Έκκληση αλληλεγγύης

Την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010 συμμορία 60 περίπου αναρχικών με ορμητήριο την τοπική Ιατρική Σχολή φέροντας επιδεικτικά κουκούλες, κράνη, σιδηρολοστούς, μαχαίρια κ.λ.π. περιφερόταν ανενόχλητη στο κέντρο της Λάρισας με σκοπό να ματαιώσει εκδήλωση του «Πατριωτικού Συνδέσμου».
Μεταξύ άλλων επιχείρησαν να σπάσουν με σφυριά την προτομή Γρίβα-Διγενή στην πλατεία Αγίου Βησσαρίωνος. Ο Συναγωνιστής Αργύρης Θωμάς διερχόμενος μόνος του από εκεί επιχείρησε να τους αποτρέψει φωνάζοντας. Περικυκλώθηκε από 35-40 άτομα και δέχθηκε δολοφονική επίθεση.
Υπέστη τραύματα από πέτρες σε όλο το σώμα, πλήγμα μαχαιριού στο δεξί χέρι, δύο εγκεφαλικά αιματώματα και κάταγμα στον αριστερό κρόταφο.
Η συμμορία ανενόχλητη από τις δυνάμεις Υπ. ΠΡΟ.ΠΟ. λίγο αργότερα σε παρακείμενο δρόμο τραυμάτισε επίσης το διερχόμενο στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ. Γεωργούλα Ηλία (47 ετών οικοδόμο) με την ίδια μέθοδο και κατέφυγε στο «άσυλο».
Ο Αργύρης Γ. Θωμάς είναι οικοδόμος 47 ετών πατέρας 4 ανηλίκων παιδιών πρώην πολιτικός πρόσφυγας με καταγωγή από την Βόρειο Ήπειρο (αρχές του 1990) και γνωστός αγωνιστής εδώ κι είκοσι έτη στην Λάρισα, κατά το παρελθόν διετέλεσε μέλος του ΕΝΕΚ, μέλος του Πατριωτικού-Πανθεσσαλικού Συνδέσμου και στέλεχος του Ελληνικού Μετώπου.
Λόγω του σοβαρότατου τραυματισμού, του απαγορεύεται κάθε είδος σωματικής εργασίας τώρα και προσεχώς.
Ακολουθεί πολυδάπανη νοσηλευτική αγωγή και χρήζει ιατρικής φροντίδος εκτός ασφαλιστικών ταμείων.
Μην έχοντας άλλα περιουσιακά στοιχεία και εισοδήματα σήμερα δυσκολεύεται να συντηρήσει την οικογένειά του και να ανταπεξέλθει στα νοσήλεια.
Αντιμετωπίζει δε και το φάσμα της εξώσεως από την οικία του άμεσα.
Καθένας που θα διαβάσει το κείμενο αυτό ας κάνει ότι του υπαγορεύει η εθνική του συνείδηση τώρα. Καταθέστε οποιοδήποτε ποσό στην Εθνική Τράπεζα Λογαριασμός ενισχύσεως: 397 / 557159 - 66 ΑΡΓΥΡΗΣ Γ. ΘΩΜΑΣ ή τηλεφωνείστε στο 6944550198 τηλ. του ιδίου για κάθε είδους βοήθεια

OUZO!!!!!!!!!Greece's Most Popular Alcoholic Drink

There is an old saying that "ouzo makes the spirit" and this is especially true in Greece. The Greek spirit or kefi (KEH-fee) is found in hearty food, soulful music, and the love of lively conversation. A glass of chilled ouzo is the perfect companion to all of these things.

Most people would agree that ouzo is Greece's most popular alcoholic drink. No other beverage is as uniquely Greek or as closely linked to a culture as ouzo is to Greece. In fact, in 2006, the Greek government won the exclusive rights to use the product name ouzo.

Taste:

Clear and silky, with a distinct licorice flavor, ouzo is distilled from the must or remnants of grapes pressed for wine. It can be flavored with spices like anise, mint, mastic, and coriander. Potent and fiery, it is not a drink for the faint of heart. It has an alcohol content of about 40% (depending on the brand) but also a high sugar content that delays the release of the alcohol in to your system. Drinkers are advised to use caution because the effects of ouzo will sneak up on you.

Origin:

The island of Lesvos (Mytilini) prides itself as the hub of ouzo production and is widely known to have some of the best ouzo in Greece. Recipes for distilling ouzo may be similar from location to location, however, you will find that these are often closely guarded family secrets.

Brands of Ouzo:

Ouzo brands tend to have followings like soccer teams, and foster the same type of loyalty in their dedicated fans. Some of the better-known brands available outside of Greece are: Ouzo 12, Sans Rival, Ouzo Barbayianni, and Ouzo Mini. In Greece, brands such as Plomari, Tinarvou, and Kefi are also widely enjoyed.

Serving:

Ouzo is customarily served neat - no ice. The Greeks will add iced water to dilute the strength causing the liquid to turn an opaque, milky white. If you add the ice directly to the ouzo, you will create unsightly crystals on the surface of your drink. There is a technical explanation for this emulsion that according to ScienceDaily.com is known as "the ouzo effect."

Most Greeks would scoff at the idea of ouzo being mixed with anything but water - so to avoid embarrassment, skip the usual mixers and stick with water if you need to dilute it. One manufacturer even recommends that you serve ouzo in a narrow glass so that the nose is protected from the inebriating fumes that may come off of your drink.

Drinks and Food:

Greeks love this drink so much that there are countless ouzo bars across Greece called ouzeries (ooh-zeh-REE-es). These are casual places that specialize in many different types of ouzo, but even more importantly are popular for their tantalizing array of appetizers known as mezethes (meh-ZEH-thes).

These savory small plates of food are an essential component of the social side of ouzo drinking. Despite its strong flavor, ouzo compliments many different types of food and the meze menu will often be long and varied.

In a typical ouzeri, patrons will linger over their drinks and food, sipping slowly and nibbling at their plates. The conversation becomes more and more robust and the noise level escalates. The unhurried pace and animated dialogues are quintessentially Greek and the mark of a great parea (pah-REH-ah), or gathering.

Not Just for Drinking:

Ouzo can be used in cooking to add a distinct anise flavor to most any dish. Greeks will use ouzo in many recipes from seafood marinades to cookies. Others believe that ouzo (or more specifically anise) has healing properties and will use ouzo to ease an upset stomach or relieve a headache. Parents of teething babies will often rub a bit of ouzo on their infants' gums to soothe their discomfort.

Next time you enjoy a glass, remember the customary toast is stin uyeia sou (steen ee-YEE-ah soo) - to your health!

Weddings and Happy Endings

My parents celebrated 52 years of wedded bliss today. That's a really long time by modern standards and it is a milestone worth acknowledging. Thinking about their anniversary got me to thinking about Greek weddings in general. A beautiful scene came to mind from the movie, "Shirley Valentine" starring Pauline Collins that was filmed on the island of Mykonos.

For those not familiar with the movie, the title character Shirley escapes to Greece in search of a mid-life adventure. While in Greece, she befriends a local man named Costas who happens to invite Shirley to his niece's wedding.

What follows is a traditional island village wedding. The bride is dressed in a traditional wedding costume and the entire village follows the bridal procession to the church while being accompanied by musicians. Afterwards, there is a great feast and a raucous celebration and Shirley is overcome by the warmth and hospitality of the family.

That pretty much sums it up.

Greek weddings are so rich in symbolism and tradition. There are no spoken vows, instead, the sacrament of marriage is bestowed upon the bride and groom who are crowned with delicate wreaths of white flowers joined by a single ribbon.

The wedding reception that follows is loud and festive and the party often continues until daybreak. The food and drink are abundant and flowing and the bride and groom are showered with money and coins as everyone dances until their feet throb.

The traditional wedding cookies are kourabiethes (koo-RAH-byeh-thes) - buttery shortbread cookies with toasted almonds dredged in confectioner's sugar.

Departing guests are given favor packets made of tulle containing sugared almonds called koufeta (koo-FEH-tah) that symbolize the hope that the bride and groom will have a long, sweet, and fruitful life together.

I'm guessing that the koufeta at my parent's wedding must have been exceptional!

When I was growing up, it was common for my parents' friends to invite us to their homes for "coffee." They didn't need a special occasion or a holiday - it was simply an opportunity for the group to get together.

What I remember about these gatherings is that the host usually put forth a mini feast instead of simply coffee and cake. There would be mezethes (meh-zeh-thes) or appetizers, possibly an entree or two and of course the requisite sweets. This is how Greeks entertain - they shower you with the best that they have to give.

To my parents' generation, most of whom were immigrants to this country, these gatherings allowed them an opportunity to forge a new community and to bring a slice of the old country to their adopted land.

In our tightly-knit Greek-American group, every adult friend became an honorary aunt or uncle - our extended family if you will. Even as children, we were welcomed to the table and counted on to be a part of the conversation. In this way, we were able to absorb the language and the culture and to develop strong ties to our heritage. Thinking about it now makes me very nostalgic for the good old days.

With today's hectic lifestyle, these types of gatherings seem a thing of the past. It seems like we rarely invite people to our home, choosing instead to meet in restaurants and coffee bars.

I say go ahead, invite some friends over to your home. You don't need to make a spread like our parents did, a simple but delicious Spiced Biscotti and a fresh-brewed pot of coffee will suffice.

Nothing can make the winter doldrums disappear like a great pot of soup. There's something almost therapeutic to me about the chopping and dicing needed to prepare the base ingredients. The rhythmic sound of the knife on the cutting board is almost like a heartbeat.

The simmering pot releases its delicious aromas into the home and reminds me of my childhood. During the winter months, Classic White Bean Soup or fassolatha (fah-soh-LAH-tha) was a staple in our house. Paired with some crusty bread it was a hearty, nutritious meal.

I didn't appreciate its goodness when I was a child. In fact, I was downright grumpy every time my Mom served it. Thankfully, our tastes evolve as we grow and I outgrew my aversion to this delicious soup!

Ο ρόλος των Ελληνοαμερικανών στην κρίση των Ιμίων

Η παρέμβαση της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας ήταν «σημαντική και διδακτική» για την εξέλιξη των γεγονότων στα Ίμια και για την «αποτροπή ενός καταστροφικού πολέμου», επισημάνθηκε κατά τη διάρκεια της χθεσινής παρουσίασης του βιβλίου «Ίμια, τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών», που έγινε στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, μετά το πέρας των εργασιών του συνεδρίου της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος αναφέρθηκε καταρχήν στους δυο συγγραφείς του βιβλίου, δημοσιογράφους Αθανάσιο Ελλις και Μιχάλη Ιγνατίου, τονίζοντας ότι «κατάφεραν να συγκεντρώσουν το υλικό χωρίς να το διαστρεβλώσουν και χωρίς να το ωραιοποιήσουν, παρουσιάζοντας τα στοιχεία αυθεντικά και δίνοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ενημερωθεί και να κρίνει».

Επιπλέον, ο Προκαθήμενος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική σημείωσε ότι «τέτοια βιβλία συμβάλλουν στην πλατύτερη ενημέρωση του κόσμου για θέματα και ζητήματα που αφορούν τον Ελληνισμό», προσθέτοντας ότι «αποφεύχθηκε ένας πόλεμος στον οποίο μπορεί να συνέτεινε και ο αρνητικός ρόλος κάποιων ΜΜΕ, ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε ακριβώς το αντίθετο: δυο δημοσιογράφους-ερευνητές που ρίχνουν άπλετο φως, υπηρετώντας την αλήθεια».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής, Πανίκος Παπανικολάου, μιλώντας για το βιβλίο είπε ότι «δεν καταγράφει απλά το τι συνέβη εκείνη την περίοδο, δεν αποκαλύπτει μόνο άγνωστες για τον περισσότερο κόσμο πτυχές της κρίσης, αλλά αποτελεί ντοκουμέντο για την ιστορική μνήμη του Ελληνισμού και εγχειρίδιο μελέτης για τους ιστορικούς».

Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα, Φίλιπ Κρίστοφερ, υπογράμμισε ότι «το βιβλίο είναι κατάθεση στην ιστορία μας και πρέπει να μας προβληματίσουν πολλά πράγματα από τα αποκαλυπτικά έγγραφα που δημοσιεύονται. Πάνω απ΄ όλα όμως καταγράφεται ο μόνιμος επεκτατικός στόχος της Τουρκίας και δυστυχώς αρκετοί τον λησμονούν και κατά διαστήματα προχωρούν σε υποχωρήσεις που είναι απαράδεκτες για την εθνική μας κυριαρχία».

Οι κ.κ. Κρίστοφερ και Παπανικολάου έκαναν επίσης λόγο και για την παρασκηνιακή δράση στελεχών της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας, τα οποία παρενέβησαν προκειμένου να αποτραπεί το ενδεχόμενο ενός «καταστροφικού πολέμου» και να δημιουργηθούν τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας.

Παράλληλα, ο αρχισυντάκτης της ημερήσιας εφημερίδας «Εθνικός Κήρυξ», Δημήτρης Τσάκας, ανέφερε πως «τα 132 απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών - τα οποία ορθώς οι συντάκτες αποφάσισαν να τα παρουσιάσουν ατόφια - έρχονται να αποδείξουν ότι η κρίση με τα Ιμια δεν υποκινήθηκε από τις ΗΠΑ και ότι οι ΗΠΑ ήταν η μόνη χώρα που προσπάθησε να συμβάλει στην αποσόβηση της κρίσης και στην αποφυγή των πολεμικών συρράξεων».

Στη συνέχεια, μίλησε ο αρχισυντάκτης του πολιτικού ρεπορτάζ του ομογενειακού ραδιοφωνικού προγράμματος «Cosmos FM», Δημήτρης Φίλιος, ο οποίος τόνισε ότι «αβίαστα εξάγονται αρκετά χρήσιμα συμπεράσματα από την ανάγνωση του αξιόλογου αυτού βιβλίου. Κυρίως, ότι η Τουρκία λειτουργεί με νοοτροπία αυτοκρατορίας και ότι δεν χάνει την ευκαιρία να εκμεταλλεύεται κενά, αδυναμίες, πολιτικές κρίσεις, ακυβερνησίες και λάθη του Ελληνισμού».

Tέλος, πήραν το λόγο οι δυο συγγραφείς, Αθανάσιος Έλλις και Μιχάλης Ιγνατίου. «Για να εξασφαλίσουμε και να δημοσιεύσουμε τα απόρρητα τηλεγραφήματα και έγγραφα των Αμερικανών αξιοποιήσαμε τον αμερικανικό νόμο περί Ελευθερίας των Πληροφοριών. Δεν κάναμε τίποτα παράνομο», δήλωσε ο κ. Ιγνατίου, ενώ ο κ. Έλλις σημείωσε πως

«οι Αμερικανοί δεν τα έκαναν όλα και είναι καιρός να προβληματιστούμε και να αντιμετωπίσουμε το διαχρονικό πρόβλημα έλλειψης πάγιας στρατηγικής του Ελληνισμού, γιατί ο κάθε αντίπαλος περιμένει να εκμεταλλευτεί αβεβαιότητες και αδυναμίες μας».

Γιατί οι άξιοι έχουν όνομα.

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη.

Χθες πήγα στην Αυλώνα. Ο γιος ενός πολύ καλού φίλου (ονόματα δεν λέμε) έπαιρνε τον πράσινο μπερέ και πήγα στην τελετή που έκανε το 575 Τάγμα Πεζοναυτών παρουσία του Αρχηγού ΓΕΣ, Αντιστράτηγου κ. Φραγκούλη. Πολύς κόσμος, γονείς, αδέρφια, φίλοι. Οι νέοι Πεζοναύτες, στρατιώτες μόλις 9 εβδομάδων έκαναν λύση αρμολόγηση τυφεκίου Μ16 σε ελάχιστα δευτερόλεπτα με ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ, επίδειξη ασκήσεων ακριβείας, γυμναστικών ασκήσεων αλεξιπτωτιστού, αυτοάμυνας, διέλευση στίβου μάχης και τέλος μια άσκηση τακτικής μικρών κλιμακίων με περίπολο μάχης να δέχεται πυρά από εχθρικό πολυβολείο, να ανταποδίδει, να συμπτύσσεται με μεταφορά τραυματία και αντεπίθεση και κατάληψη του πολυβολείου, με ενίσχυση από τμήμα εποχούμενο σε ΤΟΜΠ Μ113 και Hummer. Όλα αυτά οι επισκέπτες τα είδαν σε απόσταση λίγων μέτρων σε αλσύλλιο δίπλα από τον χώρο της τελετής, με χρήση αβολίδωτων, καπνογόνων, οχημάτων, με ένα σενάριο ποικίλο και όσο πιο ρεαλιστικό γινόταν.

Αυτοί δε που εκτέλεσαν με απόλυτη επιτυχία όλα τα παραπάνω ήσαν όλοι πραγματικοί νεοσύλλεκτοι κι όχι «παλιοί» ή επαγγελματίες, που αμέσως μετά πήραν τη θέση τους με τους λοιπούς συναδέλφους τους στην παράταξη για την απονομή του πράσινου μπερέ από τα χέρια του Αρχηγού, παλιός Καταδρομέας κι ο ίδιος, και την παρέλαση. Κι έβλεπες γερά παιδιά, γυμνασμένα, εκπαιδευμένα, με φρόνημα. Παιδιά της διπλανής πόρτας. Φαίνεσθαι και ουσία άψογοι. Και γυαλισμένοι κι εκπαιδευμένοι. Έβλεπες γύρω τους Αξιωματικούς τους άγρυπνους, με αληθινό ενδιαφέρον κι ορατά τα αποτελέσματα της πραγματικής εκπαίδευσης που έχουν δώσει.

Οι λόγοι και οι χαιρετισμοί ήταν λακωνικοί αλλά τα έργα πολλά και εύγλωττα. Μ’ ένα ασήμαντο, σχεδόν ανύπαρκτο κόστος, πλήθος πολιτών είδαν τα παιδιά τους όπως δεν τα ‘χαν ξαναδεί, είδαν ότι οι Ειδικές Δυνάμεις, ο Στρατός, ΔΟΥΛΕΥΕΙ, υλοποιεί την αποστολή του και ούτε ένα ευρώ δεν πάει χαμένο. Σε αυτούς τους γκρίζους και δύσκολους καιρούς οι πολίτες με ευχάριστη έκπληξη είδαν ένα κομμάτι του κράτους, αποτελούμενο από τα ίδια τα παιδιά τους, να δουλεύει σαν καλοκουρδισμένο ρολόϊ, με υπεύθυνους ανθρώπους που αγαπούν τη δουλειά τους και φαίνεται στο αποτέλεσμα.

Κι επειδή οι άξιοι έχουν όνομα και πρόσωπο, ο Διοικητής του 575 Τάγματος Πεζοναυτών, που πρώτος δικαιούται την ηθική επιβράβευση, είναι ο Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Γιαννόπουλος Νικόλαος, που μαζί με τους Αξιωματικούς κα Υπαξιωματικούς του έκανε την καλή δουλειά. Γιατί ο Διοικητής, οι Λοχαγοί κι οι Διμοιρίτες είναι αυτοί που έχουν την τελική ευθύνη, είναι αυτοί που ζουν καθημερινά με τους άνδρες τους, αυτοί που στο τέλος θα κάνουν ή δεν θα κάνουν την δουλειά. Λοιπόν ο Γιαννόπουλος και τα στελέχη του την έκαναν και δη άριστα. Γιατί το έργο που έχει πίσω του πίστη κι αφοσίωση φαίνεται.

Και βέβαια υπήρχε άλλος ένας λόγος που δεν θα ‘πρεπε ν’ απορώ γι’ αυτό που είδαμε όλοι. Μια γνώριμη φιγούρα, αρχέτυπο Καταδρομέα, επέβλεπε με το οξύ του βλέμμα όσα δωρικά γίνονταν, χωρίς τίποτα να περισσεύει από αυτό που πρέπει να είναι ο Στρατός του Ελληνικού Έθνους. Είχα 20 χρόνια να τον δω και τον θυμόμουν ως Λοχαγό στο 505 Τάγμα Πεζοναυτών, άριστο γνώστη των αντικειμένων εκπαίδευσης και με μεγάλο κύρος στους άνδρες του, τους οποίους διοικούσε πάντα με τον παλιό καλό λοκατζίδικο τρόπο: δια του παραδείγματος. Ταξίαρχος πια και με γκρίζα μαλλιά, Διοικητής της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών, ο Στάθης Πανυτσίδης, είναι άλλος ένας από αυτούς που αγρυπνούν γι’ αυτά που εσείς ξεχνάτε κι αν οι απέναντι ή όποιοι άλλοι, μας τα θυμήσουν βίαια, κάποιους σαν τον Πανυτσίδη θα θέλετε να ηγούνται των παιδιών σας.

Όσο εμείς γκρινιάζουμε για τους δύσκολους καιρούς που έρχονται, οι Φύλακες, αδέρφια, αγρυπνούν. Και είναι όντως ΑΞΙΟΙ.

«Μακεδονία» θα χρησιμοποιήσει η ΠΓΔΜ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

Τα θέματα και οι προτεραιότητες που θα απασχολήσουν το Συμβούλιο της Ευρώπης κατά τη διάρκεια που η ΠΓΔΜ θα ασκεί την προεδρία της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης (το εξάμηνο Μάιος-Νοέμβριος), εξετάσθηκαν κατά τη σημερινή συνάντηση στα Σκόπια μεταξύ του Γ. Γ. του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τομπιόρν Γιάγκλαντ και του υπουργού Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, Αντόνιο Μιλόσοσκι.

Όπως ανέφερε ο κ. Μιλόσοσκι μετά τη συνάντηση, η χώρα του, στη διάρκεια που θα ασκεί την προεδρία θα χρησιμοποιεί την ονομασία «Μακεδονική Προεδρία 2010» (Macedonian chairmanship 2010).

Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ πρόσθεσε ότι αναμένει πως θα υπάρξουν αντιδράσεις από την πλευρά της Ελλάδας για την χρησιμοποίηση της ονομασίας αυτής από την πλευρά των Σκοπίων.

Ο Γ.Γ. του Συμβουλίου της Ευρώπης ανέφερε ότι ενημερώθηκε για την πρόθεση αυτή της ΠΓΔΜ και πρόσθεσε ότι η εκκρεμότητα της ονομασίας δεν πρέπει να επισκιάσει την Προεδρία της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης που από τον ερχόμενο Μάιο θα αναλάβει η ΠΓΔΜ.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ως Γ.Γ. του Συμβουλίου της Ευρώπης σέβεται απολύτως τις αποφάσεις του οργανισμού αυτού και ότι είναι προφανές πως κατά τη διάρκεια της προεδρίας της ΠΓΔΜ θα χρησιμοποιεί το όνομα με το οποίο έχει αναγνωριστεί η χώρα στους διεθνείς οργανισμούς.

Ο κ. Γιάγκλαντ, εξάλλου, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα των Σκοπίων «Ουτρίνσκι Βέσνικ» που δημοσιεύεται σήμερα, ανέφερε ότι ευελπιστεί πως η ΠΓΔΜ, στην διάρκεια που θα ασκεί την προεδρία, δεν θα θέσει σε πρώτο πλάνο το ζήτημα της ονομασίας.

«Είναι δύσκολο να μιλά κανείς για το πρόβλημα της ονομασίας. Αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ευελπιστώ πως η Προεδρία (σ.σ της ΠΓΔΜ) δεν θα θέσει σε πρώτο πλάνο το ζήτημα της ονομασίας αλλά αντίθετα ότι αυτό θα τεθεί σε δεύτερο πλάνο, διότι το ζήτημα αυτό αποτελεί αντικείμενο της διαδικασίας που διεξάγεται στον ΟΗΕ. Ελπίζω πως η Προεδρία θα επιτρέψει να ενισχυθεί η θέση, η φήμη και η εικόνα της χώρας σας, όχι μόνον στην Ευρώπη αλλά και ευρύτερα και ότι η Προεδρία καθ' όλη τη διάρκειά της θα λειτουργήσει πάνω σε ρεαλιστικές βάσεις. Δεν θα άρμοζε η Προεδρία να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες για να εγείρει το πρόβλημα αυτό σε όλες τις συσκέψεις και διασκέψεις του Οργανισμού, κάτι που μόνο επιζήμιο θα μπορούσε να είναι», δήλωσε ο κ. Γιάγκλαντ.

Ο Γ.Γ. του Συμβουλίου της Ευρώπης πραγματοποιεί σήμερα και αύριο επίσκεψη στα Σκόπια και εκτός του υπουργού Εξωτερικών της ΠΓΔΜ με τον οποίο συναντήθηκε σήμερα, θα έχει συνομιλίες και με τον πρόεδρο της χώρας, Γκιόργκι Ιβάνοφ και τον πρωθυπουργό, Νίκολα Γκρούεφσκι.

Ελληνικές διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι γνωρίζουν για την πρόθεση της ΠΓΔΜ να χρησιμοποιήσει την ονομασία «Μακεδονική Προεδρία 2011» κατά την διάρκεια που θα ασκεί την προεδρία της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπη και πρόσθεσαν ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προβαίνει σε όλες τις κατάλληλες ενέργειες και κινήσεις.

Οι ίδιες πηγές σημείωσαν ότι η ΠΓΔΜ επιχειρεί να αποκαλέσει την προεδρεία της στο Συμβούλιο της Ευρώπης ως «μακεδονική», για λόγους εντυπώσεων διότι δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αποκαλούμενη συνταγματική ονομασία της χώρας, καθώς η χώρα έχει ενταχθεί στο Συμβούλιο της Ευρώπης με την ονομασία που χρησιμοποιείται στον ΟΗΕ και στους διεθνείς οργανισμούς, δηλ. ως «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Second Hellenic Genocide Commemoration outside the UN

For Immediate Release: April 8, 2010

Contact: Nikolaos Taneris, Tel. 1-(917)-699-9935



New York, NY- On April 6, 2010 The Pan-Thracian Union of America “ORPHEUS” in cooperation with the Federation of Hellenic Societies of Greater New York remembered the Hellenic Genocide in Thrace and all victims of the Armenian, Assyrian and Hellenic Genocide perpetrated by Turkey. This year’s event marks the second year in a row that community activists and leaders gathered at Ralph J Bunche Park outside the United Nations in New York for the commemoration of Hellenic Genocide in Thrace, Asia Minor and Pontos.

Organizers of the event Ioannis Fidanakis, and Nikolaos Taneris were assisted by board members of the Federation of Hellenic Societies of Greater New York, Mr. Christos Orfanakos and Mr. Ioannis Goros in setting up placards with reproductions of American newspaper accounts of the Hellenic Genocide, and poster boards of Genocide perpetrators “ENVER” PASHA and Mustafa Kemal. The educational pamphlet “The Genocide of Greeks: A Case Study of the Region of Thrace” by Theofanis Malkidis was distributed to a diverse group of people attending which at one point included scores of local elementary school students. This year a giant ceremonial funereal wreath of flowers was propped up by the podium, alongside a sign that read “GREEK GENOCIDE PERPETRATED BY TURKEY 1914-1923” (Please view links to articles below for pictures)

Master of Ceremonies and current President of the Pan Thracian Union of America “Orpheus” Nikolaos Taneris addressed the crowd and acknowledged the activists in attendance and those honored attendees seated by the speaker’s podium for dedication to Genocide awareness over the years. Mr. Bill Theo was a notable of attendance; Mr. Theo has been organizing a Greek Genocide Memorial in Three Hierarch’s Church in Brooklyn going back to the 1990s and has lectured around the USA about the Genocide in Smyrna that is commemorated on the days of September 9-22 every year. Taneris encouraged the attendees to speak out and tell their stories to the world, at one point a descendent of Genocide survivors, Mr. Aristides Philip Duval came to the stage and related the story of how his grandfather was hanged by the Turks in Thrace. The event commenced with the recital of the ancient Hellenic hymn “THANATOS” in original Hellenic by Hellenic scholar Georgia Nomikos

Speakers included Mr. Garo Manjikian , the Executive Director of the Armenian National Committee of America (ANCA)-Eastern Region, Mr. Sabri Atman the founder and director of the Assyrian Genocide and Research Center, Mr. Elias Tsekerides a community activist who is currently Deputy President of the International Confederation of Pontian Hellenes and Coordinator of the Greek Independence Day Parade that will take place on April 18th on Fifth Avenue in New York City and President of the Parish Council of Prophet Elias Church of Yonkers, N.Y. Mr. Elias Tsekerides is also Past President of the Pan Pontian Federation of U.S.A. and CANADA, past Parade Chairman and Treasurer of the Federation of Hellenic Societies of Greater New York and an Active Member of the Order of AHEPA Chapter No. 51, Yonkers, N.Y and very much involved in the Political Arena locally, State wide and Nationally. Mr. Dimitris Molohides the President of the Pan-Pontian Federation USA and CANADA who has lead Pontian Genocide commemorations also spoke and was honored.

This year’s event was covered by influential writer Pamela Geller the editor and publisher of the Atlas Shrugs Web site she is also former associate publisher of the New York Observer. Her Op-Eds have appeared in The Washington Times, Newsmax, Human Events, Big Government, WorldNetDaily, the American Thinker, Israel National News, and other publications. She is the author (with Robert Spencer) of the forthcoming book The Post-American Presidency: The Obama Administration's War on America (Threshold Editions/Simon & Schuster).

Pamela Geller’s article “Another Genocide by Islam: Anniversary remembrance of the Greek Genocide across from the UN” is available here:

http://atlasshrugs2000.typepad.com/atlas_shrugs/2010/04/another-genocide-by-islam-anniversary-of-the-greek-genocide-across-from-the-un.html

The blogger the “silent” majority no more! also wrote an article with pictures and videos:
http://thesilentmajority.wordpress.com/2010/04/06/anniversary-of-the-thracian-genocide-across-from-the-un-video-and-pics/

UNWANTED FLOWERS:
Following the conclusion of the event Mr. Nikolaos Taneris, President of the Pan Thracian Union of America “Orpheus” and Mr. Ioannis Fidanakis, former President and board member of the Pan Thracian Union of America “Orpheus” took the ceremonial funereal wreath for the inncoent victims of the Greek Genocide to the Greek Consulate in New York on 69 E. 79 Street in Manhattan. To our dismay, when the Greek diplomats saw our wreath and the pamphlet “GREEK GENOCIDE IN THRACE: A CASE STUDY” they quickly bowed their heads and scurried away and hid from sight. Not even a thank you, or an acknowledgement was made for the innocent victims of the Greek Genocide by the diplomats or representatives of Greece in New York. Flowers for the innocent victims of the Greek Genocide of 1914-1923, are for the Greek diplomats of New York, Unwanted Flowers.

Mr. Kristis Ciakas has shot a video of the Unwanted Flowers, which may be submitted to short film festivals, and for now is available on you tube, it is titled….Unwanted Flowers.

You Tube Video: Unwanted Flowers
http://www.youtube.com/watch?v=UWlLKduvyZ0


April 6th has been designated by The World Thracian Congress as the International Remembrance Day for the Greek Genocide in Eastern Thrace (Anatoliki Thraki) , in recent years, the International Association of Genocide Scholars (IAGS) recognized this genocide stating:"BE IT RESOLVED that it is the conviction of the International Association of Genocide Scholars that the Ottoman campaign against Christian minorities of the Empire between 1914 and 1923 constituted a genocide against Armenians, Assyrians, and Pontian and Anatolian Greeks. BE IT FURTHER RESOLVED that the Association calls upon the government of Turkey to acknowledge the genocides against these populations, to issue a formal apology, and to take prompt and meaningful steps toward restitution."



The Greek Newspaper The National Herald ethnikos kirix 8 april 2010 page 1 has a front page picture of our commemoration,see pdf download:
http://thraciangenocide.org/yahoo_site_admin/assets/docs/ethnikos_kirix_8_april_2010_page_1.9735635.pdf

The blind soldiers of Islam

By Stavros Lygeros

The two deadly bomb attacks on the Moscow metro were harsh reminders that Russia continues to be a target of Islamic terrorism. Other links in this chain of bloodshed over the past few years were the attack on the Chechen capital Grozny, the bombing of two Tupolev passenger planes and the siege of a school in Beslan, northern Ossetia.

Even though it would be a mistake to link the Chechen separatist movement to al-Qaida, it is obvious that there is a certain level of cooperation given the Islamic fundamentalist component; the “black widows” who caused the Moscow attack were members of the self-proclaimed “Caucasus Emirate” of Doku Umarov.

The term Islamic terrorism alludes to the common denominator of Islamic fundamentalism, but also to a practice that has no moral compunction. Blind violence and the use of any means to cultivate fear in the enemy are acceptable. The enemy, meanwhile, is not just the machinery of a regime, the enemy is Western values, the ideological legacy of the Enlightenment.

Islamic fundamentalism represents an asymmetrical threat and, on an ideological level, is a war of civilizations. This aspect is even more pronounced in al-Qaida’s international network but it also has a knock-on effect on Islamic fundamentalists acting on the national level. The Chechen militants are no exception even though their target is always Russia. Part of this violence stems from Russia’s own occupation of the region and the brutal repression suffered at the hands of pro-Moscow regimes in Chechnya. Complete hatred breaks all the written and unwritten agreements forged by humanity to define the nature of conflict, while repression becomes a hothouse for recruiting soldiers to the cause. From the moment that these “soldiers” feel they are sacrificing themselves for the common good, they have no moral qualms, not even about causing the death of children. Politics on its own does not lead to such extreme reactions. The catalyst here is the religious framework and the Islamic concept of “holy war.”

Greeks take charge of airport in Afghanistan

Greece’s air force yesterday took over from Spain the administration of the international airport in the Afghan capital of Kabul during a ceremony attended by the chief of the Hellenic National Defense General Staff, Air Chief Marshal Ioannis Giagkos.

Greek forces, which successfully completed a six-month stint in the same role in 2006, are to manage the airport until October of this year.

Giagkos met with officers of the Hellenic Special Composition Battalion, who are involved in reconstruction and infrastructure work across the war-torn country, with Greek officers currently training members of the Afghan army and with officers stationed at the headquarters of the US-led International Security Assistance Force (ISAF), the peacekeeping mission in Afghanistan. The air marshal also met with ISAF Commander General Stanley McChrystal and the Kabul regional commander, Brigadier General Levent Colak, a Turkish national, for an update on the progress of ISAF operations.

A Defense Ministry spokesman in Athens told Kathimerini that Greece was not planning to send more troops to Afghanistan and that the focus of its forces who are currently there is on training the Afghan army and rebuilding damaged infrastructure.

Last November the government’s Council for Foreign Affairs and Defense (KYSEA) said that a 122-strong construction unit currently based in Kabul would remain in the Afghan capital and would not be transferred to other parts of the country such as Herat, in northwestern Afghanistan, and Farah, in the country’s west, as the previous conservative administration had foreseen in January last year.

‘Holy Fire’...

The Greek Orthodox patriarch of Jerusalem, Metropolitan Theophilos III (center), sprinkles holy water on worshippers yesterday after the traditional washing of the feet ceremony outside the Church of the Holy Sepulcher in Jerusalem’s Old City. Every Easter, thousands of Orthodox faithful visit the church, believed to mark the spot where Jesus Christ was crucified and buried. On Easter Saturday the ‘Holy Fire’ is passed among candle-bearing worshippers outside the church before going aboard special flights to Athens and other cities

11- year- old Greek actress nominated for Loggie Awards

Anastasia Feneri announced her acting ambitions when she was two years old, by pointing at the TV and asking: “Mummy, how do I get in there?”

Now the Mangerton girl’s talent has been recognised with a Logie nomination for her part in the ABC children’s drama My Place.

The 11- year- old is up for the most outstanding new talent award, alongside MasterChef Australia’s Matt Preston and Underbelly: A Tale of Two Cities’ Anna Hutchison.

“I’ve always wanted to be on TV – I’ve always been a drama queen,” Anastasia said.

The St Therese Primary School student started drama lessons at IPAC when she was seven years old and, after four auditions, landed the role of Sofia in My Place last year.

My Place tells the story of a Sydney house over a period of 130 years, through the eyes of the children who have lived there. Anastasia said Sofia, a 10-year-old Greek girl who lived in the house in 1968, was a joy to play.

“She was a very devious character,” she said.

The young actress spent three weeks in Sydney shooting the show, and said she learned a lot from all the professionals involved, both cast and crew. She is now more determined than ever to pursue a career in acting.

Mum Zac said she was shocked, but extremely proud of her daughter’s achievements.

“I never imagined I’d even know someone who’s been nominated for a Logie, never mind my own daughter,” Mrs Feneri said.

“She’s really worked very hard and she loves what she does. As soon as the camera is on, she clicks into action.

“This is an industry-chosen award, it’s not voted on by the public so it’s quite prestigious.”

Ελληνική παρέλαση στη Ν. Υόρκη: 117 χρόνια, εφαλτήριο έκφρασης του δυναμισμού της ομογένειας

Στις 18 Απριλίου, ο Ελληνισμός της μητροπολιτικής περιοχής της Νέας Υόρκης θα “πλημμυρήσει” και πάλι την 5η λεωφόρο του Μανχάταν, για να γιορτάσει την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας, με την καθιερωμένη, ετήσια παρέλαση, που διοργανώνεται εδώ και 72 χρόνια.

Εκείνο, πάντως, που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι το γεγονός ότι, μολονότι ως επίσημη χρονολογία διοργάνωσης της εθνικής παρέλασης θεωρείται το έτος 1938, ο πρώτος εορτασμός στη Νέα Υόρκη έχει πραγματοποιηθεί πριν από 117 χρόνια. Στις 6 Απριλίου (παλαιό ημερολόγιο) 1893, η ελληνική σημαία κυμάτιζε στο Δημαρχείο της πόλης.

Τα στοιχεία αυτά μας παραθέτει ο Νίκος Νικολιδάκης, Συντονιστής Εκπαίδευσης στο Ελληνικό Προξενείο Σικάγου, ο οποίος κατά την πολύχρονη παραμονή του στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέτρεξε σε πολλά αρχεία για την έρευνά του αυτή.

“Ο Ελληνισμός των ΗΠΑ, από τις πρώτες ημέρες της εγκατάστασής του στη νέα του πατρίδα, κατέβαλε προσπάθειες για να διατηρήσει κάθε εθνικό και πολιτιστικό στοιχείο της ελληνικής του καταγωγής και ταυτότητας”, επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, από το Σικάγο, ο κ. Νικολιδάκης.

“Με εκδηλώσεις των εθνικοτοπικών σωματείων, με σχολικές γιορτές κατά τις εθνικές επετείους, με ετήσιους χορούς των συλλόγων, σωματείων, οργανισμών κ.λ.π., αλλά κυρίως με τις εθνικές παρελάσεις για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, επεδίωξε τη διατήρηση των εθνικών και πολιτιστικών στοιχείων της ταυτότητάς τους”, μας αναφέρει.

Κυρίαρχη των εκδηλώσεων αυτών είναι η εθνική παρέλαση, που οργανώνεται από ομογενειακούς φορείς, στις διάφορες μεγαλουπόλεις των Η.Π.Α. Η γνωστότερη, παναμερικανικά, αλλά και σε μεγάλο βαθμό γνωστή σήμερα και στην Ελλάδα, αφού προβάλλεται από την ελληνική τηλεόραση, είναι η ομογενειακή παρέλαση της Νέας Υόρκης, η οποία, τα τελευταία 72 χρόνια έχει αναδειχθεί σε κορυφαία εκδήλωση εθνικής υπερηφάνειας, ομοψυχίας και ανάτασης του ομογενειακού πληθυσμού.

Συνάμα, αποτελεί και ευκαιρία μοναδικής προβολής των δυνάμεων του Ελληνισμού της ευρύτερης περιοχής της Νέας Υόρκης. Το πλήθος των μηνυμάτων, που εκπέμπονται είτε από τα άρματα των οργανώσεων είτε από τα ηχητικά μηνύματα των εκφωνητών, αναδεικνύουν και σηματοδοτούν την πλούσια πολιτιστική παράδοση των ομογενών, την οποία θέλουν να διατρανώσουν στην πολυπολιτισμική πρωτεύουσα του κόσμου, τη Νέα Υόρκη.

“Η παρέλαση αυτή, όπως άλλωστε προκύπτει από ένα πλούσιο ιστορικό υλικό, αποτελεί όχι μόνο το εφαλτήριο έκφρασης του δυναμισμού της ομογένειας , αλλά ταυτόχρονα και την κολυμπήθρα αναβαπτισμού της εθνικής συνείδησης των ομογενών”, τονίζει ο κ. Νικολιδάκης.

“Κεντρικός στόχος, πάντως, της παρέλασης, μολονότι είναι ο μόνος που δεν ανακοινώνεται ως τέτοιος, είναι η προβολή της πολιτικής ισχύος της ομογένειας και οι δυνατότητες παρέμβασής της στους πολιτικούς και κυβερνητικούς χώρους της Αμερικής, αλλά και της γενέτειρας”, προσθέτει.

Ο ερευνητής επισημαίνει ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, στα 72 χρόνια επίσημης διεξαγωγής της εθνικής, όπως χαρακτηρίζεται, παρέλασης , καταβάλλεται ετησίως μεγάλη προσπάθεια, ώστε στο “σώμα” των Τελεταρχών “Grand Marshals”, να περιλαμβάνονται ηχηρά ονόματα προσωπικοτήτων από την πολιτική σκηνή των Ηνωμένων Πολιτειών και από την Ελλάδα, αλλά και κυβερνητικών αξιωματούχων.

“Κύριο μέτρο επιτυχίας, κάθε φορά, της παρέλασης μπορεί να θεωρηθεί η συμμετοχή τέτοιων προσωπικοτήτων σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη μαζική συμμετοχή κόσμου”, εκτιμά ο κ. Νικολιδάκης.

Και προσθέτει: “Απόδειξη τούτου είναι, όπως διαβάζουμε στις ομογενειακές, αλλά και τις αμερικανικές εφημερίδες ότι, μεταξύ των υψηλών καλεσμένων που έλαβαν μέρος σε διάφορες παρελάσεις , περιλαμβάνονται ο στρατηγός Τζον Ντάνιελς ( 23 Μαρτίου 1941) , ο πρίγκηπας Πέτρος και η σύζυγός του πριγκίπισσα Ειρήνη (3 Απριλίου 1948) , ο δήμαρχος Ο’ Ντούιερ (25 Μαρτίου1949), ο δήμαρχος της Ν. Υόρκης Ιμπελιτέρι (30 Μαρτιίου 1952), o στρατηγός Ρότζερ Μπράουν (27 Μαρτίου 1955), ο βουλευτής Τζέικομπ Τζέιβιτς( 31 Μαρτίου 1957), ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, στην παρέλαση της 23ης Απριλίου 1961 και πλήθος άλλοι επιφανείς, αμερικανοί και ελληνοαμερικανοί”.

Σημαντικό, επίσης, στοιχείο προβολής, που έχει καταγράψει ο κ. Νικολιδάκης, είναι το γεγονός ότι, στις 23 Μαρτίου 1931 η δοξολογία έγινε στον περίλαμπρο Καθεδρικό ναό Σεν Τζον, του Μανχάταν, o οποίος παραχωρήθηκε, για τον σκοπό αυτό, από τον καθολικό Αρχιεπίσκοπο, καθώς δεν είχε ακόμη κτισθεί ο καθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδας, στη Νέα Υόρκη.

Το ότι η Εθνική παρέλαση των Ελλήνων της Νέας Υόρκης αποτελεί το σημαντικότερο ομογενειακό γεγονός, κάθε έτους, φαίνεται άλλωστε και από το πλήθος των δημοσιευμάτων σε ομογενειακές εφημερίδες, με ολοσέλιδα αφιερώματα και με ευχές οργανισμών, συλλόγων, σωματείων και ιδιωτών.

Η παρέλαση του 1893

Μολονότι ως επίσημη χρονολογία διοργάνωσης της εθνικής παρέλασης θεωρείται το έτος 1938, εντούτοις παρέλαση των Ελλήνων στη Νέα Υόρκη έχει πραγματοποιηθεί πριν από 117 χρόνια, από σήμερα , το έτος 1893. Γεγονός, που επιβεβαιώνεται και σε σχετικό δημοσίευμα των Τάιμς της Νέας Υόρκης (New York Times) , από τον Δήμαρχο της αμερικανικής μεγαλούπολης, στις 6 Απριλίου της ίδιας χρονιάς.

“Σίγουρα, για την ημέρα αυτή δεν είχε ζητηθεί ειδική άδεια από την πολιτεία, όπως επιβάλλεται σήμερα για την 5η Λεωφόρο του Μανχάταν, η ομογένεια, πάντως, για λόγους προβολής της, όπως σας ανέλυσα, ζήτησε και τότε επίσημα να υψωθεί στο Δημαρχείο της πόλης η ελληνική σημαία, για να τιμηθεί η εθνική γιορτή των ελαχίστων ομογενών στη Νέα Υόρκη”, σημειώνει ο κ. Νικολιδάκης.

Αποκαλυπτική, και απολαυστική συνάμα, είναι η αλληλογραφία μεταξύ Δημαρχείου Νέας Υόρκης και του προέδρου του τότε σωματείου των Ομογενών “Αθηνά”, και στη συνέχεια εκδότη της εφημερίδας “Ατλαντίς”, Σόλωνα Βλαστού, όπως παρατίθεται στο σχετικό άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης, στις 6 Απριλίου 1893.

“Ευχαρίστως αποδεχόμεθα την τιμητική σας πρόταση, και θα ήμουν ευτυχής αν μπορούσα να ανταποκριθώ σ‘αυτήν”, αναφέρεται στην επιστολή του Δημάρχου Γκιλρόι “αλλά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν είναι δυνατόν να προμηθευθούμε ελληνική σημαία”.

Η άμεση απάντηση- ανταπόκριση του Σ. Βλαστού λύνει το θέμα (“Mr Vlastos at once sent word that he will furnish the flag and it will be dully displayed on the city hall to-day”). Οι New York Times πληροφορούν και ενημερώνουν τους Νεοϋορκέζους, να μην εκπλαγούν για ποιο λόγο την 6η Απριλίου 1893, θα κυματίζει η ελληνική σημαία στο Δημαρχείο. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος του σχετικού άρθρου: “Greece’s Independence Day – That is why the Greek Flag is floating over City Hall”.

“Το έτος αυτό, μας πληροφορούν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, μια δεύτερη σημαία κυματίζει μπροστά από το Ρελμερς Χολ , 475 Περλ Στριτ, όπου 300 Έλληνες συγκεντρώθηκαν να γιορτάσουν την ημέρα αυτή. Ύστερα από μια ομιλία του Σ. Βλαστού, παρέλασαν στην Μπρόντγουέη μέσω των οδών Τσέιμπερς και Κάναλ. Στη συνέχεια, πήραν το υπέργειο τρένο και πήγαν στην ελληνική εκκλησία (Ευαγγελισμός), στην 53η οδό, μεταξύ 8ης και 9ης λεωφόρου, όπου έγινε η δοξολογία”, καταλήγει ο κ. Νικολιδάκης.

Τα θαύματα της Παναγιάς της Μαλεβής

Επί μισόν αιώνα η εικόνα της αναβλύζει Μύρο και εκείνη αρκετά συχνά εμφανίζεται στους πιστούς της προσκαλώντας τους στο ταπεινό «σπίτι» της... Οσοι δέχτηκαν το ιερό κάλεσμα και επισκέφθηκαν το μοναστήρι της στην κορυφή του Πάρνωνα ένιωσαν το θεϊκό άγγιγμά της να διαπερνά τόσο την ψυχή όσο και το βασανισμένο κορμί τους... Και ως εκ θαύματος στάθηκαν και πάλι στα πόδια τους, και πήραν τη ζωή στα χέρια τους κάνοντας μια νέα αρχή με τον φύλακα-άγγελό τους στο πλευρό τους: την Παναγιά τη Μαλεβή!

Σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, μέσα σε μια κατάφυτη βουνοκορφή όπου βρίσκεται από το έτος 1116 το Μοναστήρι της Παναγιάς της Μαλεβής, η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου -μία από τις εβδομήντα που ζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς- δεν σταματά να τρέχει Μύρο από το 1964 μέχρι και σήμερα, ενώ ολόκληρη η περιοχή μοσχοβολά χωρίς κανείς να μπορεί να δώσει εξήγηση. Οι εμφανίσεις της εκατοντάδες, όσα και τα θαύματά της, τα οποία σχεδόν ποτέ δεν γίνονται γνωστά. Ωστόσο, από στόμα σε στόμα τα θεϊκά σημάδια της μεταφέρονται στον κόσμο και κάθε χρόνο πιστοί από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και από το εξωτερικό, την Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Κύπρο, ταξιδεύουν μέχρι την Αρκαδία για να προσκυνήσουν τη χάρη Της και να ζητήσουν τη βοήθειά Της. Και εκείνη δεν τους χαλά χατίρι. Τους απλώνει το χέρι και γιατρεύει τις πληγές τους...

Σαράντα έξι χρόνια μετά το πρώτο θεϊκό σημάδι της, η «Espresso της Κυριακής» επισκέφθηκε το μοναστήρι της στο χωριό Αγιος Πέτρος στην Κυνουρία και κατέγραψε συγκλονιστικές μαρτυρίες κατοίκων για τα θαύματα της Παναγιάς, αλλά και εικόνες που προκαλούν ρίγη συγκίνησης και δέους.

Από το τζάμι της θαυματουργής εικόνας τρέχει Αγιο Μύρο, το οποίο μαζεύουν πάνω σε βαμβάκι οι δεκαπέντε μοναχές της μονής και το προσφέρουν σε όλους τους προσκυνητές μαζί με μικρές εικόνες της Παναγιάς της Μαλεβής. Το Αγιο Μύρο στο βαμβάκι και στις μικρές εικόνες εξακολουθεί να μοσχοβολά για χρόνια ολόκληρα, έστω και αν βρίσκεται στα πέρατα της γης.

Από νωρίς το πρωί στο μοναστήρι βρίσκονταν προσκυνητές από την Κατερίνη και τη Θεσσαλονίκη, ενώ σε μια άκρη της μικρής εκκλησίας καθόταν μια νεαρή μητέρα, η οποία κρατούσε στην αγκαλιά της ένα μικρό παιδί. Προσευχόταν και έκλαιγε... Ζητούσε βοήθεια για το αγοράκι της, το οποίο ήταν άρρωστο. Την πλησιάσαμε και τη ρωτήσαμε τι ακριβώς συνέβαινε. Εκείνη όμως δεν σταματούσε να προσεύχεται και παρακαλούσε τη Μητέρα του Θεού να σκύψει πάνω και από το δικό της το παιδί, όπως έκανε το 2007 και για τον μικρό Ανδρέα.

Το αγόρι που πάλεψε με τον καρκίνο

Η μοναχή Αγνή μας είπε: «Το 2007 είχε έρθει στο μοναστήρι ένα αγόρι μόλις δεκαπέντε ετών, το οποίο βρισκόταν ένα βήμα πριν από το τέλος। Ηταν από την Κύπρο και πάλευε από τα πρώτα βήματά του στη ζωή με τον καρκίνο. Ο πατέρας του είχε πεθάνει και η μητέρα του προσπαθούσε να σταθεί δυνατή τόσο για τον ίδιο όσο και για τον μικρότερο αδελφό του, τον Βασίλη. Το παιδί είχε κάνει είκοσι τρεις χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά δεν είχε γίνει τίποτε. Η κατάστασή του χειροτέρευε και έτσι οι γιατροί μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας είπαν στη μητέρα του ότι έπρεπε να χειρουργηθεί για ακόμη μία φορά. Δεν ήξεραν όμως αν μπορούσε να επιβιώσει από την εγχείριση, καθώς ήταν ήδη παράλυτο. Η μητέρα του μία ημέρα πριν ταξιδέψει για Αθήνα, είδε στον ύπνο της την Παναγιά να της λέει “μη στενοχωριέσαι. Είμαι η Παναγιά η Μαλεβή. Ελα στο σπίτι μου και ο Ανδρέας θα γίνει καλά”. Η γυναίκα μόλις ξύπνησε ρώτησε τη μάνα της ποια είναι η Παναγιά η Μαλεβή, καθώς δεν τη γνώριζε. Οι γυναίκες ρώτησαν και έμαθαν ότι βρίσκεται στην Ελλάδα και

συγκεκριμένα στην Κυνουρία. Ετσι, με το που έφτασε η μητέρα με το παιδί στο αεροδρόμιο, ναύλωσε ταξί και ήρθε εδώ στη μονή».

Σύμφωνα με τη μοναχή αλλά και με κατοίκους του χωριού οι μοναχές και ο ταξιτζής βοήθησαν τη μητέρα να βάλει το παιδί στο αναπηρικό καροτσάκι και έπειτα το μετέφεραν στο εσωτερικό της εκκλησίας για να προσκυνήσει την εικόνα. Και μόλις τη φίλησε, η Παναγιά τον γέμισε με δύναμη. Το παιδί, όπως είπε, ένιωσε κάτι περίεργο να διαπερνά το κορμί του και έπειτα φώναξε «αφήστε με να περπατήσω». Η μητέρα του και όλοι όσοι βρίσκονταν δίπλα του πάγωσαν. Ολοι έκλαιγαν και ο Ανδρέας σηκώθηκε, περπάτησε και άρχισε να τρέχει. Η μοναχή Αγνή προσθέτει: «Είμαι σαράντα χρόνια στο μοναστήρι και ομολογώ ότι εκείνη τη στιγμή ένιωσα την παρουσία της Παναγιάς τόσο έντονα... Ανατρίχιασα. Ο Ανδρέας έφυγε όρθιος και μας άφησε το καροτσάκι του εδώ γιατί, όπως μας είπε, δεν το χρειαζόταν άλλο».

Γιατροί που εξέτασαν τον μικρό μετά την επίσκεψή του στην Παναγιά τη Μαλεβή δεν μπορούσαν να πιστέψουν πώς αυτό το παιδί περπατούσε και δη πώς ζούσε ακόμη. Οι εξετάσεις του ακόμη και σήμερα δείχνουν τον καρκίνο στο μεγαλύτερο μέρος του σώματός του, αλλά το παιδί είναι καλά. Από τότε ο Ανδρέας και η μητέρα του επισκέπτονται μία φορά τον χρόνο το μοναστήρι και ευχαριστούν την Παναγιά.


Το θείο δώρο για το άτεκνο ζευγάρι

Ακόμη ένα θαύμα που έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό και στην ψυχή της μοναχής Αγνής έγινε στο μοναστήρι πριν από περίπου πέντε χρόνια, όταν η Παναγιά εμφανίστηκε στην Κ.Σ., μια 50χρονη γυναίκα από την Κόρινθο που προσπαθούσε για πάρα πολλά χρόνια να γίνει μητέρα: «Είχε κάνει τα πάντα, αλλά δεν υπήρχε αποτέλεσμα. Από είκοσι ετών προσπαθούσε να γίνει μητέρα, αλλά δεν τα κατάφερνε. Εκανε όσες εξωσωματικές της επέτρεψαν οι γιατροί, όμως χωρίς αποτέλεσμα. Εκλαιγε και στενοχωριόταν όταν, όπως μας περιέγραφε η ίδια, μια ημέρα εμφανίστηκε μπροστά της μια γυναίκα ντυμένη σαν καλόγρια και της είπε “μη στενοχωριέσαι άλλο, Κατερίνα, έλα στο σπίτι μου και θα σε βοηθήσω. Είμαι η Παναγιά η Μαλεβή”. Η γυναίκα ήρθε εδώ, αλλά δεν πίστευε ότι θα γινόταν κάτι, διότι ήταν ήδη πενήντα ετών. Μόλις έσκυψε για να φιλήσει την εικόνα, το Μύρο άρχισε να τρέχει ποτάμι. Επειτα έφυγε και επέστρεψε δύο μήνες αργότερα χαρούμενη καθώς, παρά τα χρόνια της, ήταν έγκυος! Τελικά γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Ο Θεός και η Παναγιά έκαναν το θαύμα τους και της χάρισαν την πολυπόθητη μητρότητα».

Η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι γεμάτη από τάματα πιστών που είτε έχουν θεραπευτεί είτε περιμένουν με βαθιά πίστη το σωτήριο άγγιγμά Της. Πάντως, σύμφωνα με τη μοναχή αυτό που προκαλεί έκπληξη σε όλους είναι το γεγονός ότι η Παναγιά εμφανίζεται και σε ανθρώπους που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία και τους προσκαλεί να την ακολουθήσουν. «Ολοι οι άνθρωποι είναι κάτω από τη σκέπη της και τους προστατεύει. Δεν τους ξεχωρίζει και τους αγκαλιάζει με αγάπη» αναφέρει η μοναχή.


Το Πάσχα που συγκλόνισε το μικρό χωριό

Τη θαυματουργή εικόνα έφεραν στην Κυνουρία οι κάτοικοι του Αγίου Ορους που ήρθαν στην περιοχή το έτος 971. Η εικόνα αρχικώς βρισκόταν στο πρώτο μοναστήρι που είχε χτιστεί στους Κανάλους. Ομως οι μοναχοί βρήκαν τραγικό θάνατο από το κρύο και, σύμφωνα με όσα έχουν επικρατήσει όλα αυτά τα χρόνια και μας περιγράφει η μοναχή Αγνή: «Η εικόνα έφυγε μόνη της και ήρθε στη θέση που βρίσκεται σήμερα το μοναστήρι. Τότε υπήρχαν βάτα στη συγκεκριμένη περιοχή και η εικόνα στεκόταν μέσα στα βάτα, ενώ δίπλα της έκαιγε ένα καντήλι που δεν έσβηνε ποτέ. Τρεις φορές μετέφεραν την εικόνα στην αρχική θέση της, όμως επέστρεφε στο συγκεκριμένο σημείο. Ετσι αποφασίστηκε να χτιστεί εδώ το νέο σπίτι της. Πιστεύουμε ότι επέλεξε τούτον εδώ τον τόπο, καθώς εδώ βρήκαν τραγικό θάνατο πολλοί άνθρωποι. Μάλιστα, κατά τις εργασίες για την ανέγερση του μοναστηριού βρέθηκαν πολλά οστά».

Την Παρασκευή των τελευταίων Χαιρετισμών, λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα του 1964, στις 17 Απριλίου, η αδελφή Θεονύμφη παρατήρησε ότι ένα περίεργο υγρό έτρεχε από το τζάμι της εικόνας και ότι μοσχοβολούσε. Είκοσι ημέρες πριν από αυτό το συμβάν, οι μοναχές είχαν παρατηρήσει ότι η εικόνα της Θεοτόκου ευωδίαζε, όπως και όλη η περιοχή, και ρωτούσαν η μία την άλλη αν κάποια είχε ρίξει άρωμα. Αλλά καμία δεν ήξερε. Την Παρασκευή των τελευταίων Χαιρετισμών, όταν η αδελφή είδε το Μύρο να τρέχει ενημέρωσε την ηγουμένη. Ομως δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία. Ωστόσο, τις επόμενες ημέρες το θαύμα συνεχιζόταν μέχρι που η ηγουμένη Παρθενία είδε την εικόνα της Παναγιάς να τρέχει μύρο, το οποίο διαπερνούσε το τζάμι και πλημμύριζε το πάτωμα.

«Στη θέα αυτού του πρωτοφανούς θαύματος τρομοκρατηθήκαμε, τα χάσαμε, κλαίγαμε και προσευχόμασταν» είπε στην «Espresso της Κυριακής» η γερόντισσα Παρθενία, η οποία παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει μας δέχτηκε με ιδιαίτερη αγάπη στη μονή και μας εξιστόρησε τα γεγονότα όπως η ίδια τα έζησε: «Ημασταν μόνες. Ειδοποιήσαμε τον μητροπολίτη, ήρθαν ιερείς και τη σκούπισαν, την εξέτασαν και είδαν ότι η εικόνα συνέχισε να βγάζει μύρο. Επειτα ήρθε και η Χωροφυλακή για να την εξετάσει. Επλυναν την εικόνα με ξίδι και πετρέλαιο, ενώ όλη τη νύχτα έμεινε κλειδωμένος μαζί της ένας χωροφύλακας. Το πρωί, μόλις άνοιξε η πόρτα, βγήκε κατάχλομος και ζήτησε συγχώρεση καθώς “όλο το βράδυ ο μύρος έτρεχε ποτάμι μέχρι τα πόδια του” όπως μας ανέφερε. Το 1969 ήρθε ο ανώτατος διοικητής της Χωροφυλακής, επιθεώρησε την εικόνα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία νοθεία, ενώ ένας χημικός που ήρθε και πήρε το Μύρο για να κάνει ανάλυση, αποφάσισε ότι δεν υπάρχει τέτοια ουσία στη γη. “Μέγας Θεός υπάρχει” φώναξε»...


«Αναστήθηκε» 9χρονο κοριτσάκι στην Αυστραλία

Ακόμη ένα θαύμα που έχει μείνει χαραγμένο στις καρδιές των μοναχών είναι αυτό που έλαβε χώρα στη μακρινή Αυστραλία. Μια ομογενής που είχε πάει στο μοναστήρι και είχε πάρει μαζί της μια μικρή εικόνα της Παναγιάς της Μαλεβής, συνάντησε σε εκκλησία της Μελβούρνης μια γυναίκα να κλαίει ασταμάτητα και να προσεύχεται στον Θεό για να σώσει το μόλις εννέα ετών κοριτσάκι της που ήταν βαριά άρρωστο. Είχε όγκο στο κεφάλι και οι γιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά. Η Γεωργία Κ. πλησίασε τη γυναίκα και μόλις έμαθε την τραγική ιστορία τής έδωσε την εικόνα τής Παναγιάς και τη συμβούλευσε να τη φέρει στην Ελλάδα και στο μοναστήρι της. Ομως κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο και έτσι η γυναίκα πήρε το πρώτο αεροπλάνο και ήρθε μόνη της τα Χριστούγεννα του 2002 στην Αθήνα. Νοίκιασε αυτοκίνητο και πήγε στη Μονή, όπου προσκύνησε και πήρε Αγιο Μύρο. Οταν επέστρεψε και «σταύρωσε» το κοριτσάκι της, εκείνο σηκώθηκε και άρχισε να χαμογελά. Από τότε κάθε καλοκαίρι η μικρή με τη μητέρα της έρχονται στην Ελλάδα και επισκέπτονται τη Χάρη Της...

Ο τυφλός που κατάφερε να δει για πρώτη φορά τα παιδιά του

Συγκλονιστική είναι επίσης η περιπέτεια του 60χρονου τυφλού από την Κορινθία, που προσευχόταν κάθε βράδυ να τον αξιώσει ο Θεός έστω και μία στιγμή να δει τα πρόσωπα των τριών παιδιών του. Είχε τυφλωθεί σε ηλικία πέντε ετών. Η αδελφή Αγνή μας ανέφερε: «Ενα βράδυ είδε στον ύπνο του μια καλόγρια να του λέει “έλα στο μοναστήρι μου, στην Παναγιά τη Μαλεβή, για να συναντήσεις τα παιδιά σου”. Ηρθε μαζί με τη γυναίκα του λίγο πριν από τη γιορτή της, τον Αύγουστο του 2000. Μόλις μπήκαν στο εκκλησάκι, το Μύρο έτρεχε ποτάμι και έφτασε μέχρι τα πόδια του. Η γυναίκα του άρχισε να κλαίει και εκείνος αφού φίλησε την εικόνα έπεσε στα γόνατα και ζήτησε να τον βοηθήσει. Λίγα λεπτά μετά φώναζε, έβλεπε και πάλι το φως του ήλιου. Αγκάλιασε τη γυναίκα του και έφυγε τρέχοντας για το σπίτι για να βρει τα παιδιά του».

Οι ΟΥΚαδες και οι αδελφές που φοβούνται τον Στρατό!

Σε διαθεσιμότητα ετέθη, ως γνωστό, από τον αρχηγό του Λιμενικού, αντιναύαρχο Αθανάσιο Γκούσιο, ο επικεφαλής του αγήματος των βατραχανθρώπων της Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού Σώματος, μετά από εντολή του Χρυσοχοϊδη. Επειδή μαθαίνουμε ότι ήδη προσπαθούν να τον "σταυρώσουν" - τόσο διοικητικά όσο και ποινικά(!) - εμείς στέλνουμε το παρακάτω μήνυμα στους διάφορους Χρυσοχοϊδηδες και...

Προς τα διάφορα τσογλάνια, βουτυρόπαιδα, ανάρχιδα «Ελληνόπουλα», αδελφές που φοβούνται τον Στρατό …Και τα λοιπά!

…Γιους επωνύμων (τελικά, ποιοι είναι ΕΠΩΝΥΜΟΙ σε αυτό τον Τόπο;), γιους Πολιτικών, Αθλήτες, Καλλιτέχνες οπισθογεμείς και μη και λοιπούς τρακαδόρους από το Κάλεσμα της Πατρίδας.

Αλλά, εδώ θα γυρίσω προς τα πίσω! ΟΤΑΝ η ΕΛΛΑΔΑ ήταν ΕΛΛΑΔΑ και όταν ο ΣΤΡΑΤΟΣ ήταν ΣΤΡΑΤΟΣ και όταν οι ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ είχαν σφαίρες στο σώμα τους και όχι… σκουλαρίκια!

Η Ελλάδα στα βουνά!
Ο γιος του μεγαλοεπιχειρηματία και πάμπλουτου ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΥ, αγκαζάρει έναν φτωχό Έλληνα για να πάει αντ’ ΑΥΤΟΥ στον Στρατό!
Αποκαλύπτεται και ξεσπά σκάνδαλο.
Άμεση παραπομπή στο Στρατοδικείο. Απόφαση: ΘΑΝΑΤΟΣ!
Γίνεται χαμός. Η υπόθεση φτάνει στα Ανάκτορα! Ο τότε Βασιλιάς Παύλος, θέλει να δώσει χάρη! Αλλά, είπαμε: Υπάρχει Στρατός!

Ανεβαίνει στα Ανάκτορα ο Στρατάρχης Αλ. Παπάγος.
Διάλογος:
- Στρατάρχα, τι λέτε να κλείσουμε με χάρη την υπόθεση Χρυσικόπουλου;
- Όχι, Μεγαλειότατε.
- Μα… Ήταν ένα τραγικό λάθος.
- Όχι, Μεγαλειότατε. Ο Χρυσικόπουλος θα εκτελεσθεί, διαφορετικά θα καταθέσω την στραταρχική μου ράβδο, θα παραιτηθώ.
Κι έτσι έγινε!
Υπήρξε εκτέλεση.

Και το ιστορικό:
«Με αφορμή, όμως, την καταδίκη και εκτέλεση του στρατιώτη Χρυσικόπουλου, γιου μεγαλοεμπόρου της Αθήνας (μεγάλα καταστήματα νεωτερισμών).
Πλήρωσε έναν φυματικό να παρουσιαστεί με το όνομά του, στην επιτροπή απαλλαγών. Πήρε την απαλλαγή, αλλά ανακαλύφθηκε η απάτη. Οι δικοί του κίνησαν «γην και ουρανόν» για να τον γλυτώσουν. Το Σώμα των αξιωματικών, όμως, το πήρε ως ζήτημα υποχρεώσεώς του προς τους άλλους στρατευμένους. Απείλησαν την κυβέρνηση με αθρόες παραιτήσεις (ο στρατιωτικός διοικητής Αθηνών Ταβουλάρης, την υπέβαλε κιόλας). Έτσι, το κυβερνητικό μέτρον επιεικείας για τις αποφάσεις 3-2, 4-1, έμεινε «εφ’ εξής» και για τους άλλους. Όχι όλους τους άλλους όμως. Μόνο για όσους φθάνουν ως τα στρατοδικεία. Ενώ πολλοί, δεν φθάνουν καν».
(Φοίβου Ν. Γρηγοριάδη: «Εμφύλιος Πόλεμος 1944-1949», Εκδόσεις «Νεόκοσμος», σελίς 324).

Αφήγησις Στρατηγού Γεωργίου Μπάλλα στην «Βραδυνή» (1965):
«Μετά την ανάληψιν της αρχιστρατηγίας υπό του Στρατηγού Παπάγου, εξηκολούθησε μόνον ο γράφων να επισκέπτεται εις την οικίαν του τον κ. Παπανδρέου. Εις μίαν των επισκέψεων αυτών, δύο ημέρας μετά την εκτέλεσιν του Χρυσικοπούλου, καταδικασθέντος υπό του Στρατοδικείου εις θάνατον, διημείφθησαν μεταξύ εμού και του κ. Γ. Παπανδρέου, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα:
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Μα, παιδί μου, συμβαίνουν ακόμη τόσον φρικτά πράγματα εις τον Στρατόν, υπάρχουν άνθρωποι οίτινες επιτυγχάνουν να αποφύγουν τας στρατιωτικάς των υποχρεώσεις εν ώρα τόσον σοβαρού κινδύνου; Πώς είναι δυνατόν, κατόπιν αυτών, να κατασταλεί η ανταρσία;»…».

ΑΥΤΑ, ΤΟΤΕ!
Είπαμε… Υπήρχε Στρατός. Υπήρχε Ελλάδα!
Σήμερα, όλα βουλιάζουν. ΟΛΑ! Ακόμη και η Πατρίδα, μπροστά στο ΧΡΗΜΑ και τα μεγάλα Ονόματα!
Και, το χειρότερο: ΟΛΟΙ αυτοί οι Φλώροι, τα τσογλάνια, πουλάνε και μούρη… Είναι και προκλητικοί. Βγαίνουν και μάγκες.

Και, μπράβο στον κ. Ν. Χασαπόπουλο, για το ρεπορτάζ που το αναδημοσιεύουμε ολόκληρο. Γιατί, μέχρι σήμερα υπάρχουν, σχετικά, τουλάχιστον 15 ρεπορτάζ, σχόλια, άρθρα! Αλλά ΟΛΑ τα γράφουν! Γιατί, με το Χρήμα ΟΛΑ επιτρέπονται!

ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ:

«Σχεδόν μισό... σύνταγμα και συγκεκριμένα περί τους 700 κληρωτούς στρατιώτες, κυρίως γόνοι επωνύμων οικογενειών, πολιτικών, ηθοποιοί, ποδοσφαιριστές κ.ά., βρέθηκαν τους τελευταίους μήνες «εξαφανισμένοι» από τις μονάδες τους, σύμφωνα με στοιχεία που παρέδωσαν πριν από λίγες ημέρες τα Γενικά Επιτελεία και αφορούν τις στρατολογικές καταστάσεις των κληρωτών στον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Π. Μπεγλίτη. «Όλοι αυτοί, όποιοι και να ’ναι, αφού έχουν καταταγεί, θα επιστρέψουν στις μονάδες τους να υπηρετήσουν τη θητεία τους, όπως οι υπόλοιποι κληρωτοί» δήλωσε στο «Βήμα» ο αναπληρωτής υπουργός «και αυτό θα δείτε να γίνεται πάρα πολύ σύντομα».

Παράλληλα, όπως αποκάλυψε ο κ. Μπεγλίτης, η ηγεσία του υπουργείου μελετά το ενδεχόμενο να τροποποιήσει και το καθεστώς που αφορά τους ολυμπιονίκες που, σύμφωνα με τον νόμο, κατατάσσονται με τον βαθμό του υπολοχαγού, του υποσμηναγού ή του ανθυποπλοιάρχου στις Ένοπλες Δυνάμεις, μισθοδοτούνται από αυτές και προάγονται κανονικά, όπως και οι υπόλοιποι αξιωματικοί- απόφοιτοι παραγωγικών σχολών (ασχέτως του αν μερικοί ολυμπιονίκες δεν βρίσκονται καν στις μονάδες τους). Όπως εξήγησε ο κ. Μπεγλίτης, το θέμα είναι λεπτό και βρίσκεται υπό μελέτη και μια πρόταση που έπεσε στο τραπέζι είναι να καταργηθούν οι θέσεις αυτές για όσους ολυμπιονίκες καταδικάστηκαν τελεσιδίκως ατιμωτικά για ντόπινγκ. Τελικές αποφάσεις θα ληφθούν σε συνεργασία με τα Γενικά Επιτελεία στο πλαίσιο της νέας δομής των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μια μεγάλη κατηγορία «εξαφανισμένων» εμφανίζεται αμέσως μετά την κατάταξη να πάσχει από διάφορες... ασθένειες (ορισμένες από αυτές ανίατες) και, όπως ανέφεραν συνεργάτες του αναπληρωτή υπουργού, οι περιπτώσεις αυτές θα επανεξεταστούν από δευτεροβάθμιες στρατιωτικές υγειονομικές επιτροπές. Με δυο λόγια, τα περιβόητα πλαστά πιστοποιητικά ασθενείας που δημιούργησαν σκάνδαλο πριν από δύο χρόνια επανέρχονται στο μικροσκόπιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Ανάμεσα στους «εξαφανισμένους» φιγουράρουν και περί τους 100 ναύτες που είχαν αποσπαστεί κατά καιρούς (και κυρίως στο παρελθόν) στις οικίες του αρχηγού ΓΕΝ και του αρχηγού Στόλου στη Σαλαμίνα.

Ο κ. Μπεγλίτης εξήγησε ότι δεν πρόκειται προς το παρόν να αλλάξει τον νόμο ο οποίος προβλέπει διευκολύνσεις στη θητεία για συγκεκριμένες κατηγορίες αθλητών, ποδοσφαιριστών και καλαθοσφαιριστών, αλλά εφεξής θα γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος αν όντως πληρούν τις προϋποθέσεις όλοι αυτοί, ώστε να δικαιούνται τέτοιες διευκολύνσεις (άδειες για προπονήσεις, διανυκτερεύσεις, ταξίδια στο εξωτερικό, υπηρεσία σε μονάδες στο κέντρο των πόλεων κτλ.).
Ν. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ».

Για όλους αυτούς φυσικά και δεν θα γίνει καμία ΕΔΕ. Ούτε θα παρέμβει κανένας Χρυσοχοϊδης. Υπάρχει όμως η οδός της Δημοσιότητας (και μην μας πουν για προσωπικά δεδομένα γιατί πολύ θα... χαχανίσουμε) και τότε να δούμε που θα πάνε να κρυφτούν όλοι αυτοί οι... Δημοκράτες που ξαφνικά θίχτηκαν από τους ΟΥΚαδες.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Στην ψυχή, το μυαλό και την καρδιά μας, για καλύτερες μέρες, πιο αισιόδοξες, δημιουργικές και χωρίς δυσκολίες για όλους τους ανθρώπους.

Εμπορική Nαυτιλία – Ορυκτός πλούτος και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων

Νίκος Μάρτης

Πρώην Υπουργός

29-3-2010

Εμπορική Nαυτιλία – Ορυκτός πλούτος

και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων

Ο Γκαστόν Τορν, Πρόεδρος της ΕΟΚ το 1981, ενόψει της εφαρμογής της συμφωνίας εντάξεως της Ελλάδας στην ΕΟΚ (τότε των 9), δήλωσε: «Η Ελλάδα μπαίνει στην ΕΟΚ με τρία πλεονεκτήματα: Την Εμπορική της Ναυτιλία, τον Ορυκτό της πλούτο και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων».

Τα τρία αυτά συγκριτικά πλεονεκτήματα τα υποβαθμίσαμε, με συνέπεια απώλεια εσόδων, απώλεια θέσεων εργασίας, αλλά και παράλληλα, μετά από αλλεπάλληλα σφάλματα, έχουμε σήμερα μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα και τεράστιο χρέος.

Εμπορική ναυτιλία

Η ελληνόκτητη εμπορική ναυτιλία είναι επί δεκαετίες η πρώτη στον κόσμο και αποτελεί το 50% του ευρωπαϊκού εμπορικού στόλου. Η εμπορική μας ναυτιλία μας προσφέρει μεγάλη παγκόσμια αίγλη, διάκριση και σημαντικό ποσοστό συναλλάγματος.

Η πλέον έγκυρη εφημερίδα του Λονδίνου για ναυτιλιακά έγραψε: «Η καρδιά της παγκόσμιας ναυτιλίας έγινε και υπάρχει χάρις στην ελληνική εμπορική ναυτιλία». Στον διεθνή ναυτιλιακό οργανισμό, που παρακολουθεί και ρυθμίζει κανόνες της παγκόσμιας ναυτιλίας, επικεφαλής είναι ο Έλληνας Υποναύαρχος Μητρόπουλος από το Γαλαξείδι [Άθρορ Γ. Σπαρτιώτη, Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 19.2.2010].

Η ελληνική εμπορική ναυτιλία από την 1 Σεπτεμβρίου 1939, μόλις ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Πολωνία και επακολούθησε ο Β΄ ΠΠ, τέθηκε με απόφαση της Ελληνικής Κυβερνήσεως στη διάθεση των συμμάχων, με συνέπεια γερμανικά υποβρύχια να βυθίζουν έκτοτε τα ελληνικά εμπορικά πλοία μόλις τα εντόπιζαν, χωρίς να τηρούν τους Διεθνείς κανόνες. Από τα 500 ελληνικά εμπορικά πλοία, βυθίστηκαν 374 φορτηγά και περισσότεροι από 2.000 ναύτες έχασαν τη ζωή τους.

Αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα της εμπορικής μας ναυτιλίας, που θα έδινε στην Ελλάδα τον πρώτο λόγο σε διεθνείς φορείς, το υποβαθμίσαμε με τη κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και την υπαγωγή του στο Υπουργείο Ανταγωνιστικότητας, που δημιουργήθηκε για να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα κυρίως των προϊόντων μας στη διεθνή αγορά, ενώ η εμπορική μας ναυτιλία είναι ασυναγώνιστη στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.

Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας καταργήθηκε και επί δικτατορίας από το 1971-1973 και συγχωνεύτηκε με το σχετικό Υπουργείο Συγκοινωνιών, αλλά ανασυστήθηκε. Ελπίζω ότι η σημερινή Κυβέρνηση, όπως θα έκανε κάθε Κυβέρνηση, θα επανιδρύσει το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, που αποτελούσε καύχημα μας και οι Έλληνες εφοπλιστές θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της σημερινής δύσκολης οικονομικής καταστάσεως της πατρίδας μας. Υποβάθμιση της εμπορικής μας Ναυτιλίας αποτελεί παράλληλα και βαρύτατο πλήγμα για την Εθνική μας Οικονομία.

Το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά ιδρύθηκε την περίοδο 1937-39 από το Πολεμικό μας Ναυτικό, με πρόγραμμα ναυπηγήσεως 12 Αντιτορπιλλικών και 2 Υποβρυχίως (Έκδοση 1939 του Janes Fighting Ships). Την άνοιξη του 1944 καταστράφηκε από Αμερικανικά και Βρετανικά βομβαρδιστικά. Το 1956 πωλήθηκε στον εφοπλιστή Σταύρο Νιάρχο και ανακαινίστηκε εκ βάθρων. Μέχρι το 1981 είχαν γίνει στο Ναυπηγείο επενδύσεις 172 εκατομμυρίων δολαρίων και είχε καταστεί διεθνώς διεθνώς ανταγωνιστικό. Στον εξοπλισμό του Ναυπηγείου περιλαμβάνονταν ευκολίες δεξαμενισμού πλοίων 200.000 αλλά και 500.000 τόνων. Στο Ναυπηγείο κατασκευάστηκαν τότε πολλά μεγάλα εμπορικά πλοία, 10 περιπολικά, 6 πυραυλάκατοι, 3 ρυμουλκά και πλωτοί γερανοί του ΟΛΠ και επισκευάστηκαν εκατοντάδες πλοία. Στις σχολές του Ναυπηγείου εκπαιδεύτηκαν 45.000 τεχνίτες, οι οποίοι πλαισίωσαν βιοτεχνίες και έκαναν δικές τους εργασίες. Στο Ναυπηγείο αναπτύχθηκε παράλληλα μεγάλη βιομηχανική μονάδα, όπου κατασκευάστηκαν οι σιδηρές κατασκευές του Διυλιστηρίου, του Αλουμινίου, του Εργοστασίου Ζαχάρεως και 4 εξέδρες για τα πετρέλαια της Θάσου. Το 1980, ενώ το Ναυπηγείο ανήκε ακόμη στον εφοπλιστή Νιάρχο, απασχολούσε 5.500 εργαζόμενους και έδινε δουλειές σε παράπλευρες βιομηχανίες ή βιοτεχνίες, που απασχολούσαν επί πλέον περί τους 4.000 εργαζόμενους. Μετά από απεργίες και στάσεις εργασίας που εκδηλώθηκαν το 1981, ο Νιάρχος υποχρεώθηκε να το εγκαταλείψει το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά. Σήμερα οι εργαζόμενοι στο Ναυπηγείο μειώθηκαν στους 1.800, ενώ το Ναυπηγείο, που είχε περιέλθει σε Γερμανικές εταιρείες, μεταπωλήθηκε πρόσφατα σε κεφαλαιούχους του Περσικού Κόλπου.

Μεγάλο κίνδυνο για την ελληνική εμπορική ναυτιλία αποτελεί η ελαττωμένη προσέλκυση και προσέλευση Ελλήνων και τα πλοία χρησιμοποιούν αλλοδαπούς (Άρθρο Γ. Σπαρτιώτη «ΕΣΤΙΑ» 22-2-2010).

Ορυκτός πλούτος

Η Ελλάδα έχει νικέλιο, βωξίτες, ουράνιο, λευκόλιθο, χρώμιο, χρυσό, ασήμι, λιγνίτες, πετρέλαια (στην περιοχή της Καβάλας), γεωθερμία, μάρμαρα και διάφορα άλλα ορυκτά.

Σε άρθρο τους του 1978, οι FINANCIAL TIMES έγραψαν (Βιομηχανική Επιθεώρηση 1978, σελ. 257): «Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, ο εκτεταμένος ορυκτός της πλούτος, θα εφοδιάσει την κοινή αγορά με μεγάλη ποσότητα πρώτων υλών, που θα συμβάλλουν στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της Κοινότητας ως προς πολλά προϊόντα.»

Το 1981 επισκέφθηκαν τη Μακεδονία 75 Γάλλοι δημοσιογράφοι, ενημερώθηκαν για τον Ορυκτό Πλούτο της Ελλάδας και έγραψαν σε γαλλικές εφημερίδες ότι: «Η Ελλάδα θα γίνει η μεταλλουργία της Ευρώπης».

Είναι γεγονός ότι με εξαίρεση το πετρέλαιο και τους γαιάνθρακες της Μεγάλης Βρετανίας, η χώρα μας είναι η πλουσιότερη χώρα της ΕΕ σε μεταλλεύματα οικονομικά εκμεταλλεύσιμα. Ορισμένα δε από αυτά είναι και στρατηγικής σημασίας (ουράνιο, νικέλιο, βωξίτης, χρώμιο). Τα εν λόγω αποτελέσματα, ήταν καρποί της δραστηριότητας της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με πλήρη συμπαράσταση του κράτους. Μόνο στην Ελλάδα η δραστηριότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας χαρακτηρίζεται ως «πλουτοκρατία» και διώκεται.

Σε επίσκεψη εμπειρογνωμόνων του ΜΙΤ, ανέφεραν στον Ιωάννη Μπούτο, τότε αναπληρωτή Υπουργό Συντονισμού, ότι έμειναν έκπληκτοι από το υψηλό τεχνολογικό επίπεδο των ελληνικών μεταλλευτικών επιχειρήσεων, τον άρτιο εξοπλισμό των μονάδων τους και την επιχειρηματική διορατικότητα των φορέων.

Η κάθετη εκμετάλλευση του ελληνικού ορυκτού πλούτου είναι ικανή να κάνει την Ελλάδα οικονομικά και τεχνολογικά προηγμένη χώρα, με αξιόλογη θέση στην ΕΕ. Είναι απαραίτητη η συνεργασία με εξειδικευμένες επιχειρήσεις της ΕΕ, για το Know How και εξασφάλιση αγορών.

Πριν αναφερθώ περιληπτικά στον ορυκτό πλούτο που έχει η Ελλάδα, θα υπενθυμίσω ότι όταν το 1979 εκδηλώθηκε πολυετής πετρελαϊκή κρίση, όλες οι χώρες βοήθησαν τις επιχειρήσεις να αντιμετωπίσουν τις ζημίες που υπέστησαν. Στην Ελλάδα, από το 1981 και μετά ρίφθηκε το σύνθημα των κοινωνικοποιήσεων, με συνέπεια οι συνδικαλιστές με απεργίες και στάσεις εργασίας να κλείσουν επιχειρήσεις και ορυκτού πλούτου, τις οποίες τελικά, αφαίρεσαν από τους δημιουργούς τους.

ΟΡΥΚΤΑ

1) ΝΙΚΕΛΙΟ. Έχουν η Ελλάδα και η Φιλανδία (Ρωσοφιλανδικός Πόλεμος) και χρησιμοποιείται για την κατασκευή όπλων και βιομηχανικών προϊόντων. Ο Μποδοσάκης δημιούργησε τη Λάρυμνα και εισέπραττε σοβαρά ποσά, λόγω της στρατηγικής σημασίας του ορυκτού. Το νικέλιο της Ελλάδος έχει σίδηρο (σιδηρονικέλιο), αλλά ο Γενικός Διευθυντής της Λάρυμνας Καθηγητής κ. Μούσουλος εφεύρε μέθοδο διαχωρισμού του σιδήρου από το νικέλιο. Η μέθοδος που ονομάστηκε M.LAR (Μούσουλος–Λάρυμνα), πωλείται ως πατέντα και σήμερα σε ξένες χώρες.

2) ΒΩΞΙΤΕΣ. Πρώτη ύλη για το αλουμίνιο. Η Ελλάδα έχει μεγάλες ποσότητες βωξίτη. Εργοστάσιο αλουμινίου κατασκεύασε η ΠΕΣΙΝΕ. Τώρα είναι σε ελληνικά χέρια.

3) ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΣ. Αποτελεί πρώτη ύλη για πυρότουβλα, για μεγάλους κλιβάνους, που λειτουργούν σε υψηλές θερμοκρασίες. Λευκόλιθος υπάρχει στη Χαλκιδική και στο Μαντούδι, όπου λειτούργησε ο Σκαλιστήρης Μονάδα παραγωγής πυρότουβλων άριστης ποιότητας και τα εξήγαγε στην Αγγλία και σε άλλες χώρες.

4) ΟΥΡΑΝΙΟ. Υπάρχει στη Λεκάνη Σερρών, στο Παρανέστι, στην Κερκίνη, στο Βαθύ Κιλκίς και στο Σύμβολο Όρος. Ομάδα επιστημόνων από τον ΟΗΕ ήρθε και έκανε έρευνες για ουράνιο. Σε επίσκεψη του εκ Σερρών καταγόμενου αειμνήστου Πρόεδρου της Δημοκρατίας Κων/νου Καραμανλή, που τον συνόδευσα ως Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης στα Μαραμένα Σερρών, όπου έκανε έρευνα κλιμάκιο του ΟΗΕ, με επικεφαλής Καναδό, σε ερώτηση του Προέδρου στον Καναδό, ποια ήταν η γνώμη του για το ουράνιο της περιοχής των Σερρών, ο Καναδός απάντησε ότι: «Εάν αυτό βρισκόταν στον Καναδά, θα είχε πολλά λεφτά!».

5) ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ. Το 1973 μετά από γεωτρήσεις που άρχισαν το 1971, διαπιστώθηκαν εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα στον Πρίνο της Θάσου. Μετά από παραγωγικές γεωτρήσεις και ίδρυση χερσαίων εγκαταστάσεων γιά την άντληση και αποθήκευση του πετρελαίου, στις 23 Αυγούστου 1981 φορτώθηκε στο δεξαμενόπλοιο ΜΑΡΙΛΕΖΑ το πρώτο ελληνικό πετρέλαιο, αφού προηγήθηκε επεξεργασία γιά την αποθείωσή του. Ανατολικά της Θάσου, η εταιρεία Western Geophysia εκτέλεσε σειρά σεισμικών ερευνών για λογαριασμό της εταιρείας NAPL τα έτη 1970, 1971, 1972, 1973, 1974 και 1982, τα οποία εντοπίστηκαν ευνοϊκές τεκτονικές δομές πετρελαίου στις περιοχές Μπάμπουρα, Σταυρό και Λυδία.

Σε συνάντηση μου, με πρωτοβουλία μου, με τον δραστήριο Πρόεδρο Ματέι, της ιταλικής εταιρείας πετρελαίων ΕΝΙ, τον οποίο συνάντησα στο αεροδρόμιο των Αθηνών στο ταξίδι του προς το Ιράν και του πρότεινα συνεργασία, μου είπε ότι στο Ιόνιο Πέλαγος υπάρχουν αέρια και πετρέλαιο. Μου είπε ακόμη ότι, όταν επιστρέψει στην Ιταλία, θα συναντηθούμε για να προωθήσουμε τη συμφωνία. Στην επιστροφή του εφονεύθη σε αεροπορικό δυστύχημα, το οποίο θεωρήθηκε σαμποτάζ και το περιστατικό αυτό έγινε κινηματογραφική ταινία.

6) ΤΥΡΦΗ. 4 δισεκατομμύρια τόνοι διαπιστώθηκαν μετά από έρευνα του 1964 από τον διάδοχο μου της Ενώσεως Κέντρου στο Υπουργείο Βιομηχανίας Ζίγδη, στην πεδιάδα των Φιλίππων Καβάλας. Η τύρφη από εξέταση ειδικών και ξένων αποτελεί λίπασμα, που η απόδοση του θα ήταν μεγαλύτερη της αποδόσεως, αντί να χρησιμοποιείται για καύσιμο, όπως είπαν Έλληνες και ξένοι ειδικοί. Η Τύρφη των Φιλίππων χρησιμοποιήθηκε και από Εβραίους γιά την ανάμιξή της σε αμμώδεις εκτάσεις, τις οποίες μετέτρεψαν έτσι σε καλλιεργήσιμες. Εγκαταλείφθηκε τότε η ιδέα να χρησιμοποιηθεί η Τύρφη για ηλεκτρική ενέργεια και για λόγους περιβαλλοντολογικούς.

7) ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ. Στην περιφέρεια της Καβάλας διαπιστώθηκε δυνατότητα χρησιμοποίησης γεωθερμίας.

8) ΜΑΡΜΑΡΑ. Στη Θάσο υπάρχει το λευκότερο μάρμαρο του κόσμου και η Ελλάδα θεωρείται γιά την έκταση της, μία από τις πλέον μαρμαροφόρες περιοχές του κόσμου.

9) ΧΡΥΣΟΣ-ΑΣΗΜΙ. Το 1979 με εντολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο Καθηγητής Μούσουλος έκανε μελέτη μικτών θειούχων (Παγγαίο, Χαλκιδική, Θράκη, Λακωνία). Τη μελέτη ενέκριναν Άγγλοι και Γερμανοί ειδικοί.

Αρχές του 1981 ανακοινώσαμε την ίδρυση Μονάδας αξίας 500 εκατομμυρίων Δολαρίων στις εκβολές του Στρυμόνα, για την ετήσια παραγωγή 3 τόνων χρυσού και 150 τόνων ασημιού και άλλων προϊόντων. Τέλη Δεκεμβρίου 1981 επρόκειτο να ζητηθούν προσφορές για τον τεχνολογικό εξοπλισμό. Ο τότε Πρωθυπουργός Γ. Ράλλης, λόγω της μεγάλης επενδύσεως, ανέβαλε τη διαδικασία, για να αποφασίσει την επένδυση η Κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις επικείμενες εκλογές, τις οποίες κέρδισε το ΠΑΣΟΚ.

Στις 9 Νοεμβρίου 1982 ο τότε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γεράσιμος Αρσένης ανήγγειλε, ότι η Μεταλλουργική Μονάδα του Στρυμώνα θα αρχίσει να κατασκευάζεται στα μέσα του 1983.

Στις 4 Μαρτίου 1983 ο Διοικητής της ΕΤΒΑ Κουμπής ανήγγειλε την οριστική απόφαση της ΜΕΤΒΑ (εταιρεία που συνέστησε η ΕΤΒΑ) για την ίδρυση της Μονάδας Επεξεργασίας Μικτών Θειούχων με ύψος επενδύσεως 30 δισ. δρχ., συμμετοχή ΜΕΤΒΑ 80% και Ιδρύματος ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ 20%. Αρχές Ιουνίου 1983 περατώθηκε η σύνταξη των προδιαγραφών (3 τόμοι, σελ. 580), βάσει των οποίων θα προκηρύσσετο Διεθνής Διαγωνισμός κατασκευής του έργου.

Η μελέτη προέβλεπε:

1. Μονάδα Μολύβδου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων

2. Μονάδα ψευδαργύρου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων

3. Μονάδα φρύξης πυριτών και εξαγωγής αρσενικού ετησίας δυναμικότητας 160.000 τόνων

4. Μονάδα θειϊκού οξέος ετησίας δυναμικότητας 360.000 τόνων

5. Μονάδα φωσφορικού οξέως ετησίας δυναμικότητας 90.000 τόνων

6. Μονάδα ΑLF3 ετησίας δυναμικότητας 3.500 τόνων

7. Μονάδα καθαρισμού φρυγμάτων σιδηροπυρίτου

8. Μονάδα εξαγωγής χρυσού και αργυρού από τα φρύγματα σιδηροπυρίτου ετησίας δυναμικότητας 120.000 τόνων

9. Μονάδα καθαρισμού πολυτίμων μετάλλων ετησίας δυναμικότητας χρυσού 3 τόνων, αργυρού 150 τόνων

Έκτοτε δεν δόθηκε συνέχεια.

Στις εφημερίδες αιφνιδίως ανακοινώθηκε ότι προκρίθηκε η Μονάδα της Χαλκιδικής, για την παραγωγή 2 τόνων χρυσού ετησίως, χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση γιατί εγκαταλείφθηκε η Μονάδα του Στρυμόνα.

Το ΙΓΜΕ (ΒΗΜΑ, 31.8.1985) ανακοίνωσε ότι εντόπισε 8.000 κιλά Χρυσού προσχωματικού:

· Άγιος Μανδήλιος 1.850 κιλά

· Μακροπόταμος 2.300 κιλά

· Χείμαρρος 2.350 κιλά

· Φιλιούρης 1.500 κιλά

Τον Οκτώβριο του 1981 είχαν φθάσει στην περιοχή των Σερρών μηχανήματα για το πλύσιμο άμμου (για δοκιμές) σε PILOT PLAN.

Χρυσός βάρους 1 τόνου και 300 κιλών, υπάρχει στην Τράπεζα της Ελλάδος από τον Γαλλικό Ποταμό.

Ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο

Το τρίτο πλεονέκτημα της Ελλάδας, που ανέφερε ο Γκαστόν Τορν, δηλαδή το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων, που μόνο αυτό δημιουργεί πλούτο, θέσεις εργασίας και ενισχύει το κράτος, περιορίζεται από το 1981 κυρίως στους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό.

Το 1981 ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ έδωσε το σύνθημα των κοινωνικοποιήσεων και αμέσως άρχισαν οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ απεργίες και στάσεις εργασίας, με συνέπεια την αφαίρεση των επιχειρήσεων από τους δημιουργούς τους.

Στις μεταλλευτικές και λοιπές επιχειρήσεις, που παρουσίασαν χρέη λόγω της κρίσεως του πετρελαίου το 1979 και το 1980, αντί να κινητοποιηθούν οι συνδικαλιστές προς το κράτος για να βοηθήσει τους επιχειρηματίες, όπως έγινε σε άλλες χώρες, επιχειρήσεις που μόνο στην Ελλάδα χαρακτηρίζοντο ότι ανήκουν στην «πλουτοκρατία», άλλες αφαιρέθηκαν από τους δημιουργούς και άλλες να ανέστειλαν τις εργασίες τους.

Το 1984 ήρθε Ιάπωνας ειδικός, γιά να μελετήσει τις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, προκειμένου να γίνουν επενδύσεις. Ο Ιάπωνας, μετά εκτεταμένη διερεύνηση της καταστάσεως, έδωσε 8 μήνες αργότερα συνέντευξη στον δημοσιογράφο Παπαναδρόπουλο και του είπε: «Έχετε τις χειρότερες εργασιακές συνθήκες της Ευρώπης». Έκτοτε κανένας Ιάπωνας δεν έκανε επενδύσεις στην Ελλάδα. Ουδείς στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τη δήλωση του Ιάπωνα.

Εργοστάσιο Σόγιας στην περιοχή της Άρτας, μετά από στάσεις εργασίας που έκαναν συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ, έκλεισε και τα μηχανήματα του μεταφέρθηκαν στη Μάλτα.

Το εργοστάσιο ελαστικών της Pirelli στην Πάτρα έκλεισε, διότι οι συνδικαλιστές δεν συμφώνησαν με τον Πρόεδρο της Pirelli να υποσχεθούν ότι δεν θα κάνουν επί δύο χρόνια απεργίες ή στάσεις εργασίας, προκειμένου να φέρει η Pirelli χρήματα για τον εκσυγχρονισμό των μηχανημάτων. Τα μηχανήματα του εργοστασίου μεταφέρθηκαν στην Τουρκία.

Στο εργοστάσιο μεταλλικών Επίπλων Τσαούσογλου, όταν ο ιδιοκτήτης μετέθεσε έναν ηλεκτρολόγο από ένα τμήμα σε άλλο, 400 εργαζόμενοι βγήκαν στην αυλή, διαμαρτυρόμενοι επί 40 ημέρες. Έτσι άρχισε η πτώση του επενδυτή Τσαούσογλου.

Στην τηλεόραση παρακολούθησα έρευνα του Διευθυντή της Καθημερινής, του δημοσιογράφου Παπαχελά για την κοινωνικοποίηση του Ξενοδοχείου Καρρά στη Χαλκιδική. Σε ερώτηση του Παπαχελά πότε άρχισαν οι οικονομικές δυσκολίες του Καρρά, η απάντηση ήταν όταν άρχισαν το 1982 στάσεις εργασίας του προσωπικού του ξενοδοχείου.

Από τα προαναφερόμενα παραδείγματα γίνεται προφανές, ότι η Ελλάδα έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές, αρκεί να θελήσει να τις αναπτύξει.