Που ήσαν οι εθνικοφρονες?
71 Χρόνια από την Μεγάλη Μάχη του Γράμμου! …Αύγουστος του 49 «Το χρονικό!»
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ
Το εναρκτήριο λάκτισμα αυτής της αχρείαστης περιπέτειας του έθνους
δόθηκε από τάγμα εκτελεστών του ΚΚΕ. Το βράδυ της 30ής, ξημερώματα 31ης
Μαρτίου (ημέρα των πρώτων μεταπολεμικών εκλογών), 33 αντάρτες με
επικεφαλής τον Αλέξανδρο Ρόσιο (καπετάν Υψηλάντης το παρατσούκλι του)
εισέβαλαν στον σταθμό Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο Πιερίας και δολοφόνησαν
εννέα χωροφύλακες και δύο εθνοφύλακες.
Το ΚΚΕ του Νίκου Ζαχαριάδη επιδίωκε πάση θυσία το αιματοκύλισμα και γι’ αυτό επέλεξε να απέχει από τις εκλογές και να επιδοθεί σε μια σειρά αιματηρών επιθέσεων, που δεν έδινε καμιά άλλη επιλογή στο κράτος από τη βίαιη καταστολή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αλέξανδρος Ρόσιος επέστρεψε στην Ελλάδα το 1976 έπειτα από πολυετή εξορία, εκμεταλλευόμενος την αμνηστία που έδωσε η κυβέρνηση Καραμανλή το 1976.
Μόλις επέστρεψε εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ και έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος.
67 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΕ ΓΡΑΜΜΟ-ΒΙΤΣΙ
Η Νίκη των Εθνικών δυνάμεων στον Γράμμο και στο Βίτσι τον Αύγουστο του 1949 έκλεισε τον κύκλο της αλληλοσφαγής των Έλλήνων ,που μας επέβαλε ο διεθνής εβραιοκομμουνισμός.
Με την κατάληψη του υψώματος Κάμενικ, στις 05.40 της 30ης Αυγούστου, και την ύψωση της Ελληνική Σημαίας, έληξε επισήμως ο ανταρτοπόλεμος.
Για να φτάσουμε στη Νίκη, επί του ΔΣΕ και της SNOF, που είχαν την αμέριστη βοήθεια της Σοβ. Ενωσης, της Κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας, της Αλβανίας, και της Βουλγαρίας, χρειάστηκαν, το «Δόγμα Τρούμαν», τον Μάρτιο του 1947, και το «Σχέδιο Μάρσαλ» , απόφαση να τεθούν εκτός νόμου το KKE και το EAM τον Ιανουάριο του 1948 και η ρήξη Τίτο -Στάλιν το καλοκαίρι του 1948, που προκάλεσε και την καθαίρεση του Βαφειάδη από όλα του τα αξιώματα και στη διαγραφή του από το ΚΚΕ.
Η αποπομπή της Γιουγκοσλαβίας από το Ινφορμπιρό της Κ.Διεθνούς ανακοινώθηκε επίσημα στις 28 Ιουνίου του 1948.Δύο μέρες μετά, οι Γιουγκοσλάβοι άρχισαν τις ανεπίσημες επαφές με τους Αμερικάνους διπλωμάτες στο Βελιγράδι.Σαν αντάλλαγμα για την βοήθεια που λάμβανε από τους σλαβοκομμουνιστές το ΚΚΕ υποστήριξε την απαιτήση των Βουλγάρων κομμουνιστών να μην επιβληθούν κυρώσεις στη Βουλγαρία για την επιδρομή της στην Ελλάδα παρά το πλευρό των Γερμανών, και στην 5η Ολομέλεια,υιοθέτησε τη θέση περί αποσπάσεως της Μακεδονίας από την Ελλάδα.
Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ στην οποία πήραν μέρος 26 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη, συνήλθε “στο βουνό”, δηλαδή σε μια εκκλησία στους Ψαράδες της Πρέσπας,στις 30 και 31 Γενάρη του 1949 και εξέλεξε ως «τακτικά μέλη» του ΠΓ τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Μ. Παρτσαλίδη, Β. Μπαρτζιώτα , Δ. Βλαντά και αναπληρωματικά τους Λ. Στρίγκο, Π. Ρούσο, Γ. Γούσια.
Το «Πολεμικό Συμβούλιο» που έδωσε τη μάχη στον Γράμμο και το Βίτσι αποτέλεσαν οι: Ν. Ζαχαριάδης ως πρόεδρος, Γ. Ιωαννίδης, Β. Μπαρτζιώτας, Δ. Βλαντάς, Γ. Γούσιας, Κ. Καραγιώργης, Γ. Ερυθριάδης (Πετρής), Κ. Κολιγιάννης , Στ. Γκιουζέλης.
Τον Δεκέμβριο του 1948, οι εθνικές δυνάμεις ανέλαβαν μεγάλες επιχειρήσεις εκκαθαρίσεως της Πελοποννήσου, με το σχέδιο “Περιστερά”. Στις 29 Γενάρη του 1949, ο στρατηγός Τσακαλώτος παρέδωσε τη διοίκηση των δυνάμεων της Πελοποννήσου στον στρατηγό Πετζόπουλο.Η εκκαθάριση της Πελοποννήσου ουσιαστικά είχε τελειώσει.
Στις 11 Απρίλη 1949 ο Ν. Ζαχαριάδης κλήθηκε να πάει στη Μόσχα και γύρισε στις 19 Απρίλη.
Στις αρχές της Άνοιξης, ο Εθνικός Στρατός έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο Πύραυλος για την εκκαθάριση της Στέρεάς Ελλάδας και της νότιας Θεσσαλίας. Το σχέδιο ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις αρχές του καλοκαιριού. Παράλληλα με τις επιχειρήσεις σε Θεσσαλία και Ρούμελη, ο Εθνικός Στρατός πραγματοποίησε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Μακεδονία και τη Θράκη.
Τον Μάη και τον Ιούνη πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις εναντίον του ΔΣΕ στα Κερδύλια, στη Χαλκιδική, στο Μπέλες, στην περιοχή Κομοτηνής – Έβρου. Στις 24 Ιουνίου 1949 πέθανε ο πρωθυπουργός της Θεμιστοκλής Σοφούλης σε ηλικία 89 ετών, και τον διαδέχθηκε ο Αλέξανδρος Διομήδης, ενώ το σύνολο σχεδόν της χώρας είχε εκκαθαριστεί από τους Κομμουνιστοσυμμορίτες, και ο όγκος των δυνάμεων του ΔΣΕ είχε συγκεντρωθεί στα ελληνοαλβανικά σύνορα , στο Γράμμο και στη Δυτική Μακεδονία, ανάμεσα σε Φλώρινα και Καστοριά, στο Βίτσι, απ όπου επικοινωνούσαν με την Αλβανία και τη Γιουγκοσλαβία μέσω των Πρεσπών.
Στις 2 Ιουλίου 1949 ο Ζαχαριάδης συναντήθηκε μυστικά στην Κορυτσά, με τον Ε. Χότζα . Στις 11 Ιουλίου 1949, ο Τίτο με συμβουλή των αμερικανών, έκλεισε τα γιουγκοσλαβικά σύνορα για το ΚΚΕ.
Τον Ιούλιο έγιναν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στο Καϊμακτσαλάν. Ακόμη, δυνάμεις του Α` Σώματος Στρατού επιτέθηκαν στην περιοχή του Σουλίου αναγκάζοντας την 159η ταξιαρχία του Δημοκρατικού Στρατού να ελιχθεί προς το Γράμμο.
Για την οριστική ήττα του ΔΣΕ και την ολοσχερή εξόντωση των δυνάμεων του, το ΓΕΣ εκπόνησε το σχέδιο «Πυρσός» το οποίο θα εξελισσόταν σε τρεις φάσεις
. H πρώτη φάση , «Πυρσός A’», ήταν ο αντιπερισπασμός στον Γράμμο και άρχισε τη νύχτα της 2ας προς 3η Αυγούστου 1949. H επιχείρηση ανατέθηκε σε μονάδες του A’ Σώματος Στρατού με Διοικητή τον στρατηγό Θ.Τσακαλώτο.
Οι εχθροπραξίες κράτησαν έξι ημέρες και οι κυβερνητικές δυνάμεις όχι μόνο κατόρθωσαν να καθηλώσουν τις δυνάμεις του εχθρού αλλά και κατέλαβαν σημαντικές στρατηγικές θέσεις στον Βορειοανατολικό και στον Νότιο Γράμμο.
Στις 10 Αυγούστου εξαπολύθηκε ο «Πυρσός B’», η κύρια φάση της όλης επιχείρησης, που είχε στόχο να εξοντώσει τις δυνάμεις του ΔΣΕ που βρίσκονταν στο Βίτσι, σε θέσεις εξαιρετικά οχυρές, και την οποία ανέλαβε το B’ Σώμα Στρατού με διοικητή τον στρατηγό Μανιδάκη.
Οι μάχες διήρκεσαν μέχρι τις 14 Αυγούστου. Στις 16 Αυγούστου το Βίτσι είχε εκκαθαριστεί πλήρως .Το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών του ΔΣΕ ωστόσο , κατόρθωσε να διαφύγει, και από τη χερσόνησο Πυξός, ανάμεσα στη Μικρή και στη Μεγάλη Πρέσπα. Οι διασωθέντες του Βίτσι, μέσω Αλβανίας, κατόρθωσαν να φτάσουν στον Γράμμο.
Το ΠΓ του ΚΚΕ που εγκατέλειψε το Βροντερό και την Πύλη, συζήτησε την εξέλιξη των επιχειρήσεων στις 20 Αυγούστου μάλλον στην Αλβανία, και έριξε το σύνθημα «ο Γράμμος θα γίνει ο τάφος του Μοναρχοφασισμού».
Η τρίτη φάση της επιχείρησης «Πυρσός », που στρεφόταν κατά του Γράμμου, όπου τώρα είχαν συγκεντρωθεί όλες οι δυνάμεις του ΔΣΕ, εξαπολύθηκε στις 24 Αυγούστου.
Η κατεύθυνση της επιθέσεως είχε δύο άξονες: ο ένας προς Ψωριάρικα -Μονόπυλο – Πουριά – Φούσια – Πέτρα Οσμάν την οποία ανέλαβαν οι 42η και 43η Ταξιαρχίες της IX Μεραρχίας με διοικητή τον υποστράτηγο Στέφανο Κατσομήτρο και ο άλλος προς Ανθρωπάκο –Τσάρνο- Υψώματα Παπούλη και Φλάμπουρο-Μπάρα- Γκόλιο-Κάμενικ με σκοπό τον αποκλεισμό των Κομουνιστικών Δυνάμεων και τη διακοπή της επικοινωνίας τους με την Αλβανία, που ανέλαβε η Ιη «Σιδηρά Μεραρχία», με Διοικητή τον Στρατηγό Θεμιστοκλή Κετσέα.
Η III μεραρχία καταδρομών, κινήθηκε προς Μαύρη Πέτρα-Κιάφα-ύψωμα 2520. Η κατάληψη της κορυφογραμμής του Τσάρνο, ανατέθηκε στην 52 Ταξιαρχία με Διοικητή το Συνταγματάρχη Χρήστο Τριανταφυλλίδη.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Αυγούστου, ο Ελληνικός Στρατός ξεκίνησε την τελική του επίθεση στο Γράμμο.Προς το Τσάρνο κινήθηκε ο 3ος Λόχος του 594 ΤΠ, με Διοικητή το Λοχαγό Χαράλαμπο Πολίτη, που υπέστη μεγάλες απώλειες, χάνοντας τρεις Αξιωματικούς και πενήντα επτά στρατιώτες του και ενισχύθηκε από μια Διλοχία με επικεφαλής το Λοχαγό Αντώνιο Ρήγα, που έπεσε μαχόμενος. Το Τσάρνο κατελήφθη από το 594 ΤΠ στις 25 Αυγούστου .
Η 43η ταξιαρχία εξαπέλυσε την επίθεση της στις 21:00 μ.μ. της 24ης Αυγούστου, και προωθούμενη μεταξύ της Αλεβίτσας και του Γιαννοχωρίου, κατέλαβε στις 05.40 της 25ης το υψώματα Κόντρα Πολίγκα, στις 07.00 το ύψωμα ΠΙΟΥ, και στις 09.50 μετά από σκληρό αγώνα τα Ψωριάρικα.
Η 42η , Ταξιαρχία δεχόμενη πυρά του αλβανικού πυροβολικού κατέλαβε τα Καλύβια Κατσάρα, και το ύψωμα 1463. Το Μονόπυλο, κατελήφθη με τη συμβολή των τεθωρακισμένων . Στις 26 , η 41η Ταξιαρχία, ανακοίνωσε στις 12.30 , ότι κατέλαβε την Πόρτα Οσμάν, και συνέχισε προς Γκούμελ-Σακούλι- ύψωμα 2520 .
Η επιτυχής προέλαση της 41ης Ταξιαρχίας, που υπερκέρασε τη γραμμή άμυνας του ΔΣΕ και εισχώρησε στα «μετόπισθεν» κατά μήκος των αλβανικών Συνόρων, κλείνοντας τη διάβαση Πέτρα Οσμάν, από όπου πέρναγε και ο χωματόδρομος προς την Αλβανία που είχαν διανοίξει οι αντάρτες, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την πλήρη περικύκλωση του ΔΣΕ.
Το «πολεμικό συμβούλιο» και το Πολιτικό Γραφείο του KKE, που σκόπευαν να δώσουν την κύρια μάχη στη γραμμή ΠΑΠΟΥΛΗ-ΣΚΑΛΑ-ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ, εξέτασαν την κατάσταση και αποφάσισαν να δραπετεύσουν και διέταξαν την εκκένωση του Γράμμου, μέσω της μοναδικής διόδου διαφυγής που τους απέμενε, του αυχένα της ΜΠΑΡΑΣ,στο Πληκάτι της Κόνιτσας.
Ο Ζαχαριάδης και η “ηγεσία” δραπέτευσαν και άφησαν τους ηλίθιους να δοξαστούν. Στις 27 Αυγούστου οι αντάρτες πρόβαλαν λυσσώδη αντίσταση στην επίθεση της ΙΙΙ Μεραρχίας Καταδρομών στο ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ, που έπεσε μετά από άσκοπες πολύνεκρες μάχες στις 17.35.
Η ΙΙΙ Μεραρχία συνέχισε την προέλαση της προς χωρίο ΓΡΑΜΜΟΣ-2520-ΚΙΑΦΑ. Ήδη όμως η διαταγή της εκκένωσης είχε διαδοθεί στο βουνό τα ξημερώματα της 28ης και άρχισε η γενική υποχώρηση του ΔΣΕ.
Όσοι πρόλαβαν διέφυγαν από τη διάβαση Μπάρα , υπό καταιγισμό πυρός του πυροβολικού και της αεροπορίας. Ο αυχένας της Μπάρας κατελήφθη από την 61η Ταξιαρχία και λοκατζήδες της ΙΙΙ Μεραρχίας, στις 14.00 της 29ης , κλείνοντας τη λαβίδα στην οποία πιάστηκαν όσοι δεν πρόλαβαν να κατέβουν από το βουνό. Ο Ελληνικός Στρατός, και ο Ελληνικός λαός, νίκησαν. Κατέρρευσε ο εμφύλιος που μας επέβαλαν οι Εβραιοκομμουνιστές.
Στις 04/09/1949 , ο Ζαχαριάδης αναχώρησε από τα Τίρανα για τη Σοβιετική Ενωση, όπου συναντήθηκε με τον Στάλιν στον Καύκασο, στις 16 Σεπτεμβρίου, σε μια κομματική βίλα στις όχθες της λίμνης Ρίτσα, όπου ο Σοβιετικός ηγέτης παραθέριζε. Εκεί συμφωνήθηκε το πλαίσιο των κοινών εκτιμήσεων ΚΚΕ /ΚΚΣΕ «για την ήττα», και η γραμμή του ΚΚΕ «μπροστά στη νέα κατάσταση» και , κανονίστηκαν ζητήματα σχετικά με την εγκατάσταση των πολιτικών προσφύγων – μαχητών του ΔΣΕ, στην ΕΣΣΔ και στις λαϊκές Δημοκρατίες.
Το πρωί της 17ης Οκτωβρίου του 1949, η «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση» των ανταρτών έδωσε οριστικό τέλος στις εχθροπραξίες, με διάγγελμα που μεταδόθηκε από ραδιοσταθμό του Βουκουρεστίου. Στο διάγγελμα αυτό, μεταξύ άλλων, αναφέρονται και τα εξής:
«Ο ΔΣΕ σταμάτησε την αιματοχυσία για να σώσει την Ελλάδα από την ολοκληρωτική εκμηδένιση και τα συμφέροντα του τόπου τα έβαλε πάνω απ’ όλα. Οι δυνάμεις μας στο Βίτσι και το Γράμμο σταμάτησαν τον πόλεμο για να διευκολύνουν την ειρήνευση στην Ελλάδα. Αυτό δεν σημαίνει συνθηκολόγηση.
Σημαίνει απόλυτη προσήλωση στο συμφέρον της πατρίδας, που δε θέλαμε να δούμε ολοκληρωτικά κατεστραμμένη. Ο ΔΣΕ δεν κατέθεσε τα όπλα, μονάχα τα έθεσε παρά πόδα. Υποχώρησε μπροστά στην τεράστια υλική υπεροχή που συγκέντρωσαν οι ξένοι καταχτητές ενισχυμένοι απ’ την Τιτοϊκή αποστασία και προδοσία που τον χτύπησε πισώπλατα. Μα ο ΔΣΕ δεν λύγισε και δεν συντρίφτηκε. Παραμένει ισχυρός με ακέραιες τις δυνάμεις του».
Επειδή όμως οι περιφερόμενοι στα βουνά αντάρτες δεν είχαν τρανζίστορ, και επειδή η πολιτική του «όπλου παρά πόδα», και των «εμπροσθοφυλακών» που άφησε πίσω του ο ΔΣΕ, , η αιματοχυσία συνεχίστηκε το και το 1950, με 191 νεκρούς του Εθνικού στρατού και 201 αντάρτες. Ο αγώνας για την ελαυθερία μας στοίχισε υπέρογκες θυσίες.
Η Ελλάδα μεταβλήθηκε σε απέραντο νεκροταφείο.Οι απώλειες του Εθνικού Στρατού στις επιχειρήσεις της περιόδου 1946-49 έφθασαν στις 18000 νεκρούς και αγνοούμενους και οι απώλειες του ΔΣΕ ήσαν 40.000 νεκροί, και αγνοούμενοι.
Σε αυτόν τον απολογισμό, δεν περιλαμβάνονται οι 7000 νεκροί των Δεκεμβριανών, οι 10.000 δολοφονημένοι άμαχοι στην περίοδο 1943-49, οι 3600 εκτελεσμένοι με αποφάσεις των στρατιδικείων,και οι απώλειες από την πείνα και τις αρρώστιες.
Για να συνειδητοποιήσουμε την έκταση της εμφύλιας σφαγής, πρέπει να συγκρίνουμε τις 58000 νεκρούς στις μάχες του Συμμοριτοπόλεμου με τις συνολικές απώλειες του Εθνικού στρατού στους Βαλκανικούς πολέμους του 12 – 13, (740 αξιωματικοί και 14.400 οπλίτες), στη Μικρασιατική εκστρατεία του 1919 – 22, (1.270 αξιωματικοί και 36.000 στρατιώτες), στον Ελληνοϊταλικό και Ελληνογερμανικό πόλεμο του 1940 – 41 (300 αξιωματικοί και 7.900 στρατιώτες). 60000 σε τρείς πολέμους και 58000 στον εμφύλιο.
Αυτά πέτυχε το ΚΚΕ.
Τα χωριά ερημώθηκαν. Τα σπίτια ρήμαξαν, ο κόσμος ξεσπιτώθηκε και ορφάνεψε. 815.000 πρόσφυγες. Τον Οκτώβριο του 1949, οι «Συμμοριτόπληκτοι» πρόσφυγες ήσαν 648.000, ενω άλλοι 166.000 είχαν ήδη επιστρέψει στα χωριά τους.
Η νίκη στο Γράμμο και στο Βίτσι ήταν νίκη ελευθερίας για τον Ελληνικό λαό.Αιωνία ας είναι η μνήμη των Αξιωματικών και οπλιτών του Στρατού μας που έπεσαν στον Γράμμο και το Βίτσι!
Ἕνα ἀφιέρωμα στόν σύγχρονο «Ἰαβέρη»
«Θα πάρουμε όλα τα νόμιμα μέτρα ώστε να μην απειληθεί η δημόσια υγεία από παραπληροφόρηση ή θεωρίες συνωμοσίας που έχουν αρχίσει και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Ο κορονοϊός δεν προσφέρεται για εκκλήσεις ανυπακοής ή για σενάρια συνωμοσίας. Σε κάθε ενέργεια, σε κάθε πράξη μας, να κυριαρχεί η ευθύνη και η συναίσθηση των συνεπειών για τους συμπολίτες μας. Η πολιτεία δεν θα επιτρέψει την δημιουργία εστιών κινδύνου της δημόσιας υγείας, από ανεύθυνες κοινωνικά συμπεριφορές».
δηλώνει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και με εντολή του η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος απέστειλε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, υλικό αναρτήσεων στο διαδίκτυο προς ενημέρωση και ποινική αξιολόγηση.
(ἐδῶ)
Γιά τήν γενέτειρα τοῦ Χρυσοχοΐδη,τό Νησί Ἠμαθείας διαβάζουμε πώς : ἦταν τσιφλίκι τοῦ ἑβραίου τῆς Θεσσαλονίκης Μοδιάνο ὁ ὁποῖος τό 1911 τό πούλησε γιά 12 ὀκάδες λίρες στά ἀδέλφια Γιασήμ καί Σεφκέτ Μπέη καί κάμποσους ἀκόμη Μπέη ( πάλι ἐβραϊκά μοῦ φαίνονται...). Ἀπό τήν Θεσ/νίκη καί αὐτοί,ἀλλά ξεζούμιζαν τούς κατοίκους ἐκείνης τῆς περιοχῆς. Εἶχαν καί ἕναν φύλακα πού τούς πρόσεχε τόν Ἰλιάηζ (ἔ; καί αὐτό,ἀναμφιβόλως...) Καί πιό παλιά ἀκόμη ( 1850-1880) κάτοχος τοῦ χωριοῦ φαίνεται κάποιος Ἀβδουραμάν Μπέη πού εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος τό πούλησε στόν Μοδιάνο.
«Τελικά, κάποιοι «κρύπτο», ακόμη κι όταν αλλάζουν τα επίθετά τους, τον χρυσό έχουν στο μυαλό τους...»
Κοεμτζής: ο χρυσοχόος (τουρκικά: kuyumcu)-ἀπό : Λέτε νά γίνῃ κι᾿αὐτό; Κῦττα μέ ποιόν ἀσχολούμεθα !-
«Ο «αμερικανικός παράγων» δεν ξεχνάει τα πιστά ανίψια του και προτείνει στον Κούλις τον Χρυσοχόο για Προ-Πο».( ἐδῶ)
Καταλάβατε,τώρα,τί ἀκριβῶς σημαίνει ἡ δήλωσις/διάψευσις τῆς ἐν λόγῳ ; ...(ἐδῶ)
κάτι πολύ σάπιο ὑπάρχει στό βασίλειο τῆς πασοκο-συριζο-νουδου χώρας ! Τόσο σάπιο,τόσο ἀῤῥωστημένο καί χωρίς οὐδεμία ἐλπίδα ἰάσεως !
Πάνω σέ μία,πολύ περίεργη καί ὕποπτη, δολοφονία (ὅπως ὅλες τῆς 17Ν,ἄλλως τε) ἡ ὁποία γιά ἀκόμη μία φορά,ἐξυπηρέτησε τό Σύστημα,χτίστηκαν πολιτικῶς οἱ ἀπόγονοι τῆς Ντόρας. Ὅπως βεβαίως καί ἡ πολιτική καριέρα τῆς ἰδίας,αλλως τε...
-Είχες μεταβεί στο Langley, στο κέντρο της CIA;
«Εγώ, όχι. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είχε πάει.
Μιχάλης Χρυσοχοΐδης :Το 1982 εκλέχθηκε Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Ημαθίας. Η κομματική οργάνωση της Ημαθίας ήταν από τις μαζικότερες και πιο πετυχημένες του ΠΑΣΟΚ στη Βόρεια Ελλάδα.... Από το1989 μέχρι το 2007 συμμετείχε και εκλεγόταν πρώτος Βουλευτής του Ν. Ημαθίας σε 6 συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις...Έχει διατελέσει Υφυπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου το διάστημα 1994-1996 με Υπουργό τον Κώστα Σημίτη, Υφυπουργός Ανάπτυξης (1996-1999) και Υπουργός Δημόσιας Τάξης (1999-2003) στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Σημίτη...Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει συνδέσει το όνομα του με τρεις μεγάλες επιτυχίες στο χώρο της αντιτρομοκρατίας, καθώς επί υπουργίας του στα Υπουργεία Δημόσιας Τάξης (2002), μετέπειτα Προστασίας του Πολίτη (2010), εξαρθρώθηκαν τρεις από τις μεγαλύτερες τρομοκρατικές οργανώσεις που έδρασαν στην Ελλάδα, η 17 Νοέμβρη, ο ΕΛΑ και ο Επαναστατικός Αγώνας...Στις 24 Ιουνίου 2010 σώθηκε από βομβιστική επίθεση με ταχυδρομικό δέμα παγιδευμένο με εκρηκτικό μηχανισμό.Η βόμβα ήταν τοποθετημένη σε ταχυδρομικό δέμα το οποίο στάλθηκε μέσω των Ελληνικών Ταχυδρομείων με αποδέκτη τον Χρυσοχοΐδη. Η βόμβα σκότωσε τον υπασπιστή του υπουργού Γιώργο Βασιλάκη όταν αυτός επιχείρησε να ανοίξει το παγιδευμένο με βόμβα δέμα στον υπουργικό όροφο του μεγάρου της Κατεχάκη. Ο υπουργός βρισκόταν 10-15 μέτρα μακριά, σε διπλανό γραφείο την ώρα της έκρηξης. ( Ε Δ Ω )
« ...όταν εισβάλλει ο αντιαμερικανισμός ή οποιαδήποτε θυμική και ισοπεδωτική προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική, τότε αυτό μπορεί να αποβεί καταστρεπτικό για τα συμφέροντα της χώρας.
»...H Ελλάδα δεν απειλείται από όποια ονομασία κι αν πάρει η γειτονική χώρα...Γνώμη μου είναι ότι μπορούμε να κλείσουμε το θέμα της ονομασίας ώστε να επικεντρωθούμε από εκεί και πέρα απερίσπαστοι στο να γίνουν τα Βαλκάνια ένας χώρος ανάπτυξης και ασφάλειας
»...Να πω για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Ποιος δεν καταλαβαίνει πως και αυτές αλλάζουν δεδομένα και θα συγκροτηθούν σε άλλη βάση ισορροπίας; Γινόμαστε μάρτυρες ενός αναβαθμιζόμενου ρόλου της Τουρκίας...Χρειάζεται να σπάσουμε αγκυλώσεις και να απορρίψουμε ιδεολογήματα.
...Χρειάζεται να προετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε μια ενδεχόμενη κρίση από το 2015 και μετά. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, το 2015 το 1/3 του πληθυσμού θα είναι άνω των 65 ετών ενώ το 2050 τα άτομα αυτής της ηλικίας θα υπερβαίνουν το μισό του πληθυσμού της χώρας...Δεν μπορούμε να υποθηκεύσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο το μέλλον των επόμενων γενεών. Δε μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στο πρόβλημα...( συνέντευξις στόν Παπαχελᾶ,ἀπό τό 2008 ! ἐδῶ)
Στήν γραμμή Ἀβραάμόπουλου («χρειαζόμαστε 10 ἑκατομμύρια μετανάστες»),ὁ Κοεμτζόγλου/Χρυσοχοΐδης,ὁ ὁποῖος δέν κλείνει τά μάτια στό πρόβλημα μιᾶς ...γηραιᾶς Ἑλλάδος πού χάνεται καί βλέπει τήν σωτηρία στά ἐκατομμύρια λαθροεποίκων-ἰσλαμιστῶν εἰσβοβλέων...
Κι᾿ὅλα αὐτά μέ τήν ΑΔΕΙΑ τοῦ Κοεμτζόγλου (Χρυσοχοΐδη),τοῦ Cicilia (Κικίλια) καί τοῦ ἀπογόνου τῶν Μπενάκηδων,Μηταράκη...
Συνεπῶς,κάπου ἀρχίζουμε νά ὑποπτευόμεθα γιά τήν ...Ἑλλάδα μετά κοροναϊοῦ. Ἑνός ...ἰοῦ πού ἐκτός ὅλων τῶν ἄλλων πού «σώθηκαν» φαίνεται νά ἔσωσε καί τό σχέδιον ἰσλαμοποιήσεως τῆς ἑλλαδικῆς...! (ἐδῶ)
Ἐπεί δή ὁ Κοεμτζόγλου/Χρυσοχοΐδης,βλέπει ...μακριά,κάτι πού φαίνεται νά ἔχῃ ἐκτιμηθεῖ ἀπό τόν Ἀνδρέα,τόν Σημίτη,τόν ΓΑΠ,τούς Σαμαρᾶ-Βενιζέλο, τόν ἀπόγονο τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τόν Κούλη,μέχρι τό Langley ἔρχεται σήμερα μέ πρόφασιν τόν ...ἰό νά βάλῃ φίμωτρο στούς ἑλλαδίτες,ἐκφοβίζοντάς τους μέχρι καί μέ ποινική δίωξιν μέσῳ εἰσαγγελέως,ὥστε νά ἔρθῃ ὁμαλῶς τό «μεγάλο γεγονός» τοῦ μοιράσματος τοῦ Αἱγαίου ( καί κάτι παραπάνω :
Τουρκικά ΜΜΕ: «Η Ελλάδα δέχθηκε να συζητήσει τη Συνθήκη της Λωζάνης» ,ἀλλά καί :
Θα χτυπήσω την Ελλάδα με στρατιωτική δύναμη. Θα πάρουμε αυτά τα νησιά στο Αιγαίο και τη Δυτική Θράκη. Θα φτάσουμε σύντομα σε αυτό. Η Ντεντέαγατς (Αλεξανδρούπολη) είναι δικιά μας. Η Κομοτηνή είναι τουρκικό έδαφος. Η Ξάνθη είναι τουρκική επικράτεια. Το όνομα της Ντεντέαγατς δεν είναι Αλεξανδρούπολη. Είναι η γη των παππούδων μου. Είναι εκεί όπου ζούσε ο πατέρας της μάνας μου και οι παππούδες μου. Είναι μία τουρκική επικράτεια. Θα κατακτηθούν."-ἐδῶ-)
καί ἡ ἰσλαμοποίησις τῆς χώρας...Διότι τό εἶπε ὁ Κοεμτζόγλου,πρό 12ετίας :
«...Να πω για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Ποιος δεν καταλαβαίνει πως και αυτές αλλάζουν δεδομένα και θα συγκροτηθούν σε άλλη βάση ισορροπίας; Γινόμαστε μάρτυρες ενός αναβαθμιζόμενου ρόλου της Τουρκίας...Χρειάζεται να σπάσουμε αγκυλώσεις και να απορρίψουμε ιδεολογήματα»
Ἔτσι εἶναι καθότι «ἀναβαθμισμένος ὁ ῥόλος τῆς τουρκίας»,εἶπε ὁ θιασώτης τοῦ Langley !