Η εγκληματικοτητα στο κοκκινο στην Ελλαδα

 

 

Τα στοιχεία για μία ακόμη φορά σοκάρουν. Μόνο στην Αττική, η Αστυνομία κατέγραψε στον περασμένο μήνα 1.079 διαρρήξεις. Κάπου 35 την ημέρα. Οι ληστείες στα σπίτια στα ύψη. Σχεδόν διπλασιάστηκαν. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, το πρώτο εξάμηνο του 2012 σημειώθηκαν 414 ένοπλες εισβολές σε σπίτια, ενώ την αντίστοιχη περίοδο το 2011 έγιναν 265. Όσο και αν ακούγεται κλισέ ότι η εγκληματικότητα καλπάζει και χτυπάει κόκκινο, είναι η πραγματικότητα. Είναι η ώρα μηδέν που η οργανωμένη Πολιτεία πρέπει να αντιδράσει. Σε υπαρξιακή αγωνία για την ασφάλειά τους έχουν

περιπέσει οι πολίτες, σύμφωνα με τον υπουργό κ. Δένδια, αλλά δεν αρκούν οι χαρακτηρισμοί για να λύσουν το πρόβλημα.

Οι αστυνομικές υπηρεσίες, όσες είναι μάχιμες, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ονοματίζουν το πρόβλημα. Και δεν είναι άλλο από τους λαθρομετανάστες. Και εδώ τα στοιχεία είναι αδυσώπητα και δεν χωρούν δεύτερες αναγνώσεις και ερμηνείες. Και δείχνουν ότι από τους λαθρομετανάστες πυροδοτείται στο μεγαλύτερο ποσοστό του το έγκλημα στην Ελλάδα. Τόσο το οργανωμένο όσο και το λεγόμενο του δρόμου.

Κάποια στοιχεία παρουσίασε στην ομιλία του στη Βουλή, στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δένδιας. Ο «Τύπος της Κυριακής» παρουσιάζει τα συγκριτικά στοιχεία των πενταμήνων 2011-2012, πάνω στην πιο βαριά μορφή του εγκλήματος, που είναι οι ληστείες μετά φόνου. Το 52,46% των δραστών ανθρωποκτονιών με κίνητρο τη ληστεία, που έγιναν το πρώτο πεντάμηνο του 2012, είναι αλλοδαποί (το 2011 ήταν 51,61%). Οι Έλληνες δράστες ανέρχονται στο 11,48%, ενώ οι δράστες των οποίων δεν διευκρινίστηκε η υπηκοότητα ανέρχονται σε 36,07%. Αντιλαμβάνεται ωστόσο κανείς ότι το ποσοστό των αλλοδαπών δραστών μπορεί να είναι ακόμη υψηλότερο από το καταγεγραμμένο 52,46%, καθώς από τους αδιευκρίνιστους δράστες μπορεί αρκετοί να είναι αλλοδαποί.

Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του «ΤτΚ», παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, οι Αλβανοί κακοποιοί εξακολουθούν να κατέχουν τα «σκήπτρα» των δολοφονιών με κίνητρο τη ληστεία. Από τους αλλοδαπούς δράστες το 22,95% είναι αλβανικής υπηκοότητας και ακολουθούν οι Βούλγαροι με 9,48% και οι Ρουμάνοι με 6,56%.

Ένα άλλο ανησυχητικό γεγονός που καταγράφεται δεν είναι μόνο η ποσοτική αύξηση του εγκλήματος, αλλά και η ποιοτική, ιδιαίτερα η σκληρότητά του. Οι ληστές, σχεδόν στις περισσότερες περιπτώσεις, απειλούν τα θύματά τους με καλάσνικοφ και δεν διστάζουν να τα χρησιμοποιήσουν προκειμένου να επιτύχουν τους σκοπούς τους. «Είναι απίστευτο αυτό που γίνεται στην Ελλάδα», είπε αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. στον «ΤτΚ» και συνέχισε: «Στο εξωτερικό οι ληστές σπάνια χρησιμοποιούν αυτόματα όπλα. Στη χώρα μας είναι το σύνηθες». Και είναι γεγονός. Τα καλάσνικοφ στη χώρα μας διακινούνται σαν να πρόκειται για κάποιο είδος διατροφής «πρώτης ανάγκης»! Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ελληνικής Αστυνομίας, τα παράνομα πυροβόλα όπλα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα είναι περίπου 100.000! Αν κανείς συνυπολογίσει και τις παράνομες κυνηγετικές καραμπίνες, αντιλαμβάνεται εύκολα ότι υπάρχει μια «δύναμη πυρός» που ξεπερνά ακόμη κι αυτή της Αστυνομίας! Τα περισσότερα όπλα προέρχονται από τα χερσαία σύνορα με την Αλβανία και τη Βουλγαρία, αλλά και μέσω θαλάσσης από την Κρήτη, η οποία, σύμφωνα με το χαρακτηρισμό αξιωματούχου στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης, είναι η «μάνα» της διακίνησης των όπλων.

Τα συγκλονιστικά στοιχεία που παρουσιάζει ο Τύπος της Κυριακής για την ολοένα αυξανόμενη εγκληματικότητα αποτυπώνουν με τον πλέον δραματικό τρόπο μια θλιβερή κοινωνική πραγματικότητα, η οποία έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Αδίστακτοι κακοποιοί που εισβάλλουν σε σπίτια μας ή παραμονεύουν στο δρόμο για να αφαιρέσουν ανθρώπινη ζωή, αφού γι’ αυτούς κοστίζει μόλις λίγα ευρώ ή μια σπασμένη βιντεοκάμερα. Από την άλλη πλευρά, πολίτες που αισθάνονται ανά πάσα στιγμή ότι απειλούνται, που αγωνιούν ότι μπορεί να κινδυνεύσει η ζωή των ιδίων και των μελών της οικογένειάς τους, που βλέπουν την περιουσία τους να λεηλατείται από το κοινό έγκλημα, εισαγόμενο ή ντόπιο. Και στη μέση η Ελληνική Αστυνομία, η οποία έχει αποδειχθεί ανίκανη να προστατεύσει τους πολίτες μιας ευνομούμενης Πολιτείας. Όχι γιατί το ένστολο προσωπικό δεν επιτελεί το καθήκον του με αυτοθυσία, πληρώνοντας, πολλές φορές, με την ίδια του τη ζωή κάποιες ηρωικές προσπάθειες να αντιμετωπίσουν, συνήθως από μειονεκτική θέση, τους εγκληματίες.

Αυτή είναι, δυστυχώς, η πραγματικότητα στην Ελλάδα της κρίσης και του Μνημονίου, στην οποία οι πολίτες δεν έχουν καταδικαστεί μόνο στη φτώχεια και την εξαθλίωση, αλλά βρίσκονται και μπροστά και σε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα έξαρση της εγκληματικότητας, γιατί κάποιοι δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να την αντιμετωπίσουν.

Τώρα που έχουμε φθάσει στην ώρα μηδέν, η οργανωμένη Πολιτεία οφείλει να αντιδράσει αποτελεσματικά απέναντι στο έγκλημα και να αποκαταστήσει το αίσθημα ασφάλειας στον πολίτη. Αυτό αποτελεί βασική προτεραιότητα στην προγραμματική σύγκλιση των κυβερνητικών εταίρων και προσωπική δέσμευση του Αντώνη Σαμαρά, αλλά και μια επιτακτική κοινωνική αναγκαιότητα. Γιατί, πραγματικά, οι πολίτες αισθάνονται ότι δεν πάει άλλο με αυτή την κατάσταση. Ανεξάρτητα από τα αίτια του προβλήματος, είναι αυτονόητο ότι η κυβέρνηση πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα, να φέρει τον αστυνομικό πιο κοντά στους πολίτες και να τους εμπεδώσει το χαμένο αίσθημα ασφάλειας που μπορούσαν να απολαμβάνουν κάποτε.