Αναρωτιεμαι
γιατί ὑπάρχει ἀκόμη αὐτὴ ἡ ἀγνωμοσύνη ἀπέναντι στὰ τότε στρατευμένα
ἑλληνόπουλα, ποὺ μὲ τὴ θυσία τους ἔσωσαν τὴν ἐδαφικὴ ἀκεραιότητα τῆς
πατρίδος καὶ διασφάλισαν τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας μας τὴ
στιγμὴ ποὺ ὁ κομμουνισμὸς ἔχει καταρρεύσει καὶ ἔχουν φανερωθεῖ τὰ
ἐγκλήματά του .Εἶναι ἑλληνικὸ φαινόμενο τὸ ὅτι τὴν Ἱστορία τῆς πατρίδας
μας τὴν ἔγραψαν οἱ ἡττημένοι τοῦ Γράμμου καὶ τοῦ Βίτσι λόγω
μικροκομματικῶν σκοπιμοτήτων. Ἀλλὰ ἂς δοῦμε τὰ γεγονότα τῆς ἐποχῆς
ἐκείνης.
Μετὰ
τὰ αἱματοβαμμένα Δεκεμβριανά του 1944, ὅπου τὸ Κ.Κ.Ε. πέταξε τὴ
''μάσκα'' τῆς Ἀντίστασης καὶ ἔδειξε τὸ πραγματικό του πρόσωπο μὲ τὰ
φριχτὰ ἐγκλήματα στὰ Κρώρα, στὴν Οὖλεν κ.α. μὲ τοὺς ὁμαδικοὺς τάφους τῶν
ἀντιφρονούντων, ἀρχίζει τὸ 1946 ὁ Γ' γύρος ἀπὸ τὸ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ -''ΔΣΕ'' γιὰ
τὴν κατάληψη τῆς ἐξουσίας. Πάλι διὰ τῶν ὅπλων. Ἀκολουθοῦν ἑκατοντάδες
μάχες ἀνάμεσα στὸ Στρατὸ καὶ τὴ Χωροφυλακὴ μὲ τοὺς ἀντάρτες τοῦ ''ΔΣΕ''.
Γέμισε ἡ ἑλληνικὴ γῆ ἑκατόμβες νεκρῶν ἀπὸ τὸ 1946-1949. Καὶ δὲν
φτάνει ποὺ ὁ λεγόμενος ''ΔΣΕ'' εὐθύνεται γιὰ τὸ θάνατο χιλιάδων
στρατιωτῶν καὶ τὸ ἔγκλημα ἐναντία στὴ φυλὴ ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὸ
Παιδομάζωμα 28.000 ἑλληνόπουλων, τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1949 ἡ 5η Ὁλομέλεια
τοῦ ΚΚΕ, παραχωρεῖ στοὺς βόρειους γείτονες τῆς χώρας ἐδάφη τῆς
Μακεδονίας καὶ ἀναγνωρίζει τοὺς Σλαβομακεδόνες. Αυτούς τοὺς
ἀρνησιπάτριδες ἀντιμετώπισε γενναία ὁ Στρατός μας ὅλη τὴν περίοδο τοῦ
συμμοριτοπολέμου. Εὐτυχῶς ποὺ τὴν Ἀρχιστρατηγία τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τὴν
εἶχε μία στρατιωτικὴ ἰδιοφυία τοῦ διαμετρήματος τοῦ Στρατάρχη
ΑΛ.ΠΑΠΑΓΟΥ καὶ ὑπῆρχε ὁμόνοια μεταξύ του ἐθνικόφρονος κόσμου. Στὴν πρώτη
γραμμὴ καὶ ὁ τότε Βασιλιάς Παῦλος ἐμπνέοντας καὶ ἐνθαρρύνοντας τοὺς
στρατιῶτες του. Σαράντα ὀχτὼ φόρες στὸ μέτωπο λένε οἱ ἀνταποκριτὲς τῆς
ἐποχῆς ὅτι βρέθηκε ὁ βασιλιάς Παῦλος. Ἀπὸ κοντά του καὶ ἡ βασίλισσα
Φρειδερίκη ἱδρύει τῆς Παιδοπόλεις γιὰ νὰ ἀναπαυτοῦν τὰ ὀρφανὰ καὶ
ἀνταρτόπληκτα παιδιὰ τῆς ἐποχῆς. Ἔτσι λοιπὸν χάρη στὶς θυσίες τῶν
στρατιωτῶν τῆς ἔνδοξης ἐκείνης ἐποχῆς ἡ Νίκη ἦλθε. Ὁ κόσμος μποροῦσε
ἥσυχος νὰ ἀφοσιωθεῖ στὴν ἀνοικοδόμηση τῆς ρημαγμένης πατρίδος.
Ἀπὸ
τὴν μεταπολίτευση τοῦ 1974, σταδιακὰ ὑποβαθμίστηκε ἡ ἐπέτειος τῆς Νίκης
στὸ Γράμμο-Βίτσι. Ἔσβησαν καὶ τὴν ἐπέτειο στοῦ Μακρυγίαννη. Στὸ ὄνομα
μίας κακῶς ἐννοούμενης ''ἐθνικῆς συμφιλίωσης'' λησμονήθηκαν οἱ θυσίες
τῶν πεσόντων παλικαριῶν τοῦ Στρατοῦ & τῆς Χωροφυλακῆς. Ξεχάστηκαν τὰ
ἐγκλήματα τοῦ ''Καπεταν -Γιώτη'' καὶ τῶν συντρόφων του .Ἡ
ἀναρχοαριστερά κατάφερε μεταπολιτευτικὰ νὰ γίνει ρυθμιστὴς τῶν πάντων
καὶ νὰ ἐπιβάλει τὶς θέσεις της ἀφοῦ δὲν ὑπῆρχε πλέον ἐθνικὸ μέτωπο
ἀπέναντί της .
Ἄλλη
Ἑλλάδα μᾶς ἄφησαν οἱ ἥρωες τοῦ Γράμμου καὶ τοῦ Βίτσι. Οἱ ψευδεπίγραφοι
προοδευτικοὶ θέλουν κυριολεκτικῶς νὰ ξεθεμελιώσουν τὴν Ἑλλάδα.
Ζητοῦνται πλέον νέοι Γραμμομάχοι οἱ ὁποῖοι θὰ σώσουν ξανὰ τὴν τιμὴ τοῦ
ἔθνους. Εἴθε σύντομα ἡ Θεία Χάρις νὰ δώσει τόν Ἡγέτη ποὺ θὰ ἐκπληρώσει
τὰ πεπρωμένα τοῦ ἔθνους καὶ τῶν λησμονημένων ἡρώων του.
Αρης Δεσλης