Τα "Δεκεμβριανά": Πτυχές





Γράφει ο  Πέτρος Στ. Μακρής-Στάϊκος



Σήμερα είμαι σε θέση να υποστηρίξω ότι τα γεγονότα του Δεκεμβρίου τού 1944 αποτέλεσαν κομμουνιστική επανάσταση, στρατιωτικά σχεδιασμένη ήδη από το 1943. Κάτω από τις διαρκείς "συστάσεις" του σοβιετικού παράγοντα (και εκείνου κάτω από την πίεση του Winston Churchill -βεβαίως με ανταλλάγματα, αρχικά τη Ρουμανία και αργότερα την Πολωνία), στο όνομα δε μιάς κίβδηλης "εθνικής ενότητας", από τον Αύγουστο του 1944 το ΚΚΕ εγκαταλείπει την πολιτική της αδιαλλαξίας και δέχεται να συμμετάσχει στην ελληνική κυβέρνηση, μάλιστα δε υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, ένα κατ’εξοχήν ανεπιθύμητο γι’αυτό πρόσωπο. Σκοπός του πλέον είναι, να την υπονομεύσει "εκ των έσω". Λίγους μήνες αργότερα όμως, βρίσκεται υποχρεωμένο να προχωρήσει στη διάλυση του ΕΛΑΣ (ουσιαστικά, του "ιδιωτικού του Στρατού")[i] και της Εθνικής Πολιτοφυλακής (ουσιαστικά, της ιδιωτικής του Αστυνομίας), όπως έχει ήδη δεσμευθεί. Τούτο, φυσικά, θα σήμαινε την απώλεια τού de facto ελέγχου που ασκούσε μέχρι τότε στο μείζον τμήμα του ελληνικού χώρου. Αυτός ο δυνάμει κίνδυνος για τις επιδιώξεις του, συνάμα δε και ο φόβος για την ίδια τη ζωή ή την προσωπική ελευθερία των μελών της ηγεσίας του και πολλών στελεχών του -ιδίως λόγω των εγκλημάτων που είχαν διαπράξει στη διάρκεια της Κατοχής- το ωθεί στο εσπευσμένο και άκαιρο εγχείρημα της επανάστασης, με τη λενινιστική-σταλινική έννοια του όρου. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνδρες του ΕΛΑΣ που πολέμησαν στην Αθήνα ήταν κομμουνιστές, όπως δεν ήταν κομμουνιστές όλα τα μέλη του ΕΑΜ -άνδρες και γυναίκες- που τους συνέδραμαν. Το ζήτημα όμως, χρειάζεται εκτεταμένη ανάλυση...

Ένα κείμενο της τελευταίας στιγμής,[ii] από τα έγγραφα που κατασχέθηκαν στα γραφεία του ΕΑΜ, στην οδό Κοραή 4, δίνει μία εικόνα του τί πρόκειται να ακολουθήσει. Εδώ, ένα απόσπασμα:

Καθήκοντα πολιτών και στρατιωτών:

-Άμεση τοποθέτηση σε θέσεις μάχης, των στρατιωτικών δυνάμεων και των κομμουνιστικών μονάδων.
-Στρατιωτική δράση σε κάθε τομέα.
-Συγκέντρωση  του πλήθους στο κέντρο της πόλης.
-Αυστηρός έλεγχος των μετακινήσεων.
-Όλες οι μονάδες να είναι έτοιμες για δράση.
-Τοποθέτηση συνδέσμων ανάμεσα στα βουνά και στην πόλη.
-Εντοπισμός στρατιωτικών στόχων.
-Σκοπός μας είναι να θέσουμε υπό τον έλεγχό μας, τουλάχιστον τα 8/10 της πόλης, από την πρώτη στιγμή. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στους Άγγλους.
-Κάθε δουλειά πρέπει να σταματήσει.
-Στόχος μας είναι το κέντρο της Αθήνας.
-Οι κομμουνιστές πρέπει να δραστηριοποιηθούν στην κατασκοπεία και στην αντικατασκοπεία (...).

Με δεδομένη την πλουσιώτατη εκατέρωθεν βιβλιογραφία σχετικά με τις εχθροπραξίες, από τις

μέλη του ΕΛΑΣ Καισαριανής

3 Δεκεμβρίου του 1944 έως τις 5 Ιανουαρίου του 1945, η περιληπτική παράθεσή τους θα ήταν ανεπαρκής αλλά και περριτή. Έτσι, ακολουθούν μερικές άγνωστες ή λιγότερο γνωστές πτυχές των γεγονότων:

Ένα πρώτο στοιχείο που εντυπωσιάζει, είναι ο τεράστιος αριθμός των χειροβομβίδων και των πάσης φύσεως εκρηκτικών που χρησιμοποιούνται από τον ΕΛΑΣ στην Αθήνα, ενώ υπάρχουν άλλες, ακόμα μεγαλύτερες ποσότητές τους, αποθηκευμένες στην πρωτεύουσα,  και στον Πειραιά. Ανάμεσά τους, οι περίφημες βρετανικές "χελώνες" (limpets), δηλαδή ωρολογιακές βόμβες, προορισμένες για την ανατίναξη πλοίων του εχθρού. Οι "χελώνες" διαθέτουν  τρία διάκενα, διαφορετικού μεγέθους το καθένα, και η ποσότητα του υγρού που τοποθετείται σ’ αυτά, ορίζει τον χρόνο της έκρηξης. Μεταξύ άλλων, έτσι ανατινάχθηκε η έπαυλις Θων, στη γωνία των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Κηφησίας, αρχιτεκτονικό αριστούργημα του Ερνέστου Τσίλλερ.[iii] Υπάρχουν εξ άλλου, δεκάδες νεοκλασικών πολυκατοικιών και μονοκατοικιών που ανατινάζονται με άλλα εκρηκτικά (μείγμα δυναμίτιδας και νιτρογλυκερίνης), προκειμένου να δημιουργηθούν οδοφράγματα του ΕΛΑΣ. Ανάμεσά τους, η οικία του στρατηγού Αλέξανδρου Μαζαράκη, στον αριθμό 1 της οδού Μάρκου Μουσούρου, και το σπίτι του Γρηγορίου Ξενοπούλου, στην οδό Ευριπίδου, που είχε ως συνέπεια την καταστροφή ολόκληρου του πολύτιμου λογοτεχνικού του αρχείου. Υπάρχουν, τέλος, οι νάρκες, διάσπαρτες σε όλους τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Αυτές οι νάρκες, πραγματικά περιείχαν τόσο μεγάλη ποσότητα εκρηκτικής ύλης, ώστε το πρόβλημα της αντικατάστασης των αναρτήσεων των τανκς, σταδιακά γινόταν οξύ. Έτσι τις περιγράφει η βρετανική 23η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία.[iv]
         
Ακολουθεί ο τελικός πίνακας του συνολικού αριθμού του οπλισμού του ΕΛΑΣ, που κατασχέθηκε ή καταστράφηκε από τις βρετανικές δυνάμεις, εκτός  από εκείνον που είχε ήδη καταστραφεί από την R.A.F[v]:

Απώλειες του εχθρού

Παράρτημα "Β" του Δελτίου Πληροφοριών 6, της Στρατιωτικής Διοίκησης Αθηνών.

Συνοπτικός πίνακας του οπλισμού του εχθρού, που κατασχέθηκε ή καταστράφηκε,  από τις 3 Δεκεμβρίου του 1944 έως τις 15 Ιανουαρίου του 1945.
(Σημ. Δεν περιλαμβάνονται οι απώλειές του σε οπλισμό, που οφείλονται στη R.A.F.).

Τυφέκια                    6.100
Υποπολυβόλα                62    (περιλαμβάνονται 19 αυτόματες καραμπίνες).
Πολυβόλα                    198
Πιστόλια                        91
Όλμοι                             34
Χειροβομβίδες        91.200
Νάρκες                      2.300 (Επιπλέον, 2 κιβώτια ναρκών, με τη μορφή καβαλίνας)*
Αντιαρματικά τυφέκια     6
Πυροβόλα :        1 των 105 χιλ.
                           6 των 75 χιλ.
                           3 των 37 χιλ.
                           1 των 20 χιλ.
                           7 Bofors
Φλογοβόλα                      2
MT (;)                             26
                                          6 Μ/C (;)
Πετρέλαιο                  1.088 γαλόνια
Πυρομαχικά μικρών όπλων                  4.300.000 γύροι.
Βλήματα όλμων                                           3.800
Βλήματα                             30 κιβώτια με βλήματα των 20 χιλ.
                                            20.280  γύροι βλημάτων των 20 χιλ.
                                            10  βλήματα των 21 εκ.
                                             6 βλήματα των 17 εκ.
                                           168 βλήματα των 15 εκ.
                                         1.560 βλήματα των 7,5 εκ.
                                           992 βλήματα των 4,7 εκ.
                                           150 κιβώτια με βλήματα των 3,7 εκ.
                                           960 γύροι βλημάτων 3.7εκ.                                                    
                                          100 γύροι αντιαρματικών βλημάτων
                                           130 φωτοβολίδες

Επιπρόσθετα, έχουν αναφερθεί 30 τόνοι ποικίλων πυρομαχικών και   χειροβομβίδων
                                        Εκρηκτικά  39  τόνοι.

* Οι νάρκες με την μορφή κοπράνων, αλόγου ή μουλαριού, υπήρξαν δημιούργημα της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας "A" Force, στο Κάιρο. Είχαν την δυνατότητα να καταστρέψουν τα λάστιχα φορτηγών αυτοκινήτων του εχθρού και χρησιμοποιήθηκαν ευρύτατα στην Ελλάδα, εναντίον γερμανικών αυτοκινητοπομπών.

Λίγοι έχουν ασχοληθεί με τις δραστηριότητες της R.A.F.,[vi] τις ημέρες εκείνες, σε ρόλο, είτε υποστηρικτικό των βρετανο-ελληνικών χερσαίων δυνάμεων, είτε αυτοτελή. Οι τύποι των μαχητικών

 
αεροσκαφών που χρησιμοποιούνται είναι, κυρίως,  δύο: Τα καταδιωκτικά Spitfires και τα βομβαρδιστικά Beaufighters ("Beaus") που έχουν τη δυνατότητα να εκτοξεύουν ρουκέτες. Τα πρώτα, πετούν σε χαμηλό ύψος, ακόμα και πάνω από το κέντρο της Αθήνας, με σκοπό να πλήξουν επιλεγμένους στόχους, όπως πολυβολεία, οδοφράγματα του ΕΛΑΣ κ.α. Αυτοτελή τους στόχο, αποτελούν τα πάσης φύσεως τροχοφόρα, με σκοπό την παρεμπόδιση των μετακινήσεων μαχητών του ΕΛΑΣ, την μεταφοράς οπλισμού, εκρηκτικών κ.λπ. Τελικός απολογισμός, η καταστροφή 455 αυτοκινήτων, 4 μονάδων πυροβολικού και 6 ατμομηχανών.[vii] Η αυτοτελής, εξ άλλου, αποστολή των Beaufighters είναι πιο δύσκολη: Οφείλουν να πλήξουν με ρουκέτες, εργοστάσια, σχολεία και άλλα κτήρια που χρησιμοποιούνται ως αποθήκες οπλισμού και τροφίμων του ΕΛΑΣ, ή ως χώροι στρατωνισμού των δυνάμεών του, τούτο δε χωρίς να τεθούν σε κίνδυνο οι γύρω τους οικισμοί. Οι στόχοι φθάνουν, τελικά, τους 34, με πρωτεύοντα ανάμεσά τους, το Κρατικό Καπνεργοστάσιο στην οδό Λένορμαν, που σήμερα στεγάζει τμήμα της Βιβλιοθήκης της Βουλής.[viii]

Σε μία επανάσταση, οι κανόνες και τα ήθη του πολέμου δεν τηρούνται. Η παραπάνω έκθεση της 23ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας (σελ. 23) δίνει ορισμένα παραδείγματα της περιφρόνησής τους από τον ΕΛΑΣ:

α. Αγνόησε τον Ερυθρό Σταυρό και την λευκή σημαία.
β. Οι άνδρες του φορούσαν πολιτικά, στρατιωτική περιβολή ή στολή αστυνομικών, αδιάκριτα.
γ. Χρησιμοποίησε γυναίκες και παιδιά για τη μεταφορά όπλων και πυρομαχικών.
δ. Χρησιμοποίησε εκρηκτικές σφαίρες και σφαίρες με επίπεδη κορυφή.

Σε μία επανάσταση, επίσης, συλλαμβάνεται πλήθος αμάχων και από αυτούς, η μεν πλειοψηφία δολοφονείται, ενώ ένας αριθμός τους τίθεται υπό καθεστώς ομηρίας, για λόγους εκβιασμού της νόμιμης κυβέρνησης. Στα "δεκεμβριανά", πρωταγωνιστές των πράξεων αυτών είναι η Εθνική Πολιτοφυλακή και η ΟΠΛΑ.

Η ΟΠΛΑ (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα ή Λαϊκών  Αγωνιστών) δημιουργείται με

τμήμα της Ο.Π.Λ.Α. παρελαύνει

απόφαση της Β’ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1942 ή τον Ιανουάριο του 1943. Αποστολή της, η προστασία στελεχών του κόμματος κατά τις μετακινήσεις τους, η άσκηση ανακριτικών καθηκόντων και η κατασκοπεία. Ως προς το τελευταίο της αυτό καθήκον, η ΟΠΛΑ είναι ιδιαίτερα πετυχημένη. Διαθέτει δεκάδες πρακτόρων σε όλες τις κρατικές υπηρεσίες, ακόμα  και στις στρατιωτικές υπηρεσίες του εχθρού. Ανάμεσά τους και η πλειοψηφία των θυρωρών στις πολυκατοικίες της Αθήνας, που την ενημερώνουν για τα πολιτικά φρονήματα των ενοίκων τους, την οικονομική τους κατάσταση κ.λπ.  Οι μαζικές δολοφονίες πολιτών στις συνοικίες της Αθήνας αρχίζουν τον Οκτώβριο του 1943, όταν ένα παραπλανημένο ΚΚΕ πιστεύει ότι επίκειται συμμαχική απόβαση στην Ελλάδα, αποχώρηση των Γερμανών και σύντομη απελευθέρωση της πρωτεύουσας. Σκοπός τους, η τρομοκράτηση των πολιτών, ώστε οι βρετανικές  δυνάμεις που θα φθάσουν στην Αθήνα να βρεθούν ψυχικά αποκομμένες από τον λαό της. Έκτοτε η ΟΠΛΑ εξελίσσεται ουσιαστικά σε τρομοκρατική-εγκληματική οργάνωση.

Η Εθνική Πολιτοφυλακή (Ε.Π.) ιδρύεται με την 24/10.4.1944 Πράξη της ΠΕΕΑ, της λεγόμενης "κυβέρνησης του βουνού", με σκοπό να αντικαταστήσει την Αστυνομία και την Χωροφυλακή. Αποστολή της είναι η περιφρούρηση των ατομικών δικαιωμάτων και της ασφάλειας των πολιτών, χωρίς διακρίσεις. Σταδιακά όμως, η Ε.Π. μετατρέπεται σε ιδιωτική Αστυνομία του ΚΚΕ. Για τον σκοπό αυτό, καταβάλλεται προσπάθεια να ενταχθούν σ’αυτήν όσο το δυνατόν περισσότεροι κομμουνιστές, ενώ τον Σεπτέμβριο του 1944 η Ε.Π. εμπλουτίζεται με 8 στελέχη και 38 καθοδηγητές-εκτελεστές της ΟΠΛΑ.

Οι  μαζικές συλλήψεις πολιτών από την Ε.Π. αρχίζουν στις 5 ή  6 Δεκεμβρίου του 1944, και συνεχίζονται μέχρι το τέλος του μήνα. Γίνονται βάσει καταλόγων που είχαν ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 1944 και τα υποψήφια θύματα ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά και επαγγελματικά στρώματα (ανάμεσά τους και 50, περίπου, αρχειομαρξιστές ή τροτσκιστές) με εξαίρεση -για εύκολα αντιληπτούς λόγους- τους βιομηχάνους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Σε αντίθεση όμως, με τους
 


Γερμανούς πού για τα αντίποινά τους, είχαν εφαρμόσει την αρχή της συλλογικής ευθύνης, το ΚΚΕ ακολουθεί την αρχή της οικογενειακής ευθύνης. Έτσι, εάν το πρόσωπο που έχει προγραφεί δεν βρεθεί στο σπίτι του, συλλαμβάνονται οι στενοί του συγγενείς (σύζυγος, παιδιά, πατέρας, μητέρα, αδέλφια).

Όσοι συλλαμβάνονται, οδηγούνται πρώτα στα συνοικιακά παραρτήματα της Ε.Π. και ύστερα από μια "σύντομη ανάκριση", στο Περιστέρι, όπου το Αρχηγείο της και εκείνο της ΟΠΛΑ.  Εκεί στοιβάζονται σε "στρατόπεδα", μέχρι να παρουσιαστούν στους "ανακριτές" και να αποφασιστεί η τύχη τους. Λίγοι αφήνονται ελεύθεροι. Η μεγάλη πλειοψηφία των κρατουμένων παραδίδεται στους δήμιους της ΟΠΛΑ και από αυτούς λίγοι επίσης, δολοφονούνται με πιστόλια. Ο περισσότεροι κατακρεουργούνται με τσεκούρια, μπαλτάδες και αμφίστομες μάχαιρες.

Την τρίτη κατηγορία θα αποτελέσουν οι όμηροι. Στο Περιστέρι, σταδιακά δημιουργούνται τουλάχιστον 6 φάλαγγες των 160, περίπου, ατόμων η κάθε μία. Υπό την φρούρηση της Ε.Π., από εκεί αρχίζει η πεζοπορία προς τον Ασπρόπυργο. Επόμενος προορισμός, το ημιορεινό χωριό Κρώρα (σήμερα Στεφάνη) της Βοιωτίας, στις βόρειες πλαγιές της Πάρνηθας. Με τα μέτρα της εποχής, οι περισσότεροι από τους ομήρους είναι άνθρωποι ηλικιωμένοι. Στην διάρκεια της πεζοπορίας, κάτω από πυκνή χιονόπτωση, αριθμός τους δολοφονείται από άνδρες και γυναίκες της  Ε.Π., ενώ άλλοι πεθαίνουν από το ψύχος και τις κακουχίες. Τελικά, οι όμηροι συγκεντρώνονται στην Άμφισσα. Ένας αριθμός τους  απελευθερώνεται στα τέλη Ιανουαρίου του 1945, ενώ οι υπόλοιποι μετά την Συμφωνία της Βάρκιζας.

Μετά την επιστροφή του Νίκου Ζαχαριάδη στην Ελλάδα, στην επίσημη γλώσσα του ΚΚΕ εισάγεται ο αδόκιμος όσο και ανακριβής νεολογισμός, "Οι υπερβασίες της ΟΠΛΑ". Δημόσια συγνώμη από τους συγγενείς των πολλών χιλιάδων θυμάτων και τους ομήρους, ουδέποτε ζητήθηκε από το ΚΚΕ, αλλά ούτε και από την λεγόμενη Ανανεωτική Αριστερά...
---------------
         
[1] Τον χαρακτηρισμό του ΕΛΑΣ ως ιδιωτικού στρατού του ΚΚΕ, τον άκουσα από τον αείμνηστο Γρηγόρη Φαράκο, σε μια από τις πολύωρες συζητήσεις μας στην Άνδρο.
[1]  TNA WO 204/8903 (αδημ.). Το κείμενο, στην αγγλική του μετάφραση, δεν φέρει ημερομηνία. Από το περιεχόμενό του όμως, συνάγεται ότι έχει συνταχθεί στις 2 Δεκεμβρίου του 1944. Εξ ού και η ιδιαίτερη σημασία του.
[1]  ΕΛΙΑ, Αρχείο Γιάννη Δουατζή: Αδημοσίευτο Σημείωμα του 7ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ (Ευβοίας).
[1]  TNA WO 204/8312: 23rd Armoured Brigade, Operations in Greece, October 1944 - January 1945, σελ. 21.
[1]  ΤΝΑ WO 170/7559 (αδημ.).
[1]  Η ελληνική Βασιλική Αεροπορία, για περίεργους λόγους και παρά την επιθυμία των ανδρών της, δεν έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις.
[1] Βλ. Ηλία Δ. Καρταλαμάκη, Αεροπόρου, Η Αεροπορία στον "Εμφύλιο" (Δεκέμβριος 1944-Αύγουστος 1949), ιδ. έκδοση, Αθήνα 1998, σελ. 98 και επ.
[1] TNA AIR 23/7468 (αδημ.).
[1] Λόγω του περιορισμένου χώρου αυτού του άρθρου, έχω παραλείψει κάθε αναφορά σε ονόματα θυμάτων, ομήρων, όσο και στελεχών και εκτελεστών της ΟΠΛΑ και της Ε.Π.

 

http://www.istorikathemata.com/2014/12/December-1944-in-Athens.html

Η Μαρία Μπίλλη και οι "Έλληνες", δεν φοβούνται το ΚΚΕ...





Δεν χρειάζεται ρώτημα ότι το κανάκεμα των κομμουνιστών από το κυβερνών κόμμα του "Γαλάζιου Ποταμιου" αλλά και η ιδιότυπη ασυλια που απολαμβανουν από όλες τις δομές τη εξουσίας [μπάτσους, δικαστές, δημοσιογράφους, κρατικοδίαιτους ρουφιάνους κ.λπ.] τους έχει εξαχρειωσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να νιώθουν ασφαλείς οταν επιτίθενται με τον πιο χυδαίο τρόπο, σε όποιους θεωρούν εχθρους τους. 

Καταπατούν το τεκμηριο της αθωότητας, σπιλώνουν πρόσωπα, κατασυκοφαντούν, διαστρεβλωνουν, διαβάλλουν και απειλούν, επιχειρώντας μεσω της κονωνικής τρομοκρατίας, να σβησουν κάθε ελεύθερο λόγο, που κρατεί ζωντανή τη μνήμη της διαρκους εγκληματικης τους δραστηριότητας, στη μεταπολεμική εποχή.

Βλέπετε δεν είναι μόνο οι λοιμωξιολόγοι που έχουν το ακαταδίωκτο, στην αφασική κοινωνία της Ισλαμογρεκίας. Προηγήθηκαν οι κομουνιστές...  

Τώρα λοιπον τους πείραξε που η δημοτικη αρχη Λαρισας, προσκαλεσε [ως είχε υποχρέωση] και  την κ. Μαρία Μπίλλη, περιφερειακή σύμβουλο Λάρισσας και στέλεχος των "Ελλήνων", στην εκδηλωση για την απελευθερωση τηςΛάρισσας απο τη Γερμανική κατοχή.
Κι αρχίσανε τις επιθέσεις!

Ας παρουμε λοιπον τα πραγματα με τη σειρά...

Η πρώτη επίθεση των κομμουνιστών 

Σε καταγγελία κατά της δημοτικής αρχής της Λάρισας προέβη ο επικεφαλής της “Λαϊκής Συσπείρωσης” [του ΚΚΕ] στο περιφερειακό συμβούλιο Θεσσαλίας, Τ. Τσαπλές, με αφορμή την πρόσκληση εκπροσώπου της “Ελληνικής Αυγής”* στις εκδηλώσεις απελευθέρωσης της Λάρισας από την Γερμανική κατοχή.

Ο κ. Τσαπλές, επισημαίνει ότι... 
“..δεν πρόκειται να παραστώ στην εν’ λόγω εκδήλωση σας και να νομιμοποιήσω την απαράδεκτη ενέργεια σας και πιθανή παρουσία των εκπροσώπων των φασιστών.
Στην πρόσκληση που έλαβα διαπίστωσα από τον πίνακα των αποδεκτών, ότι εστάλη και στην εκπρόσωπο της «Ελληνικής Αυγής», που υποστηρίχθηκε ανοιχτά στις εκλογές του 2019 από την ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή.
Ως εκπρόσωπος του ΚΚΕ και επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, καταγγέλλω την απαράδεκτη ενέργειά σας να προσκαλέσετε στην εκδήλωση για την απελευθέρωση της Λάρισας από τη ναζιστική κατοχή, και την εκπρόσωπο της ναζιστικής «Ελληνικής Αυγής», που στηρίχθηκε από την καταδικασμένη πλέον ως εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή.
Αποδεικνύεται ότι η αντίθεση της Δημοτικής Αρχής Λαρισαίων, προς την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή και τα παρακλάδια της που δημιουργήθηκαν για να στεγάσουν τα ορφανά της, είναι λόγια χωρίς αντίκρισμα, από τη στιγμή που τους καλείτε σε εκδηλώσεις σας και μάλιστα στην εκδήλωση για την απελευθέρωση από τον ναζιστικό ζυγό”,
καταλήγει ο κ. Τσαπλές.
*[Σ.τ.Δ. Ο σύντροφος κ. Τσαπλές αποκαλεί ψευδώς την κ. Μαρία Μπίλλη "εκπρόσωπο της Ελληνικής Αυγής", ενώ η κ. Μπίλλη έχει δηλωσει 33.000 φορές ότι αποχώρησε απο τη Χρυση Αυγή και ενταχθηκε στο κόμμα "Ελληνες", που ιδρυσε ο Ηλιας Κασιδιαρης...]

Στον χορό της χρυσαυγιτοφαγίας μπήκαν και οι δημοτικοι συμβουλοι Λαρισσας, που προσκεινται στο ΚΚΕ. 
Δεν δημοσιευω ολοκληρη την ανακοινωση τους, διοτι σεβομαι την καλη γαστρικη λειτουργια των αναγνωστων μου και δεν θα ηθελα να τους αναγκασω να υποστουν έναν ξυλινο κομμουνιστικό λίβελλο, που πιθανον να τους προκαλεσει γαστρεντερικες διαταραχες...
Σας διδω μονον ενα αποσπασμα...  

Και οι κομμουνιστές του δημ. Συμβουλίου Λαρισσας... 

Καταγγέλλουμε τη δημοτική αρχή Λαρισαίων για την απαράδεκτη ενέργεια της να καλέσει τους εγκληματίες ναζί της χρυσής αυγής να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις απελευθέρωσης της πόλης από τη Γερμανική κατοχή.Η συγκεκριμένη πρόσκληση απεστάλη από τογραφείο του δημάρχου και στην εκπρόσωπο της φασιστικής εγκληματικής συμμορίας του περιφερειακού συμβουλίου Μπίλη Μ, που σήμερα έχει μεταπηδήσει στο φασιστικό μόρφωμα του καταδικασμένου και φυλακισμένου ναζιστή εγκληματία Κασιδιάρη*...."

Αν αντεχετε τώρα να διαβασετε ολοκληρη την ανακοινωση, ως ασκηση στην ιδιολεκτο της ΚΝΕ, πηγαινετε εδω

*[Σ.τ.Δ. Σημειώνω ότι στην εμετικη αυτή ανακοινωση, γινεται ιδιαιτερη μνεια στη συμμετοχη της κ, Μπιλλη στις αυθόρμητες αντιδρασεις των Ελληνων πατριωτων, που καταφεραν να ματαιωσουν την περιφορα του Τοτεμ της μεταναστολαγνειας [Αμαλ] στη Λαρισσα. Κατι που προφανως θορυβησε τους νεοταξιτες κομμουνιστες, επειδη επέδειξε το πόσο τους σιχαίνεται ο κοσμακης - κι αυτους και τα νεοταξικά τους αφεντικά...]  


Δεν χρειάζεται ρώτημα ότι μετά τις επιθέσεις των κομμουνιστών, οι δημοτικοι άρχοντες καταχεσμένοι [μην τους καψουν και τα αυτοκινητα, που λεει ο λογος] εσπευσαν να διορθωσουν τα αδιορθωτα, με μια καταγελαστη ανακοινωση...

ΔΗΜΟΣ: ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΒΛΕΨΙΑ

Από το Γραφείο Τύπου του Δήμου Λαρισαίων και σε σχέση με ανακοίνωση του περιφερειακού συμβούλου κ. Τάσου Τσιαπλέ, σχετικά με πρόσκληση σε εκδηλώσεις του Δήμου Λαρισαίων για την απελευθέρωσης της Λάρισας απο τους Ναζί, περιφερειακής συμβούλου της «Ελληνικής Αυγής», σημειώνονται τα εξής: Η απελευθέρωση της Λάρισας από τη Γερμανική κατοχή στις 23 Οκτώβρη του 1944 συνιστά μια νίκη του ελληνικού λαού κατά του ναζισμού. Προφανώς σ’ αυτή την επέτειο δεν έχουν θέση οι νοσταλγοί του φασισμού και του ναζισμού* και τα απομεινάρια της εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Δεν επιτρέπεται μια γραφειοκρατική αβλεψία, για την οποία ζητούμε συγγνώμη, να ανάγεται σε πολιτικό ζήτημα και να εξάγονται ανεπίτρεπτα συμπεράσματα, όταν η δημοτική αρχή έχει πάρει ξεκάθαρη θέση για αυτά τα ζητήματ

*[Σ.τ.Δ. Να μην ξεχναμε οτι, συμφωνα με το δογμα Μ. Φυσσα, υπαρχουν ακομα 500.000 ναζι και φασιστες, που πρεπει να εξοντωθουν! Φαινεται ότι η δημοτικη αρχη Λαρισσας δεχεται το δογμα Φυσσα, οτι πας χρυσαυγιτης = ναζι! Και προφανως δεχεται οτι στην Ισλαμογρεκια υπαρχουν αυτη τη στγμη, τουλαχιστον μισο εκατομμυριο ναζηδες - εξον απο τους αληθινους ναζηδες...
Πως το λενε να δεις εκει - στα υψιπεδα της λιμνης Ταγκανικα.... Καλυτερα να σου βγει το ματι, παρά το ονομα...]

Ωστόσο, η κ. Μαρία Μπιλλη δεν φαίνεται να φοβάται ούτε τους κομμουνιστές, ουτε τα ταγματα εφοδου, ουτε τους κρατικοδίαιτους πραιτωριανους των εγχωριων εργολάβων της Πλανητικης Πανεξουσίας. 

Σε απάντησή λοιπον, της προς τον δήμαρχο Λαρισαίων Απόστολο Καλογιάννη και στην παράταξη Λαϊκή Συσπείρωση, η περιφερειακή σύμβουλος Μαρία Μπίλλη επισημαίνει τα εξής:

Η απάντηση της κ. Μαρίας Μπιλλη

Κανένας κομμουνιστής δήμαρχος και καμία κομμουνιστική παράταξη δεν θα με εμποδίσει να παρευρεθώ στις εκδηλώσεις για την Απελευθέρωση της γενέθλιας πόλης μου από την Γερμανική Κατοχή ως εκπρόσωπος των Ελλήνων Εθνικιστών του Εθνικού κόμματος που ίδρυσε ο κ.Ηλίας Κασιδιάρης.

Θεσμικά η εκάστοτε Δημοτική Αρχή υποχρεούται να προσκαλεί τους εκλεγμένους από τον Ελληνικό Λαό , σεβόμενη την βούληση των Ελλήνων πολιτών.

Ως Ελληνίδα Εθνικίστρια και Περιφερειακή Σύμβουλος Θεσσαλίας καταγγέλλω τις μεθοδεύσεις της Δημοτικής Αρχής και της ΛΑ.ΣΥ (ΚΚ€) που υποκινούν μίσος και πανικό ενάντια σε αυτό που διαφαίνεται: την αφύπνιση του Ελληνικού Λαού που βιώνει τραγικές στιγμές στην παρούσα χρονική συγκυρία , προδομένος από τις τραγικά λανθασμένες πολιτικές των μοιραίων κυβερνήσεών του.
Ο Εθνικιστικός άνεμος που διαπνέει την Ευρώπη όπου οι Λαοί στρέφονται στα Έθνη τους προκειμένου να διαφυλάξουν την ενότητά τους, τον πολιτισμό και την κοινωνική τους συνοχή που απειλείται από την παγκοσμιοποίηση και τον επιχειρούμενο εξισλαμισμό τρομοκρατεί την Αριστερά που υπέγραψε την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών παραδίνοντας όνομα , ταυτότητα και εθνότητα στο Σκοπιανό μόρφωμα , άνοιξε τα σύνορα της Πατρίδας στα ισλαμικά στίφη και επέβαλε δυσβάσταχτα μνημόνια.
Αυτή ανθελληνική πολιτική που συνεχίζεται έως τις ημέρες μας και φιμώνει κάθε φωνή Αντίστασης καταδιώκοντας τον Έλληνα Πολίτη , κινδυνεύει από την αφύπνιση των Ελλήνων οι οποίοι με βάση τις Αρχές και Αξίες του Ελληνικού Εθνικισμού ενστερνίζονται τις θέσεις μας και εντάσσονται καθημερινά στο Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ, το οποίο καταδικάζει περίτρανα ναζισμό και φασισμό.

Ο Δήμαρχος Λαρισαίων ας φροντίσει καλύτερα την ιστορική πόλη της Λάρισας των 4.000 και πλέον χρόνων παρουσίας και το ΛΑ.ΣΥ (ΚΚ€) ας κατανοήσει ότι η αγάπη προς το Έθνος και την Πατρίδα είναι καλά ριζωμένη στο γονίδιο του Έλληνα.

Ο Ελληνικός Λαός δεν λησμονεί ότι οι κομμουνιστές και τα εγκλήματά τους έσυραν την Ελλάδα σε έναν αιματηρό εμφύλιο , απότοκο της πλάνης τους , επιδιώκοντας τα σύνορα της Ελλάδος να τελειώνουν στον Δομοκό*.

Ο Ελληνικός Λαός πλέον κατανοεί ότι η Δημοκρατία στην χώρα είναι ελλειματική και οδηγεί σε αδιέξοδα όταν προωθεί αποκλεισμούς ιδεών, όταν φυλακίζει πολιτικούς αναίτια , όταν φοβάται ένα καρτοτηλέφωνο…

*[Σ.τ.Δ. Και ερωτω τωρα, με το μικρο μου το μυαλό... Υπαρχει Ελληνας πατριωτης, που να μην  συμφωνει με αυτη τη φραση της κ. Μαριας Μπιλλη; 
Τι λεει ο κ. Γεωργιαδης; 'Η μηπως αυτος φοβαται το ΚΚΕ;] 



Η Μαρια Μπιλλη λοιπον δεν φοβαται το ΚΚΕ.
Θα μου πεις - εδω δεν φοβηθηκε το αλβαναριο, στους κόκκινους κρατικοδίαιτους θα κολλουσε;

¨Η Αχαρνών πια δεν είναι ελληνικό έδαφος, σε λίγο θα μας ζητάνε διαβατήριο”….


Η εγκατάλειψη του κέντρου των Αθηνών στους ξένους με στοιχεία και φωτογραφίες – Κράτος και Δημοτική Αρχή εχθρικοί προς τους… Έλληνες! Περπατήσαμε στις πολύπαθες γειτονιές του κέντρου, τα περίφημα “κατεχόμενα” και συνομιλήσαμε με τους κατοίκους αυτών των άλλοτε όμορφων αστικών γειτονιών....


Πρόκειται για το έκτο Δημοτικό Διαμέρισμα Αθηνών που περιλαμβάνει τις γειτονιές των Πατησίων και της Κυψέλης.

Κάποτε, όχι πολύ μακριά πίσω, αυτές οι περιοχές ήταν γεμάτες Έλληνες κατοίκους, οικογενειάρχες, της άλλοτε κραταιάς μεσαίας τάξης της χώρας.

Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι όμορφες, φροντισμένες πολυκατοικίες και μαγαζιά που θεωρούνταν καλά και ακριβά. Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει σταδιακά στα μέσα της δεκαετίας του 90 αλλά κανείς τότε δεν μπορούσε να υποψιαστεί, ούτε καν να φανταστεί την μορφή και την έκταση της επέλασης των αλλοδαπών (η οποία συνεχίζεται στους ίδιους περίπου ρυθμούς) που είκοσι χρόνια μετά, θα καταλάμβανε αυτές τις άλλοτε όμορφες και νοικοκυρεμένες περιοχές.


Σήμερα περπατώντας κανείς στην Πλατεία Βικτωρίας, στην Πλατεία Αμερικής, στην Φωκίωνος, στον Άγιο Παντελεήμονα, στην Πλατεία Αττικής, συναντάει μόνο εγκατάλειψη, κτίρια παρατημένα με προσόψεις βρώμικες ,συνθήματα και αφίσες κομμάτων στους τοίχους, μαγαζιά με ξένες επιγραφές, πρόσωπα σκυφτά, ανθρώπους βιαστικούς, βλέμματα εχθρικά.

Με λίγα λόγια μια ατμόσφαιρα γκέτο που αλλού θυμίζει Μπρόνξ και Χάρλεμ και αλλού Καμπούλ και Μογκαντίσου. Πάντως όχι ελληνική πόλη και σίγουρα όχι παλιά καλή Αθήνα.

Και οι εναπομείναντες Έλληνες κάτοικοι; Τι κάνουν αυτοί; Πως επιβιώνουν;

Εύλογη απορία. Η απάντηση είναι ότι έχουν συγκροτήσει επιτροπές και αγωνίζονται καθημερινά με το ανάλγητο και εχθρικό ελληνικό κράτος που τους έχει προδώσει. Εμείς λοιπόν, βρεθήκαμε με μέλη της επιτροπής κατοίκων και συνομιλήσαμε μαζί τους για την όλη κατάσταση. Να τι μας είπαν:



Pronews: Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε καθημερινά ζώντας σε αυτές τις γειτονιές;

“Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι η ζωή εδώ είναι σαν να ζεις σε καταυλισμό. Τσαντίρια, βρωμιά, φασαρία, παραβατικότητα, άεργοι πληθυσμοί που περιφέρονται, ζητιανιά, ναρκωτικά, πορνεία, ξέπλυμα χρήματος.


Όλα αυτά μπροστά στα μάτια μας, μέσα στα σπίτια μας, 24 ώρες το 24ωρο.

Αντιμετωπίζουμε ό,τι προβλήματα θα αντιμετώπιζε κάποιος αν ζούσε μέσα στο hot spot της Μόριας ή τους καταυλισμούς Ρομά, περιτριγυρισμένος από συμμορίες αλλοδαπών, που οργανώνονται όλο και περισσότερο και γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες και από έναν πληθυσμό που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και ούτε πρόκειται να αποκτήσει, παρά τις υψηλές επιδοτήσεις και τις εξαγγελίες για δήθεν ενσωμάτωση ή ένταξη.

Όλα τα χρήματα που έχουν δοθεί για αυτόν τον λόγο συνέβαλαν στην γκετοποίηση και τον εποικισμό. Πρόκειται περί προγραμμάτων και κονδυλίων εποικισμού ουσιαστικά και όχι ένταξης, η οποία ούτως ή άλλως ήταν αδύνατη με αυτούς τους αριθμούς λαθρομεταναστών.”


Pronews: Γιατί φεύγουν οι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής ;

“Γιατί εξευτελίζονται και αρνούνται να ζουν στην Καμπούλ και στην Μογκαντίσου,. Πρόκειται για εξευτελισμό της ζωής μας, της περιουσίας μας και της προσωπικότητας μας.

Η διαβίωση με αυτές τις συνθήκες μιζέριας, εξαθλίωσης, εγκληματικότητας, που μας επιβάλλουν, είναι αδύνατη. Και ουσιαστικά από διαβίωση μετατρέπεται σε επιβίωση. Καταρχάς δεν μιλάμε πλέον για αστικό περιβάλλον. Οι γειτονιές γκέτο έχουν χάσει προ πολλού το αστικό τους χαρακτήρα. Δεν συζητώ καν το να θυμίζουν πρωτεύουσα πόλης.

Πρόκειται στην ουσία για τεράστιους ανοιχτούς καταυλισμούς, εγκατεστημένους μέσα στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου κυριαρχεί η ασυδοσία.

Οι Έλληνες ουσιαστικά εκδιώχθηκαν από όλους αυτούς που δήθεν ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους και δεν είναι ρατσιστές, αλλά φέρθηκαν εντελώς ρατσιστικά προς τους Έλληνες, αντιμετώπισαν το κέντρο της πόλης ως αλάνα, ενώ συμμετέχουν ποικιλοτρόπως στα πογκρόμ που γίνονται στην περιοχή κατά ημών από το 2008.


Οι Έλληνες επίσης δεν έχουν σχολεία για τα παιδιά τους.

Είδαμε πρόσφατα αποδείξεις για την αναλογία 2 ελληνόπουλα προς 20 αλλοδαπούς μαθητές και διαβάσαμε την δήλωση του κ. Συρίγου ότι το 90% των μαθητών στις γειτονιές γκέτο είναι αλλοδαποί. Κάτι που προφανώς θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό. Οι Έλληνες που έχουν παραμείνει έχουν ξεπαραδιαστεί, για να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Δεν υπάρχουν καταστήματα για να κάνεις τα ψώνια σου!

Τα μικρομάγαζα είναι τα περισσότερα αλλοδαπών για συγκεκριμένες δραστηριότητες, μίνι μάρκετ, κομμωτήρια, κινητά. Δυστυχώς οι Έλληνες ξεπουλάνε και φεύγουν για να αποφύγουν αυτήν την τοξικότητα και να διατηρήσουν την ψυχική τους ηρεμία. Ίσως τελικά και αυτός να ήταν ο σκοπός.


Απλά δεν πίστευα ότι 100 χρόνια μετά τον εκ διωγμό της οικογένειάς μου από την Μικρά Ασία θα ζούσα κάτι αντίστοιχο μέσα στον τόπο μου.”



Pronews: Πότε άρχισε να γίνεται το πρόβλημα της μαζικής απόβασης λαθραίων μεταναστών πιο έντονο;

“Πρώτα επλήγη ο Άγιος Παντελεήμονας τέλη του 2008, όπου μετέφεραν με λεωφορεία, σύμφωνα με μαρτυρίες που έχουμε, Ασιάτες και τους άφησαν στην πλατεία Αττικής και στον Άγιο Παντελεήμονα. Τότε οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και βγήκαν οι γνωστοί αλληλέγγυοι, που όλοι έχουμε καταλάβει τι ρόλο παίζουν, και τους είπαν ακροδεξιούς και φασίστες.



Είναι ακροδεξιό και φασιστικό να ζητάς μία στοιχειώδη ποιότητα ζωής. Το πρόβλημα ήταν τοπικό τότε. Ακόμη και οι γειτονιές πιο πάνω δεν είχαν επηρεαστεί. Την ίδια περίπου περίοδο ξεφόρτωσαν κυριολεκτικώς Αφρικανούς στην πλατεία Αμερικής. Τους χάρισαν τις περιοχές και μάλιστα τους μοίρασαν αναλόγως την εθνικότητα.

Από εδώ οι Ασιάτες, από εκεί οι Αφρικανοί.

Ουσιαστικά «κατέκτησαν» έναν έναν δρόμο, αφενός πηγαίνοντας σε διαμερίσματα που πρόθυμοι επιτήδειοι τους νοίκιασαν. Χρέπια, όπου δεν έμενε κανείς, νοικιάστηκαν με το κεφάλι από τύπους που πλούτιζαν εις βάρος μας και αυτοί ζούσαν σε άλλες γειτονιές. Το δεύτερο βήμα ήταν η δημιουργία υποδομών με την ίδρυση καταστημάτων.

Επί δημαρχίας Καμίνη έγινε πάρτι στην κυριολεξία στον Δήμο.

Τότε οι επιτροπές καταθέσαμε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα, ο οποίος παρέπεμψε αρκετά άτομα για παράβαση καθήκοντος, καθώς οι παρανομίες ήταν φοβερές. Με ένα απαράδεκτο βούλευμα αθωώθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ. Οι δικαστές έκριναν ότι όλα είχαν συμβεί τυχαία! Επί σειρά ετών εκατοντάδες μαγαζιά Αφροασιατών που είχαν μόλις μπει στην χώρα άνοιγαν, δεν ελέγχονταν και δεν έκλειναν λόγω παραβάσεων τυχαία. Εντάξει, μας έπεισαν.

Επί Παπανδρέου και Καμίνη η κατάσταση ήταν τραγική, το 2012 με την πολιτική Σαμαρά και Δένδια βελτιώθηκε πολύ και με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έγινε κανονική «απόβαση» όλης της Αφρικής και της Ασίας και διαλυθήκαμε εντελώς.

Τώρα απλά συνεχίζουν το βιολί του ΣΥΡΙΖΑ. Ο δε δήμαρχος κ. Μπακογιάννης σε λίγο θα μοιράζει τις άδειες καταστημάτων αλλοδαπών στα σπίτια τους. Είναι τραγική η κατάσταση. Η Αχαρνών πια δεν είναι ελληνικό έδαφος. Σε λίγο θα μας ζητάνε διαβατήριο.”



Pronews: Πότε άρχισαν να μπαίνουν οι Κινέζοι έντονα στο παιχνίδι της αγοράς ακινήτων;

“Ο νόμος Χατζηδάκη για την απόκτηση Χρυσής Βίζας τους ευνόησε πολύ.

Η Χρυσή Βίζα χορηγείται σε υπηκόους τρίτων χωρών που είτε αποκτούν ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα αξίας 250.000 ευρώ, είτε επενδύουν σε ελληνικές επιχειρήσεις ή έργα υποδομών. Επρόκειτο για νόμο που οδήγησε σε ξεπούλημα κυριολεκτικώς των ελληνικών ιδιοκτησιών του κέντρου κυρίως σε Κινέζους, αλλά και σε Άραβες και σε Ισραηλινούς.

Σύμφωνα με έρευνα που κάναμε το μεγάλο παιχνίδι έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ τέλη 2017 και 2018. Κι αυτό γιατί η περιοχή από το 2015 και μετά υποβαθμίστηκε όσο δεν έπαιρνε, τόσο με την εγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών όσο και με καταλήψεις που ξεφύτρωσαν και έφτασαν μέχρι το Κολωνάκι, με τα χιλιάδες διαμερίσματα ΕΣΤΙΑ, με ΜΚΟ που είδαν χρήμα και συνέβαλαν πολύ στην υποβάθμιση με δημόσια συσσίτια, με γελοίες δήθεν πολιτιστικές εκδηλώσεις, με ένα σωρό αλητεία που κουβάλησαν ως εθελοντές, με τραμπουκισμούς από διάφορους στους κατοίκους, με καψίματα και βανδαλισμούς.

Ο κόσμος είδε την ζωή του να γίνεται μία κόλαση. Ιδιοκτησίες και να χαρίζονταν δεν τις έπαιρνε κανείς. Και τότε εμφανίστηκαν οι Κινέζοι να αγοράζουν τα πάντα. Και οι Ισραηλινοί για airbnb.

Επίσης κάποιοι Άραβες που αγόρασαν ολόκληρα κτίρια και τα έκαναν δομές. Δεν αγόρασαν απαραιτήτως φτηνά μετά από κάποια στιγμή. Κάποιοι αγόρασαν ακριβά. Το θέμα είναι ότι τώρα όλα αυτά τα χιλιάδες σπίτια είναι κλειστά και αδιάθετα ως επί το πλείστον. Κι αυτό δημιουργεί κρίση στην ενοικίαση ανεβάζοντας τις τιμές, αλλά και συντελεί στην ερημοποίηση περιοχών.

Μένουν χωρίς κατοίκους. Ουσιαστικά κανείς δεν σκέφτηκε τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής. Ήταν μία κοντόφθαλμη πολιτική με εμφανή την διάθεση οι ελληνικές ιδιοκτησίες να περάσουν σε ξένα χέρια. Όπως και έγινε.”

Pronews: Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο σχέδιο σκόπιμης υποβάθμισης της ζωής στο κέντρο;

“Στην αρχή δεν το πιστεύαμε. Λέγαμε ότι είναι τυχαίο. Μετά από 13 χρόνια που παρακολουθούμε στενά την εξέλιξη του εποικισμού της πρωτεύουσας, είμαστε πεπεισμένοι ότι η υποβάθμιση είναι σκόπιμη. Πιστεύουμε ότι ξεκίνησε ως μία πολιτική με σκοπό την υποβάθμιση των τιμών στα ακίνητα και το ξεπούλημα τους σε ξένους, όπως και έγινε.

Πιθανόν να είχαν στο νου τους τίποτα αναπλάσεις τύπου Ντουμπάι, να γκρεμίζουν ολόκληρα τετράγωνα και να χτίζουν ουρανοξύστες. Έπαιξε πολύ κάποια στιγμή το πόσο ωραίοι θα είναι οι ουρανοξύστες στο κέντρο της πόλης.

Ονειρεύονταν ουρανοξύστες άνθρωποι που δεν γνώριζαν την Αθήνα και αγνοούσαν ότι το 6ο δημοτικό διαμέρισμα και το 1ο έχουν μία πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά που πρέπει να διαφυλάξουμε και όχι να καταστρέψουμε.

Τελικά αντιλήφθηκαν ότι είναι τόσες πολλές οι ιδιοκτησίες, που είναι αδύνατο να τις αγοράσουν όλες λόγω του ότι πολλοί δεν πουλάνε. Έχουν ακόμη πολύ κόσμο οι περιοχές, ο οποίος επιμένει να ζει εδώ στα σπίτια του και δεν φεύγει. Κατέστρεψαν για να εκμεταλλευτούν, δεν μπόρεσε να γίνει στον βαθμό που ήθελαν και απλά μας εγκατέλειψαν στην τύχη μας κοιτώντας πια να τρώνε τα κονδύλια για δήθεν ένταξη όλων αυτών που εγκατέστησαν εδώ.

Μετά έπρεπε το κέντρο να υποβαθμιστεί και να διαλυθεί το αστικό του κομμάτι και για άλλους λόγους. Σκεφτείτε ότι οι χιλιάδες άνθρωποι που έφυγαν διωκόμενοι ουσιαστικά, μετακινήθηκαν και τόνωσαν την αγορά κατοικίας και την εμπορική κίνηση σε άλλες περιοχές. Κάποιοι είχαν συμφέροντα από αυτή την ερήμωση του κέντρου. Αναπτύχθηκαν όμοροι δήμοι. Αυτό δεν θα ήταν εφικτό με το κέντρο να κρατάει τον κόσμο του.

Η διάλυση μίας αστικής περιοχής εξυπηρετούσε και την ιδεολογία διαφόρων ομάδων περί πάλης των τάξεων, την οποία υπηρέτησαν και κυβερνήσεις. Ήταν μία νίκη της αριστερής ιδεολογίας.

Ο αστός έπρεπε να καταστραφεί και να αντικατασταθεί από ένα λούμπεν προλεταριάτο, όπερ και εγένετο, αλλά ως προς το λούμπεν σκέλος. Διότι προλεταριάτο δεν υπάρχει.

Η πλειοψηφία των νέων κατοίκων είναι άεργοι. Αυτοί επινόησαν και το παραμύθι ότι οι ‘Έλληνες δήθεν έφυγαν και άφησαν «κενό». Αυτό είναι μία ιστορία που επινόησαν οι διάφοροι αλληλέγγυοι και σχεδιαστές αυτών των πολιτικών, για να δικαιολογήσουν τον εποικισμό που έκαναν. Κανείς δεν έφυγε. Γεμάτες ήταν οι πολυκατοικίες μέχρι και το 2010. Η αγορά κατοικίας δεν ήταν φτηνή, ούτε η ενοικίαση. Ο κόσμος άρχισε να φεύγει όταν έφεραν αυτούς τους πληθυσμούς μέσα στα σπίτια μας.

Τέλος η κατάληψη του κέντρου της πρωτεύουσας μίας χώρας από λαθρομετανάστες και τους προστάτες τους έχει ιδιαίτερη σημασία. Καταλύεται η καρδιά του Κράτους, η οποία πια «χτυπάει» στους ρυθμούς των εποικιστών και των διαχειριστών τους. Τα μηνύματα που στέλνει το κέντρο της πρωτεύουσας, το οποίο είναι και το κέντρο του Kράτους, προς όλη την χώρα από την στιγμή που εποικίστηκε είναι σαφή. Τριτοκοσμική ζούγκλα, μιζέρια, για να συνηθίζουμε την φτωχοποίηση και την εγκληματικότητα, παλαβομάρες, αλητεία και τραμπουκισμοί. Αυτό το μήνυμα εκπέμπεται. Τίποτα για να είμαστε περήφανοι, τίποτα όμορφο και τίποτα δημιουργικό.

Αυτό που έγινε στην Αθήνα θα αγγίξει και το πιο απόμερο χωριό, το πληρώνει όλος ο νόμιμος πληθυσμός της χώρας και αποτελεί μία πολιτική που εδώ και χρόνια διαφημίζεται και στα σχολεία ως κάτι καλό. Επειδή το ζούμε δεν είναι κάτι καλό. Είναι κάτι απάνθρωπο. Καλό είναι μόνο για αυτούς που τα σχεδίασαν, ζουν στις γυάλες τους, έχουν γίνει πάμπλουτοι από την ανθρώπινη δυστυχία και παίζουν με τους ανθρώπους σαν να είναι Playmobil.”

Pronews: Τι έχουν γίνει τα άλλοτε ελληνικά μικρά μαγαζιά γιατί εμείς περπατώντας εδώ γύρω μόνο ξένα βλέπουμε;

“Τα ελληνικά μαγαζιά δέχτηκαν αρχικά κανονικό πογκρόμ, ώστε να αναγκαστούν να κλείσουν. Γίνονταν επαναλαμβανόμενοι έλεγχοι σε ελληνικά μαγαζιά για ό,τι βάλει ο νους σας, τους πεθαίνανε στα πρόστιμα και την ίδια στιγμή τα καταστήματα αλλοδαπών δεν ελέγχονταν.

Έλεγχοι στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος αλλοδαπών πήγαν μετά από συνεχείς καταγγελίες των επιτροπών και τεράστιες πιέσεις. Και πάλι δουλειά δεν γίνεται.

Διότι κανείς δεν κάνει το αυτονόητο. Να εφαρμόσει τον νόμο σε καταστήματα παραβατικά. Τους έχουν παραδώσει την περιοχή για να παριστάνουν τους επιχειρηματίες και για να δημιουργούν δικές τους υποδομές. Πρόκειται για καταστήματα χωρίς πελάτες, τα οποία δεν ελέγχει η Εφορία, δεν ελέγχει η Αστυνομία, δεν ελέγχει η Επιθεώρηση Εργασίας, δεν ελέγχει ο Δήμος, η Περιφέρεια έκανε κάποιους ελέγχους και παρά τις πολύ σοβαρές παραβάσεις που διαπιστώθηκαν τα καταστήματα δεν έκλεισαν.

Ο Δήμος νίπτει τας χείρας του και το Κράτος είναι παντελώς απόν. Τους αφήνουν να κάνουν ό,τι θέλουν κυριολεκτικώς. Κανένας έλεγχος. Η επιχειρηματικότητα των αλλοδαπών έχει στρατηγική.

Φτιάχνουν ένα τσαντιρομάγαζο, που υποβαθμίζει αισθητικά την περιοχή, μαζεύονται πεντακόσιοι απ’έξω 24 ώρες το 24ώρο, δεν τηρούν ωράρια, κουρεύουν Κυριακές, τα μίνι μάρκετ είναι ανοιχτά όλες τις ώρες και σύντομα ότι κανονικό μαγαζί υπάρχει δίπλα τους και απέναντι κλείνει. Ένα μαγαζί τους ανοίγουν, δέκα κανονικά κλείνουν.

Η Πατησίων, μία καταπληκτική εμπορική λεωφόρος, όπου περπατάς και βλέπεις την Ακρόπολη, σιγά σιγά καταστρέφεται και γκετοποιείται. Ήδη ένα κομμάτι της κοντά στην πλατεία Αμερικής έχει αφρικανοποιηθεί.

Έχουν ανοίξει τα γνωστά τσαντιρομάγαζα μίνι μάρκετ, ναργιλέδες σε κάθε τετράγωνο σχεδόν. Έχουμε επίσης γεμίσει τσαντιρομάγαζα με ρούχα πάμφθηνα, κρεμασμένα σε κρεμάστρες λες και είμαστε στην λαϊκή. Βγάζουν το ενοίκιο τους και τα έξοδα τους με αυτές τις τιμές; Και δίπλα τους συνυπάρχουν ακόμη τα καλά μαγαζιά που κλείνουν το ένα μετά το άλλο.

Μετρήσαμε περίπου 150 καταστήματα αλλοδαπών πέρυσι από την πλατεία Βικτωρίας μέχρι την Αγίου Μελετίου, χωρίς την πλατεία Αμερικής και την Κυψέλη. Και έχουν ανοίξει ένα σωρό ακόμη. Μίνι μάρκετ το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς πελάτες. Κομμωτήρια το ίδιο. Μία βόλτα στην Αχαρνών και καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται.”

Pronews: Ποιες κινήσεις σχεδιάζετε για το μέλλον δεδομένου ότι το πρόβλημα αναμένεται να ενταθεί ;

“Έχουμε συστήσει επιτροπές κατοίκων από την αρχή σχεδόν του προβλήματος, οι οποίες καλύπτουν όλο το 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα. Μέσα από καταγγελίες, πιέσεις, συναντήσεις με αρμόδιους, ακόμη και συγκεντρώσεις, έχουμε προσπαθήσει να σταματήσει αυτή η καταστροφική πολιτική εις βάρος μας.

Οι εμπνευστές και οπαδοί αυτών των πολιτικών και οι προστάτες αυτών των πληθυσμών, επίσημοι και ανεπίσημοι, μας κατηγορούν ως ακροδεξιούς και φασίστες, ενώ επιδίδονται σε πλήθος τραμπουκισμών εις βάρος μας. Διότι το μόνο που ξέρουν είναι να συκοφαντούν και να τραμπουκίζουν. Είναι ακροδεξιό και φασιστικό να επιθυμείς να ζήσεις ως άνθρωπος και όχι σαν ζώο, να θέλεις την ποιότητα ζωής που έχουν άλλες περιοχές, στις οποίες όλως περιέργως διαβιούν όλοι αυτοί που μας βρίζουν. Αδιαφορούμε και συνεχίζουμε τον αγώνα μας.

Αρχικά πιστεύω ότι καταφέραμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για την πραγματική εικόνα της Αθήνας, για την ουσία του προβλήματος και για τις πολιτικές για τους λαθρομετανάστες. Θεωρώ ότι πολύς κόσμος είναι στα κάγκελα με το θέμα, και δικαίως.

Εμείς θα συνεχίσουμε να πιέζουμε, να καταγγέλλουμε και να διεκδικούμε. Θεωρώ ότι όσοι μένουμε εδώ και όσοι αγαπάμε αυτήν την πόλη, όσοι έχουμε τις παιδικές μας αναμνήσεις σε αυτές τις γειτονιές, όσοι έχουμε τις περιουσίες μας, αλλά και όσοι αγαπάμε την χώρα μας επιλέγουμε να παραμείνουμε και να αγωνιστούμε. Και επειδή είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος θεωρώ ότι θα τα καταφέρουμε.”

ΠΑΙΔΕΙΑ: «πριονίζονται ρίζες».

 

 

Χωρίς κανόνες και αρχές και με τρομοκρατημένους μαθητές και καθηγητές, δεν υπάρχει σχολείο.Σήμερα η κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική στηρίζεται στο φόβο, στη βία, στα ματ και τα δικαστήρια....
Σήμερα η απαξίωση και ο αυταρχισμός μπαζώνουν το χώρο της εκπαίδευσης.
Σήμερα γυρίζει η ελληνική κοινωνία πολύ πίσω.
Σήμερα επικρατούν οι φλυαρίες των χορτασμένων και των πληρωμένων σοφών, προωθούνται οι ασυναρτησίες των χαλαζοχτυπημένων διανοούμενων της αυλής και της οθόνης.
Σήμερα «πριονίζονται ρίζες». Όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων του ΚΚΕ χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, καλό είναι να κάνει ένα βήμα στα πλάγια για να δει καθαρότερα μπροστά του.
Αποτελεί πλήρη αφέλεια ή άκρως συνειδητή υποκρισία, το ΚΚΕ να διατείνεται ότι θα «τσακίσει τον φασισμό» με αντιπατριωτικά συνθήματα ή υποστηρίζοντας τα ανοιχτά σύνορα. Αν και εφόσον το ΚΚΕ επιθυμεί ειλικρινά την αντιμετώπιση του φασιστικού φαινομένου στα σχολεία και όχι τον φαύλο κύκλο μιας εμφυλιοπολεμικής σύγκρουσης, θα πρέπει υποχρεωτικά να κινηθεί σε δύο επίπεδα. α) Στο ιδεολογικό, καλλιεργώντας την εθνική και θρησκευτική συνείδηση και τον δημοκρατικό πατριωτισμό. Και εδώ αν είναι εύκολο, θα ήθελα να μου πουν οι του ΚΚΕ, γιατί δεν τονίζουν τον απόλυτα αντιχριστιανικό χαρακτήρα του φασισμού, κάτι που ειδικά στα λαϊκά στρώματα τα οποία είναι περισσότερο θρησκευόμενα, θα το αντιληφθούν καλύτερα; Και β) στο πολιτισμικό και κοινωνικοοικονομικό, διακηρύσσοντας ότι ο αντιφασισμός ή θα είναι δημοκρατικός, πατριωτικός και κοινωνικά εξισωτικός με έμφαση στον πολιτισμό ή δε θα υπάρξει καθόλου.
Τώρα βέβαια, πέρα από το ΚΚΕ, δεν γίνεται να ερχόμαστε όλοι εκ των υστέρων, καλυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία του πλήθους ή την ασφάλεια του πληκτρολογίου και να λέμε πως ο «λαός δεν ξεχνά, τους φασίστες τους κρεμά», γενικώς, αορίστως και εκ του ασφαλούς αφού τίποτα απ’ αυτά δεν πρόκειται να συμβεί.
Δεν γίνεται όλοι μας από τη μία να διαδηλώνουμε πως θα «κρεμάσουμε» τους φασίστες κι από την άλλη να φοβόμαστε να επιβάλουμε μία παιδαγωγικού χαρακτήρα ποινή ή να φοβόμαστε να κάνουμε καταγγελία για εγκληματική συμπεριφορά στο σχολείο. Πώς δηλαδή βρέθηκαν μαθητές με μαχαίρια να πετούν κροτίδες και μολότοφ μέσα από το προαύλιο; Ήταν «αγγελούδια» που έτυχε να «προκληθούν» και βρέθηκαν ξαφνικά οπλισμένα;
Όλοι μα όλοι πρέπει και οφείλουμε να διατυμπανίζουμε ότι η ασφάλεια όλων των παιδιών, η υπεράσπιση της αξιοπρέπειας και του κύρους των καθηγητών, η διαφύλαξη του σχολικού χώρου και της δημόσιας περιουσίας είναι αδιαπραγμάτευτα.

Σιγή ιχθύος από την κυβέρνηση για την επίσκεψη του προέδρου των ΣΚΟΠΙΩΝ - Παριστάνουν ότι δεν έγινε ποτέ.

Νεκρική σιγή στα social media για την επίσημη επίσκεψη Στέβο Πενταρόφσκι - Δεν έβρισκαν ποιος Υπουργός θα τον συνοδέψει - Καμία αναφορά στους επίσημους λογαριασμούς Μητσοτάκη και Σακελλαροπούλου... Μικρή σημασία έχει αν ο Πρόεδρος των Σκοπιων Στέβο Πενταρόφσκι βρίσκεται στην Αθήνα ήδη από χθες, πραγματοποιώντας την πρώτη επίσημη επίσκεψη μετά την ανεξαρτησία της Βόρειας Μακεδονίας.

Μικρή σημασία, επειδή η κυβέρνηση αποφάσισε ότι αυτό το γεγονός δεν πρέπει να αναπαραχθεί.  

Έτσι, πιθανόν αυτή την είδηση να μην τη βρείτε να κρέμεται ψηλά στα site των συστημικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης παρότι δεν χάνουν ευκαιρία να φιλοξενούν μια λαμπερή  φωτογραφία του Πρωθυπουργού που συνήθως συνοδεύει ένα κείμενο που του πλέκει το εγκώμιο.

Επίσης, δεν έχει κάποιο νόημα να ψάξετε στα προσωπικό προφίλ που διατηρεί ο Πρωθυπουργός στο Facebook, αλλά και ούτε και το προσωπικό λογαριασμό της  Προέδρου της Δημοκρατίας για να ενημερωθείτε σχετικά. Ούτε εκεί θα βρείτε την παραμικρή αναφορά στη συνάντηση του Στέβο Πενταρόφσκι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την Κατερίνα Σακελαροπούλου.

Αυτό διότι η γραμμή από την κυβέρνηση του Μητσοτάκη που εξελέγη αφού υιοθέτησε τις ακροδεξιές θέσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών, είναι η «σιγή ιχθύος». Πρέπει λοιπόν, οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας να μην προσέξουν ότι η Ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με την Βόρεια Μακεδονία - και ευτυχώς δηλαδή- διότι η κυβέρνηση δεν αντέχει ένα ακόμα στραβοπάτημα, και μάλιστα τόσο κρίσιμο.

Μάλιστα, ο τρόπος που η κυβέρνηση προσπαθεί να υποβαθμίσει επικοινωνιακά την επίσκεψη, είχε ως αποτέλεσμα ο Πενταρόφσκι να καταθέσει στεφάνι στην πλατεία Συντάγματος και στον Άγνωστο Στρατιώτη έχοντας δίπλα του τον υφυπουργό τον Κώστα Φραγκογιάννη, υπεύθυνο για την οικονομική διπλωματία.

Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας από την πλευρά του δήλωσε κόλλημα, αν και τον συνάντησε πρόσφατα στα Σκόπια ενώ δεν βρέθηκε ουδείς άλλος.

Βέβαια, την ίδια στιγμή ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε επιτέλους στον όνομα της γειτονικής χώρας μέσα από ένα σχετικό tweet που έκανε για την επίσκεψη του Στέβο Πενταρόφσκι.

Όπως ο ίδιος σημείωσε: «Σε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας Πενταρόφσκι συμφωνήσαμε στην ανάγκη διεύρυνσης της διμερούς μας συνεργασίας, με έμφαση στους τομείς της οικονομίας, των επενδύσεων, της ενέργειας και της συνδεσιμότητας»

Το άρθρο 2 της Ελληνογαλλικής Συμφωνίας και το casus belli

 

 

Ελληνογαλλικής Συμφωνίας και το casus belli

Ανέλπιστο! Η ελληνική κυβέρνηση αξιοποίησε το «παράθυρο ευκαιρίας» που παρουσιάστηκε και προχώρησε σε Συμφωνία «Εγκαθίδρυσης στρατηγικής εταιρικής σχέσης για τη συνεργασία στην άμυνα και την ασφάλεια» με τη Γαλλία. Το «παράθυρο ευκαιρίας» δημιουργήθηκε:...

Από το Σύμφωνο Ασφαλείας (AUKUS) μεταξύ ΗΠΑ, Βρετανίας και Αυστραλίας που λάβωσε το, πολιτικό και αμυντικό, γόητρο της Γαλλίας.

Από την εξευτελιστική αποχώρηση των Αμερικανών και λοιπών Δυτικών από το Αφγανιστάν.

Από το κυβερνητικό «κενό», μετά τις πρόσφατες εκλογές στην, ηγεμονεύουσα την Ελλάδα και ευρύτερα την ΕΕ, Γερμανία.

Από την προσωρινή αναστολή, λόγω πανδημίας, του Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ που επιτρέπει στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, την κατακόρυφη αύξηση του δανεισμού από τις αγορές.

Η Στρατηγική Σχέση με τη Γαλλία συνοδεύεται με την αγορά από την Ελλάδα 3 (+1) ψηφιακών φρεγατών Belharra (κόστος περίπου 3 δις) με ικανότητα αεράμυνας περιοχής, αλλά μάλλον χωρίς τα βλήματα κρούζ Scalp Naval και πιθανότατα την απόκτηση 3 (+1) κορβετών Gowind. Οι αγορές αυτές, που έρχονται με καθυστέρηση τουλάχιστον 10 ετών, θα αντικαταστήσουν μέρος από τις γερασμένες σήμερα φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού. Σημειώνουμε ότι οι Belharra θα είναι ενεργές από το 2026 και μετά ώστε να εξισορροπήσουν, εν μέρει, τους τουρκικούς ναυτικούς και όχι μόνο υπερεξοπλισμούς.

Το κομβικό άρθρο 2

Στη Συμφωνία Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης με τη Γαλλία, στο άρθρο 2, αναφέρεται: «Τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μια ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».

Από το άρθρο αυτό της Συμφωνίας συνάγεται ότι η Γαλλία οφείλει να συνδράμει με κάθε διαθέσιμο στρατιωτικό μέσον την Ελλάδα εφόσον:

α) Οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις εισβάλλουν εντός ελληνικού εδάφους στον Έβρο ή καταλάβουν κάποιο νησί, ακόμα και ακατοίκητη βραχονησίδα, στο Αιγαίο ή στην Α. Μεσόγειο.

β) Το τουρκικό ναυτικό εισβάλλει εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, που σήμερα είναι 6 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο ή στην Α. Μεσόγειο (νότια της Κρήτης, Καστελόριζο).

γ) Η τουρκική αεροπορία παραβιάσει τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 ναυτικών μιλίων, κάτι που κάνει σχεδόν καθημερινά εδώ και χρόνια.

δ) Οι τουρκικές δυνάμεις επιτεθούν κατά ελληνικού πολεμικού πλοίου ή μαχητικού αεροσκάφους ακόμη κι αν αυτά βρίσκονται σε διεθνή ύδατα ή διεθνή εναέριο χώρο π.χ. πέριξ της Κύπρου.

Όλα αυτά, δηλαδή έδαφος, χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος και πλατφόρμες μάχης αποτελούν επικράτεια ενός κράτους. Αντίθετα η ΑΟΖ/υφαλοκρυπίδα δεν αποτελούν επικράτεια γιατί εκεί δεν ασκείται κυριαρχία, αλλά συγκεκριμένα, προβλεπόμενα από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, κυριαρχικά δικαιώματα.

Από τα ανωτέρω γίνεται φανερό ότι η Συμφωνία «Εγκαθίδρυσης Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης» με τη Γαλλία λειτουργεί ουσιαστικά και ως «ενδιάμεση λύση» μέχρι το 2026 που θα αρχίσουν να εντάσσονται στο Πολεμικό Ναυτικό οι Belharra.

Η Συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής και η απόκτηση των φρεγατών είναι απόλυτα σωστές επιλογές, που όμως δεν αποτελούν πανάκεια για να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. Τις πρώτες κρίσιμες ώρες, την τυχόν τουρκική επίθεση, θα αντιμετωπίσουν μόνες οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Οι Γάλλοι στην καλύτερη περίπτωση θα φτάσουν μετά 1-2 μέρες (τα αεροσκάφη) και μετά 3-4 μέρες (τα πλοία), τότε τα περισσότερα θα έχουν κριθεί. Εκτός αν, στα πλαίσια της Συμφωνίας, δημιουργηθούν μία ή δύο αεροναυτικές βάσεις της Γαλλίας στη χώρα μας, όπως έχει γίνει από τις ΗΠΑ. Πρέπει βέβαια να διευκρινιστεί αν το Παρίσι έχει ένα τέτοιο ενδιαφέρον.

Ασφαλώς η τελευταία πρόταση θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις απ’ όσους θεωρήσουν ότι έτσι η Ελλάδα αποκτά ένα δεύτερο επικυρίαρχο μετά τους Αμερικανούς. Όλοι αυτοί βέβαια δεν πρέπει να ξεχνούν τους Γερμανούς, τους πρώτους επικυρίαρχους, που ελέγχουν τη χώρα μας μέσω του συναλλαγματικού ευρωχρέους.  Μόνο που η Γαλλία δεν είναι Υπερδύναμη όπως οι ΗΠΑ, είναι όμως μια μεγάλη πυρηνική δύναμη, μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με ανεπτυγμένη αμυντική τεχνολογία, με κοινά γεωστρατηγικά συμφέροντα με τον Ελληνισμό και, το κυριότερο, υπάρχει πλέον η διακρατική Συμφωνία αμυντικής συνδρομής, κάτι που δεν υπάρχει με τις ΗΠΑ.

Τώρα τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Η Ελλάδα, στο προσεχές διάστημα, πρέπει να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της από τα 6 στα 12 ν.μ. σ’ όλη την επικράτεια. Αυτό θα καταστήσει άνευ ουσιαστικού αντικειμένου την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία στο Αιγαίο (βλέπε σχετικό άρθρο από 22-2-21 «Το Αιγαίο των 12 ν.μ. η ελληνική λίμνη»). Η επέκταση των χωρικών υδάτων θα συμπαρασύρει και την επέκταση του εναέριου χώρου από τα 10 στα 12 ν.μ. Αν η Τουρκία υλοποιήσει το, από το 1995, casus belli και δράσει στρατιωτικά κατά της Ελλάδας αυτό θα ενεργοποιήσει τη Συμφωνία αμυντικής συνδρομής με τη Γαλλία. Ακόμη τα δεδομένα έχουν αλλάξει και ως προς την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τυχόν προσβολή των ναυτικών μονάδων που θα περιφρουρούν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην ΑΟΖ  θα ενεργοποιήσει επίσης τη Συμφωνία.

Όλα απαιτούν προετοιμασία, κατάλληλους λεπτούς χειρισμούς και κυρίως αποφασιστικότητα για την επίτευξη του τελικού στόχου, που δεν είναι άλλος από την οριστική ανάσχεση της απέραντης τουρκικής απειλής κατά του Ελληνισμού. Το ερώτημα είναι αν το πολιτικό προσωπικό σε Αθήνα και Λευκωσία είναι ικανό για τη χάραξη και υλοποίηση μιας υψηλής εθνικής στρατηγικής. Η Ελληνογαλλική Συμφωνία, η αγορά των Rafale και των Belharra είναι βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά το φοβικό σύνδρομο παραμένει κυρίαρχο.

ΥΓ 1. Το 2009 η Ελλάδα είχε αποφασίσει να αγοράσει 4-6 γαλλικές φρεγάτες Fremm. Το 2010, λόγω των μνημονίων, οι φρεγάτες περιορίστηκαν σε 2-4. Το 2011 η Γερμανία παρενέβη και ακύρωσε την αγορά με την αιτιολογία ότι προέχει η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους.

ΥΓ 2. Οι αναφορές στην Ελληνογαλλική Συμφωνία ότι το ΝΑΤΟ παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής άμυνας των δύο Μερών και ότι αμφότεροι θα ενισχύσουν τη διαμόρφωση μιας Πολιτικής Άμυνας της ΕΕ αποτελούν προσπάθεια μείωσης των αντιδράσεων από ΗΠΑ και Γερμανία. Πολιτική Άμυνας της ΕΕ και ιδιαίτερα στρατιωτική δύναμη άμεσης επέμβασης πολύ δύσκολα μπορεί να υπάρξει κι αν υπάρξει δε θα μπορεί να δράσει λόγω των αντιτιθέμενων συμφερόντων των 27 κρατών-μελών.