολογημένως. Ἔτσι ὁ Ἓλληνο-Ἀρμένιος συγγραφεύς Ἰωσήφ-Γρηγόρης Κασσεσιάν,ἔστειλε μία ἀνοικτή ἐπιστολή πρός τόν ἐν Ἑλλάδι πρέσβη τοῦ Ἰσραήλ Γιοσί Ἀμρανί,ὅπου τοῦ ἐπισημαίνει τήν βαρύτητα πού εἶχε γιά τό ἀποτέλεσμα τῆς πολεμικῆς συρράξεως Ἀρμενίας -Ἀζερμπαϊτζάν,ὁ ἐπί δεκαετίες ὁπλικός ἐφοδιασμός τοῦ Ἀζερμπαϊτζάν ἀπό τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ. Μέ ἁπλά λόγια,ὁ κ. Κασσεσιάν προσδιορίζει κάποιες αἰτίες πού ἀναποφεύκτως ὁδήγησαν στήν οἰκτρή ἦττα,γιά τήν Χώρα τους.

Ἄς διαβάσουμε πρῶτα τήν ἐπιστολή τοῦ κ. Κασσεσιάν καί στήν συνέχεια τήν ἀπάντησι τοῦ ἰσραηλινοῦ Πρέσβη. Δέν θά σχολιάσω οὔτε τήν μία οὔτε τήν ἄλλη,ἀλλά οὔτε βεβαίως καί τό μέσο,« ἐφημερίδα συντακτῶν»,πού ἐπέλεξε γιά νά στείλῃ τήν ἀνοικτή του ἐπιστολή,ὁ ἑλληνο-ἀρμένιος συγγραφεύς. 

Ἰωσήφ-Γρηγόρης Κασσεσιάν (φωτό)

Εξοχότατε κύριε πρέσβη,

Είμαι βέβαιος ότι υπό την ιδιότητά σας ως διπλωμάτη είστε πλήρως ενήμερος περί του λήξαντα μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και του υποστηριζόμενου από την Αρμενία Καραμπάχ πολέμου. Είμαι ακόμα βέβαιος ότι ως Ισραηλινός διπλωμάτης γνωρίζετε πολύ καλά ότι το κράτος σας ενισχύει εδώ και χρόνια την πολεμική μηχανή του Αζερμπαϊτζάν με την πώληση σε αυτό βαρέως οπλισμού ισραηλινής κατασκευής.

Είναι εν πολλοίς δεκτό ότι η πώληση όπλων εν καιρώ ειρήνης συνιστά τουλάχιστον εν μέρει πολιτική πράξη. Το «εν μέρει», όμως, μετατρέπεται σε «κατ’ εξοχήν» όταν ο παραλήπτης βρίσκεται σε πόλεμο με άλλο λαό, κατά του οποίου είναι φυσικό και αναμενόμενο να χρησιμοποιήσει τον παραλαμβανόμενο οπλισμό.

Ο αρμενικός λαός του Ναγκόρνο Καραμπάχ βρίσκεται σε άτυπο πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν εδώ και τριάντα χρόνια. Στην τριαντάχρονη αυτή περίοδο εντάσσονται και τα χρόνια εφοδιασμού του Αζερμπαϊτζάν με ισραηλινό οπλισμό. Επομένως, αποκομίζοντας μερικά δισεκατομμύρια δολάρια από τις σχετικές συναλλαγές, το Ισραήλ υπέσκαπτε σαφώς τον αγώνα του αρμενικού λαού του Καραμπάχ. Η ύβρις, όμως, κατέστη μείζων και η βλάβη πιο απτή, αμεσότερη και καταφανής στην πρόσφατη συγκυρία, κατά την οποία η χρόνια αντιπαράθεση προσέλαβε όλα τα χαρακτηριστικά ενός ολοκληρωτικού, εξοντωτικού πολέμου. Στη συγκυρία ήταν απολύτως βέβαιο ότι τα ισραηλινής προέλευσης όπλα του Αζερμπαϊτζάν θα φονεύσουν ή θα τραυματίσουν ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο αριθμό Αρμενίων στρατιωτικών και αμάχων.

Κύριε πρέσβη,

Ίσως στον αγώνα των Αρμενίων του Καραμπάχ διακρίνετε κάποιες ομοιότητες με την επιδίωξη του δικού σας λαού να επιστρέψει στην Παλαιστίνη, από την οποία είχε αποδημήσει πριν από χιλιάδες χρόνια. Με την ειδοποιό, στην περίπτωση του αρμενικού λαού του Καραμπάχ, διαφορά ότι αυτός ήδη ζει επί πολλούς αιώνες και ακόμα και αυτή τη στιγμή στα πατρογονικά του εδάφη, και ότι θέλει να παραμείνει ελεύθερος σε αυτά.

Είναι θλιβερό ότι ο λαός του Ισραήλ απέχει από κάθε ένδειξη συμπάθειας προς έναν λαό –τον αρμενικό– ο οποίος διεκδικεί για τον εαυτό του το όραμα που, όπως δηλώνουν οι Εβραίοι, οδήγησε τους παππούδες και τους πατέρες της σημερινής γενιάς στη γη της Παλαιστίνης.

Πιθανολογώ ότι δεν υπάρχει στο Διεθνές Δίκαιο πρόβλεψη περί απαγόρευσης πώλησης όπλων σε ένα εμπόλεμο κράτος. Έχω, όμως, την ακλόνητη πεποίθηση ότι πέραν και υπεράνω του συμβατικού Δικαίου υπάρχει το διαχρονικό ανθρώπινο ήθος, ο ουμανισμός, στον οποίο πρέπει να υποτάσσουμε κάθε άλλη προτεραιότητα – εάν, βέβαια, θέλουμε να λογιζόμαστε ως άνθρωποι.

Αυτό το ήθος, κύριε πρέσβη, ποδοπάτησε η πρακτική της κυβέρνησης σας κατά τον πρόσφατο πόλεμο στον Καύκασο. Απόπειρες αιτιολόγησης αυτής της πρακτικής, όπως δήλωση συμπατριώτη σας αξιωματούχου ότι «αν δεν υπήρχαν αυτά τα [ισραηλινά] όπλα, οι δύο αντίπαλοι θα σκοτώνονταν με μαχαίρια ή οτιδήποτε άλλο», αποπνέουν έναν δύσοσμο κυνισμό. Και η απάντηση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ισραήλ στο αίτημα του Ισραηλινού πολίτη Ελί Τζοζέφ να παύσει η αποστολή ισραηλινών όπλων στο εμπόλεμο Αζερμπαϊτζάν δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αποκρουστική ύβρις: 

«...Μπορεί τα όπλα αυτά να αγοράζονται για να αποθηκευτούν ή να χρησιμοποιηθούν για αμυντικούς σκοπούς. Δεν υπάρχουν τεκμήρια που να αποδεικνύουν ότι έχουν χρησιμοποιηθεί για επιθετικούς σκοπούς στον παρόντα πόλεμο...». 

Δηλαδή, εξοχότατε, οι Αρχές του κράτους σας, πέραν του ότι φονεύουν τους συμπατριώτες μου με ισραηλινά όπλα, έστω και διά χειρός Αζερμπαϊτζάν, μας εμπαίζουν, πτύουν επί των πτωμάτων των νεκρών μας.

Βέβαια, κάθε κράτος, κάθε λαός είναι ελεύθερος να επικαλείται το raison d’ état, το πανίσχυρο κρατικό συμφέρον. Μακριά από εμένα η σκέψη του να συνδέσω την παρούσα πρακτική του Ισραήλ με στερεότυπα όπως τα Τριάκοντα Αργύρια ή ο Έμπορος της Βενετίας, που επί μακρόν συνδέθηκαν στη συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας με την εικόνα ενός κινουμένου από χρηματικό συμφέρον Εβραίου. Ίσως πολλοί άλλοι θα το πράξουν... Ακόμα πιο μακριά είναι η σκέψη ότι κάποτε οι φονείς του δικού σας λαού είχαν και εκείνοι επικαλεστεί το δικό τους raison d’ état, για να δικαιολογήσουν το έγκλημά τους σε βάρος των Εβραίων, και ότι τώρα εσείς εξομοιώνεστε με εκείνους...

Δεν τολμώ, εξοχότατε, αντιδρώντας στην παρούσα πρακτική του κράτους σας, να επιδοκιμάσω αναδρομικά την πρακτική των υπεύθυνων γι’ αυτά τα δεινά. Δεν μου το επιτρέπει η ανθρώπινη συνείδησή μου. Δεν μου το επιτρέπουν οι αναμνήσεις από τα Εβραιόπουλα που ήταν συμμαθητές μου στο Λεόντειο Λύκειο τη δεκαετία του 1960, από τους αδελφούς Μάτσα, τον Ναχμία, τον Μορδεχάι... Δεν μου το επιτρέπει η ανάμνηση του παιδικού φίλου μου Αλμπέρτου Μισραχή –ένας τοίχος χώριζε τις αυλές μας στο Νέο Κόσμο– που έφυγε για την Αμερική στα 1956-57 κι έγινε εκεί υψηλόβαθμος ραβίνος. Δεν μου το επιτρέπει η εικόνα –ακόμα χαραγμένη στο μυαλό μου, μετά από 65 χρόνια– του πήχη του χεριού του πατέρα του Αλμπέρτου, με τον αριθμό του Νταχάου εντυπωμένο ανεξίτηλα με δερματοστιξία. Τα χεράκια των μικρών Αρμενόπουλων που πεθαίνουν από τα εβραϊκά βλήματα δεν φέρουν αριθμό...

Κύριε πρέσβη,

Το 1961 ή 1962 (δεν θυμάμαι ακριβώς), παιδί 13-14 ετών τότε, είχα επισκεφτεί μια έκθεση σε μια πολιτιστική αίθουσα της Αθήνας. Είχα πάει μόνος. Ο Παρνασσός (αυτή ήταν η αίθουσα) ήταν τρία τετράγωνα πιο πέρα από το Λεόντειο της οδού Σίνα. Αντικείμενο της έκθεσης ήταν ενθυμήματα από έγκλειστα σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης Εβραιόπουλα. Δεν θυμάμαι –πέρασαν πια εξήντα χρόνια– παρά ένα μόνο από τα εκθέματα. Ήταν ένα σύντομο ποιηματάκι, γραμμένο στα γαλλικά από έναν μικρό τρόφιμο κάποιου ναζιστικού στρατοπέδου. Ο μικρούλης παρομοίαζε τον εαυτό του με λουλούδι:

Petit garçon joli comme une fleur (Μικρό αγόρι όμορφο σαν λουλούδι)

Και μετά από λιγοστούς στίχους –που κι αυτούς δεν τους θυμάμαι– κατέληγε με την σπαραχτική πρόγνωση:

Quand la jolie fleur fleurira,

Le petit garçon plus ne sera...

(Όταν ανθίσει τ’ όμορφο λουλούδι 

Το μικρό αγόρι δεν θα υπάρχει πια...)

Ένα δάκρυ ανάβλυσε αυθόρμητα από τα παιδικά μάτια μου κι έσταξε στο πάτωμα του Παρνασσού...

Ξέρετε, κύριε πρέσβη, πόσο πολύτιμη είναι μια σταγόνα από αυτό το υπέρτονο υγρό που κάποτε αναβλύζει από τα μάτια μας; Το δάκρυ –όπως και το χαμόγελο– είναι εμβληματικό χαρακτηριστικό του είδους μας. Μόνο οι άνθρωποι, απ’ όλο το Ζωικό Βασίλειο, μπορούν να δακρύζουν ή να χαμογελούν. Το δάκρυ αποκαλύπτει την συν-κίνησή μας, τη συναισθηματική κινητοποίησή μας από την κατάσταση του πλησίον μας, σηματοδοτεί την εγγύτητά μας προς αυτόν.

Εξοχότατε,

Είμαι πολύ μικρός και ασήμαντος για να επιβάλλω αλλαγή στη στάση μιας πανίσχυρης κυβέρνησης, ενός λαού επτά εκατομμυρίων. Θα γινόμουν γελοίος αν προέβαλλα ένα τέτοιο αίτημα. Σε εκδήλωση διαμαρτυρίας για την πολιτική σας, η πατρίδα μου απέσυρε τον πρεσβευτή της από το Ισραήλ. Η δική μου χειρονομία διαμαρτυρίας είναι πολύ πολύ πιο ταπεινή, είναι δυσανάλογα μικρή σε σύγκριση με την πικρία και την αγανάκτησή μου:

Κάποτε χάρισα στο λαό σας ένα μου δάκρυ. Το κακοποιήσατε αυτό το δάκρυ. Το ποδοπατήσατε. Το περιφρονήσατε. Το δάκρυ αυτό δεν σας ανήκει πια.

Μπορείτε, κύριε πρέσβη, εσείς, ο λαός και το κράτος σας να βρείτε έναν τρόπο να μου επιστρέψετε το δάκρυ μου;

Με τη δέουσα τιμή,

Αθήνα, Νοέμβριος 2020

(ἡ ἐπιστολή ἀπό ἐδῶ)

Καί ἡ ἀπάντησις τοῦ Πρέσβεως Γιοσί Ἀμρανί : 

Γιοσί Ἀμρανί (ἀπό ἐδῶ)

« Αγαπητέ κ. Κασσεσιάν,

Σας ευχαριστώ για την ανοικτή επιστολή σας που δημοσιεύθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 19 Νοεμβρίου για την οποία έλαβα γνώση μέσα από τις καλές υπηρεσίες αυτής της έγκριτης εφημερίδας. Θα είχα εκτιμήσει έναν διάλογο δια ζώσης, όπως είχα πρόσφατα με την ηγεσία της Ελληνο-Αρμενικής Κοινότητας, αλλά υποθέτω ότι μια ανταλλαγή απόψεων και μια συζήτηση δεν ήταν ο σκοπός της επιστολής σας.

Διάβασα την επιστολή σας με πολύ προσοχή και με μεγάλο σεβασμό για τον Aρμενικό λαό και για τα δεινά που έχει υποστεί. Μπορώ να διαβεβαιώσω την Ελληνο-Αρμενική Κοινότητα για την δική μου συμπάθεια, πιστεύω και του λαού του Ισραήλ.  Επομένως, αποφάσισα να σας απαντήσω χρησιμοποιώντας το ίδιο μέσο.

Η επιλογή σας να αναφερθείτε σε κάποιες εικόνες και να κάνετε κάποιες συγκρίσεις, έστω και εάν προσπαθείτε να τις προκαταλάβετε με μια ασαφή αποστασιοποίηση, είναι το λιγότερο προβληματική.  H επανάληψη αντισημιτικών λιβέλων είναι κατά την γνώμη μου απαράδεκτη και δημιουργεί αμφιβολίες για την ρητορική που χρησιμοποιείτε, όπως η μνεία πολλών Εβραίων φίλων, τα συνήθη αντισημιτικά στερεότυπα ή το επαναλαμβανόμενο μοτίβο των χυμένων δακρύων. Θα περίμενα από έναν άνθρωπο που μιλά για ηθική, αξίες και για αγάπη για την ανθρωπότητα να χρησιμοποιεί διαφορετική επιχειρηματολογία και να επιδεικνύει ευαισθησία, την ίδια ευαισθησία που ζητά όταν αφορά τον δικό του λαό.

Ένα μεγάλο μέρος της λεγόμενης ανοικτής επιστολής σας, που υποθέτω ότι βρίσκεται ακόμα στο ταχυδρομείο, αφορά την ηθική στις διεθνείς σχέσεις. Ως διπλωμάτης για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες, εκπροσωπώντας την χώρα και τον λαό μου σε διάφορα μέρη, πιστεύω ότι η ηθική πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διπλωματίας. Η πραγματική διπλωματία είναι μια τέχνη εξισορρόπησης συμφερόντων έχοντας ως πυξίδα τις αξίες.  Η δική μου χώρα γεννήθηκε με μια αποστολή και οι πολιτικές της δεν αφορούν μόνο συμφέροντα και σκοπιμότητες.

Στην διένεξη στον Καύκασο και συγκεκριμένα ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία, το Ισραήλ δεν παίρνει το μέρος κάποιας πλευράς.  Έχουμε μια στενή συνεργασία με το Αζερμπαϊτζάν και δεν βλέπω τον λόγο για τον οποίο αυτό θα έπρεπε να έρχεται σε αντίθεση με μια στενή συνεργασία και με την Αρμενία.  Κατά τη γνώμη μου η επιστροφή του Πρέσβη της Αρμενίας στο Ισραήλ είναι προς το συμφέρον της Αρμενίας.  Η καταγγελία που κάνετε ότι «εβραϊκοί πύραυλοι» σκοτώνουν Αρμενίους είναι τουλάχιστον φτηνή δημαγωγία και χρησιμοποιώ ευφημισμό.  Η χρήση τέτοιας γλώσσας είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη ρητορικής διακρίσεων, για να μην πω ρατσιστική.

Η επιστολή σας επικεντρώνεται στις συμφωνίες εξοπλισμών του Ισραήλ με το Αζερμπαϊτζάν, οι οποίες αποτελούν ένα στοιχείο μιας εκτεταμένης οικονομικής και επιχειρηματικής συνεργασίας.  Και πάλι αποφασίσατε να στοχοποιήσετε  συγκεκριμένα το Ισραήλ ανάμεσα σε όλα τα άλλα κράτη.  Αναρωτιέμαι γιατί. Αναρωτιέμαι γιατί κάνετε αναφορές στα σκοτεινά χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με σαφείς υπαινιγμούς που δεν θα επαναλάβω.

Το γεγονός ότι χύσατε δάκρυ στην παιδική σας ηλικία όταν επισκεφθήκατε μια έκθεση για το Ολοκαύτωμα θα έπρεπε να σας είχε διδάξει καλύτερα την Ιστορία.  Είναι ντροπή που αναφερθήκατε στους φίλους των παιδικών σας χρόνων και ακόμη δεν γνωρίζετε τίποτα για την ιστορία του λαού μου.  Η λογοτεχνική σας ελευθερία δεν αποτελεί δικαιολογία για την διαστρέβλωση της ιστορίας. Για την δική σας ενημέρωση, ο Εβραϊκός λαός ξεριζώθηκε από την πατρογονική του εστία, πάντα διατηρούσε μια παρουσία εκεί και πάντα προσευχόταν για την επιστροφή του.  Δεν ήμασταν μετανάστες όταν επιστρέψαμε στην Γη του Ισραήλ, το ιστορικό όνομα της γης αυτής το οποίο εσείς εσκεμμένα δεν αναφέρετε.   

Το άλλο επιχείρημα στην επιστολή σας ότι τα Ισραηλινά οπλικά συστήματα είναι υπεύθυνα για τα δεινά των Αρμενίων είναι καλά υπολογσμένο, αβάσιμο και χειριστικό.  Νομίζω ότι γνωρίζετε πολύ καλά γιατί το χρησιμοποιήσατε και θα πρέπει να απαντήσετε στην δική σας συνείδηση και την δική σας προσποίηση ηθικής.

Όσο συγκινούμαι από τα δάκρυα, τα πραγματικά δάκρυα, όχι μεταφορικά ή κροκοδείλια, έχοντας ευαισθησία για τα δεινά των ανθρώπων όπου και αν βρίσκονται, δεν είμαι διατεθειμένος ως διπλωμάτης εκπροσωπώντας το Ισραήλ, την ιστορική κοιτίδα του Εβραϊκού λαού να στοχοποιηθώ και να κατηγορηθώ για κάτι που δεν είναι δική μας ευθύνη.  Η Ιστορία έχει διδάξει στον λαό μου ότι πολλές φορές οι Εβραίοι κατηγορήθηκαν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Ποια η διαφορά με αυτό που εσείς κάνετε;» 

( ἀπό ἐδῶ)

Σημ. Οἱ ἐπισημάνσεις στά κείμενα δικές μου.

 

Ἐγχώριοι πολιτικάντηδες: Οἱ «ἐφιάλτες» τῆς Ἑλλάδος

 

Μάς απειλούν με... νέο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στη Θράκη ΜΑΣ, οι τουρκαλάδες...

Τό δημοσίευμα τῆς tribune.gr,στό ὁποῖο πολύ ἐπιτυχημένα ἐπέλεξε γιά νά μᾶς ἐνημερώσῃ ἡ Ἐσχάτη Γραμμή Ἀνασχέσεως, ἀναφέρεται στή τουρκική δημοσίευσι περί «Δυτικῆς Θράκης» καί τίς ὁμοιότητες πού μποροῦν νά ὁδηγήσουν σ᾿ἕνα Ναγκόρνο-Καραμπάχ ἀλά ἑλληνικά,μέ θύμα τήν Θράκη μας καί βασίζεται σέ ἄρθρο τοῦ  γεωπολιτικοῦ ἀναλυτή Ἰωάννη Φριτζαλά. 

(Διαβᾶστε ὁλόκληρο τό θέμα τοῦ κ. Φριτζαλᾶ Ἰωάννη,ἐδῶ, τό ὁποῖο,συμπτωματικῶς,ἐδιάβαζα ἐχθές.)

Ὅμως ἐδῶ ὑπάρχει κάτι πολύ σημαντικό πού ἀποδεικνύει τίς δικές μας,ἀποκλειστικῶς δικές μας, εὐθύνες σέ μία τέτοια περίπτωσιν.Καί ὅταν κάνω λόγο γιά τίς δικές μας εὐθύνες σαφῶς ἐννοῶ τίς πολιτικές τῶν ἐγχωρίων πολιτικάντηδων. Πολιτικές πού ἀνέτως θά μποροῦσαν νά χαρακτηρισθοῦν ἀπό ὕποπτες ἕως καί προδοτικές. 

Τί λέει τό ἄρθρο τοῦ κ. Φριτζαλᾶ στήν εἰσαγωγή; 

 

Τον Οκτώβριο 2017, ο γράφων δημοσίευσε μία ανάλυση, βασικός στόχος της οποίας ήταν η ανάδειξη των πιθανών επιπτώσεων, μίας εκ των νομοθετικών πρωτοβουλιών της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σ' εκείνη την ανάλυση τεκμηριώθηκε ο ισχυρισμός ότι ο περιβόητος "Νόμος Κοντονή" (Ν. 4491/2017), άνοιγε εμμέσως τον δρόμο για την συν τω χρόνω υλοποίηση σαφώς προσδιορισμένων τακτικών επιδιώξεων της Τουρκίας στην Θράκη, οι οποίες βρίσκονται σε πλήρη ευθυγράμμιση με γενικότερες αναθεωρητικές μεθοδεύσεις, εξαιρετικά επισφαλείς για την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.

Ο Νόμος Κοντονή για την “τουρκική ένωση Ξάνθης”, ο George Soros και το Στρατηγικό Βάθος

«Οι μουσουλμανικές μειονότητες ανά τα Βαλκάνια πρέπει να αξιοποιηθούν ως εφαλτήρια προώθησης των τουρκικών συμφερόντων. Μπορεί να προταθεί, επίσης, μία συνεργασία για τήν εξασφάλιση των πολιτισμικών και εκπαιδευτικών δικαιωμάτων των “εθνικών κοινοτήτων“, που διαθέτουν διαφορετικές κουλτούρες στους κόλπους των βαλκανικών κρατών. Μία τέτοια συμφωνία μπορεί να διαμορφώσει ένα κατάλληλο έδαφος κυρίως για τό Κόσσοβο και την “Δυτική Θράκη”». (Ahmet Davutoğlu)

Στις 10 Οκτωβρίου 2017, υπερψηφίστηκε τελικά, με τη διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας, η τροπολογία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, με τίτλο «Συμπλήρωση διατάξεων του Άρθρου 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας», η οποία ανοίγει τον δρόμο για την επανεξέταση της αναγνώρισης από τις ελληνικές αρχές της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», του «Πολιτιστικού Συλλόγου Τούρκων Γυναικών Νομού Ροδόπης» και του «Συλλόγου Νεολαίας Μειονότητας Νομού Έβρου».

Η διάλυση των εν λόγω σωματείων έχει, ως γνωστόν, αποφασιστεί αμετάκλητα από τον Άρειο Πάγο, ο οποίος έκρινε πως «είναι θεμιτή για την προάσπιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, καθώς και για τη διασφάλιση της ειρηνικής συμβίωσης του χριστιανικού και μουσουλμανικού πληθυσμού της Δυτικής Θράκης», προσθέτοντας πως «ο σκοπός των σωματείων, όπως αυτός διαγράφεται στο καταστατικό τους, παραβιάζει τις διατάξεις διεθνών συμβάσεων, συναφθεισών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, βάσει των οποίων στην Δυτική Θράκη δεν υπάρχει εθνική τουρκική μειονότητα, αλλά θρησκευτική μουσουλμανική μειονότητα»

Για να τεκμηριώσουμε την σχέση μεταξύ ενός νόμου του Ελληνικού Κράτους και της θεωρίας του Στρατηγικού Βάθους του Ahmet Davutoğlu, θα πρέπει να εξετάσουμε το θέμα από την αρχή, επιστρέφοντας λίγο πίσω στον χρόνο. Είναι αναγκαίο να υπενθυμίσουμε πως το περιεχόμενο της περιβόητης τροπολογίας (πρβλ. Άρθρα 29 &30 του Ν. 4491/2017)5 δεν είναι αποτέλεσμα παρθενογένεσης, αλλά είχε πρωτοεμφανιστεί στα προτεινόμενα Άρθρα 62 & 63 του «Σχεδίου Νόμου περί Ναρκωτικών και άλλες διατάξεις»6 (ο μετέπειτα Ν. 4139/2013), το οποίο εισήχθη σε δημόσια διαβούλευση στα τέλη Οκτωβρίου του 2012 (σημ. κρατείστε την ημερομηνία), κατόπιν πρωτοβουλίας του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Αντώνη Ρουπακιώτη.

Οι αντιδράσεις τότε υπήρξαν σφοδρές και τα εν λόγω άρθρα καταψηφίστηκαν λίγους μήνες αργότερα τόσο από τους βουλευτές της Ν.Δ., κατά την άποψη των οποίων η εν λόγω διάταξη, «ούσα αντίθετη με τον πυρήνα της ιδεολογίας τους, συνιστούσε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας», όσο και από τους ΑΝ.ΕΛ., οι οποίοι, μάλιστα, διά στόματος Τέρενς Κουίκ «καλούσαν τον πρωθυπουργό και το Υπουργείο Εξωτερικών να παρέμβουν, πριν ανοίξει ο δρόμος της έξωθεν νομιμοποίησης για τους συλλόγους των τουρκοφρόνων της Θράκης (και όχι μόνο)». 

Η περίοδος των 5 ετών που μεσολάβησε έκτοτε φαίνεται πως ήταν αρκετή για να αλλοιωθεί ο ιδεολογικός πυρήνας των δύο κομμάτων της δεξιάς, τα οποία πλέον ευθυγραμμίζονται με την πάγια δογματική γραμμή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ενός κόμματος που, σύμφωνα με το American Spectator, κινητοποιείται από τον George Soros προς διευκόλυνση του σχεδίου αποδομήσεως των βαλκανικών συνόρων – διαμορφώνοντας μία «ανίερη συμμαχία», η οποία ανοίγει τον δρόμο για την εφαρμογή τόσο των μεθοδεύσεων συγκεκριμένων διεθνιστικών κέντρων, όσο και των επιδιώξεων της νεο-οθωμανικής Τουρκίας.

(ὁλόκληρο τό θέμα ΕΔΩ)

Καταλάβατε τί ἀκριβῶς συμβαίνει; Ἄν ὄχι,διαβᾶστε αὐτά πού γράψαμε ἐχθές,ἐξ ἀφορμῆς τοῦ υἱοῦ τοῦ ὑπουργοῦ ἀμύνης τῆς Ἀρμενίας καί τῆς ...διαμαρτυρίας του κατά τῆς Ῥωσσίας καί τοῦ Ποῦτιν :

Τί βρωμερά «παιχνίδια» παίζονται στίς πλάτες τῶν λαῶν;

Ἔτσι ἀκριβῶς ! 

Κλείνουμε τό θέμα μέ αὐτό πού γράφει ὁ κ. Φριτζαλᾶς στό ἀρχικό θέμα καί εἶναι ἐνδεικτικό τό τί περιμένει τήν χώρα μας μέ αὐτά τά ὄντα πού ἔχουμε μπλέξη καί πού γιά τήν πιό κακή μας τύχη,τούς ἔχουμε οἱ ἴδιοι ἐπιλέξη νά ἐξουσιάζουν τίς τύχες τίς δικές μας καί τῆς Πατρίδος μας : 

Είναι γεγονός πως η ερντογανική Τουρκία, στο πλαίσιο της μέγιστης δυνατής ικανοποίησης των δικών της μαξιμαλιστικών επιδιώξεων, λειτουργεί παράλληλα ως εκτελεστικός βραχίονας υπερεθνικών διεθνιστικών κέντρων, τα οποία εφαρμόζουν μεθοδικά και απροκάλυπτα μία παγκοσμιοποιητική ατζέντα, με αντικειμενικούς σκοπούς που εκτείνονται από την στοχευμένη ανάφλεξη περιφερειακών συγκρούσεων και την μετανάστευση ισλαμικών πληθυσμών, έως την χειραγώγηση της διεθνούς κοινής γνώμης, με αφορμή την πανδημία του Covid-19... (ἐδῶ)

Γι᾿αὐτό ξανά λέω : Τί βρωμερά «παιχνίδια» παίζονται στίς πλάτες τῶν λαῶν; 

Ἄς λάβουμε ὑπ᾿ὅψιν καί αὐτό : 

Ἡ Ντόρα ἐπικεφαλής Ἐπιτροπῆς γιά τήν Θράκη; ! ! !

Καί βεβαίως αὐτό : 

Με μία επί πλέον Ταξιαρχία (Καταδρομών μάλιστα !!!) ενισχύεται η 1η Τουρκική Στρατιά στον Έβρο, την ίδια στιγμή που η Ντόρα Μπακογιάννη πανηγυρίζει για την ΑΠΟΣΥΡΣΗ τής 7ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Πεζικού από το Δ' ΣΣ !!! ;;; !!!

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΚΡΟΒΑΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ : ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ

 

 

Από το βιογραφικό του κ. Σταύρου Βιτάλη, συντονιστή του ΠΑΜ όπως εμφανίζεται σε πληθώρα συνεντεύξεων και ιστοσελίδων του διαδικτύου (http://pametopo.blogspot.com/2010/04/blog-post.html ) ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ  ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ :

1. Το 1974 απολύεται από τον Ελληνικό Στρατό σε ηλικία 20 ετών (γεννηθείς το 1954) με ανήκεστο βλάβη.  Ποια ήταν η ανήκεστος βλάβη που ωστόσο του επέτρεψε λίγο αργότερα να συμμετάσχει στο ιδιαίτερων απαιτησεων αντάρτικο των Σαντινίστας,  στο Ελ Σαλβαδόρ ή με τους Πολισάριο? 

2. Στην ανοιχτή επιστολή του προς τον υποστράτηγο της ΕΛ.ΑΣ στις 02/07/2011 (http://ermisaggelioforos.blogspot.com/2011/07/blog-post_9665.html)  ο κ. Βιτάλης υπογράφει ως «Υποστράτηγος Καταδρομών Κ.Α. Ε.Α.». Κρατώντας υπ’όψιν ότι στον  κ. Βιτάλη απενεμήθη τιμητικα  ο βαθμός του Ταγματάρχη από  τη Σερβική Δημοκρατία, πώς υπογράφει την ανοιχτή επιστολή ως ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ και μάλιστα ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ έχοντας απολυθεί με ανήκεστο βλάβη από τον Ελληνικό Στρατό?

3. Το 1986 αναφέρει πως κατατάσσεται μόνιμα στον Λαϊκό Στρατό των Σαντινίστας στη Νικαράγουα, ενώ λίγους μήνες αργότερα βρίσκεται στην Ελλάδα. Παρά την ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ τον αμέσως επόμενο χρόνο εγκαταλείπει για να ιδρύσει το Συνδικάτο Αγροτών Πέλλας Ημαθίας?  ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΒΑΘΜΟ ΤΟΥ ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΠΩΣ ΤΟΝ ΕΛΑΒΕ, ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΤΙ ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΤΑΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ 1986 ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ?

4. ΤΟ 1999 Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΣ ΣΕ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΠΙΚΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΕΡΒΟΥ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΕΙ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΡΒΙΑ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ, ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ. ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΛΗΘΗΚΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥΣ. ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 12 ΧΡΟΝΙΑ?
(ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟ ΘΕΤΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΩΝΥΜΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΛΗΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΤΑΓΟΥΝ ΩΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ) 

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ 

 

 

ΓΕΛΑΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ! ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ. ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΟ “ΒΑΤΡΑΧΙ” ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ… ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΑ ΙΜΙΑ ΣΤΙΣ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ – ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ “ΜΙΝΤΙΑΡΧΗΣ” ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΥΡΡΑΞΗ – ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΝΟΣ ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΒΑΛΟΥΝ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ

Τις τελευταίες ώρες κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο η… είδηση ότι απόστρατος Υποστράτηγος ετοιμάζει απόβαση στα Ίμια την Τρίτη 24 Ιουλίου.

Της είδησης ακολουθεί η επισήμανση ότι κάτι τέτοιο θα φέρει ελληνοτουρκική σύρραξη και ότι η χώρα θα περάσει σε εμπόλεμη κατάσταση.

Μάλιστα γίνεται λόγος για προετοιμασία στρατιωτικής άσκησης αφού στην επονομαζόμενη απόβαση στις βραχονησίδες θα συμμετάσχουν – ελέγχεται η πληροφορία – μερικοί έφεδροι πολίτες. Σκοπός της κίνησης είναι να αποδοθούν τιμές στους τρεις νεκρούς Αξιωματικούς μας του ΠΝ, Χριστόδουλο Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκο, Έκτορα Γιαλοψό.

Διοργανωτής αυτής της άσκησης είναι ο υποστράτηγος Σταύρος Βιτάλης, ο οποίος δηλώνει στο βιογραφικό του ότι υπήρξε επικεφαλής των Ελλήνων εθελοντών στο πλευρό της Σερβικής Δημοκρατίας στις συγκρούσεις στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Το 1995 έγινε κατ’απονομή ταγματάρχης καταδρομών του σερβικού στρατού και το 1999 τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση του σερβικού έθνους, τον μεγαλόσταυρο πρώτης τάξεως, και του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του υποστράτηγου.

Σε αντίθεση με όσα ισχυρίζεται, στο παρελθόν έχει φτάσει στα γραφείο του ΜΑΚΕΛΕΙΟ επιστολή στην οποία ο συγγραφέας αμφισβητεί το βιογραφικό του. Θα ήταν καλό για τον Σταύρο Βιτάλη να αποδείξει όλα όσα υποστηρίζει για το στρατιωτικό του παρελθόν για να μην υπάρχουν σκιές.

Για το παρελθόν του όμως έχουμε και εμείς στοιχεία που δεν αμφισβητούνται. Συγκεκριμένα, ο κύριος αυτός έχει φτάσει στο γραφείο του ρεπόρτερ μας Στέφανου Χίου στο παρελθόν. Στην συνάντηση των δύο, ο κ. Βιτάλης ισχυρίστηκε ότι χρηματοδοτείται από ρώσικα κεφάλαια και ετοιμαζόταν να αγοράσει εφημερίδα, ραδιοφωνικό σταθμό και κανάλι! Φυσικά, έγινε το προφανές. Ουδέποτε εξελίχθηκε σε μεγιστάνα των ελληνικών ΜΜΕ αφού ποτέ δεν απέδειξε άλλωστε ότι όντως λαμβάνει οικονομική βοήθεια εκ Ρωσίας και για ποιο λόγο άλλωστε.

Σήμερα, εν έτη 2018 ο αμφιλεγόμενος αυτός τύπος θέλει να ανέβει στα Ίμια.Μάλιστα δηλώνει ότι έχει ενημερώσει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και περιμένει απάντηση. Αν δεν τη λάβει, δηλώνει αποφασισμένος να προχωρήσει στο εγχείρημά του.

Δυστυχώς, τα Ίμια είναι μια γκρίζα ζώνη στην οποία κυκλοφορούν μόνο Τούρκοι. Δεν θα προλάβει να φτάσει καν στη Κάλυμνο και θα του έχουν φορέσει χειροπέδες οι Λιμενικοί όπως και σε όσους τυχόν τον ακολουθήσουν. Αυτή είναι η φρικτή πραγματικότητα κι ο κ. Βιτάλης το γνωρίζει αλλιώς θα ήμασταν όλοι μαζί του. Να ανέβει ξανά ελληνικό άρβυλο στα Ίμια μετά από εκείνη την αποφράδα ματωμένη νύχτα του Ιανουαρίου του 1996.

Και επίσης, μια απόβαση στα Ίμια δεν προαναγγέλλεται. Οπότε ας αφήσουμε τις ανοησίες που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο και ας σοβαρευτούμε με τους απανταχού πατριδοκάπηλους.

Οφειλόμενη απάντηση στον (ψεύτη) αρχιεπ. Ελπιδοφόρο

 

Οι ρασοφοροι Τουρκοι Αθηναγορας και Ελπιδοφορος ακομα να μας εξηγησιουν για πιο λογο τιμωρηθηκε  Βοστωνης Μεθοδιος και παυθηκε ο Νεας Υερσεης  Ιωαννης .Θελουν μονο τα χρηματα μας αλλα να μην δινουν λογαριασμο για τις διαφορες πουστιες εις βαρος της Ομογενειας .
Ο αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος δήλωσε, εκτός των άλλων και τα ακόλουθα (10-10-2020): «...Σήμερα αισθανόμαστε ευλογημένοι διότι με την απόφασή του αυτή, το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας δίνει την εξαιρετική ευκαιρία να οραματιστούμε και να σχεδιάσουμε μαζί την Εκκλησία μας εν όψει της επετείου των 100 ετών της. Όλοι μαζί, κληρικοί και λαϊκοί, θα συμμετάσχουμε σε μικτή επιτροπή με το Πατριαρχείο μας και θα αναπτύξουμε και θα ολοκληρώσουμε ένα νέο σχέδιο με νέες προοπτικές για την Ορθοδοξία στην Αμερική τα επόμενα 100 χρόνια. Θα συστήσουμε με το Οικουμενικό Πατριαρχείο μια κοινή επιτροπή η οποία θα μελετήσει τις σημερινές ανάγκες και τη δυναμική της Αρχιεπισκοπής μας και θα ετοιμάσει το σχέδιο για το νέο μας Σύνταγμα. Θεωρώ ότι η απόφαση αυτή είναι θεόπνευστη και ευοίωνη, διότι έρχεται μερικές μέρες πριν από την ονομαστική εορτή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιακώβου....Βεβαίως ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος ήταν αυτός που στα 37 χρόνια αρχιεπισκοπίας του μεταμόρφωσε την Αρχιεπισκοπή μας, προσδίδοντάς της πρωταγωνιστικό ρόλο στην αμερικανική κοινωνία...».
Τα ''ωραία λόγια'' ήταν η τακτική των φαύλων και επιζήμιων. Αρχικά, απλά του λέμε ότι είναι πολύ μικρός γιά να συγκριθεί, έστω έμμεσα και κουτοπόνηρα, με τον Ιάκωβο. Ο Ιάκωβος ήταν ενωτικός και δημιουργικός. Ο Ελπιδοφόρος, είναι το αντίθετο.
Φαίνεται ότι ο Ελπιδοφόρος πιστεύει ότι απευθύνεται σε ηλίθιους και ανιστόρητους-άσχετους, τους οποίους μπορεί να εξαπατά, κατά την συνηθισμένη πρακτική του, στους 16 μήνες ''ποιμαντορίας'' του.
Του λέμε ότι, ο μακαριστός Ιάκωβος, μεγαλούργησε την τότε ''ΕΛΛΗΝΙΚΗ Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής'', επειδή αυτή δεν ήταν ''παραμάγαζο'' του Πατριαρχείου. Ο Ιάκωβος, άσχετα αν συμφωνούσε κανείς μαζί του ή όχι, ήταν ηγέτης σεβαστός, όχι ''της πλάκας'' όπως ο Ελπιδοφόρος. Η Αρχιεπισκοπή μεγαλούργησε όσο δεν ήταν ''θυγατρική επιχείρηση'' ιδιοκτησίας του ''φιλελληνικού'' Πατριαρχείου. 'Οταν αποφάσιζε αυτή γιά το σήμερα και το αύριο, χωρίς τις ''θανατηφόρες'' παρεμβάσεις του ''Φαναρίου''.
Η παρακμή και αποσύνθεσή της άρχισε επί διαιρετικού, φιλοχρήματου πατρ. Βαρθολομαίου, από μέσα δεκαετίας '90 όταν ανάγκασε τον Ιάκωβο σε παραίτηση και διάσπασε την Αρχιεπισκοπή, αργότερα, σε Μητροπόλεις. Τώρα θέλει να ξανακάνει την Αρχιεπισκοπή ΗΠΑ ''ενιαία'', καταργώντας τις Μητροπόλεις, απόλυτα ελεγχόμενη από ένα ''θρησκευτικό ίδρυμα'' στην Τουρκία!!!
Αυτό είναι το ''θεάρεστο έργο'' της... ''συνόδου Βαρθολομαίου'', της αυθαιρεσίας, που μας παρουσιάζει, χωρίς ντροπή και αξιοπρέπεια, ως... ''μεγάλο επίτευγμα'', ο Ελπιδοφόρος;;; Η ολική μετατροπή της Αρχιεπισκοπής Αμερικής (ΗΠΑ) σε ''παραμάγαζο'' ιδιοκτησίας του Πατριαρχείου, το οποίο, ως τουρκικό 'Ιδρυμα, θα αποφασίζει στην Κων/πολη, με τους αργόσχολους και άσχετους με Αμερική μητροπολίτες της αστείας ''συνόδου Βαρθολομαίου'';;;
Υπάρχει κι ένα εύλογο ερώτημα: ΓΙΑΤΙ ο αρχιεπίσκοπος δεν έφερε το θέμα αλλαγές ''συντάγματος'' (καταστατικού) στην ''Κληρικο-Λαϊκή Συνέλευση'' που υποτίθεται είναι το ''ανώτατο όργανο'' της Αρχιεπισκοπής, αλλά έβαλε τον ''αφέντη-πατριάρχη'' να το πράξει, με ''φιρμάνι'';;; ΠΟΙΟΥΣ νομίζει ότι κοροϊδεύει-εξαπατεί;;; Ούτε τα προσχήματα;;; Κια μετά ''διαμαρτύρεται'' που τον αποκαλούμε ''βρώμικο''.
Βαρθολομαίος και Ελπιδοφόρος, ως κομπλεξικοί, αρχο/εγω-μανείς εκκλησιαστικοί ''αφέντες-δικτάτορες'', εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Τουρκίας, που ήθελε και θέλει ''διάλυση'' της Ομογένειας ΗΠΑ και των Ιδρυμάτων -βασικά εκκλησιαστικών- που αυτή έχτισε και συντηρεί. Τους βοηθούν ξεπουλημένα και ασοβάρευτα ΜΜΕ όπως π.χ. οι εφημερίδες ''Εθνικός Κήρυξ'' Νέας Υόρκης και ''Καθημερινή'' Αθηνών. (Αξιοσημείωτη, εντυπωσιακή και η αδιαφορία ελληνικών κυβερνήσεων).
ΠΟΙΟΥΣ νομίζει ότι κοροϊδεύει ο αρχιεπίσκοπος, στον οποίον η Ομογένεια ουδεμία εκτίμηση έχει;;;Τι σεβασμό να έχει η Ομογένεια στα ρασοφόρα αρπακτικά (χρήμα), που νομίζουν ότι θα... ''αφεντεύουν'' ως δικτάτορες;;; Με Ελπιδοφόρο, Καρλούτσο, Κατσιματίδη κ.ά., θα... πορευτεί η Αρχιεπισκοπή, ΥΠΟ το Πατριαρχείο;;
Αυτοί είναι η βασική αιτία που άδειασαν οι εκκλησίες (πριν κορωνα-ιό). Η Ομογένεια έπαθε, έμαθε και κάθεται μακριά, γνωρίζοντας ότι ο τελικός στόχος των ''Φαναριωτών'' είναι το ξεπούλημα των κτιρίων-οικοπέδων των ενοριών-εκκλησιών, που άρπαξαν με δόλιο τρόπο, με την σύμπραξη των επίορκων-κομπλεξικών ''σερνόμενων'' Μητροπολιτών. Επί Βαρθολομαίου, ΜΟΝΟ το χρήμα ενδιέφερε το αποκαλούμενο και ... ''σεπτόν Πατριαρχείο''. Και ''κατά σύμπτωση'', οι πράξεις τους εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Τουρκίας, που πάντα ήθελε υποβαθμισμένη-διαλυμένη ελληνική Ομογένεια στις ΗΠΑ.
Σημ.: Είναι θλιβερό το γεγονός ότι δουλοπρεπείς ''νεο-ραγιάδες'' στην Νέα Υόρκη, ''γιά μιά χούφτα δολάρια'' (π.χ. ''χαβούζα Διαματάρη, Εθνικός Κήρυξ''), χειροκροτούν(!!!) Βαρθολομαίο και Ελπιδοφόρο, που έγιναν ''ιδιοκτήτες'' των εκκλησιών της Αρχιεπισκοπής που έχτισαν και συντηρούν οι Ομογενείς, αδιαφορώντας γιά τα ''θέλω'' και τα συμφέροντα της Ομογένειας.

Η Αρχιεπισκοπη Γαλλιας σκαναδαλιζει !!!Για ερωτικούς λόγους η ένοπλη επίθεση στον ιερέα στη Λυών

Ο Ιερός Ναός στην πόλη Λυών της Γαλλίας. (AP Photo/Laurent Cipriani)

ΠΑΡΙΣΙ. Σε ερωτικούς λόγους οφείλεται ο πυροβολισμός σε βάρος του ιερέα Νικολάου Κακαβελάκη, το Σάββατο 31 Οκτωβρίου, στην πόλη Λυών της Γαλλίας, όπως προκύπτει από νεώτερα στοιχεία των Αρχών που ερευνούν την υπόθεση και δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου.

Την επίθεση σε βάρος του π. Κακαβελάκη, ο οποίος νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με βαριά τραύματα ομολόγησε ο ίδιος ο δράστης, ο 40χρονος Georgi P από τη Γεωργία, και αποκάλυψε ότι η γυναίκα του είχε παράνομη ερωτική σχέση με τον ιερέα Κακαβελάκη. Ο τελευταίος είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών. Η σύζυγός του πρεσβυτέρα είναι Γεωργιανής καταγωγής.

Ο φερόμενος ως δράστης βρίσκεται ήδη στα χέρια της γαλλικής αστυνομίας από την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδα «Le Figaro», ο 40χρονος Georgi P., γεωργιανής υπηκοότητας, αφού ομολόγησε την πράξη του, αποκάλυψε ότι ο Ελληνας ιερέας είχε παράνομη ερωτική σχέση με τη σύζυγό του.

Συνεπώς πρόκειται για μια υπόθεση κοινού ποινικού δικαίου και όχι για τρομοκρατική επίθεση, όπως ειπώθηκε αρχικά, πλην όμως πολύ νωρίς οι Αρχές είχαν στρέψει την έρευνα τους σε θέμα δολοφονικής απόπειρας. Ο εισαγγελέας Nicolas Jacquet σε ανακοίνωσή του δήλωσε πως ο εν λόγω Γεωργιανός «είναι ο σύζυγος μιας γυναίκας που διατηρούσε ερωτική σχέση με το θύμα». Υπό κράτηση βρίσκεται και η σύζυγος του ενόπλου, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα. Πρόκειται για μια Ρωσίδα ηλικίας περίπου 30 ετών, η οποία κατέθεσε στις Αρχές και επιβεβαίωσε τη μοιχεία. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η οποία έδωσε την πληροφορία, ο δράστης πέταξε το όπλο του στον ποταμό Σον μετά τα γεγονότα.

Όπως έγραψε ο «Ε.Κ.» την 1η Νοεμβρίου, ο π. Νικόλαος Κακαβελάκης είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου στα Χανιά της Κρήτης και υπηρετούσε με απόσπαση στην ενορία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Λυών ως ιερεύς και δάσκαλος μαζί. Τον περασμένο Σεπτέμβριο έληξε η απόσπασή του, η οποία διήρκεσε επί δώδεκα χρόνια και ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ τον ενημέρωσε αρμοδίως και όφειλε να επιστρέψει στην οργανική του θέση στη Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου στην Κρήτη. Τονίζεται ότι δεν ιερουργούσε πλέον στον ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στον οποίον η Μητρόπολη έστελνε ιερέα εκ περιτροπής για τις λατρευτικές ανάγκες της ενορίας. Ο π. Νικόλαος εξακολουθούσε να διαμένει στο διαμέρισμα της Ενορίας καθώς ετοιμαζόταν να αποχωρήσει.

Η ενορία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι μία από τις μεγαλύτερες ενορίες της Γαλλίας καθότι στην πόλη διαμένουν πολλοί Ελληνορθόδοξοι χριστιανοί, ενώ η Λυών είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας.

 

Οταν διακεκριμενοι Ομογενεις εκαναν ονειρα!!! Ο Ελπιδοφορος δυστυχως διχαζει

 Ποιος θα πρεπει να είναι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής

---

του Ευστάθιου Βαλιώτη

Διαβλέπω ότι η Εκκλησία μας στην Αμερική είναι πολύ πιθανόν να ξαναζήσει στιγμές δοκιμασίας, με απρόβλεπτες συνέπειες για τη συνοχή και το μέλλον της, αν δεν υπάρξουν σοφές αποφάσεις από μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τι εννοώ;

Αργά ή γρήγορα, η ποιμαντορία του Αρχιεπισκόπου κ. Δημητρίου θα φτάσει στο τέλος της. Τον περασμένο Φεβρουάριο, παρά την άοκνη δραστηριότητά του, συμπλήρωσε το 86^ον έτος της ηλικίας του.

Στο Φανάρι, φαίνεται πως άρχισαν να εξετάζουν τα πρώτα σενάρια της διαδοχής. Ήδη, κάποιοι βιάζονται για να μην αργήσει αυτή η μέρα, όπως είχε γίνει με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο.

Η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής δεν έχει άλλα περιθώρια για πειράματα και λανθασμένες επιλογές. Βρίσκεται σε μια σημαντική καμπή για την ύπαρξή της. Ο ρόλος του Αρχιεπισκόπου είναι καταλυτικός. Αν και δεν είναι της στιγμής να εξετάσουμε τους ιστορικούς λόγους, η εδώ Εκκλησία δεν διαδραματίζει απλά ηγετικό ρόλο, αλλά και εθναρχικό.

Επομένως, η υπόθεση εκλογής-διορισμού Αρχιεπισκόπου Αμερικής μάς αφορά όλους, μέλη ή μη μέλη κοινοτήτων, ενεργοποιημένους στα κοινά ή αδιαφορούντες για τα εκκλησιαστικά δρώμενα. Ως ενδεικτικό παράδειγμα αναφέρω το γεγονός ότι κάθε χρόνο εκπροσωπεί την Ομογένεια στην εκδήλωση του Λευκού Οίκου για την εθνική επέτειο της 25^ης Μαρτίου ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος.

Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε τους εκκλησιαστικούς κανόνες και την παράδοση για την ανάδειξη του Προκαθημένου της Εκκλησίας στην Αμερική. Ανήκουμε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και πιστεύουμε στο θεσμό και στους σκοπούς του. Δεν θέλουμε η εδώ Εκκλησία να αποκοπεί από το Πατριαρχείο διαφωνώντας. Αυτές οι θέσεις είναι ξεκάθαρες.

Ζητούμε όμως από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ειδικότερα από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο να λάβει αυτή τη φορά πολύ σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες και τις επιθυμίες της Ομογένειας και να μην επαναλάβει το λάθος του 1996. Η εκλογή-επιλογή του νέου Αρχιεπισκόπου -όταν έρθει η ώρα- θα πρέπει να στηρίζεται στις πραγματικότητες, στις ανάγκες και στις προοπτικές του ελληνοαμερικανικού χώρου.

Πρώτο ερώτημα είναι: ποια κύρια προσόντα πρέπει να έχει ο ιεράρχης που θα διαδεχθεί το σημερινό Αρχιεπίσκοπο;

Η ακεραιότητα του χαρακτήρα, το εκκλησιαστικό ήθος, η πνευματικότητα και οι θεολογικές γνώσεις αποτελούν πρωταρχικά στοιχεία για την επιλογή του, τα οποία θα πρέπει να συνοδεύονται από πολύχρονη τριβή και διακονία μέσα στην Ομογένεια. Δηλαδή, θα πρέπει να ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες και να προέρχεται από τα σπλάχνα της εδώ ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Η συγκεκριμένη θέση είναι σαφής και εκτιμώ ότι εκφράζει την πλειοψηφία των ομογενών.

Δεύτερο ερώτημα είναι: ποιος θα είναι ο ιεράρχης που θα διαδεχθεί τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο;

Η απάντηση μπορεί να είναι μεν υποκειμενική, αλλά για να είναι πειστική θα πρέπει να στηρίζεται στα δεδομένα του χώρου, στις ικανότητες και στην προσωπικότητα του υποψηφίου, καθώς και στο έργο που έχει να επιδείξει μέχρι σήμερα. Δηλαδή, να γίνει αρχηγός μας.

Με βάση λοιπόν τα προαναφερόμενα, η άποψή μου είναι ότι ο καταλληλότερος είναι ο Μητροπολίτης Βοστόνης κ. Μεθόδιος. Συγκεντρώνει όλα εκείνα ή τουλάχιστον τα περισσότερα προσόντα και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να είναι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής.

Επίσης, ένας άλλος ιεράρχης που θα μπορούσε να έχει σοβαρές πιθανότητες για τη θέση του Προκαθημένου της Εκκλησίας στην Αμερική είναι ο Μητροπολίτης Ατλάντας κ. Αλέξιος.

Θέλω να πιστεύω ότι το σκεπτικό του εν λόγω άρθρου είναι κατανοητό, ειδικά στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ». Δεν επιθυμώ να εισέλθω στη διαδικασία των συνεπειών σε περίπτωση που το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν θελήσει ούτε αυτή τη φορά να αφουγκραστεί τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που επικρατούν στην ελληνοαμερικανική κοινότητα.

Αρκεί μόνο να σημειώσω τη γνωστή ρήση: «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» και «το τρις εξαμαρτείν…» πολύ επικίνδυνο…

* Ο Στάθης Βαλιώτης είναι γνωστός επιχειρηματίας της Ομογένειας της Νέας Υόρκης. Σπούδασε Θεολογία – Το κείμενό του πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Εθνικός Κήρυξ”

 

Ποιός είναι ο Ευστάθιος Βαλιώτης

 Ίσως είναι ένας από τους πλουσιότερους Σπαρτιάτες όλων των εποχών. Ο Ευστάθιος Βαλιώτης συγκαταλέγεται στη λίστα με τους πλουσιότερους ομογενείς στις ΗΠΑ. Η ηλικία του και μόνον φανερώνει ότι μπορεί να αξιοποιήσει και να χαρεί το 1.6$ δισεκατομμύρια και την 12η θέση που κατέχει στη λίστα του 2019. Είναι 68 ετών, η επιχειρηματική του πορεία είναι ανοδική στα ακίνητα και στις τράπεζες. Στην Ελλάδα επενδύει σε δύο κρίσιμους τομείς, στην αγροτική παραγωγή και στον τουρισμό. Επιλέγει τη Λακωνία για δύο μεγάλες επενδύσεις σε Σπάρτη και Γύθειο. Προηγουμένως έδωσε την ευκαιρία στη Σπάρτη να αποκτήσει υποδομές για ΑΤΕΙ εκπαίδευση με μια γενναία δωρεά. Το μέλλον θα δείξει αν η πόλη αξιοποίησε την δωρεά. Το όνομά του συνδέεται και με την χρηματοδότηση του νέους Αρχαιολογικού Μουσείου.

Ποιός είναι όμως ο Ευστάθιος Βαλιώτης. Κάθε καλοκαίρι βρίσκεται ανάμεσά μας, στη Σπάρτη, αφού ποτέ δεν παρέλειψε την καθημερινή συναναστροφή. Κοφτερός στα λόγια, γρήγορος στη ματιά, σίγουρος για τον εαυτό του, επίμονος στους στόχους του.

 

All the Greek-Americans Running for Office in the 2020 Elections

 

 

Five representatives of Greek descent are currently serving in the US Congress, and all of them are up for reelection on Tuesday in the hotly-contested 2020 elections.

Democrats John Sarbanes, Charlie Crist, Chris Pappas and Dina Titus are joined by the sole Greek-American Republican currently in Congress, Gus Bilirakis. There are also several Greek-Americans who are either running for Congress for the first time, or are running for other offices. Let’s take a closer look at them now.

Gus Bilirakis

 

Representative Gus Bilirakis (R- Florida, 12th District), a Republican from Palm Harbor, has represented Florida’s 12th Congressional District since 2006. He serves on the Energy and Commerce Committee and the Veterans’ Affairs Committee. He is the Ranking Member of the VA Economic Opportunities Subcommittee and a Member of the VA Disability Assistance and Memorial Affairs, Health Subcommittee and Communications and Technology Subcommittee. Bilirakis was recently designated as the Most Effective Lawmaker in the State of Florida by the Center for Effective Lawmaking at Vanderbilt University.

John Sarbanes

John Sarbanes (D-Maryland, 3rd) Sarbanes, a Democrat,  represents Maryland’s 3rd Congressional District. First assuming office on January 4, 2007, the Greek-American is running for re-election on Tuesday. Prior to his election to Congress, Sarbanes worked as an attorney and was chairman of his firm’s health care practice.

Sarbanes, the son of former Maryland senator Paul Sarbanes, was born in 1962 in Baltimore, MD. He earned his A.B. from Princeton University and his J.D. from Harvard Law School.

Charlie Crist

 

 

Charlie Crist (D-Florida, 13th) This veteran Greek-American politician currently represents Florida’s 13th district, covering Pinellas County from Clearwater down through St. Pete, where he grew up.

Crist was elected to the Florida State Senate in 1992, where he championed environmental protection issues and public education. In 2000, after two terms in the Florida Senate, he continued to push for education funding and better teachers’ pay as the state’s Education Commissioner. In 2002, he was elected Florida Attorney General.

When he served as Florida’s 44th Governor, he furthered his commitment to public education, using federal stimulus funding to save thousands of teachers’ jobs. Crist is also a staunch environmental advocate.

Dina Titus

Dina Titus (D- Nevada -1st)  Alice Constandina (Dina) Titus, has represented her Nevada district since 2013. She was born in 1950 in Thomasville, Georgia. A Democrat, she earned her degrees at William & Mary, the University of Georgia and Florida State University.

She served as U.S. Representative for Nevada’s 3rd congressional district from 2009 to 2011, when she was defeated by Joe Heck.  She served in the Nevada Senate and was its minority leader from 1993 to 2009. Before her election to Congress, Titus was a professor of political science at the University of Nevada, Las Vegas (UNLV), where she taught American and Nevada government for 30 years.

Chris Pappas

Chris Pappas (D-New Hampshire, 1st) Born in 1980, Pappas has been serving as the U.S. Representative for New Hampshire’s 1st Congressional district since 2019. He previously served on the New Hampshire Executive Council from 2013 to 2019, representing the 4th district.

When elected on November 6, 2018, he became the first openly gay person representing New Hampshire in Congress.

Pappas was born in Manchester, the son of Dawn and Arthur Pappas. His paternal great-grandfather emigrated from Greece.

Pappas graduated from Harvard College, where he wrote for the Harvard Crimson, in 2002. He has also served as a board member of Southern New Hampshire Services and the Manchester Historic Association.First elected to public office in 2002, Pappas served two terms in the New Hampshire House of Representatives.

Alek Skarlatos

Alek Skarlatos (R- Oregon, 4th)  Skarlatos, the former Oregon National Guard soldier who tackled an armed terrorist aboard a Paris-bound train in August of 2015, is now running to represent his state in the United States Congress as a Republican.

The unlikely hero, who happened to be traveling on a high-speed train from Amsterdam to Paris, with his two childhood friends, tackled a man who came out of a train restroom with guns blazing, shooting another passenger in the neck before eventually becoming subdued by the fearless men.

Later starring as himself in a Clint Eastwood film on the incident, titled “15:17 from Paris,” the young Greek-American man, who retired from the military in 2017, received a number of other accolades from around the world, earning the US Army’s Soldier’s Medal and Oregon’s Distinguished Service Medal for his bravery. He now works in real estate.

Skarlatos, the son of 71-year-old Greek immigrant Emmanuel Skarlatos from Alexandropouli, says that he feels compelled again to do what he can to contribute to society and help his country. He is running to unseat Democrat Peter DeFazio, who has occupied the seat since 1987.

Nicole Malliotakis

Representing Staten Island and part of Brooklyn, New York Assemblywoman Nicole Malliotakis is hoping to turn her swing United States Congressional district red on November 3rd this year, winning a seat from incumbent Max Rose, who took the spot in 2018.

Malliotakis received a B.A. in communications from Seton Hall University and earned an MBA from Wagner College. Asked by Greek Reporter in an exclusive interview what the most important issues are now as she sees it, Malliotakis answered “Rebuilding the economy, restoring American jobs, public safety and preserving the American dream and stopping socialism.”

State Legislative Contests

Michael Gianaris

Michael Gianaris (D-New York 1st) A child of immigrant parents, Senator Gianaris was born and raised in Astoria, Queens, where he continues to reside. He graduated from Fordham University and Harvard Law School. As a first-generation American, Senator Gianaris works with community groups to reunite families separated at the border and he wrote legislation barring discrimination based on immigration status.​

In a city with millions of renters, he is a strong supporter of better laws regarding their rights. Currently the Deputy Majority Leader of the New York State Senate, he is a candidate in the 2020 elections for that body.

Steven Xiarhos

Steven Xiarhos, running for the Massachusetts State Legislatire, and his family. Credit: Steven Xiarhos/Facebook

Steven Xiarhos, (R-Massachusetts, 5th) a Republican candidate for the Massachusetts State legislature, is the grandson of Greek immigrants. A Gold Star Father as well, his son Nick, was killed at age 21 on the battlefield during Operation Enduring Freedom in Afghanistan while going to the rescue of his fellow Marines in combat.

Steve was born and raised in New Bedford, Massachusetts and spent his entire 40-year career with the Yarmouth, Massachusetts Police Department. During those four decades of service, Steve was promoted to the ranks of Detective, Patrol Force Commander, Detective Division Commander, and eventually Deputy Chief of Police. He retired from the police department on December 8, 2019.

Andrew Gounardes

Andrew Gounardes (D-NY 22nd) This Greek-American represents his home borough of southern Brooklyn in the New York State Senate. He authored and passed legislation to guarantee line-of-duty death benefits to the families of public servants who died of coronavirus and four 9/11 Heroes Bills.

He graduated from Hunter College and George Washington University Law School.

Leonidas Raptakis

Leonidas Raptakis (D-RI 33rd) Senator Raptakis, a Democrat, has been a member of the Rhode Island State Senate, representing District 33, since 2013.

After previously serving in the state Senate from 1997 to 2011, he served in the Rhode Island House of Representatives from 1992 to 1996.

Raptakis graduated from Rhode Island College in 1981. His professional experience includes owning and operating the Venus Pizza Restaurant.

The Greek-American has served on the Judiciary Committee as well as the committees on Special Legislation and Veterans Affairs in the Rhode Island State Senate.

James Skoufis

James Skoufis (D-New York 39th)  Skoufis has been a member of the New York State Senate, representing the 39th district as a Democrat since 2019. Up for reelection on Tuesday, he was born 1987 in Flushing, Queens. He graduated from George Washington University and Columbia University.

Skoufis began his political career on the Woodbury town board in Orange County. In 2012 he was elected to the New York State Assembly, becoming its youngest member at 25. He was re-elected in 2014 and 2016.

Before his time in the state legislature, Skoufis was a project manager at an electronic security firm and a member of the Woodbury Town Board.

Aravella Simotas

Aravella Simotas (D-New York 36th) Simotas, a Democrat, is currently representing parts of western Queens, including Astoria and parts of Long Island City in the New York State Assembly. The first woman elected to office from her district, she is also up for election tomorrow. Born in 1978 in what was then Rhodesia, she has been a member of the New York State Assembly since 2011. She earned degrees from New York City’s Fordham University and Fordham University School of Law.

Michael Tannousis

Michael Tannousis (R-New York 64th) Tannousis is the Republican candidate for the New York State Assembly seat now held by fellow Greek-American Nicole Malliotakis.

Endorsed by the Police Benevolent Association and the Port Authority PBA as well as the Sergeants’ Benevolent Association and the Detectives’ Union, the son of Greek-Cypriot refugees says that he will also fight for a better quality of life in Staten Island and Brooklyn.

A native Staten Islander, the candidate is the son of Greek Cypriots who immigrated to the US after being made refugees by the brutal Turkish invasion of 1974. The candidate is a graduate of SUNY Binghamton and Pace Law School.

He previously worked as an aide to then-Minority Leader James Oddo. After earning his law degree, he fulfilled his dream of becoming a prosecutor in both the Bronx and on Staten Island.

Other 2020 Contests Around the Nation

Kathleen Kromedas McGuiness

Kathleen Kromedas McGuiness (Delaware – State Auditor) was elected the Delaware State Auditor in 2018. McGuiness graduated from Cape Henlopen High School in 1985, earning  her bachelor’s degree at the Florida Institute of Technology, working subsequently as a pharmacist. She later bought a pharmacy in Rehoboth Beach, Delaware, where she was elected a town commissioner in 2000.

When McGuiness was elected state auditor, defeating Republican James Spadola in the general election, she became the first woman elected to the position.

Judge Helen Voutsinas

Judge Helen Voutsinas (D-New York State Supreme Court)
Voutsinas has served as a judge on the Nassau County District Court in New York since 2011. She ran on the Democratic, Green, Working Families, Women’s Equality, and Reform party tickets.

The Greek-American received her undergraduate degree and J.D. from St. John’s University.

Before her election to the Court, she served as the Principal law clerk for Judge Steven M. Jaeger from 2004-2011 and prior to that, as an Assistant town attorney for the Town of North Hempstead and as Deputy majority counsel, Nassau County Legislature.

 

Κλαιει η ΕλληνΑμερικανικη Ομογενεια !!!Πεθανε ξαφνικα ο Σωτηρης Αγγελατος

H γενική πρόξενος, Αδαμαντία Κλώτσα απευθύνει χαιρετισμό, Αριστερά, ο τσέρμαν της Επιτροπής Παρέλασης, Σωτήρης Αγγελάτος και δεξιά, ο παρουσιαστής, Αγγελος Αγγελάτος. Φωτοραφία αρχείου: "Ε.Κ."

ΤΑΜΠΑ. ΦΛΟΡΙΔΑ. Η Νταρλίν Αγγελάτου, επιστρέφοντας στις 8:30 το βράδυ της Τετάρτης στο σπίτι της, βρήκε πεσμένο στο δάπεδο του δωματίου, το σύζυγό της. Οι άνθρωποι του ασθενοφόρου των Πρώτων Βοηθειών που ειδοποιήθηκαν και έφθασαν ύστερα από λίγο, διαπίστωσαν το θάνατό του. Ο Σωτήρης Αγγελάτος, ιδιοκτήτης του ραδιοτηλεοπτικού δικτύου “Φωνή των Ελλήνων” στη Φλόριδα είχε φύγει από τη ζωή. Ηταν 74 χρονών.

Λίγες ώρες αργότερα, ο εν λόγω οργανισμός ανακοίνωσε ότι “πέθανε ο γνωστός στην Ομογένεια Αμερικής και Καναδά, Σωτήριος Αγγελάτος, ιδιοκτήτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού 'Φωνή των Ελλήνων', για 40 χρόνια στην υπηρεσία του Ελληνισμού... Η απώλεια του αγαπητού Σωτήρη στην Ομογένεια, είναι μεγάλη”.

“Τέσσερις ώρες νωρίτερα του είχα μιλήσει στο τηλέφωνο, όπως συνηθίζαμε μερικές φορές την ημέρα και δεν έδειχνε να έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα”, δήλωσε στον “Εθνικό Κήρυκα”, ο Αγγελος Αγγελάτος. “Αργότερα, μου τηλεφώνησε η γυναίκα του, ότι τον βρήκε πεσμένο και ότι ο αδελφός μου δεν ζούσε”.

Τους τελευταίους μήνες, ο Σωτήρης Αγγελάτος, πρόσθεσε ο αδελφός του, εκτός από τον Σταθμό που πήγαινε όταν μπορούσε, παρέμενε σπίτι του, για να αποφύγει οποιοδήποτε κίνδυνο από την πανδημία του κορωνοϊού.

Στην ελληνική παρέλαση στο “Ελληνικό χωριό”, Τάρπον Σπρινγκς. Ο Σωτήρης Αγγελάτος (δεξιά) με τον αδελφό του, Αγγελο (αριστερά) και τον Σωκράτη Χάρο. Facebook Αγγελου Αγγελάτου

Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλλεί στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδος του Κλίαργουότερ τη Δευτέρα στις 11:30 και θα ακολουθήσει η ταφή στο κοιμητήριο Curlew Hills Memory Gardens του Πάλμ Χάρμπορ.

Ο εκλιπών είχε δύο κόρες, την Ροξάνα-Ναυσικά, φαρμακοποιό, που διαμένει στο Μαϊάμι και τη Ζωή, δασκάλα, που διαμένει κοντά στην περιοχή που είναι το σπίτι των γονέων της.

Μαζί τα δύο αδέλφια δημιούργησαν το ελληνικό ράδιο στη Φλόριδα και μαζί το ανέπτυξαν όλα αυτά τα χρόνια, που αποτέλεσε και είναι ακόμα, βασική συντροφιά των ομογενών στις περιοχές γύρω από την Τάμπα και όχι μόνο.

Τα τελευταία χρόνια είχε κλονιστεί σοβαρά η υγεία του Σωτήρη Αγγελάτου, ο οποίος παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε πήγαινε όταν μπορούσε στο Σταθμό για να κάνει εκπομπές. Ετσι, το μεγαλύτερο βάρος της λειτουργίας του Σταθμού είχε αναλάβει ο αδελφός του. Η πρωινή εκπομπή του Σωτήρη Αγγελάτου, “Καλημέρα Φλόριδα”, κατά την οποία άλλοτε σοβαρά και άλλοτε με χιούμορ, αλλά πάντοτε με απλή και κατανοητή απ' όλους γλώσσα, σχολίαζε, ή σατίριζε, πρόσωπα και καταστάσεις, είχε πιστό ακροατήριο.

Από αριστερά, οι: Αλεξάνδρα Λαζίδη, δωρήτρια και φιλάνθρωπος, Κώστας Σισόης, πρόεδρος της Επιτροπής Παρέλασης, Δημήτρης Σπάρος, γενικός πρόξενος στην Τάμπα, Κρις Αλαχούζος, δήμαρχος του Τάρπον Σπρινγκς και Σωτήρης Αγγελάτος. Facebook Αγγελου Αγγελάτου

Ο αδελφός του, Αγγελος, παρουσιάζει ανάλογη εκπομπή, κάθε απόγευμα, με προσκεκλημένους και τηλεφωνικές κλήσεις ακροατών, με τίτλο “Ελεύθερη Γνώμη”.

Ο Σωτήρης Αγγελάτος, καταγόταν από την Κεφαλλονιά. Σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στον Καναδά, όπου και παντρεύτηκε και το 1978 ήλθε στην Αμερική.

Ο ίδιος, όπως και ο αδελφός του, έχουν τιμηθεί από επίσημους φορείς της Ελλάδος, της Αμερικής και της Ομογένειας για την προσφορά τους στους Ελληνες της Διασποράς.

Στην ανακοίνωση της “Φωνής των Ελλήνων”, αναφέρεται, ακόμα, ότι οι δύο αδελφοί “δημιούργησαν πολλά για την Ομογένεια”. Και γίνεται λόγος για βοήθεια σε ελληνικά σωματεία, την ίδρυση της Ελληνικής Κοινότητας μαζί με τον Μιχάλη Σέρβο, την έπαρση της ελληνικής σημαίας στο Κλίαργουότερ και στο Καπιτώλιο της Φλόριδας, τη δημιουργία της Επιτροπής Παρέλασης στο Τάρπον Σπρινγκς, τη συμβολή τους στην ίδρυση οργάνωσης Ελλήνων ψηφοφόρων και ομοσπονδίας καλλιτεχνών, τη βοήθεια των σχολείων τσάρτερ “Αθηναϊκή Ακαδημία” και “Πλάτων”, την οικονομική βοήθεια σε παιδιά και μεγάλους κ.ά.

Θερμα Συλληπητηρια